Printable View
Καλημέρα! Από τη στιγμή που θα παραδεχτεί ότι έχει πρόβλημα μέχρι την ώρα που θα δεχτεί τη βοήθεια ειδικού ή τη δική σου θα περάσει ένα χρονικό διάστημα. Κάποιοι άνθρωποι δεν παραδέχονται καν ότι έχουν πρόβλημα. Αυτός βρίσκεται σε καλύτερο δρόμο. Δωστου χρόνο να ωριμάσει μέσα του η απόφαση να ζητήσει βοήθεια.
Ψες σκεφτόμουν...για να τον πείσω να πάει...να του πω ότι πήγα κι εγώ και δεν ήταν τπτ και αν θέλει να πάμε μαζί ξανά....αλλά απο την αλλη θα κάτσει να με ρωτά τι του είπες κλπ....και δεν θα ξερω τι να του πω.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη θα πρεπε να ξέρει ότι πήγες κι ότι εσύ αντιμετωπίζεις το πρόβλημά σου με αυτόν τον τρόπο. Μην του κρύβεις πράγματα, γιατί έτσι οδηγείς τις καταστάσεις να μην σου έχει εμπιστοσύνη. Αν σου ρωτήσει τι είπατε στη συνεδρία θα του εξηγήσεις ήρεμα και καλά ότι αυτά είναι απόρρητα, και θα του δώσεις μια γενική εικόνα πως είναι όταν πας σε ψυχολόγο. Μπορεί να κάνει και μήνες μέχρι να αποφασίσει να πάει. Δεν είναι εύκολη απόφαση. Εσύ πόσον καιρό το σκεφτόσουνα μέχρι να πας?
Ναι αλλά δεν μπορώ να του πώ ότι πήγα στον γιατρό για να του πω τα προβλήματά μου,,,γιατί είμαι σιγουρή και φοβάμαι για αυτό οτι θα πεί ότι πάω και τον κατηγορώ και ότι θα μου αλλάξει γνώμη ο γιατρός για εκείνον όπως μου είπε για τον ιερέα! Για το τι ειπα του ιερέα δεν του είπα...με παρακαλούσε για 4 ώρες και του είπα είναι αμαρτία να σου πω...και αγχονόταν και ήταν περιεργος τι του είπα...ενιωθα ότι φοβόταν μήπως μου άλλαξε γνώμη και τον αφήσω...γιαυτό τα έκανε όλα αυτά.
Εγώ δεν πήγαινα λόγο οικονομικού... μου πήρε 60 ευρο! Αλλιώς θα πήγαινα με την πρώτη.
Τότε πρέπει να του εξηγήσεις ότι δεν τρέχεις σε ιερείς και ψυχολόγους για να τον αφήσεις, αλλά μήπως και σώσεις αυτή τη σχέση. Το αγόρι σου έχει πολλές διαστρεβλωμένες σκέψεις μέσα στο μυαλό του και πρέπει να το βοηθήσεις να τις ξεμπερδέψει. Μάλλον χρειάζεται αρκετή ενίσχυση και αρκετές διαβεβαιώσεις ότι τον αγαπάς.
εγω στην θεση σου θα τυπωνα τα παντα σε αυτο το θρεντ (και αλλο θρεντ αμα υπαρχει σχετικο) και θα του ελεγα,
φτιαξε ενα καφε και καλο διαβασμα.
Πηγαινεις εξω και μετα απο δυο ωρες και βλεπεις τι εχει να σου πει.
Καλως η οχι, εδω μεσα εχεις ξεδιπλωσει την ψυχη σου και οχι στον συντροφο σου.
Αυτο ειναι το ελλειμα της σχεσης του και οχι κατι αλλο.
Εγω οταν βρεθηκα σε μια παρομοια κατασταση, ανοιξα τα κιταπια στην συντροφο μου και της ειπα κατσε διαβασε.
Προτιμω να με αγαπαει ετσι οπως ειμαι και οχι οπως νομιζει αυτη οτι ειμαι.
Μαλλον φρικαρε καπως, (σκωτσεζικα ντους τα λεει το μωρο μου) αλλα ξερει με ποιον εχει να κανει και που βαδιζει.
Οπως ξερω και εγω, εν ολιγεις ουτε κρυβομαστε ουτε νομιζουμε αλλα και βγαινουν αλλα.
Αν πραγματικα ενδιαφερεσαι για την σχεση σου πρεπει να τολμησεις αυτα που δεν θες να κανεις.
Εγώ λέω καλύτερα να του γράψω ένα γράμμα με αυτά που νιώθω, με αυτά που με πιέζουν, για αυτά που δεν μαρέσουν , για αυτά που με πληγώνουν κα να του το δώσω,,, παρά να του τα δώσω αυτά και να δίνω αφορμές να τσακκωθούμε....γιατί μετά θα λέει ότι μιλάω στο ιντερνετ με άλλους κλπ
Κι αυτό καλή ιδέα είναι. Εσύ θα βρεις την κατάλληλη λύση. Τον ξέρεις καλύτερα από μας. Έτσι δεν είναι; Ίσως τώρα που άρχισες να ανοίγεσαι να αρχίσει κι αυτός να ξεδιπλώνεται. Πολλές σχέσεις βασίζονται στην υποκρισία. Ο καθένας παριστάνει κάτι άλλο από αυτό που είναι και δεν εμφανίζει τα πραγματικά του συναισθήματα. Θέλει αγώνα για να γίνουν και οι δυο αληθινοί μέσα στη σχέση. Κι αυτό είναι σχετικό πάλι. Πάντα ο καθένας θα κρατάει κάποια μυστικά και θησαυρούς κρυμμένους. Είναι στο χέρι σου να τα ανακαλύψεις. Γι\'αυτό φανέρωσε πρώτα τα δικά σου. Πιθανά να σε ακολουθήσει και να κάνει το ίδιο.........
Quote:
Originally posted by kallia13
Ψες σκεφτόμουν...για να τον πείσω να πάει...να του πω ότι πήγα κι εγώ και δεν ήταν τπτ και αν θέλει να πάμε μαζί ξανά....αλλά απο την αλλη θα κάτσει να με ρωτά τι του είπες κλπ....και δεν θα ξερω τι να του πω.
αυτό μου αρέσει κάλλια..η ειλικρίνεια είναι ο καλύτερος οδηγός. Επειδή ξέρεις πολύ καλά καί τους 2 σας, κάνε μία προετοιμασία με ακριβώς τα λόγια που θα του πεις, μην το αφήσεις στην τύχη.
Αν καταφέρεις και το περάσεις σαν δική σου ανάγκη, ενδεχομένως να μην επωμιστεί εκείνος το βάρος όλο και να ξεδιπλωθεί.
Θα σου ζητήσει ή θα πειστεί να πάτε μαζί, μόνο αν δει πόσο εσύ βελτίωσες και τον τρόπο που αντιμετωπίζεις τη σχέση σας και τον τρόπο που προστατεύεις τον εαυτό σου.
όσο για τον ιερέα, καμμία αντίρρηση αλλά επειδή ήμουν εκεί και ξέρω, δεν περνάει σε συμβουλευτική ο πνευματικός?
Ο ψυχολόγος μου είπε να χωρίσω
Ο παπάς μου είπε να κάνω υπομονή να μάθει περισσότερο εμένα και να μην αμφιβάλλω (ότι θα το ξεπεράσουμε!).
Εγώ θα κάτσω να γράψω το γράμμα και θα του το δώσω την κατάλληλη στιγμή...και θα είναι λίγο, λιγουλάκι απειλητικό και για τους δύο μας...έτσι για να πάρει λίγο πιο σοβαρά τα πράγματα...
Μήπως όμως πρέπει να γίνω κάλα πρώτα με τον εαυτό μου και μετά να του τα πώ? ή δεν έχει σχέση? Επειδή ο ψυχολόγος δεν μου είπε τι να κάνω με τις ανασφάλειες μου και την αυτοπεποιήθηση μου...
Πείτε μου τώρα και κάτι άλλο...
Ξέρετε τι κατάλαβα εδώ και καιρό...΄νομίζω ότι αυτός μου προκαλεί τις ανασφάλειες, το να μην τον εμπιστεύομαι...αν ήταν άλλος και συμπεριφερόταν πιο όριμα δεν υπήρχε περίπτωση να μην του εχω εμπιστοσύνη.
Το πιστεύετε αυτό...? ότι αν βρω άλλον θα του έχω περισσότερη εμπιστοσύνη....ή λόγο των ανασφαλειών μου πάλι δεν θα του έχω.....
Κάλλια, τόση ώρα διαβάζω \'δεν μπορώ το ένα, δεν γίνεται το άλλο και τι θα γίνει ΑΝ έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα...και μήπως αυτό κλπ\' καθώς και ένα σωρό ερωτήσεις γεμάτες άγχος και ανασφάλεια στις οποίες ψάχνεις τις απαντήσεις των άλλων, ενώ απευθύνονται στον εαυτό σου. Δεν είναι κακό να ακούμε και μια δεύτερη άποψη, αλλά απαντήσεις δεν μπορούμε να πάρουμε από κανένα.
Ο ψυχολόγος τι στο καλό να σου πει σε μια μόνο επίσκεψη; Δεν έχει κανένα μαγικό ραβδάκι να σου δώσει αυτοπεποίθηση, ούτε εγχειρίδιο με οδηγίες για το τι να κάνεις για τις ανασφάλειες. Σου είπε όντως ξεκάθαρα να χωρίσεις, ή αυτό είναι το δικό σου συμπέρασμα επειδή επεσήμανε κάποια πράγματα; Αν επιλέξεις να συνεχίσεις με κάποιον ψυχολόγο, να έχεις υπόψη ότι ο άνθρωπος θα είναι εκεί να σε διευκολύνει και να σε βοηθά να βάλεις σε μια τάξη τις σκέψεις σου, αλλά δεν μπορεί να πάρει την ευθύνη της ζωής σου.
Όσο για τον ιερέα, τι άλλο να σου πει εκτός από το να κάνεις υπομονή και να διαβάζει ευχές; Αυτός είναι ο ρόλος του και σεβαστός, αλλά το όριο της υπομονής και της προσπάθειας θα το αποφασίσεις μόνη σου.
Επίσης, άσε στην άκρη τελος πάντων το τι κάνει ο σύντροφός σου και γενικά ο κάθε άλλος άνθρωπος. Κανένας δεν μας \'προκαλεί\' τίποτα, όλα μέσα μας είναι. Δηλαδή η δυνατότητά σου να εμπιστευτείς κάποιον εξαρτάται μόνο από το αν εκείνος είναι \'ώριμος\'; Θα έλεγα λοιπόν να ασχοληθείς με τις δικές σου και μόνο ανασφάλειες πρώτα.
Kallia,
είναι αρκετά περίεργο το γεγονός ότι ο ψυχολόγος σου είπε να χωρίσεις και σου έδωσε κι αλλες κατευθύνσεις για το τι να κάνεις. Οχι σε μία αλλά ούτε σε 10 συνεδρίες δεν θεωρώ ότι έχει νόημα κάτι τέτοιο. Εάν κάτι χρειάζεται είναι να σε βοηθήσει να βρεις τις δικές σου απαντήσεις και όχι να σου σερβίρει στο πιάτο τις δικές του.
Οι έτοιμες λύσεις δεν ειναι ποτέ μέρος της θεραπείας. Εξαιρούνται μόνο καταστάσεις διαχείρισης κρίσης (πχ, εν ώρα επεισοδιου πανικού). Και εσύ σε κρίση σίγουρα δεν βρίσκεσαι.
Οσο για την τελευταία ερώτηση σού... δεν είναι ζήτημα του έτερου ήμισυ, το δικό σου συναίσθημα ανασφάλειας/ζήλειας.
Θα θελα τόσο πολύ να το καταλάβεις αυτό!
edit: Marina, δεν ειχα δει τη δική σου απάντηση, τη διάβασα αφότου απάντησακαι τελικά φαίνεται ότι απλώς κατέγραψα τις ίδιες σκέψεις που τόσο καλά διατύπωσες εσύ.
Quote:
Originally posted by marina38
Κάλλια, τόση ώρα διαβάζω \'δεν μπορώ το ένα, δεν γίνεται το άλλο και τι θα γίνει ΑΝ έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα...και μήπως αυτό κλπ\' καθώς και ένα σωρό ερωτήσεις γεμάτες άγχος και ανασφάλεια στις οποίες ψάχνεις τις απαντήσεις των άλλων, ενώ απευθύνονται στον εαυτό σου. Δεν είναι κακό να ακούμε και μια δεύτερη άποψη, αλλά απαντήσεις δεν μπορούμε να πάρουμε από κανένα.
Ο ψυχολόγος τι στο καλό να σου πει σε μια μόνο επίσκεψη; Δεν έχει κανένα μαγικό ραβδάκι να σου δώσει αυτοπεποίθηση, ούτε εγχειρίδιο με οδηγίες για το τι να κάνεις για τις ανασφάλειες. Σου είπε όντως ξεκάθαρα να χωρίσεις, ή αυτό είναι το δικό σου συμπέρασμα επειδή επεσήμανε κάποια πράγματα; Αν επιλέξεις να συνεχίσεις με κάποιον ψυχολόγο, να έχεις υπόψη ότι ο άνθρωπος θα είναι εκεί να σε διευκολύνει και να σε βοηθά να βάλεις σε μια τάξη τις σκέψεις σου, αλλά δεν μπορεί να πάρει την ευθύνη της ζωής σου.
Όσο για τον ιερέα, τι άλλο να σου πει εκτός από το να κάνεις υπομονή και να διαβάζει ευχές; Αυτός είναι ο ρόλος του και σεβαστός, αλλά το όριο της υπομονής και της προσπάθειας θα το αποφασίσεις μόνη σου.
Επίσης, άσε στην άκρη τελος πάντων το τι κάνει ο σύντροφός σου και γενικά ο κάθε άλλος άνθρωπος. Κανένας δεν μας \'προκαλεί\' τίποτα, όλα μέσα μας είναι. Δηλαδή η δυνατότητά σου να εμπιστευτείς κάποιον εξαρτάται μόνο από το αν εκείνος είναι \'ώριμος\'; Θα έλεγα λοιπόν να ασχοληθείς με τις δικές σου και μόνο ανασφάλειες πρώτα.
Ορκίζομαι ότι μου το είπε ξεκάθαρα και το τόνισε....να χωρίσω τώρα που είναι νωρίς!
Δεν συμφωνώ μαζί σου ....ναι μεν εχω ανασφάλεεις αλλά αποκλείετε να είμαι και τυφλή.
Δλδ κάποιος δεν μπορεί να το κάνει επίτηδες, για να καταφέρει κατί?
Τις ανασφάλειες μου δεν ξέρω πως να τις δουλέψω..
Quote:
Originally posted by NikosD.
Kallia,
είναι αρκετά περίεργο το γεγονός ότι ο ψυχολόγος σου είπε να χωρίσεις και σου έδωσε κι αλλες κατευθύνσεις για το τι να κάνεις. Οχι σε μία αλλά ούτε σε 10 συνεδρίες δεν θεωρώ ότι έχει νόημα κάτι τέτοιο. Εάν κάτι χρειάζεται είναι να σε βοηθήσει να βρεις τις δικές σου απαντήσεις και όχι να σου σερβίρει στο πιάτο τις δικές του.
Οι έτοιμες λύσεις δεν ειναι ποτέ μέρος της θεραπείας. Εξαιρούνται μόνο καταστάσεις διαχείρισης κρίσης (πχ, εν ώρα επεισοδιου πανικού). Και εσύ σε κρίση σίγουρα δεν βρίσκεσαι.
Οσο για την τελευταία ερώτηση σού... δεν είναι ζήτημα του έτερου ήμισυ, το δικό σου συναίσθημα ανασφάλειας/ζήλειας.
Θα θελα τόσο πολύ να το καταλάβεις αυτό!
Για την εμπιστοσύνη μίλησα όχι για την ζήλεια....
edit: Marina, δεν ειχα δει τη δική σου απάντηση, τη διάβασα αφότου απάντησακαι τελικά φαίνεται ότι απλώς κατέγραψα τις ίδιες σκέψεις που τόσο καλά διατύπωσες εσύ.