Originally Posted by
PAPA
Όντως αν προσπαθήσεις και στραφείς σε κάτι άλλο θα σε βοηθήσει απίστευτα! Το μυαλό σου θα επικεντρωθεί σε αυτό το άλλο και θα σε κάνει να ξεχαστείς. Εγώ κρίσεις πανικού είχα όταν ήμουν φοιτήτρια, ένα γεγονός με είχε ταράξει και φοβόμουν ότι θα επαναληφθεί στη συνέχεια μου δημιουργήθηκε ο φόβος του θανάτου και δεν έλεγα να το ξεπεράσω με τίποτα. Τι έκανα? Πήγε σε ψυχίατρο μου έδωσε φάρμακα αλλά εγω τα πήρα για ελάχιστες εβδομάδες και είπα μέσα μου θα το ξεπεράσεις μόνη σου, όπως και το έκανα αλλά μου πήρε χρόνο και πόνο ψυχής. Εγώ συνήθως προσπαθούσα να σκεφτώ κάτι ευχάριστο, όχι να κάνω κάτι αλλά να διώξω τη σκέψη μου από αυτό το κακό και να σκεφτώ θετικά. Με βόηθησε πολύ η μητέρα μου που μου έλεγα συνέχεια δεν έχεις τίποτα μην ανησυχείς είναι ψυχολογικό και της κρατούσα το χέρι όταν κάποια βράδια έμενα στο πατρικό κι έτσι αποκοιμιόμουν! ΜΑΝΑ είναι μόνο μία παιδιά!!!!