Σε αυτές τις περιπτώσεις, και μιλάω εκ πείρας, δεν γίνεται τίποτα μόνο υπομονή χρειάζεται....και ίσως καταλάβει από μόνος του
Printable View
Σε αυτές τις περιπτώσεις, και μιλάω εκ πείρας, δεν γίνεται τίποτα μόνο υπομονή χρειάζεται....και ίσως καταλάβει από μόνος του
Τι θα στοιχημάτιζεσ αφου το λέειQuote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Αμα τον παρατήσουν πάει είναι πιτσιρικάς.......Αμα δεν προσπαθήσουν τώρα ,έφυγε το τρένο...είναι κρίμα είναι 17 χρονών παιδίQuote:
Originally Posted by δελφίνι
Κρίμα ξεκρίμα έτσι έχουνε τα πράγματα ..... δεν γίνεται τίποτα!!!! Ο δικός μου ο αδελφός παράτησε και το σχολείο και ξαναπήγε μετά όταν του ήρθε για λίγο το μυαλό στο κεφάλι (όχι ότι τώρα το έχει το στο κεφάλι το μυαλό του). Πολύ πιθανόν έτσι να πάει.Quote:
Originally Posted by superboy13
Τον ψήνουμε. Τα έχουμε συζητήσει άπειρες φορές. Ο μπαμπάς μου κινδυνεύει να χάσει την δουλειά του -το ρισκάρει βασικά- για να ερχεται να τον ξυπναει και να τον πηθει να κανει μαθημα γιατι με την μανα μου τα εχει περισσοτετο ο αδερφος μου και την χτυπαει και ξεσπαει ασχημα. Θελει λεει να εχει μια προχειρη δουλεια να βγαζει τα προς το ζην να πινει να καπνιζει να πινει χορτο και να πεθανει ευτυχισμενος τουλαχιστον αλλα εχει πολλα θεματα. Οσοι ειστε εξω απο ολο αυτο ειναι λογικο να μην αντιλαμβανεστε την σοβαροτητα της καταστασης, ποσο προσπαθουμε και ποσες προσπαθειες πεφτουν στο κενο. Την μια μερα ξυπναει αλλος ανθρωπος, συζηταμε κλπ, μεσα σε λιγα λεπτα μπορει να αρχισει ομως να μας χτυπαει και να θελει να φυγει. Δεν εχει οτεξη για τιποτα. Το μονο που θελει ειναι να καπνιζει να πινει να καθεται στο πσ και να βγαινει σε κλαμπς με φιλους για να μεθαει. Και φυσικα τωρα η μοναδικη του εγνοια ειναι το ταττου και ποτε θα νομιμοποιησουν την μαριχουανα, προσπαθει να κανει και συμφωνιες με τους γονεις μου για να του το επιτρεψουν. Φοβομαστε πια να πουμε το οτιδηποτε γιατι μια φορα εφυγε απ τον σποτι και τον κυνηγουσε ο μπαμπας μου και επειδη αν πει κανεις οχι ξεσπαει ασχημα. Η κατασταση ειναι εκτος ελεγχου.
Ναι η μανα μου εχει τις περισσοτερες ευθυνες. Θα μπορουσα να ειχα παθει κι εγω τα ιδια, μονο που εγω τουλαχιστον ημουν πιο δυνατη! Γι αυτο δεν μπορω να την δικαιολογησω! Εμενα ειναι αδερφος μου και δεν ξεστομισα ποτε κατι τετοιο. Τωρα θα μου πεις δεν ξερεις τι νιωθει και τι περναει και θα εχεις δικιο αλλα οπως και αν το κανουμε εχει ευθυνες και ειναι υποχρεωση της το μοναδικο της μελημα να ειναι πως θα γινει καλα το παιδι της
Επιτρεψέ μου να διαφωνήσω :) Αλλά πιστεύω πως και βέβαια γίνεται..Quote:
Originally Posted by δελφίνι
Παιδια ΤΙ ΛΕΤΕ? Αν τον παρατησουμε τωρα θα κυλησει στα ναρκωτικα και ναι επειδη ειναι πολυ νευρικος και ξεσπουσε και σε αλλους εξω, στο κελι τον βλεπω. Παρατας ενα παιδι 17 χρονων με τοσα θεματα επειδη δεν ξερεις τι αλλο θα κανεις? Ποσο μαλλον ενας ΓΟΝΙΟΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΤΟΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ. Αυτο σας ρωτουσα και στο αρχικο ποστ. Αν δικαιολογειται κατι τετοιο. Πειτε ομως γιατι σκεφτεστε ετσι να σας καταλαβω τουλαχιστον.
Με τον αδελφό μου πάντως δεν έγινε τίποτα...Quote:
Originally Posted by superboy13
εδω κ καιρο ελεγα οτι αυτοι που ειναι πολυ νερικοι ειναι ικανοι για ολα κ απο φαινετε επιβεβαιοθηκα αφου ολοι τωρα το εμπεδωσαν οτι εχω δικιο.
Κοίτα σίγουρα δεν φταίει η μαμά σου και είναι άδικο να ρίχνεις την ευθύνη σε αυτήν! Και τι μπορείς να κάνεις σε ένα παιδί 17 χρονών; Να το περιορίσεις; Αν γίνεται κάντο!Quote:
Originally Posted by -moonlight-
Δεν μπορεις να μιλας με τοση σιγουρια επειδη δεν εγινε ετσι με τον αδερφο σου. Ο καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος και δεν αντιδρανε ολοι με τον ιδιο τροπο! Εχω κινδυνευουμε να μας σκοτωσει και παει κατα διαολου και μιλας για υπομονη και οτι θα επανελθει μονο και μονο επειδη ετσι εγινε με τον αδερφο σου? Σε ψυχολογικο φορουμ ειμαστε τωρα που λαμβανει υποψην την ψυχοσυνθεση του ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ?!
Κοίταξε, το θέμα δεν είναι αν είναι "σωστό" ή όχι, αλλά αν το αντέχει. Θυμάμαι πριν χρόνια, μια μάνα μη αντέχοντας την κατάσταση με το παιδί της να έχει νοητική υστέρηση, έφυγε για τη Γερμανία, όπου έκανε μια άθλια ζωή σε εργοστάσιο, την οποία όμως απείρως προτιμούσε από την πίεση στην Ελλάδα. Ή η άλλη περίπτωση, με τη γυναίκα του Κολλάτου, που έφυγε στην πατρίδα της τη Γαλλία μη αντέχοντας την κατάσταση με το παιδί τους (που έχει αυτισμό) κι έπειτα, μη αντέχοντας επίσης την ενοχή γι' αυτή της την πράξη, αυτοκτόνησε.
Οπότε βλέπεις, είναι καθαρά θέμα αντοχών.
Προσωπικά πιστεύω, πως με μια μάνα που όχι μόνο δεν μπορεί να προσφέρει, αλλά αντίστοιχα δίνει και μια να πάει στο καλό το παιδί της, είναι προτιμότερο να πάρει τη θέση της κάποιος που νοιάζεται κι ενδιαφέρεται. Ο πατέρας πχ.
Πως εισαι τοσο σιγουρη οτι δεν φταιει???! Χωρις να εχω πει τιποτα γι αυτην?! Ολα απο καπου πηγαζουν και ο αδερφος μου της ριχνει ολο το φταιξιμο. Τωρα θα πεις δεν εχει σωας τας φρενας αλλα ολα οσα της λεει τα ακουω κι εγω που ειμαι στην απεξω και του βρισκω δικια. Σας παρακαλω, μην βγαζετε αυθαιρετα συμπερασματα. Δηλαδη δικαιολογεις το οτι θελει να τον διωξει για να ειναι στην ησυχεια της σωστα? Πες το γιατι τουλαχιστον, εγω αυτο ρωταω εξαρχης.
Βρε άλεξ γιατί σ όλα τα ποστ διακρίνω μια εμπάθεια...γενικότερα?Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Μην είσαι τόσο ισχυρογνόμων.Πρέπει να έχεις ζήσει κάποια πράγματα για ξέρεις...Φιλικά πάντα
Και επίσης αυτό τι σημαίνει πες μ για να σ πω άμα έχεις δίκιοQuote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
Jackie, με καλυψες. Ο πατερας μου ειναι δυνατος και ενδιαφερεται. Μια ενσταση μονο γι αυτα που ειπες. Πες δεν εχει τις αντοχες που οντως δεν τις εχει. Τυψεις ομως ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να ενιωθε γιατι εχει ευθυνες και τις εχουμε πει ολοι αλλα τις ριχνει παντα αλλου. Αυτο εγω δεν μπορω να το χωνεψω.