Originally Posted by
περαστικός
Δεν έχω μαθει να μιλάω για τον εαυτο μου, βασικα δεν μου αρεσει καθολου! Οι συγγενεις και οι γνωστοι μου δεν πολυενδιαφερονται και απλα κανουν τα στραβα ματια, εχω συνηθισει να κρυβω τα συναισθηματα μου και να μην αποκαλυπτομαι σε κανεναν απολυτως, πλεον μετα απο τοσα χρονια συνηθειας αναρωτιεμαι αν αυτο εχει γινει ενα με το πετσι μου, ισως εχω κρισεις ανασφαλειας, μισώ τους συμμαθητες μου που εχουν ολην την ωρα τα κωλοiphon και τα κωλοκινητα(μεσα στην γαμημενη-και καλα-κριση)διχως να το αξιζουν, βαρεθηκα να ειμαι παθητικος ή εστω απαθης......Βαρέθηκα......Μου αρεσει η κακια, μου αρεσει το μισος και η μοχθηρια, οταν ημουν μικρος και εβλεπα ταινιες ειτε παιδικα ειτε τρομου μου αρεσαν πιο πολυ οι κακοι και ταυτιζομουν μαζι τους, θεωρω οτι οι κακοι χαρακηρες ειναι πιο κουλ, οι καλοι απλα θυσιαζονται για τους αλλους και στο τελος απλα ολοι τους ξεχνανε ή τους εγκαταλειπουν....btw υπονοεις οτι ειμαι ψυχακι εε και για αυτο αναφερεις τον ψυχιατρο?? :p: