Printable View
δεν υπαρχει σωστο και λαθοσ νιωθεισ ομορφα καθεσαι δε νιωθεισ ομορφα φευγεις
μη βαζεισ ταμπελεσ και μην το ψαχνεισ γτ ολα σκατα ειναι
οτι σ βγαινει κανε και μην πιεζεσαι θεσ να βρισεισ βρισε με τροπο
θεσ να προσβαλεισ πετα σποντα θεσ να κανεισ την καλη νοιασου φροντισε
θεσ να κανεισ την κακια λεγε κακιεσ με χιουμορ
ολα μεσ στη ζωη ειναι απλα βρεσ τον τροπο εκφρασησ σου αυτον που εσυ νιωθεισ καλα
σε αυτουσ τουσ αναισθητουσ βγαζεισ το καλο και μετα αμα ο αναισθητοσ σ αρχισει στα ωραια δε φταιει αυτοσ
Ωραία τα λες, συμφωνώ!Quote:
Originally Posted by elis
Εδώ μου τα χάλασες!! Τι εννοείς στους αναίσθητους βγάζω το καλό και δεν φταίει αυτός άμα με αρχίσει στα ωραία;Quote:
Originally Posted by elis
Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ενώ είμαι χάλια όσο δεν πάει οι άλλοι προσπαθούν να με κάνουν ακόμα χειρότερα!!!
φυσιολογικο ειναι αυτο ετσι γινεται
Μα βρε elis, μια ζωή την έχουμε, αν είναι να μας την κάνουν οι άλλοι σκ....... τότε γιατί γεννηθήκαμε;;;; Για να τους κάνουμε το χατήρι να μας βλέπουν χάλια και εμείς να υποφέρουμε;;;
τουσ αφηνουμε γτ υποσυνειδητα ετσι αισθανομαστε καλυτερα
μεγαλωνοντασ αποκτασ αντισωματα δε πεφτεισ ευκολα και σ κανει καλο η ολη ιστορια
ψηνεσαι με λιγα λογια στο χερι σου ειναι να μη δινεισ σημασια ετσι θα εισαι και καλυτερα
Γεια κι από μένα pillow...
Αίσθηση του χιούμορ έχεις; Μπορείς να την διατηρείς ή νιώθεις οτι σου πέφτουν πολλά μαζεμένα και δεν έχεις ποτέ διάθεση να αστειευτείς;
Στα παραδείγματα που έχεις στο μυαλό σου και γράφεις αυτό το θέμα, είναι για ανθρώπους συγγενικής φύσεως, συντρόφους, φίλους, γνωστούς, συνεργάτες, τί απ'όλα;
(λέγοντας "αρρώστια", σε τί αναφέρεσαι;)
Καλημέρα loading....
Έχω αίσθηση του χιούμορ, αλλά όπως λες, σπάνια έχω διάθεση να αστειευτώ, η διάθεσή μου είναι υπο του μηδενός πάντα.........Στα παραδείγματα που γράφω είναι από αγνώστους μέχρι συγγενείς, με όλους έχω πρόβλημα!!!Όσον αφορά την αρρώστια, εννοώ ψύχωση, αλλά έχω και ΙΨΔ και βαριά (κατά τη γνώμη μου) κατάθλιψη! Από ότι είδα σε ένα άλλο θέμα, μια κοπέλα παρουσιάζει παρόμοια προβλήματα με μένα με ΙΨΔ, ίσως φταίει η ΙΨΔ τελικά! Αλλά το θέμα είναι να βρω μια λύση, δεν πάει άλλο, ειλικρινά........ Εσύ θεωρείς φυσιολογικό το να είσαι χάλια και να σε κάνουνε χειρότερα, μέρος της ζωής, ήηη...... είναι τομάρια αυτοί που το κάνουνε;
Δηλαδή βλέπεις άτομα οι οποίοι παρότι είναι διαφορετικοί χαρακτήρες, καταλήγουν να σου φέρονται το ίδιο; Να σε κάνουν χάλια;Quote:
Originally Posted by pillow
Γνωρίζεις καινούργιους ανθρώπους...; Μήπως τα ίδια και τα ίδια δεν σε ανανεώνουν καθόλου ψυχολογικά και δεν παίρνεις από πουθενά λίγη αισιοδοξία;
Δεν ξέρω πώς αλληλεπιδρούν όλα μαζί, τα θέματα που γράφεις... αλλά σίγουρα πρέπει να είσαι πάρα μα πάρα πολύ άτυχη αν συναντάς μόνο τομάρια...
Αυτοσαρκασμό μπορείς να κάνεις; Θα έλεγα πως ίσως είναι το πρώτο βήμα για μία πιο χιουμοριστική διάθεση... Αν σε αστειάκι αυτοσαρκασμού που θα κάνεις, δεις τον άλλον να "προσθέτει" και να προσπαθεί να σε μειώσει κι άλλο, μάλλον έχει και κάποιες άσχημες προθέσεις απέναντί σου (τουλάχιστον εκείνη τη στιγμή...), αν όμως πάρεις και απαντήσεις του στυλ "Ε, εντάξει γιατί εγώ τί νομίζεις, τελειος είμαι;", δηλαδή προσπαθήσει να αστειευτεί και ο άλλος στο ίδιο μήκος κύματος, ίσως να μην είναι και τόσο τομάρι τελικά!
Σωστά τα λες.
Ναι, βλέπω άτομα που είναι διαφορετικοί χαρακτήρες, να μου φέρονται το ίδιο, μέχρι και ο γιατρός μου, με είπε κομπλεξική αν και είπε πως δεν του αρέσει αυτή η λέξη ωστόσο με αποκάλεσε έτσι και συμφώνησε με μια πρώην "φίλη" μου ότι θυματοποιούμαι. Γενικά ανα τα χρόνια έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους, αλλά δεν στέριωσε με κανέναν κάτι, είμαι μόνη μου πλέον στην πόλη που μένω! Έχω φίλους μόνο από μακρυά, το ίδιο είχα πάθει και στο παρελθόν για πάρα πολύ καιρό! Πιο παλιά ακόμη ενώ είχα πχ μια παρέα, δεν έβγαινα. Όλοι οι άνθρωποι ίσως έχουν την καλή και την ανάποδη, εγώ βλέπω μόνο την ανάποδη τι να πω, ή πέφτω συνεχώς σε λάθος ανθρώπους!!
Από αισιοδοξία άστα! 0!! Δεν μπορώ να κάνω αυτοσαρκασμό, αυτό μου έλειπε τώρα να μειώνω κι εγώ τον εαυτό μου!! Μπορώ δηλαδή να βρω αρνητικά στοιχεία αλλά θα με πειράξει! Γενικά είμαι στα όριά μου, δεν αντέχω άλλη ταπείνωση και άλλες προσβολές, έχω δεχτεί πάρα πολλές, ίσως γιατί εγώ το επέτρεψα, τι να πω!
Παραδέχομαι πως είναι στενάχωρο αυτό που περιγράφεις.
Κομπλεξική, δηλαδή πως δίνεις πχ περισσότερη σημασία σε κάτι απ'οτι θα έπρεπε, να φανταστώ στο εξήγησε κάπως έτσι ο γιατρός; Αλλά έτσι κάνουν οι γιατροί; Χρησιμοποιουν και χαρακτηρισμούς στους πελάτες τους, που συνήθως έχουν προσβλητική έννοια; Δεν ξέρω αλλά... μήπως δεν είναι και ο κατάλληλος για εσένα; Δεν φαντάζομαι οτι σε πελάτες λες μόνο αυτό που θέλουν να ακούσουν, αν θες να τους βοηθήσεις, όμως αν εγώ είχα στο μυαλό μου οτι θα με χαρακτήριζε και έτσι ο επαγγελματίας άνθρωπος που υποτίθεται θέλει να με βοηθήσει, δεν θα ανοιγόμουν απέναντί του... οπότε ίσως να έχανα και τον χρόνο μου και τα χρήματά μου μαζί του.
Κουράγιο ρε pillow... θέλει πολλή προσπάθεια η αλλαγή σε κάτι που θεωρούμε οτι δεν μας ταιριάζει, ακόμα και όταν δεν υπάρχει η επιβάρυνση από την στραπατσαρισμένη ψυχολογική διάθεση, πόσο μάλλον οταν παλεύεις με όλα αυτά μαζί.
Ευχαριστώ loading και μόνο που με καταλαβαίνεις, αλλά και για το κουράγιο που μου λες...
Μέχρι και ο γιατρός μου το 'πε, ενώ δεν πίστευε αρχικά ότι έχω κατάθλιψη, ότι ο τρόπος που σκέφτομαι είναι πολύ καταθλιπτικός....Είναι οι επιρροές που έχω πάρει από τη ζωή μου, από όσους έχω γνωρίσει!! Δηλαδή και καλά να ήμουνα για στιγμές μόνο, με κάνανε χάλια......Λες και με ακολουθεί μια μοίρα να την παθαίνω συνέχεια από ανθρώπους, πώς σε άλλους είναι η μοίρα τους να πεθαίνουν νέοι, από τα 20, ε εμένα είναι αυτό! Δεν μπορώ να βρω άλλη εξήγηση........Ίσως φταίει και ο χαρακτήρας μου, ότι δίνω πολύ αέρα στους άλλους, αλλά καμμιά φορά νομίζω προλαβαίνουν και παίρνουν μόνοι τους αέρα!
Ο γιατρός δεν μου το εξήγησε έτσι (για το κομπλεξική), δεν θυμάμαι τι μου είπε, αλλά άμα ήταν κάτι καλό θα μου 'χε μείνει! Γενικά από ότι έχω καταλάβει δεν χρησιμοποιεί χαρακτηρισμούς σε άλλους πελάτες του, μόνο σε μένα! Σκέφτομαι να αλλάξω!
Γενικά πάντως γι'αυτό που λες ότι θέλει πολλή προσπάθεια η αλλαγή, πιστεύω ότι θέλει και λίγη τύχη, επιπλέον είναι αυτό που λες, ότι έχω και στραπατσαρισμένη διάθεση!!!! Τώρα είμαι καλά κάπως που με βοηθάς, σε λίγο πάλι θα είμαι χάλια!!
Εγώ αν μπορούσα να σου δώσω μια συμβουλή, χωρίς να μπορώ να βάλω καμμία επίσημη σφραγίδα στα λόγια μου, είναι να τολμάς.
Συνήθως η λογική του κάθε ανθρώπου, τον οδηγεί από μικρό, σε συγκεκριμένα μονοπάτια όσον αφορά τις αποφάσεις του σε πράξεις, λέξεις, αντιδράσεις.
Αν λοιπόν γνωρίζεις οτι έχεις όντως έναν καταθληπτικό τρόπο σκέψης, αυτό υποθέτω πως σημαίνει οτι σε αποτρέπει και από το να κάνεις πράγματα που θα σε χαροποιούσαν, η τουλάχιστον πράγματα που θα ήταν λίγο διαφορετικά από τα "γνωστά σου χωράφια". Οπότε τόλμησε να αλλάξεις κάπως τις συνηθισμένες και περιορισμένες επιλογές που σου έχει ορίσει η σκέψη σου και ξέρεις οτι έτσι θα αντιδρούσες.
Εγώ για παράδειγμα έχω δει πως η αλλαγή περιβάλλοντος, γενικώς δηλαδή αυτών που βλέπεις και που ζεις καθημερινά, με βοηθάει να κάνω διαφορετικές και καλύτερες σκέψεις (δε μιλάω για μια δουλειά που ίσως δεν μπορείς να την αλλάξεις εύκολα, αλλά για την ρουτίνα). Η παγίδα εκεί είναι όμως να μην αποκαρδιώνεσαι με την πρώτη "ατυχία", πχ "Α το τάδε που έκανα δεν με βοήθησε, γιατί να με βοηθήσει το άλλο". Εκεί προκαταβάλεις το αποτέλεσμα και ίσως ασυναίσθητα να το προκαλέσεις και να συμβεί.
Κάτι απλό ας πούμε θα ήταν αν συνηθίζεις να ακολουθείς συγκεκριμένο δρόμο για να πας στη δουλειά σου ή τελοσπάντων να κάνεις τις υποχρεώσεις σου, φύγε πιο νωρίς από το σπίτι, άλλαξε λίγο το δρομολόγιο, πέρνα μέσα από κανα παρκάκι, πάρε λίγη τροφή μαζί σου να ταίσεις κανένα ζωάκι στον δρόμο... μην ακολουθείς μόνο το πλακόστρωτο δρομάκι, μπες και λίγο στα χώματα, αλλά προσοχή μην πατήσεις και καμμια σκ@τουλα από σκύλο! Και να πατήσεις όμως, χαλαρά, δεν σημαίνει οτι ο σκύλος επίτηδες την άφησε εκεί για σένα!!
Βασικά όντως έχω φτιάξει μονοπάτια δύσβατα για μένα, ότι οι άλλοι έχουν σημασία γιατί εγώ είμαι καλά, κτλ, αλλά αυτά ήταν πριν την αρρώστια και εγώ τώρα το έχω ανάγκη περισσότερο από όλους να είμαι καλά. Αλλά μου είπαν κάτι που το θεωρώ πολύ σωστό, ότι όλοι ξεσπάνε στους "αδύναμους". Δεν θεωρώ τον εαυτό μου αδύναμο με την έννοια του ότι δεν έχω αντέξει σε καταστάσεις, αλλά σίγουρα μπορώ να γίνω πιο εύκολα στόχος σχολιασμού και επίκρισης, με αυτή την έννοια ναι, είμαι αδύναμη, αλλά πρέπει να τ' αλλάξω. Ο καταθλιπτικός τρόπος σκέψης προέρχεται από το γεγονός αυτό, ότι όλοι μου φέρονται άσχημα, και τελικά κατάλαβα γιατί είναι. Όλοι ζουν στο μικρόκοσμό τους χαλώντας τις ζωές άλλων και νομίζοντας και ότι οι ίδιοι είναι καλοί (!) ή ότι τα κάνουν όλα σωστά! Από αυτά που λες κάποια τα κάνω, όπως το να αλλάξω δρόμο για να μη βλέπω όλο τα ίδια και τα ίδια, δεν με έχει βοηθήσει όμως, απλά αν δεν το 'κανα καθόλου θα γινόμουν τελείως χάλια επειδή έχω βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια και δεν με ευχαριστεί τίποτα! Όπως επίσης και συμφωνώ στο ότι αν λέω ότι κάτι δεν θα με βοηθήσει από την αρχή προδικάζω την υπόθεση. Τεσπα, ευχαριστώ που με βοήθησες, μέσα από τις απαντήσεις μου ανακαλύπτω τον εαυτό μου και βλέπω τι φταίει.