προς αναζήτηση του πνευματικού εαυτού..

μάλλον έχω δει το ίδιο βίντεο(το 2ο που έβαλες εννοώ)και δεν το θυμάμαι χε!!δε νομίζω να υπάρχει άλλο..
αχχ τώρα πια με τα φάρμακα που έχω μπλέξει ίσως να είναι και αργά να καταφέρω κάτι..
όπως και να'χει θα κάνω την προσπάθειά μου..
όταν είχα κόψει τα φάρμακα και είχα το πιο οξύ επεισόδιο θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να φάω..τα πάντα μου μύριζαν άσχημα σαν πτώματα και μου ρχόταν να κάνω εμετό..
θυμάμαι η μητέρα μου έβραζε φύλλα από λάχανο για να κάνει ντολμαδάκια κι εμένα το λάχανο μου φαινόταν σαν εγκέφαλος και μύριζε το σπίτι πτωματίλα..
μια άλλη μέρα με είχανε βάλει να φάω κοτόπουλο με χυλοπίτες και μου βρώμαγε κι αυτό και τα δόντια μου πονούσανε μάλλον επειδή είχα κάτι μέρες να φάω..
τα φάρμακα που μου έδιναν στην κλινική μου μύριζαν σαν καλώδια που είχαν χαλάσει..
αλλά όλα αυτά ήταν συμπτώματα της διακοπής των φαρμάκων..
ίσως γι'αυτό μου χει κολλήσει από τότε ότι θέλω να σταματήσω το φαγητό..αλλά αν το κάνω τώρα με τη δεδομένη μου πνευματική κατάσταση που είναι σε λήθαργο φοβάμαι θα βρεθώ στο νοσοκομείο για αβιταμίνωση,έλλειψη θρεπτικών συστατικών κλπ..

Όχι μην κάνεις τίποτα τέτοιο, να ελαττώσεις ή να σταματήσεις το φαγητό εννοώ, προσπάθησε να μη μειώσεις ποτέ τα χάπια σου πάρα πολύ ώστε να το ελέγχεις!

σ'ευχαριστώ pillow..πρέπει να βγω τώρα..
δε θα κάνω τπτ το ανησυχητικό,όχι πριν αισθανθώ έτοιμη..
για τα πάντα υπάρχει η κατάλληλη στιγμή..
καληνύχτα!!!

Καληνύχτα :)

To καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι να αποδεχτεις την κατασταση σου και να επικεντρωθεις στο τωρα.Μην μοιρολατρεις, μην αφηνεις τον εαυτο σου σε ασκοπες ονειροπολησεις παρελθον και μελλοντος, και πως θα ηταν η ζωη σου χωρις την ψυχωση.Ζησε για τη μερα,ειναι το καλυτερο που μπορουμε να κανουμε,δυναμωσε το εγω σου,και ασε τα εμεις για καποια αλλη στιγμη.

Η παρανοια κοντρα στην παρανοια γιατρευεται,εχω φαει τα μουτρα μου πολλες φορες, μονο οταν με ισοπεδωσαν,αρχισα πλεον να αδιαφορω, ετσι εκαναν μετα και αυτοι, αδιαφορησαν και πλεον ολα μελι γαλα.

Στα λεει ενας που μεχρι πριν λιγο καιρο, ηταν στραβωμενος με την ζωη σε ολους τους τομεις.

Σάκη, δεν υπάρχει ζωή με την ψύχωση!!!.........Και θα σου εξηγήσω τι εννοώ.......Κάθομαι όλη μέρα σπίτι, έχω φάει ένα σωρό απογοητεύσεις στη ζωή μου, για την ακρίβεια, μόνο απογοητεύσεις, και σκέφτομαι: να γραφτώ σε κάποιο χόμπυ, αλλά τι θα γίνει;; Μια επανάληψη του παρελθόντος, θα πάω, και δεν θα γνωρίσω κανέναν, ή άμα γνωρίσω, θα τους πω να μου δώσουν το τηλέφωνό τους, θα μου το δώσουν, μετά θα στείλω μήνυμα και δεν θα μου απαντήσουν....και άλλη μια απογοήτευση.........φίλοι για μας δεν υπάρχουν, άρα ούτε και ζωή. Και εσύ τα ίδια δεν λες; Τα λέω για όλους αυτά, παράδειγμα έφερα με μένα. Εγώ που περνάει κάθε μέρα δεν ελπίζω τίποτα πλέον, περιμένω να έρθει ο φυσικός θάνατος για να μην πονέσω.

Μην νομιζεις οτι και γω κανω τιποτα το ιδιαιτερο,απλα προσπαθω να περασω την μερα καλα,διωχνωντας τα σκατα μεσα απο το κεφαλι μου, και εγω δεν ελπιζω τιποτα και ουτε ονειρα εχω,γιατι πλεον τα θεωρω πηγη των θλιψεων μου.

Το ξέρω γι'αυτό και έγραψα ότι έφερα παράδειγμα τον εαυτό μου.......πολλοί από μας είναι έτσι, εκτός αν κάποιος είναι τυχερός που το ελπίζω........είναι και η κρίση στη μέση...........όταν σκας από τη ζέστη πως να είναι η ψυχολογία σου καλά, σου έρχονται όλα τα αρνητικά στο μυαλό και άντε να ανάψεις ανεμιστήρα ή air condition! Εύχομαι να πάνε όλα καλύτερα για εμάς και όσους άλλους το έχουν ανάγκη!!!!!!! Τι άλλο να πω......

pillow αισθάνομαι ότι δεν έχεις έστω και έναν άνθρωπο που να σε καταλαβαίνει έστω και λίγο ή αν δεν σε καταλαβαίνει γιατί αυτό είναι δύσκολο,τουλάχιστον να είναι υποστηρικτικός με το θέμα σου..μιλάω για την οικογένειά σου..
προσωπικά η οικογένειά μου μου στάθηκε στη δύσκολη αυτή φάση που πέρασα..και μου στέκεται ακόμα και όσο στέκονται οι γονείς μου και μπορούν,γιατί μεγαλώνουν κι αυτοί μαζί με εμένα,θα μου στέκονται..και θα με βοηθούν..

και κυρίως αν το δω με άλλο μάτι με βοήθησαν τα φάρμακα να βγω από όλον αυτόν τον κυκεώνα μαύρων σκέψεων που δε με άφηναν να πάρω ανάσα..
χρειάζεσαι έναν έμπειρο γιατρό που να μην κάνει πειράματα πάνω σου,που να είναι σοβαρός και να σου δώσει τα κατάλληλα φάρμακα..
εγώ μετά από τον τελευταίο μου γιατρό έγινα και πάλι φυσιολογική..
είναι όλα θέμα χημείας για μένα..
τα φάρμακα θα σε βοηθήσουν να ηρεμήσεις και να γίνεις σαν τους άλλους τουλάχιστον εγώ έτσι το βίωσα άλλο που δεν μου αρέσει ούτε αυτό,γιατί αισθάνθηκε χάθηκε κάθε τι διαφορετικό σε μένα και στο πώς βλέπω τους άλλους..
το θέμα είναι τι θέλει κανείς απ'τη ζωή του..

εγώ έπρεπε να γίνω καλά να γίνω φυσιολογική όχι γιατί το ήθελα τόσο αλλά γιατί πρέπει κάποια στιγμή να καταφέρω να μπορώ να συντηρώ κι εγώ τον εαυτό μου..
και με ψυχικά προβλήματα ένας άνθρωπος δεν μπορεί να σταθεί..

εκτός κι αν εσύ ακολουθήσεις άλλο δρόμο..δλδ αντικαταστήσεις τα φάρμακα με εναλλακτικές μεθόδους θεραπείας,οι οποίες θέλουν περισσότερο ψάξιμο από το να πάρεις ένα χάπι και είναι πιο χρονοβόρες..κι εγώ ήθελα τότε αλλά λόγω του πανικού στον οποίο βρισκόμουν τότε και λόγω άγνοιας δεν ήμουν ικανή να βρω τι εναλλακτικό έπρεπε να ακολουθήσω για την περίπτωσή μου και τι θα με βοηθούσε..
εδώ ούτε τώρα ξέρω που έχουν περάσει τόσα χρόνια και που όλο και κάτι περισσότερο έχω διαβάσει..

δεν σε έχω διαβάσει και πολύ οπότε ίσως πολλά από αυτά που σου λέω να τα έχεις απαντήσει αλλού..(σε άλλα θέματα εννοώ)

Πάντως να ξέρεις πως η ζωή όπως και να είσαι δεν έχει νόημα για μένα..
το μόνο νόημα που της βρίσκω είναι η προσπάθειά μας να υπερβούμε το πεπρωμένο μας,να αγγίξουμε το αδύνατο,ό,τι βαφτίζει ο καθένας αδύνατον..

και πάνω απ'όλα μην περιμένεις και τπτ από τους άλλους..αυτό θα το 'χεις καταλάβει..
δεν είναι όλοι σαν κι εσένα ούτε σκέφτονται σαν κι εσένα..
κάνε αυτό που σου λέει και ο σάκης..
δλδ άσε τα πράγματα να κυλήσουν από μόνα τους..και αν είναι να ρθουν,θα'ρθουν αλλιώς θα προσπεράσουν..

Favvel όντως δεν έχω υποστήριξη από πουθενά............Αλλά άλλοι γονείς διώχνουν τα παιδιά τους στο δρόμο ή τα αφήνουν μόνιμα σε ψυχιατρεία.....οπότε καλά είμαι εγώ......σε σχέση με τους άρρωστους πάντα, σε σχέση με αυτούς που είναι υγιείς απέχω πολύ!!!!!!! Το γιατρό μου τον διέκοψα, θα πηγαίνω μόνο να γράφω τα φάρμακα κάθε μήνα, και αν βρω άλλο γιατρό ή ψυχοθεραπευτή ακόμα καλύτερα, αρκεί να είναι καλός, αλλιώς θα πηγαίνω μόνο για τα φάρμακα κι εκεί.......Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και να υπάρχει καλός ψυχοθεραπευτής δεν μπορεί να κάνει θαύματα..........το πως είναι η κοινωνία δομημένη είναι ένα μεγάλο λάθος!!!!! Όποιος δεν έχει υποφέρει δεν μπορεί να με καταλάβει τι εννοώ. Απλά βλέπω κάποιους ανθρώπους που τα έχουν όλα και δεν αξίζουν τίποτα και με πιάνει το γαμώτο.........γιατί εγώ και όχι αυτοί που δεν αξίζουν και φέρονται άσχημα στους άλλους και είναι και ψωνισμένοι; Μακάρι να υπάρχει δικαιοσύνη στην άλλη ζωή, από αυτήν............δεν είδαμε προκοπή. Οι καλοί άνθρωποι την πληρώνουν πάντα........

σε αυτο εχεις μεγαλο δικιο.

ειναι που φαγαμε σαν γενια την αμερικανια, το αμερικανικο ονειρο μεσω τηλεορασης,εντυπων κλπ. το οποιο ομως δεν υπαρχει, ειναι ανυπαρκτο και σιγουρα δεν εχει νοημα και οδηγει στην καταθλιψη.

δηλαδη αυτα που θεωρουμε σαν "ονειρα" ισως μας τα εχουν εμφυτευσει με πλυση εγκεφαλου απο τηλεοραση κλπ. απο μωρα ή και τις γνωμες γονεων,γνωστων κλπ.

Ωστοσο αυτα τα "ονειρα" δεν υπαρχουν γιατι αλλιως ειναι η ζωη. Η ζωη ειναι αυτη που ειναι..

Η ζωη δεν ειναι κατι που υπαρχει απλως τα τελευταια 200-300 χρονια αλλα υπηρχε εδω και εκατομμυρια χρονια.

Μονο με πνευματικοτητα και συνδεση με τη φυση και ευρεση ενος βαθυτερου νοηματος στη ζωη και το συμπαν γινεται κανεις ευτυχισμενος.

Τοτε ειναι και ζεν...και γνωριζει οτι για να υπαρχει αυτο που λεμε καθημερινοτητα γινονται απειρες πολυπλοκες διαδικασιες.

Ευτυχια νομιζω ερχεται με την καλη υγεια και δε λεω ως υγεια απλως το να μην παιρνεις φαρμακα αλλα τη συνολικη υγεια με τη βοηθεια και της φυσιοθεραπευτικης (naturopathy) κλπ.

Επισης η καθαριοτητα οδηγει νομιζω και στην ευτυχια σε ενα βαθμο. Εχει βρεθει και με ερευνα αμα ειμαστε καθαροι γινομαστε πιο ανεκτικοι για τους αλλους.

Νομιζω και τα μικροβια παιζουν πολυ μεγαλο ρολο στα συναισθηματα μας. Παρα πολυ μεγαλο ρολο.

Το οτι νιωθουμε χαλια μερικες φορες οφειλεται οτι εχει βρωμισει απο τροφες,καταλοιπα και μικροβια το σωμα μας.

Ο Θεος μας εκανε ευτυχισμενους και εχουμε ενα τελειο σωμα που οδηγει στην ευτυχια.

Το θεμα ειναι να μαθουμε τις γνωσεις πως θα το φροντισουμε και μετα να τις εφαρμοσουμε.

Ας πουμε αμα ζουσαμε στον Μεσαιωνα ή πιο πριν που αλληλοσκοτωνονταν κλπ. και ουτε υπηρχε επιστημη οπως τωρα, και ερχομασταν στο τωρα θα νομιζαμε οτι ειμαστε καλυτερα και απο βασιλιαδες απο ποιοτητα ζωης.

Στην Ελλαδα υπαρχει ελλειψη αλληλεγγυης ,τρυφεροτητας και ειναι παρτακηδες αλλα αυτο δε σημαινει οτι αλλου στον κοσμο ειναι ετσι.

Quote:

---

Originally Posted by σακης

Μην νομιζεις οτι και γω κανω τιποτα το ιδιαιτερο,απλα προσπαθω να περασω την μερα καλα,διωχνωντας τα σκατα μεσα απο το κεφαλι μου, και εγω δεν ελπιζω τιποτα και ουτε ονειρα εχω,γιατι πλεον τα θεωρω πηγη των θλιψεων μου.

---

ta farmaka se kratane sti logiki sou to pneymatiko taksidi den einai paikse gelase. egw ta exw kopsei 2 fores kai tis dio fores mou irthan pali psixwsika simptwmata pou akoma paleyw. i pneymatikotita erxete apo moni tis otan kapoios einai etoimos. oso tin anazitas de tha perneis tipota kai oso den tin psaxneis toso tha ginese pneymatikos auta apo mena. dokimase grapsimo akou ala akousmata mousikis kane kainourgious filous an den exeis agorafobia ola girizoun. min blepeis ta farmaka san kati kako einai aparetita parto ligo xampari

σου είχα γράψει ρε γαμώτο και πατήθηκε κατά λάθος κάτι και με έδιωξε από' δώ και έχασα αυτά που είχα γράψει..
τώρα βαριέμαι να ξαναγράψω τα ίδια..
σου έλεγα ότι αν και μου μίλησες λίγο απότομα στο τέλος όταν μου έγραψες "πάρ'το λίγο χαμπάρι" κατάλαβα ότι έχεις δίκιο..έχω κολλήσει με αυτό το θέμα και δεν μπορώ να δω την αλήθεια..
κι εγώ όταν τα έκοψα την τελευταία φορά είχα σοβαρό ψυχωσικό επεισόδιο και σίγουρα δεν θέλω να περάσω τα ίδια απλά τώρα μάλλον είμαι καλά και έχω ξεχάσει τι είχα περάσει..

συμφωνώ με αυτό που λες για την πνευματικότητα..για μένα κάποιος μπορεί να έχει πνευματικές εμπειρίες όταν έχει κάνει μια εσωτερική προεργασία,όταν έχει εμβαθύνει σε γνώσεις που έχει αποκομίσει απ'τη ζωή και φτάσει έτσι σε φωτεινά συμπεράσματα αλλά χωρίς να το επιδιώκει και χωρίς να το περιμένει όπως λες κι εσύ..
οι πνευματικές εμπειρίες δεν έρχονται ουρανοκατέβατες αλλά είναι απλά το αποτέλεσμα πνευματικού κόπου και υπέρβασης του ανθρώπου..
δλδ μπορεί κάποιοι δάσκαλοι και πνευματικοί άνθρωποι να χάραξαν μια πορεία που θα οδηγούσε τον άνθρωπο να γίνει πνευματικός,καθιερώνοντας νηστείες και ασκήσεις όπως η γιόγκα αλλά όσοι ακολουθούν την ίδια πορεία δε σημαίνει ότι θα γίνουν πνευματικοί κατ'ανάγκη..

Απλά ο λόγος που επιμένω σε αυτό το θέμα είναι για να τονίσω ότι ο άνθρωπος έχει ανάγκη από το να υπερβεί τον εαυτό του,να κάνει το κάτι παραπάνω για να δώσει νόημα στη ζωή του..
η ζωή δεν έχει νόημα αν ζεις απλά για να ζήσει όπως κάνουμε οι περισσότεροι..
έχει νόημα όμως όταν φτάνεις στα όριά σου όποια και αν είναι αυτά..
και περισσότερο όταν κάνεις τα πάντα για να αποκαταστήσεις τη δικαιοσύνη,την υγεία αν είσαι γιατρός και όταν προσπαθείς ακούραστα να σώσεις αυτόν τον κόσμο από τη θέση που είσαι,αυτόν τον κόσμο που ξέρεις ότι δε θα σωθεί ποτέ..κι όμως δεν απογοητεύεσαι,δεν τα παρατάς..
είσαι εδώ για να βάλεις το λιθαράκι σου να γίνει σε ένα κομμάτι ο κόσμος καλύτερος..
είσαι εδώ για να γίνεις ένας αφανής ή φανερός ήρωας..
εγώ αυτό έχω καταλάβει..

ne sou egrapsa oti sou egrapsa gia na katalabeis oti i pneymatikotita kathe anthwpou einai diaforetiki kai prepei na tin psakseis esy. min pas pote kontra sta farmaka panta pigene me simbouli tou giatrou se afto to thema. egw pisteyw oti i oli psixwsi einai ena pneymatiko stadio pou den mporoume na elenksoume. katalabe kai auto kai eisai perdiki

αα μα το έχω διαβάσει αυτό κάπου και συμφωνούσα!!και συμφωνώ με αυτό που λες!πράγματι έτσι είναι και το έχω ζήσει κιόλας..δλδ κάπου είχα διαβάσει ότι οι σχιζοφρενείς και οι ψυχωτικοί είναι σα να προσπαθούν να μπουν σε άλλες σφαίρες πραγματικότητας,σα να προσπαθούν να ανοίξουν τις πύλες του ασυνειδήτου τους,γι'αυτό έχουν αυτές τις εμπειρίες,μόνο που το κάνουν άτσαλα χωρίς πνευματική καθοδήγηση και χωρίς να ξέρουν τι κάνουν,γι'αυτό καίγονται..γι'αυτό υποφέρουν..ανακαλύπτουν μία δύναμη η οποία τους έρχεται μπούμερανγκ γιατί δεν ξέρουν πώς να τη χειριστούν και πώς να την ελέγξουν όπως λες..
μα το πιστεύω αυτό και δεν θυμάμαι ίσως το έχω γράψει και εδώ..

η ανησυχία μου είναι ότι με τα φάρμακα έγινα πάλι φυσιολογική,επανήλθα σ'αυτήν την πραγματικότητα και είναι σα να πήγα πίσω πάλι από την αρχή..
δλδ έφτασα σε ένα σημείο και αντί να προχωρήσω παραπέρα για να φτάσω ψηλότερα εγώ έδωσα μία,γκρέμισα ό,τι σκέψεις είχα χτίσει ως τότε και άρχισα να εξελίσσομαι πάλι από την αρχή από νηπιακό στάδιο..
αλλά δε γινόταν αλλιώς φαίνεται..γιατί για να τα πετύχω όλα αυτά είχα κάποιον από πίσω να με συντηρεί..
έπρεπε να καταφέρω πρώτα να μπορώ να συντηρώ μόνη μου τον εαυτό μου και μετά σε επόμενο στάδιο να εξελιχθώ πνευματικά..