Είναι συνεσταλμένος και δεν χώνεται!
Printable View
Είτε μπορεί ο εργοδότης να βλέπει σημάδια ότι κάποιος "δε το χει" είτε πιο συχνά βγάζεις ο ίδιος το "δε θα τα καταφέρω"...
Εγώ τουλάχιστον στη δούλειά που με τζάσανε δεν ένιωθα και εγώ άνετα και ενδόμυχα ενώ χρειαζόμουν την δουλειά ήθελα και να φύγω και αυτό έβγαινε έντονα...
Tι θα κάνουμε βρε παιδιά πολύ δύσκολα!
Και αν είναι μια φορά δύσκολο να βρει ο μέσος άνθρωπος δουλειά τι να πούμε και εμείς που ακόμα και να βρούμε δεν μπορούμε να την κρατήσουμε με τα ψυχολογικά μας;;;
Φοβάμαι ότι μόλις ξαναβρώ θα φρικάρω και θα φύγω τρέχοντας γαμώτο...
Στην τελευταία άντεξα 3 μήνες με το ζόρι και στα τελειώματα με lexotanil και μετά έφυγα τρέχοντας...
Βέβαια μου χαν κόψει τα αντικαταθλιπτικά...
Το τι θα κάνουμε προσπαθώ να μην το σκέφτομαι...
Αυτό που σκέφτομαι είναι ότι πρέπει να παλέψουμε γιατί είμαστε μόνοι...
Ακόμα και αυτά τα λίγα άτομα εδώ μέσα που έχουν στήριξη από γονείς για πόσο θα έχουν;;;
Πρέπει πάση θυσία και με κάθε μέσο να σταθούμε στα πόδια μας.
Δεν εστιάζω στο πως θα βρούμε δουλειά τόσο γιατί αυτό το πρόβλημα είναι κοινό αυτή την περίοδο σε όλη την Ελλάδα αλλά στο πως θα αντέξουμε σε αυτήν...
Γιατί ο φόβος, έλλειψη αυτοπεποίθησης, ανησυχία, άγχος όλα αυτά βγαίνουν προς τα έξω ...
Πρέπει να παλέψουμε παιδιά πρέπει γιατί κανείς δε θα το κάνει για μας...
Γιαυτό και απομηθοποιησα πλέον εντελώς τα χάπια.
Δε με νοιάζει ούτε ανησυχώ που παίρνω χάπια.
Ανησυχώ που δε με πιάνουν όσο θα έπρεπε και ανησυχώ για το τι θα γίνει αν σταματήσω να έχω χρήματα για να έχω πρόσβαση σε αυτα΄...
Ναι είναι πολύ δύσκολο να μην έχει κάποιος δουλειά όλοι την χρειαζόμαστε για να μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα. Εύκολες δουλειές δεν υπάρχουν όλες έχουν κάτι που μας αγχώνει απλά πρέπει κάπου να συμβιβαστούμε γιατί εμείς θα έχουμε χάσιμο κι όχι αυτοί που μας την δίνουν. Βλέπω ότι παίρνουν άτομα που δεν έχουν και ιδιαίτερη οικονομική ανάγκη και άτομα που έχουν παραπάνω εμπειρία λες κι αυτοί όλοι γεννήθηκαν με το να έχουν. Άλλοι έχουν του μπαμπά τους την δουλειά και το παίζουν έξυπνοι στους υπαλλήλους τους. Εμείς οι υπόλοιποι δηλαδή τι θα κάνουμε; και στο κάτω κάτω οι άλλοι δεν χάνονται απλά πρόσφερε μια εμπειρία σε κάποιον κι ύστερα διωξτον άμα θες. Να μετρήσει και στο βιογραφικό του όχι τίποτα άλλο. Έτυχε όταν έκανα πρακτική να συζητάει η υπεύθυνη με κάποιον και να λέει για κάποιον που παίρνει άτομα και τα κρατάει ένα μήνα και είπε η υπεύθυνη καλά κάνει για να μην παίρνουν θάρρος.
Παναγιώτη εσύ δεν έχεις στήριξη από γονείς? Πάντως σωστό αυτό που λες, για κάποιους αρκεί να βρουν μια δουλειά και είναι οκ, για άλλους που έχουν ψυχολογικά είναι δύσκολο και να παραμείνουν σε αυτήν
Παναγιώτη εσύ με τι διαγνώστηκες, εγώ με άτυπη ψυχωτική διαταραχή.
Σκέφτομαι αν μπορώ να βγάλω το επίδομα για να έχω κανένα χαρτζιλίκι γιατί με δουλειά δεν βλέπω να γίνεται τίποτα. Πάντως στενοχωρήθηκα πολύ με τον αδελφό μου που δεν τα κατάφερε τελικά.
Και το επίδομα δλδ υπάρχει περίπτωση να μην μου το δώσουνε. Τι θα κάνω αν δεν υπάρχουν πια οι γονείς μου που μας στηρίζουνε τώρα; Θα αυτοκτονήσουμε εγώ και ο αδελφός μου;
Στήριξη από γονείς οικονομική μόνο μιας και μένω μαζί τους.
Απλά δεν ξέρουν τι περνάω και ούτε έχουν όρεξη να μάθουν / ασχοληθούν πίστεψε με...
Εγώ από την τελευταία δουλειά που έφυγα αυτοί θέλαν να με κρατήσουν. Ήμουν 3 μήνες αλλά ξαφνικά έπεσα πάλι σε φουλ κατάθλιψη (ήμουν χωρίς αγωγή μόνο με αγχολυτικά) και έφυγα ενώ μου λέγαν να μείνω ακόμα έναν μήνα τουλάχιστον μέχρι να αναπληρώσουν την θέση...
Καλά τα ταμπελάκια ελάχιστη σημασία έχουν παρά μόνο για σημείο αναφοράς και αγωγή...
Χρόνια (εκ γεννετής + κληρονομική) κατάθλιψη, γενικευμένη αγχώδης διαταραχή και κρίσεις πανικού...
Και στο όλο συμπούρδελο έχω και τον νυσταγμό στα μάτια και δεν βλέπω καλά ...
Με τα επιδόματα δεν έχω ιδέα τι παίζει αλλά είναι πιστεύω δύσκολο να αποδείξεις πως είσαι ακατάλληλος για δουλειά και να βγάλεις και ποσοστό αναπηρίας...
Όσο για τα επιδόματα χαρτιλίκι όπως το λες. Για να ζήσεις με αυτά ούτε λόγος...
Το κράτος θα έπρεπε να προνοήσει σωστά και για εμάς αλλά που...
Αυτό που με ένοχλεί είναι πως αν πεις σοτν άλλο έχω κατάθλιψη και άγχος και δεν έχει παρόμοιες εμπειρίες σε κοιτάει σαν χαζός γιατί δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει παθολογικό άγχος και κλινική κατάθλιψη κτλ
Λίγοι άνθρωποι είναι αυτοί που καταλαβαίνουν Παναγιώτη και δυστυχώς είναι αρκετά μακρυά μας
Ευτυχώς υπάρχουν έστω και λίγοι που καταλαβαίνουν.
Εγώ τουλάχιστον έχω 1-2 ατομα που καταλαβαίνουν αλλά καταλαβαίνουν και αυτοί ΟΣΟ μπορούν.
Και φυσικά καταλαβαίνουν δε σημαίνει και ότι μπορούν να βοηθήσουν...
Ευτυχώς υπάρχει και το φόρουμ εδώ και δε νιώθουμε πως είμαστε οι μόνοι με αυτά τα προβλήματα
Έτσι είναι αν δεν υπήρχαν κι αυτα τι θα κάναμε
Ειλικρινά δεν ξέρω το ότι δεν μπορώ να βρω δουλειά συνεπάγεται ότι είσαι χαζός κατώτερος από αυτούς που έχουνε;