Μήπως τρελάθηκα;!;

Χμμμ...
Αρνητικές σκέψεις γενικότερα κάνω αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό...
Α... ξέχασα να αναφέρω εμμονές του τύπου έκλεισα την βρύση και τσεκάρω 100 φορές.
Έκλεισα σόμπα, πόρτες κτλ.
Μάλιστα πολλές φορές γυρνάω πίσ, βγάζω φώτο ή βάζω άλλους...
Δεν ξέρω αν σχετίζονται όμως αυτές οι εμμονές με τις άλλες...
Δεν με στενοχωρούν τόσο...
Λέω ντάξει το πολύ πολύ να πάρει φωτιά το σπίτι...
Αστειεύομαι...
Απλά οι εμμονές σχετικά με την σχέση μου με πονάνε...
Νιώθω αβοήθητη και πνίγομαι...
Πρώτη φορά τα λέω σε κάποιους πέρα απο την σχέση μου και κάτι ψιλά που έχω πει στην κολλητή μου...
Ντρέπομαι για τις σκέψεις μου...
Ντρέπομαι για την κατάντια μου...
Γιατί περί κατάντιας πρόκειται...
Δεν υπάρχει λογική και το ξέρω...
Νιώθω λίγο καλύτερα τώρα που τα γράφω ... μα σε λίγο πάλι οι σκέψεις θα αρχίσουν να με τρελαίνουν...

Έκανα εγγραφή μονο και μονο για να απαντήσω στο θέμα σου,κορίτσι μου,γιατί το ίδιο μου είχε συμβεί πρίν 6 χρόνια όντας φοιτήτρια,τα ίδια ακριβώς παιχνίδια του μυαλού περί απιστίας. Προσεξέ το πολύ εμένα μετα εμένα χειροτέρεψε ακομα περισσότερο,ξέφυγε απο το ερωτικό φανταζόμουν οτι διέπραξα ποινικά αδικήματα,οτι θα ερθουν να με συλλάβουν και τέτοια.Ευτυχώς που ήμουν φοιτήτρια γιατί ειλικρινά δεν θα μπορούσα να εργαστώ,το μυαλό μου είχε γίνει συνονθύλευμα σκέψεων,δεν ετρωγα,δεν απολάμβανα τίποτα ουτε μια ταινία δεν μπορούσα να παρακολουθήσω ήρεμη.Να μη στα πολυλογώ καρδιά μου,το αποτέλεσμα ήταν,το αγόρι μου,να τρομάξει,και να απομακρυνθεί απο μένα συμβουλεύοντας τη μητερα μου να με πάει σε ειδικό.Και όμως οταν χωρίσαμε ως δια μαγείας,έγινα καλά,οι σκέψεις εξαφανιστηκαν, ηταν το σοκ του χωρισμού,τον είχα χάσει,δεν ΕΙΧΑ ΝΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗ ΧΑΣΩ ΚΑΝΕΝΑΝ,ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΛΟΓΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ,ΗΜΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ,ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ?Το θέμα είναι οτι δεν στεναχωρήθηκα πολύ,γιατί δεν ήμουν πραγματικά ερωτευμένη μαζί του,μια εμμονή ηταν μόνο,και αυτό το κατάλαβα ενα μήνα αργότερα οταν ο καλύτερος μου γκέι φίλος μου,μου γνώρισε το τωρινο μου αγόρι που ήμαστε 7 χρόνια μαζί και τον οποίο ερωτεύτηκα πραγματικά τρελά απο τη πρώτη στιγμή που με κοίταξε.Εσυ βέβαια είσαι ερωτευμένη με τον δικό σου,γι'αυτό θα σε συμβούλευα,αν και το ξέρω οτι είναι τρομερά δύσκολο,να συγκρατείς τον εαυτό σου,να προσπαθείς να μη τον ζαλίζεις με τέτοια,γιατί στα αλήθεια θα πετύχεις αυτό που πέτυχα και εγω θα σε αφήσει οχι φυσικά λόγω απιστίας αλλα επειδή θα τρομάξει απο το ψυχολογικό σου πρόβλημα,θα απομακρυνθεί γιατί δεν θα μπορέσει να το διαχειριστεί.Το οτι είναι διπλά σου ακόμα δείχνει οτι σ'αγαπάει,αλλα και οτι δεν παίρνει στα σοβαρά αυτά που του λές,τα θεωρεί χαζομάρες.Και να σου πω και κάτι?Του είπες οτι φιλήθηκες με αλλον και δεν χωρίσατε,αυτό λοιπόν δείχνει οτι σε γουστάρει σαν γυναίκα και δεν θέλει να σε χάσει και οτι γι'αυτό είναι σχετικά ανεκτικός σε τέτοια πράγματα,δεν λέω οτι θα φάει το κέρατο,αλλα οτι εχει περιθώρια συγχώρεσης και ανοχής στο φλέρτ.Γι΄αυτό λοιπόν ΜΗ ΣΚΑΣ.Και το φιλί απιστία είναι ρε συ οχι μόνο το σεξ,και όμως δεν σε άφησε δεν θα το κάνει τωρα μετα απο τόσα χρόνια,ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΑΤΟΥΣΕΣ,ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ,ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΑΝ ΘΑ ΣΕ ΑΦΗΝΕ,ΤΟ ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΣΕ,ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΔΕΝ ΛΕΩ ΝΑ ΣΕ ΕΧΕΙ ΑΠΑΤΗΣΕΙ,ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΟΥΛΕΣ ΤΟΥ ΟΠΩΣ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ 100% ΑΓΙΟΣ ΚΑΙ ΑΜΟΛΥΝΤΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΟΥ.ΓΙ'ΑΥΤΟ ΜΗ ΣΚΑΣ ΜΗ ΝΙΩΘΕΙΣ ΕΝΟΧΕΣ.Επισκέψου ειδικό,και μέχρι τότε πάρε κάνα ηρεμιστικό φυτικό χαπάκι απο το φαρμακείο να ηρεμήσεις,θα σε βοηθήσει τρομερά όπως και εμένα.Εγω πιστεύω οτι το έπαθε αυτό επειδή θεωρούσα το τότε αγόρι μου,το κέντρο το κόσμου,που θα καταστραφώ αν με έφηνε,ΟΧΙ ΕΣΥ ΚΑΙ Η ΨΥΧΙΚΗ ΣΟΥ ΥΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ 100 ΦΟΡΕΣ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ,αυτό να θυμάσαι,αγοριά υπάρχουν πολλά και οτι θα ξαναερωτευτείς ίσως και πιο δυνατά είναι σίγουρα,γι'αυτό Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ,ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ ΟΠΩΣ ΕΓΩ ΤΟΤΕ ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ.Σε ευχαριστώ που με <<άκουσες>>.

Χίλια ευχαριστώ για την απάντησή σου...
Ειλικρινά με νιώθεις...
Μακάρι να μπορούσα να μιλήσω περισσότερο μαζί σου...
Νιώθω πολύ καλά που δεν είμαι τελείως τρελή και που υπάρχει μια κοπέλα που κατάφερε να το ξεπεράσει...
Όντως έχω κάνει το αγόρι μου το κέντρο του κόσμου...
Όμως δεν φταίει σε κάτι...
Είναι υπέροχος...
Αλήθεια...
Προσπαθώ να συγκρατηθώ...
Δηλαδή εγώ τα σκέφτομαι 24 ώρες εκείνον τον πρίζω καμιά ώρα τη μέρα με ερωτήσεις, ανησυχίες ...
Είμαι πολύ στενοχωρημένη...
Πες μου όμως σε παρακαλώ... ΠΩΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ;

Σε ευχαριστώ που μου ''μίλησες''.
Διαβάζω το κείμενό σου και νιώθω πως κάποιος με καταλαβαίνει.
Ευχαριστώ <3

Μακάρι να είστε για πάντα μαζί.Και εγω δεν το πίστευα οτι και άλλος άνθρωπος σε αυτό το πλανήτη θα έχει πάθει ακριβώς το ίδιο,έλεγα κοίτα τι μου έτυχε,μόνο εμένα.Σίγουρα θα γινόμασταν καλές φίλες.Πως το ξεπέρασα πιστεύω οτι ήταν το σοκ του χωρισμού,μπροστά στη πραγματική στεναχώρια,οτι όντως τον έχασα,ξέχασα τίς φαντασιώσεις,και προσπαθούσα απλά να τον κάνω να γυρίσει,πράγμα που δεν συνέβη,ε μετά γνώρισα τον επόμενο,τον ήθελα τρελά,αρχίσαμε να βγαίνουμε ραντεβού,ξεχάστηκα τελείως.Και όμως να σου πω την αλήθεια,και με αυτόν πήγαν να επανέλθουν,σε μικρότερο βαθμό σίγουρα,αυτές οι σκέψεις,και μήπως έκανα το ένα και μήπως έγινε το αλλο,τέτοιες παράλογες σκέψεις και θα με παρατήσει κτλ αλλα αυτός είναι πιο βαρύς τύπος και δουλεύει και πολλές ώρες και μια φορα τη μέρα που μιλάμε στο τηλ. δεν με <<έπαιρνε>>να του λέω τέτοια,θα νόμιζε οτι έκανα τίποτα και παώ να του το φέρω πλαγίως,πρόσεξε το μη το πιστέψει και ο δικός αυτό,οτι δηλαδη υπάρχουν γεγονότα και πας να του τα φέρεις με τρόπο ενω δεν υπάρχει τίποτα θα είναι πραγματικά άδικο και κρίμα για σενα να χάσεις τον ερωτα σου για κατι τετοιο.Όμως εκεί που πραγματικά το ξεπέρασα,τη δεύτερη φορά με τον τωρινό,ηταν που είπα μέσα μου κάτσε ρε Μαρία και αν φύγει ο Νίκος,δεν χάθηκε και ο κόσμος αξίζεις,θα βρεις αλλον,σύνελθε σε παρακαλώ,ο έρωτας είναι τρέλα και είναι όσο κρατήσει,αν είναι να προσπαθείς να μη φύγει ο αλλος ποτε απο κοντά σου χάνει τη μαγεία του και στο τέλος διώχνεις και τον αλλλο. Απολάμβανε τον έρωτα λοιπόν,την κάθε μέρα μαζί του,το φιλί του,τίς ερωτικές σας στιγμές και μη σκέφτεσαι τι θα γίνει αύριο.Κοιτα και αυτο που σου είπα με τα φυτικά ηρεμιστικά,εμένα μου στάθηκε πολύ η μητέρα μου,πολλές φορές έκλαιγε κρυφά γιατί νόμιζε οτι το παιδί της χάνει το μυαλό του,όμως μπροστά μου ηταν πάντα χαρούμενη,που έλεγε αστεία,μου αγόραζε τίς αγαπημένες μου λιχουδιες αν και δεν είχα όρεξη να φάω.Βρες εναν τέτοιο άνθρωπο της οικογένειας σου που να τον εμπιστεύεσαι απόλυτα,σε φίλες και εγω δεν τα έλεγα,φοβόμουν μη φύγουν και μείνω μόνη μου.ασε που δεν θα καταλάβαιναν,θα το απλοποιούσαν θα νόμιζαν οτι τρελάθηκα,ενω δεν είναι έτσι,είναι απλώς ενα πολύπλοκο παιχνίδι του μυαλού που όμως αν μεγενθυθει μπορεί να πάρα πολυ σοβαρές προεκτάσεις.Θα σου γράφω και εγω κάθε μέρα,δεν είσαι μόνη σου.

Ειλικρινά σε ευχαριστώ πάρα πολύ...
Το γεγονός πως σκέφτομαι πως πήγα με άλλον και το διέγραψα απο το μυαλό μου με τρελαίνει...
Ξέρω πως δεν έγινε και όμως με ''πεθαίνω''.
Σκέφτομαι μάλιστα συχνά πυκνά πως μου αξίζει όλο αυτό...
Δεν ξέρω σε ποιον να τα πω...
Η μάνα μου είναι χρυσή και δε θέλω να την στενοχωρήσω...
Έχει τόσα στο μυαλό της που δεν θα το έκανα ποτέ...
Αυτή η φράση ... ''δεν είσαι μόνη σου'' ...
Νιώθω πολύ...
Δεν με καταλαβαίνει κανέις ή έστω δεν με καταλάβαινε κανείς...
Βλέπω άλλους να είναι καλά και μάλιστα κερατώνοντας ή λέγοντας ψέμματα και λέω γιατί σε μένα;
Ζηλεύω τόσο...
Αυτή την ανεμελιά...
Πόσο εύχομαι αύριο μεθαύριο να τα διαβάζω και να γελάω....
magissa...ευχαριστώ... δεν είμαι ούτε νιώθω μόνη...
Πιστεύεις πως μια συγκατοίκηση θα ηρεμούσε την κατάσταση ή θα ήταν χειρότερα;
Το αγόρι μου είναι φαντάρος.
Σε 1μιση μήνα απολύεται και έρθει στην πόλη μας αλλά δεν ξέρω τι θα ήταν σωστό σε αυτή την φάση να κάνω...
Δε θέλω να τον χάσω αλλά χάνω τον εαυτό μου...
Δεν με αγαπάω πια...

Ευχαριστώ και πάλι...
Με κάνεις να σου ανοίγω την ψυχούλα μου ...
Χαίρομαι που τώρα είσαι καλά...
Είσαι δυνατή...
Σε θαυμάζω...
Μακάρι να τα καταφέρω...
Ίσως έτσι αγαπούσα ξανά έστω και λίγο το εγώ μου...

Τρελοκοριτσο να σε ρωτησω, οταν λες υπηρχε μια κριση τοτε με το φιλο και τοτε ηταν που φιλησες τον ωραιο στο μπαρ, τι εννοεις; σε τι τα τσουγκριζατε με το φιλο σου;

Και εγώ εκεί πιστεύω οτι βρίσκεται το <<κλειδί>>στο να αγαπήσεις τον εαυτό σου και να τον βάλεις πάνω απο αγόρι,φίλους,πάνω απο τον οποιοδήποτε.Δεν είναι εγωιστικό αυτό,είναι αυτοπροστασία γιατί αν δεν είσαι εσυ καλά δεν θα είναι ουτε οι σχέσεις με τον περίγυρο σου ομαλές.Αυτό να καταλάβεις οτι ΕΣΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΑΣ ΦΥΓΕΙ Ο ΑΛΛΟΣ. Να τον βλέπεις ως κάτι με το οποίο περνάς καλά,ως τμήμα της ευτυχίας σου και της διασκέδασης σου,ως έναν ωραίο άντρα που χαίρεσαι και οχι ως θηλιά στο λαιμό σου,ως τον κριτή στον οποίο έχεις να δώσεις λόγο και θα σε καταδικάσει με χωρισμό αν πέσεις σε ατόπημα.Χίλια δίκια έχεις,εδω κάτι τσουλάρες εχουν δέκα και όμως τίς παρακαλάνε και δεν τίς αφήνουν,ξέρω κοπέλα που έμεινε έγκυος απο άλλον,και όμως το αγόρι της που τον απάτησε τη θέλει σαν τρελός και την παρακαλάει καθε μέρα να διαλέξει αυτόν και όχι τον γκόμενο που τη κατέστησε έγκυο και με τον οποίο τον απάτησε.Και εσυ που δεν έκανες τίποτα,αξίζει να τον χάσεις για παιχνίδα του μυαλού?Οσο για την ερωτική πράξη είναι σίγουρα κάτι τόσο δυνατό και μοναδικό που θα τον θυμόσουν σίγουρα,το μέρος,τη μυρωδιά του άλλου,όλα.ΑΝ ΔΕΝ ΘΥΜΑΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΤΙΠΟΤΑ.

kerasi, δε νομίζω πως είναι σχετικό με ο θέμα μας... Απλά περνάγαμε μια δύσκολη φάση...
Μέχρι εκεί.
Δεν έχει άλλωστε καμία σημασία.
Πάνε χρόνια...

Δεν ειναι απλως απο ενδιαφερον το ρωτησα για μενα. Εγω θα διαφωνησω παντως με τη μαγισσα πιο πανω, δε νομιζω οτι φταιει αυτο που λεει, οτι εχεις παθει σαν εξαρτηση απ το φιλο σου, εγω θα το λεγα απλα ευτυχισμενη κ ερωτευμενη και ετσι πρεπει να ναι ενα ζευγαρι που ειναι οκ.

Γλυκιά μου magissa, καταλαβαίνω όσα μου λες...
Δυστυχώς δεν σκέφτομαι μόνο πως τον απάτησα αλλά πως κάποιος θα δημιουργήσει βίντεο με εμένα και τον άλλον και θα το δείξει στο αγόρι μου...
Τότε λοιπόν τι θα κάνω;
Ξέρω επίσης πως λέω μεγάλες μα...κιες...
Ξέρω πως όλα είναι στο μυαλό μου...
Πως δεν είμαι τσούλα και δεν έκανα κάτι περισσότερο...
Σκέφτηκα μέχρι και να βρώ τον άνθρωπο που είχα ανταλλάξει τα φιλιά και να τον ρωτήσω..
Βέβαια το αγόρι μου και μόνο στο άκουσμα αυτής της ιδέας βγάζει αφρούς...
Λέει θα φάω δούλεμα μετά απο τόσα χρόνια. Και έχει δίκιο...
Ο καλός μου, μου λέει πως δε θα πιστέψει τίποτα και κανέναν αλλά εγώ νιώθω και πάλι χάλια...
Μακάρι να μπορούσα να πατήσω έναν διακόπτη, να γυρίσω πίσω τον χρόνο... εκεί που έκανα την 1η παράλογη σκέψη και να πω στον εαυτό μου ''μην το κάνεις''.


Ευχαριστώ και πάλι για την απάντησή σου...
Εσύ πόσο καιρό έκανες τέτοιες σκέψεις;;;
Πως ξεκίνησαν;
:confused:

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Δεν ειναι απλως απο ενδιαφερον το ρωτησα για μενα. Εγω θα διαφωνησω παντως με τη μαγισσα πιο πανω, δε νομιζω οτι φταιει αυτο που λεει, οτι εχεις παθει σαν εξαρτηση απ το φιλο σου, εγω θα το λεγα απλα ευτυχισμενη κ ερωτευμενη και ετσι πρεπει να ναι ενα ζευγαρι που ειναι οκ.

---

Μακάρι να μην το περάσεις ποτέ kerasi...
Ναι είμαι πολύ ερωτευμένη...
Ναι τον λατρεύω...
ΑΛΛΑ κάτι κάνω λάθος...
Αλλιώς τώρα δεν υπέφερα :(

Βασικα ποσ χρονο την ημερα σου ρχονται αυτες οι σκεψεις; και τι κανεις οταν σου ρχονται; γενικα πιστευω θα εισαι πολυ αγχωμενη.

Απο άγχος άλλο τίποτα...
Συνέχεια παιδί μου, μου έρχονται...
Ειδικά εδώ και ένα μήνα...
Κάθε λίγο και λιγάκι...
Άστα...
Όταν μου έρχονται συνήθως ''φτιάχνω'' ερωτήσεις και τις θέτω στο αγόρι μου...
Χάλια η κατάσταση...
Το καλοκαίρι πάντως που μέναμε μαζί παρατήρησα πως τα είχα ''ψιλοξεχάσει''...
Άντε να το σκέφτηκα 2-3-4 φορές όλο το καλοκαίρι...
Τώρα όμως κρίση περνάω σίγουρα...

To μήνυμα τροποποιήθηκε απο την διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης Τωρα που λες ηταν στρατιωτης ειχατε αποσταση;

Μικρή... 1.30 ώρα περίπου...
Μπορείς να μου πεις περισσότερα για τις ιδεοληψίες;