Κάποιοι δεν έχουν όρια αν δεν δουν ότι έχεις γύρω σου ανθρώπους που αξίζουν κάτι κι έτσι σε πατάνε όσο μπορούν γιατί θεωρούν τον εαυτό τους ανώτερο
Printable View
Κάποιοι δεν έχουν όρια αν δεν δουν ότι έχεις γύρω σου ανθρώπους που αξίζουν κάτι κι έτσι σε πατάνε όσο μπορούν γιατί θεωρούν τον εαυτό τους ανώτερο
αυτο που περιγραφεις ειναι πολυ ασχημο! αυτη η κατασταση σε καταπιεζει σιγουρα πολυ και αυτο για κανενα λογο δεν μπορει να οδησει σε κατι καλο..
εισαι ενηλικος ανθρωπος και διανηεις την περιοδο της νεοτητας! λογικο ειναι και να θες να βγεις, να γνωρισεις κοπελες, να ερωτευτεις, να πιεις κι ολα τα σχετικα!
η ζωη δεν ειναι μονο υποχρεωσεις .....
αυτο η μητερα σου πρεπει να το καταλαβει! καλο θα ηταν να μιλουσες στον πατερα σου ή σε καποιον συγγενη σας ωστε να μιλησει στην μητερα σου αφου εσενα δεν σε ακουει..
οκ μπορει να ειχε καποια προβληματα κι αυτη απο οτι λες, αλλα αυτο δεν δικαιολογει σε καμια περιπτωση την συμπεριφορα της. τα παιδια δεν ειναι κτηματα των γονεων και επιπλεον η ελευθερια κινησεων ειναι απαραιτητο κομματι για μια σωστη αναπτυξη
ακομη και λαθη να ειχες κανει στο παρελθον, και παλι η ανεξαρτησια σου δεν θα επρεπε να περιοριζεται.
ετσι μεγαλωνουμε.. μαθαινουμε απο τα λάθη μας και τις εμπειριες μας..
αυτη η κατασταση που περιγραφεις μπορει να οδηγησει ειτε στην εξαρτηση ειτε στην αποστροφη αργα ή γρηγορα.. εισαι ηδη αρκετα μεγαλος για να μπαινει σε μια τετοια διαδικασια. να δινεις λογαριασμο για το τι κανεις...
πρεπει να παρεις την κατασταση στα χερια σου και να αντιδρασεις! και πολυ το καθυστερησες!!
και δεν εννοω φυσικα να αρχισεις τις φωνες και τις "επαναστασεις". απλως να της μιλησεις ξεκαθαρα και αν παλι δεν σε ακουσει να πεισεις καποιον συγγενη σας να της μιλησει..
θα γινω κουραστικος λεγοντας παλι τα ιδια αλλα δεν εχει νοημα να εξηγισεις τιποτα σε καπιον που ο εαυτος του αποτελει κεντρο του κοσμου κ οτιδηποτε αλλο δε τον ενδιαφερει τσαμπα εξηγισεις θα δωσει.μονο η οταν σταματησει να τον ενδιαφερει τι λεει κ το τι οχι μονο τοτε θα δει βελτιωση στη ζωη του.
Ωραία και πες ότι βγαινω ένα πρωι για καφε. Και τι θα γινει? Και όταν με το καλό αποφασίσω να παντρευτώ τι θα γίνει θα το κάνω και αυτό κρυφά?Quote:
Originally Posted by aifel
Αυτό το ανέφερα σε μια συνομιλία που είχα με την κόρη ενός οικογενειακού φίλου που είχε σπουδάσει στο φυσικό και με ρώτησε πώς είναι η πρόσβαση στην πανεπιστημιούπολη του Ζωγράφου (δε θα πω πολλά,όποιος εχει μπει στο 250 καταλαβαίνει τι δράμα είναι) και εκεί το ανέφερα. Ξέρει γενικά τι ώρες έχω σχολή. Αλλά θα αναφέρω 2 παραδείγματα. 1ον τις προάλλες όταν γυρνούσα σπίτι μου (Φάληρο μένω) έιχε γίνει ένα τρακάρισμα στο δρόμο που περνά το λεωφορείο μου και λόγω κίνησης γύρισα με τα πόδια. ΑΜΕΣΩΣ με πήρε τηλ να δει που είμαι, τι έπαθα, τι κάνω κτλ. 2ον, θυμάστε τότε που ο σαμαράς είχε κοψει λεφτά από τους μετρατζήδες και κάνανε εκείνες τις απεργίες. Ε ένα παόγευμα που γυρνούσα και αργησα λόγω του τρελού μποτιλιαρίσματος που είχε με πήρε τηλ 14 φορές (ναι καλα διαβασατε 14) να δει πάλι που είμαι μηπως επαθα τιποτα κτλ. Οκ να πάρει 1,2,3 αλλα όχι και 14 ρε παιδιάQuote:
Originally Posted by aifel
Ασε έτσι είναι το σόι μου. Κρυψήνεια (κρυψήνεια όχι αστεία) και μυστικά. όταν ήμουν πιο μικρός επηρεαζόμουν αλλά τώρα πια δε με νοιαζει. Θέλω να πω δλδ ότι μόνοι τους θα πουν την αποψη τους, θα σε δασκαλέψουν τι να κανεις και τα γνωστα. ΤΟ σοι μου είναι χάλια σου λέω μη τη ψάχνειςQuote:
Originally Posted by aifel
και τι να τους πω ρε νικη? ελάτε στο σπίτι μου για να σας γνωρίσει η μαμά μου μηπως και με αφήσει να βγω μαζί σας. Θα γίνω ρεζίλι και δικαιολογημέναQuote:
Originally Posted by nikiii
Να μιλήσω σε συγγενείς ξεχαστε το. όσοι από αυτούς είναι λογικοί δε θέλω να αναμειχθούνQuote:
Originally Posted by 66psy
Από ότι καταλαβαίνω δεν έχεις φέρει πότε έναν φιλο σου στο σπίτι. Δεν θα το πεις αυτό θα το συζητήσεις με την μητέρα σου ότι θες να έρθουν σπίτι σου για να δει ΧΩΡΙΣ φυσικά να τους προσβάλει με τι παιδιά κάνεις παρέα. Στα παιδιά θα πεις αυτό μόνο ότι θες μια μέρα να έρθουν. Πες στην μητέρα σου με ήρεμο τρόπο ότι πίεζεσαι μπορεί να μην καταλάβει αλλά τουλάχιστον θα το πεις. Πες της δεν θα ήθελες να παντρευτώ κάποια στιγμή και να κάνω παιδιά; ο γιατρός που πήγαινα μου έλεγε όταν δεν καταλαβαίνει κάποιος κάτι να του το λες συνέχεια στην 100η φορά μπορεί να το καταλάβει. Δεν συμφωνούσα πότε με αυτό αλλά ίσως έχει κάποια βάση. Δηλαδή όταν κλαίει η μητέρα σου κι ο πατέρας σου λέει είδες τι κάνεις; εσυ δεν λες τίποτα; τα παραπάνω πες τα και σε αυτόν. Αυτοί είχαν δικαίωμα να βρεθούν και να παντρευτούν εσυ δεν έχεις δηλαδή να κάνεις μια γνωριμία;
Καλησπέρα κι από μένα!
Φίλε δεν είμαι ειδικός επί του θέματος, αλλά νομίζω ότι οι γονείς σου είναι τόσο καταπιεστικοί γιατί δεν τους έχεις δείξει κανένα σημάδι ισχύος. Νομίζουν ότι είσαι ακόμα παιδί που θέλει προστασία, ακριβώς γιατί κάθεσαι και τους ακούς και συζητάς το παραμικρό μαζί τους. Μια απλή δήλωση του τύπου "πάω για καφέ" και φεύγεις. Μπορεί να κάνουν σαν τρελοί στην αρχή γιατί θα τους φανεί ανήκουστο, αλλά όταν βεβαιωθούν μετά από μερικές φορές ότι πας για καφέ και γυρνάς σώος, όλο αυτό θα σταματήσει. Να είσαι σίγουρος. Το κακό είναι ότι δεν έκανες την επανάσταση σου όταν ήσουν έφηβος, τώρα θα τα είχες γλιτώσει όλα αυτά.
Γενικά οι γονείς είναι όπως τους μάθεις. Για να τους ξεριζώσεις συνήθειες πρέπει να τα σπάσεις τα αβγά, αλλά μην ανησυχείς, 1. Δεν παθαίνουν τίποτα και 2. Όλα φτιάχνουν άπαξ και συνηθίσουν στην καινούρια κατάσταση. Πλιζ, μη φτάσεις 40 χρονών και είσαι ακόμα έτσι, θα πέσεις σε βαριά κατάθλιψη.
Oxi δεν εχω φερει φιλο μου στο σπιτι αλλα αυτό που λες δε γινεται.Εχω βρει κάθε είδους δικαιολογία να μη βγω με τους φιλους μου (σε σημειο που μερικοι να εχουν αρχισει να ψυλλιάζονται κατι αλλα δεν εχουν πει τιποτα) και από την άλλη να τους πω ένα πρωι παιδια ελατε σπίτι μου.Θα με περάσουν για διχασμενη προσωπικότητα στο τέλος. Να τους πω να παμε για κανα καφε και να το παλεψω ετσι οκ αλλα για σπιτι δεν το κοβω. Αυτά που μου λες τα εχω πει και γω όχι 100 αλλα 1000 φορες αλλα από αποτέλεσμα γιοκ.Quote:
Originally Posted by nikiii
Ναι φιλε μου εχέις δικιο στην εφηβεία μου δεν έκανα επανάσταση γιατί τα πράγματα ηταν ακόμα χειρότερα. Ετσι στρώθηκα β-γ λυκειου και διαβασα να περασω επαρχία να ησυχάσω.Ελα όμως που σκαει η κρίση και πάω Αθήνα. Ε Λεω ενταξεε δεν πειράζει και στην αθηνα εχει φοιτητικη ζωή κάτι θα γίνει. αλλα πουντο?
Και επιπλέον γεννάται το ερώτημα αν γίνει κάτι με την κοπέλα που σας είπα τι θα της πω? δε θα θέλει να γνωρίσει φίλους, παρέα κτλ?
σκεφτηκες να ψαξεις μια δουλεια παραλληλα, για να μπορεσεις να ανεξαρτητοποιηθεις?
οσο για την κοπελα, το πρωτο μελημα της δεν θα ειναι να γνωρισει τους φιλους σου,αλλα εσενα.
οταν αποκτησετε μια σχεση εμπιστοσυνης, θα της πεις καποια απο αυτα τα θεματα (μην την βομβαρδισεις και τρομαξει).
na προσπαθήσω να βρω αν και όπως είναι η κατασταση είναι δυσκολα τα πραγματα αλλα πες ότι βρισκω.Με τα 200-300 το μηνα που θα μυ δινουν και αν μου τα δινουν κι αυτά θα μπορεσω πχ να μεινω μονος? Δε νομιζω.Για δουλεια το εχω σκεφτει αλλα με το που τους πω ότι ψαχνω θα εχουμε ξανα τις ιδιες καταστασεις, καθως παντα οι γονεις μου πιστευαν ότι επρεπε να είμαι πλήρως αφοσιωμένος σε σχολειο-σπουδές. Αλλα και τις γνωστες καταστάσεις να μην έχουμε θα μου πουνε πάρε πρώτα πτυχίο και μετάQuote:
Originally Posted by Remedy
Οσο για την κοπέλα πες ότι κάποια στιγμή γίνεται κατι δε θα θέλει να γνωρίσει την παρέα μου? τοτε τι θα της πω?? Ξερεις δεν έχω φίλους λόγω της μαμάς μου???