Printable View
Εγώ σου είπα στο πανεπιστήμιο είχα ξεκινήσει να κάνω παρέες στο σχολείο δεν είχα γιατί στο γυμνάσιο τα περισσότερα παιδιά δεν μου φερόντουσαν καλά στο λύκειο ήταν κάπως καλύτερα τα πράγματα αλλά δεν μου έβγαινε να τους ανοιχτώ περισσότερο μάλλον λόγω της συμπεριφοράς που είχαν απεναντί μου στο γυμνάσιο απλά στο λύκειο είχα κάνει τα πάντα για να αποδείξω στους άλλους ότι αξίζω και το κατάφερα περνώντας στο πανεπιστήμιο και μάλιστα σε μία σχολή που μου άρεσε και τότε έμπλεξα με εκείνον.
Και στην συνέχεια έγιναν όλα αυτά τώρα το θέμα είναι πως γίνετε ενώ έχω περάσει στην σχολή που ήθελα να είμαι (να ήμουν για την ακρίβεια γιατί τώρα προσπαθώ να είμαι πιο θετικός) απαισιόδοξος και μίζερος; φταίει το ότι έκανα παρέα με λάθος άτομα;
δεν μπορω να σου απαντησω σε αυτο παντως αν συνεχιζεται εντονα αυτη η κατασταση καλυτερα να βρεις καποιον ψυχολογο μονο αυτος θα σου βρει τι πραγματικα εχειςQuote:
Originally Posted by Shark10
κοιτα μελος οι εσωστρεφεις ανθρωποι ποτε δεν επιθυμουν πολυ κοσμο γυρω τους.. θελουν λιγα και καλα ατομα διπλα τους.. εναν δυο φιλους... γιατι ετσι ειναι ο χαρακτηρας τους.. δεν επιθυμουν πολυ τα κοινωνικα δρομενα, ουτε γουσταρουν τον πολυ κοσμο... θα βγουν, θα διασκεδασουν, αλλα θα προτιμησουν κατι ησυχο...
αν λοιπον οντως εισαι εσωστρεφες ατομο νομιζω πως πρεπει να αναθεωρησεις καποια πραγματα..
κι εγω οταν περασα φοιτητρια ειχα στο νου μου οτι πρεπει να ειμαι κοινωνικη και να γνωριζω πολυ κοσμο ωσπου μετα απο πολυ καιρο συνειδητοποιησα οτι δεν ειναι αυτο που θελω, ακριβως γιατι ειμαι εσωστρεφης και μαλιστα μ αρεσει αυτο.
κι απο τοτε που το συνειδητοποησα βρηκα μια ισορροπια επιτελους!
μπορει ωστοσο εσυ να γουσταρεις παρεα και κοσμο, απλως να ντρεπεσαι να γνωριζεις αλλα ατομα.. αυτο ειναι αλλο θεμα!
οι εσωστρεφεις δεν θελουν να γνωριζουν πολλα ατομα, δεν ειναι οτι ντρεπονται..
π.χ εγω οταν ειμαι σε μια μεγαλη παρεα που δεν γνωριζω τοσο καλα δεν νιωθω αβολα επειδη ντρεπομαι, απλως βαριεμαι!
θελω να σου πω πως το να εισαι ντροπαλος και το να εισαι εσωστρεφεις δεν ειναι παντα το ιδιο πραγμα...
http://www.e-psychology.gr/selfhelp/...ostrefeis.html
δεν ξερω κατα ποσο το εχεις ψαξει το θεμα αλλα αυτο ειναι πολυ καλο αρθρο για να βγαλεις μια ακρη στην φαση που περνας
66psy να σου πω την αλήθεια στην αρχή του πρώτου έτους είχα ένα άγχος για το πως θα με δουν οι άλλοι αλλά ήμουν πολύ αισιόδοξος ακι πίστευα ότι θα πάνε όλα καλά μόνο αυτό το άγχος είχα και για να μου φύγει άρχισα να βγαίνω έξω και μιμόμουν τους άλλους που είχαν πιο πολύ χιούμορ και όταν ένιωσα ότι με θέλουν (βέβαια στην συνέχεια αποδειχτηκε ότι τα συγκεκριμμένα άτομα δεν με ήθελαν) έλεγα αστεία και ήμουν κεφάτος (μερικές φορές μπορει να το παρατραβούσα) στο δεύτερο έτος μου έφυγε αυτό και ήμουν γενικά μίζερος και απόμακρος το ίδιο και στο τρίτο τώρα προσπαθώ να είμαι πιο ευχάριστος αλλά δεν είμαι στο σημείο που ήμουν παλιά
Επίσης δεν με συγκινούσε τίποτα βαριόμουν τα πάντα δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ στα μαθήματα και δεν έβγαινα συχνά έξω
μελος και εγω περασα μια κριση εαυτου, ας το πω ετσι, οταν περασα φοιτητρια
αυτο που πρεπει να απαντησεις αρχικα στον εαυτο σου πιστευω ειναι τι προτιμας: την ησυχια σου ή τις κοινωνικες επαφες?
βεβαια σαφως δεν μπορεις να απαντησεις μονο το ενα ή μονο το αλλο, απλως πρεπει να συνειδητοποιησεις προς τα που κλεινεις... προς την εσωστρεφεια ή την εξωστρεφεια? κι αναλογως να πραξεις.
δεν ειναι αναγκη δηλαδη να πιεζεις τον εαυτο σου ντε και καλα να βρει φιλους, να βγαινει εξω κλπ!
αν ειναι να βγαινεις εξω υπο πιεση και να νιωθεις και αβολα, τοτε δεν εχει κανενα νοημα.. σημασια εχει να βγαινεις, επειδη το θελεις ΕΣΥ! γι αυτο αλλωστε δεν βγαινουν οι ανθρωποι? για να περασουν καλα!
κι εγω την πατησα εξαιτιας αυτου του λαθους και οι κρισεις πανικου που μου εμφανιστηκαν αργοτερα ηταν εν μερει εξαιτιας αυτου.. οτι πιεζα δηλαδη τον εαυτο μου να συμπεριφερθει με τροπους που δεν του αρεζαν.. ας πουμε εγω ειχα παντα 3-4 καλους φιλους, το αγορι μου και περνουσα καλα...πολυ καλα! οταν λοιπον περασα φοιτητρια σε αλλη πολη επρεπε να βρω κι εγω νεες παρεες.. κι αρχιζα να γνωριζω τοσο πολυ κοσμο που κατεληξα να κουραζομαι και να μην μ αρεσει.. αυτο τοτε δεν το καταλαβαινα, γιατι νομιζα οτι απλως προσαρμοζομουν. ωστοσο η αληθεια ηταν οτι πηγαινα κοντρα στον εαυτο μου επηρεαζομενη απο τα στερεοτυπα του τυπου οτι η φοιτητικη ζωη οφειλει να ειναι ξεφερνη και να μην συμμαζευεται!
α βλακειες σου λεω!
το να πιεζεσαι να γινεις κατι που δεν εισαι, δεν οδηγει ποτε σε καλο! και η πολυ πιεση πολυ να οδηγησει σε αλλα προβληματα μετα..
κι οταν λεω εσωστρεφεια δεν εννοω να εισαι κλεισμενος ολη μερα σπιτι μονο σου και να μην μιλας σε κανενα.. αυτο δεν ειναι εσωστρεφεια, αυτο ειναι μοναξια.. εσωστρεφεια ειναι απλως οταν ενας ανθρωπος αντι για μια παρεα 10 ατομων προτιμαει 2 ισως και εναν καλο φιλο. επισης θα προτιμησει να βγει εξω, αλλα οχι απαραιτητα σε καθημερινη βαση.. γιατι οι εσωστρεφεις αρεσκονται να περνουν χρονο με τον εαυτο τους.. αντιθετως οι εξωστεφεις βαριουνται να ειναι μονοι τους. θελουν να γνωριζουν πολυ κοσμο, να ειναι συνεχεια με παρεα κι αν μπορουν να μεινουν κι ολη μερα εξω απο το σπιτι..
οποτε πρεπει πιστευω να προσδιοριζεις προς τα που κινεισαι, να ξεκαθαρισεις τα πραγματα και μετα να αποφασισεις τι θα κανεις..
γιατι θεωρω πως εισαι λιγακι μπερδεμενος (και λογικο ειναι, αλλωστε ολοι μας περναμε τετοιες φασεις) και ολη αυτη η συγχηση σε κανει να χανεις την διαθεση σου..
Είναι λίγο πολύπλοκο εμένα μου αρέσει να βγαίνω έξω αλλά είχα αγοραφοβία και άγχος για το πως θα με δουν οι άλλοι όταν βγήκα και άρχισα να συνηθιζω την κοινωνική ζωή στο πρώτο έτος άρχισα να νιώθω καλύτερα και προσπάθησα να καλύψω τις αδυναμίες μου έχοντας περισσότερο χιούμορ λέγοντας αστεία και βλακείες αλλά οι άλλοι δεν φαινόταν να με παίρνουν και πολύ στα σοβαρά και στην συνέχεια ήμουν πολύ σοβαρός είχα αισθήματα άγχους, μελαγχολίας, ζήλειας και τα έβλεπα όλα μαύρα επίσης στην σχολή μου είναι και μία κοπέλα που μου αρέσει πάρα πολύ και όταν μιλάω μαζί της νιώθω άβολα και προσπαθώ με νύχια και δόντια να συγκρατήσω τον εαυτό μου
υπαρχει διαφορα αναμεσα στην κοινωνικη φοβια και την αγοροφοβια..
οι αγοροφοβικοι δεν ντρεπονται, απλως αγχωνονται οταν βρισκονται εξω ακομη κι αν δεν ειναι κανεις τριγυρω (π.χ σε ενα αδειο πεζοδρομιο).. φοβουνται μην λιποθημησουν, μην παθουν κριση πανικου.. δεν φοβουνται να μιλησουν στους αλλους ή ντρεπονται.. αυτοι συνηθως ειναι οι ανθρωποι που ταλανιζονται απο κοινωνικη φοβια..
τωρα εσυ δεν ξερω....
γενικως νομιζω εχεις μπερδευτει, αλλα δεν πειραζει ετσι κι αλλιως οι οροι δεν θα σε βοηθησουν.
το θεμα ειναι να καταλαβεις εσυ τι παιζει με την παρτη σου.. τι να σου πω εγω στην θεση σου θα πηγαινε σε εναν ψυχολογο ! ή θα ανοιγομουν σε καποιο κοντινο μου προσωπο.
το μονο σιγουρο ειναι οτι χρειαζεσαι να μιλησεις σε καποιον και να βαλεις μια ταξη μεσα στο μυαλο σου!
παντως ενταξει χαλαρα. δεν ηρθε και το τελος του κοσμου! ολοι λιγο πολυ τα περναμε κατι τετοια...
ο καθενας με τα προβληματα του!
Συμφωνώ απόλυτα το σκεφτόμουν να πάω σε ψυχολόγο αλλά είναι πολλά τα λεφτά
κοιτα δεν ξερω σε ποιο πανεπιστημιο εισαι αλλα ας πουμε το ΑΠΘ εχει δωρεαν ψυχολογικη υποστηριξη.. μπορεις να το ψαξεις..Quote:
Originally Posted by Shark10
επειτα στην επαρχια ειναι πιο φθηνα απο μεγαλες πολεις οποτε μπορεις να προτιμησεις την πολη σου (αν ειναι πιο μικρη απο αυτη που σπουδαζεις).
γενικως ειμαι τις αποψης οτι για την υγεια δεν κανεις τσιγουνιες