α sorry και παλι κρατα το αλλο που σου ειπα οτι στη σχολη μου ηταν μια 30 χρονων και μια αλλη 45 δηλαδη μεγαλυτερη απο σενα.Quote:
Originally Posted by δελφίνι
Printable View
α sorry και παλι κρατα το αλλο που σου ειπα οτι στη σχολη μου ηταν μια 30 χρονων και μια αλλη 45 δηλαδη μεγαλυτερη απο σενα.Quote:
Originally Posted by δελφίνι
Αν έχεις όνειρο να σπουδάσεις κάτι συγκεκριμένο τότε ΟΚ βάλε τα δυνατά σου και κυνήγα το. Στα όνειρα δεν υπάρχει ηλικία.
Αν θες ομως να βγάλεις ΑΕΙ/ΤΕΙ όποιο να ναι μόνο για να έχεις πτυχίο τριτοβάθμιας τότε καλύτερα ΙΕΚ.
4 χρόνια είναι πολλά αν σπουδάζεις κάτι που δε σου αρέσει...
Δηλαδή δεν είμαι μεγάλη για να βρώ και δουλειά πάνω σε αυτό που έχω όνειρο να σπουδάσω;
Oχι βρε Ολγα , ιδιως για παιδαγωγικο που θελεις , δεν εισαι καθολου μεγαλη για να βρεις δουλεια . Εχω φιλη , 45 , που δουλευει φουλ παιδαγωγος , προτιμουνται οι μεγαλυτερες στο συγκεκριμενο επαγγελμα .
Λοιπόν ακου Δελφίνι/Όλγα, το πρώτο και μεγαλύτερο λαθος που κάνεις είναι να ρωτας εμας, δηλαδη να περιμένεις εξωτερικη επιβεβαιώση. Που ξέρουμε τωρα εμεις τι εισαι και ποια είσαι και ποια ειναι τα ονειρα σου και τα κίνητρα σου?
Εγω ψήφισα όχι με συνοπτικες διαδικασιες και χωρις πρωτη σκεψη γιατι πολύ απλα δεν είσαι μεγάλη για σπουδες. Στο λέω απο εμπειρία. Εγώ οταν σπουδαζα είχα εναν συμμαθητη που ηταν 35 χρονων παρακαλω. Αυτόν τον είχα προτυπο γιατι:
Είχε ηγετικη θεση στη Eurobank
Εκανε το δεύτερο του παιδι
Και σπούδαζε ταυτοχρονα το δευτερο του πτυχιο!!
Ο τυπος ερχοταν κατευθειαν απο τη δουλεια με το κοστούμι στη σχολη, τόσο αφοσιωμένος ήταν. Επίσης, στην ίδια σχολή, γνώριζα μια κοπελα, πρωην μοντέλο, που ηταν και αυτή κοντα στην δικη σου ηλικία οταν εκανε τις σπουδες.
Να ξέρεις οτι οι σπουδές εχουν να κάνουμ περισσότερο με ωριμότητα παρά με την ηλικια. Για παράδειγμα εγω πιστευω οτι αν σπουδαζα ΤΩΡΑ στα 24 μου θα έβγαζα καλύτερους βαθμους απο οτι 19 μου οπου και ξεκίνησα.
Επειδή εισαι νέα, εχεις το αντιληπτικό επίπεδο που χρειάζεσαι για να αναπτύξεις τις γνώσεις σου και να πάρεις το πτυχίο. Επίσης, μετρά πάρα πολύ και η ψυχολογία.
Ειναι και λιγο ο τροπος που εχουμε δομήσει τη κοινωνια μας, πιστευουμε οτι ολα πρεπει να γινουν με καποια σειρά, δηλαδη πρωτα σχολειο μετά σπουδες μετά δουλεια, παντρειά και γάμος.
Παρόλα αυτά υπάρχει μια πληθώρα ανθρωπων, ακόμα και διάσημοι αν θες να ψαξεις στο ιντερνετ, που πηραν το πρωτο πτυχιο οχι στα 30, αλλα στα 40+
Οπότε λοιπον μη κωλώνεις, απλά σιγουρεψου οτι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ το θέλεις και οτι σε γεμίζει.
Απλά οι νοητικές ικανότητες απο κάποια ηλικία και μετά (συνήθως μετά τα 35) δεν είναι οι ίδιες με όταν εισαι 20 - 25. Καταβάλλεις πολλή κοπο πλέον για να απομνημονεύσεις. Εκτος αυτού σε τετοιες ηλικίες (ανω των 35) προφανώς οι σπουδες δεν ειναι στο επίκεντρο των προτεραιοτητων σου αφού έχεις ήδη άλλες υποχρεώσεις (δουλεια - οικογενεια) ή παλεύεις να αποποκατασταθεις σ' αυτές. Οπότε οι υποχρεώσεις αυτες γινονται το επικεντρο της προσοχής σου.Κι ετσι, ακομα κι αν τελικα αναλάβεις το εγχειρημα δεν ειναι δεδομενο ότι θα το ολοκληρώσεις.
Να το προσπαθήσεις.
Η μνήμη μπορεί να εξασθενεί μετά από κάποια ηλικία, αυξάνεται όμως η κρίση, η λογική, η εμπειρία. Και βοηθούν πολύ στην κατανόηση και εμπέδωση μαθημάτων.
Η ηλικια δεν παιζει ρολο, εγω εχω συμφοιτητες ακομη μεγαλυτερους και τα πηγαινουν μια χαρα. Τωρα το θεμα ειναι αν πραγματικα το θελεις η αν απλα ψαχνεις νεες ασχολιες να καλυψεις τυχον κενα...
Τελικά μου φαίνεται ότι όσοι τελειώνουμε νοσηλευτική,ψαχνουμε να κάνουμε και κάτι άλλο μετά...
μετά απο χρόνια (απο τη δημοσίευση) έρχομαι να ρωτήσω:Quote:
Originally Posted by δελφίνι
Τελικά τι έκανες;
Και αν αποφάσισες να σπουδάσεις, λογικά είσαι 3 ή 4 έτος, πώς σου φάνηκε το όλο εγχείρημα;
μπα έμεινα στην νοσηλευτική που είχα σπουδάσει αρχικά
Quote:
Originally Posted by Macgyver
Ειπα οχι , μπορεις.................................... .........
Μα δουλεύω σαν νοσηλεύτρια
Quote:
Originally Posted by δελφίνι
Το ξερω , ε ,και ?
Μπορεί να το κάνω στο τέλος