Είμαι ακόμα νέος? Ή το παίζω?

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Ρε συ τζιμανι , εκλεισα μολις τα 54 , και αισθανομαι μια χαρα . Σε κανεναν δεν αρεσει να γερναει , εξυπακουεται , αλλα σημασια εχει πως αισθανεσαι . Αν αισθανεσαι γέρος , τοτε εισαι . Το σωμα αναποφευκτα γερναει , η ψυχη ομως οχι . Βεβαια γυμναζομαι , προσεχω τον εαυτο μου , το φαγητο μου , το ντυσιμο μου , εχω τα ιδια χομπυ με παλια , αλλα 25 δεν ξαναγινομαι , δεν μενοχλει ομως . Και τωρα εσυ φρικαρεις στα 32 , την πιο δημιουργικη ηλικια ? αναθεωρησε πληζ. Δεν μπορω πλεον να ' χτυπησω ' μια 25 χρονη , αλλα δεν μενδιαφερουν οι ηλικιες αυτες , θα προτιμησω μια μεγαλυτερη . Κοιτα να κρατησεις τα μαλλια σου , το ηθικο σου , να συμβιβαζεσαι με τον χρονο , να εισαι υγιης και ολα θα πανε καλα . Θα σου ξανααπευθυνθω σε 10 χρονια , να σου πω πως αισθανομαι !!

---

Είναι πράγματα που δεν μπορώ ακόμα να προσδιορίσω με ακρίβεια και με αγχώνουν. Τώρα εσείς είστε 54. Με βλέπετε σαν παιδί? Σαν νέο? Στα 20 το ήξερα πως σε έναν 54χρονο μιλάω στον πληθυντικό πχ. Τώρα? Επίσης εγώ λόγω κρίσης, έχω μεγάλα κενά ανεργίας και έλλειψης εμπειρίας. Αυτό κοινωνικά πώς χτυπάει? Εγώ δεν θέλω πχ να παντρευτώ. Γιατί οι θείες μου μου λένε "πάντα έτσι θα είσαι?"..... κι άλλα τόσα που με κάνουν να παθαίνω απανωτές κρίσεις πανικού και απελπισίας....

Προβληματίζομαι γιατί δεν ξέρω πώς προσδιορίζομαι κοινωνικά ως άτομο πλέον. Μέχρι τώρα ήμουν νέος. Τώρα στα 31 τι είμαι ακριβώς? Ας πούμε κοιτούσα και κατά πολύ μικρότερές μου χωρίς να θεωρώ ότι φαίνεται κάπως. Τώρα πια ενώ με κοιτάνε καμιά φορά όταν κοιτάω φοβάμαι μήπως φαίνομαι σαν ανώμαλος.... κάτι τέτοιο.... καταλάβατε? Έχω πάθει κρίση ταυτότητας

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Είναι πράγματα που δεν μπορώ ακόμα να προσδιορίσω με ακρίβεια και με αγχώνουν. Τώρα εσείς είστε 54. Με βλέπετε σαν παιδί? Σαν νέο? Στα 20 το ήξερα πως σε έναν 54χρονο μιλάω στον πληθυντικό πχ. Τώρα? Επίσης εγώ λόγω κρίσης, έχω μεγάλα κενά ανεργίας και έλλειψης εμπειρίας. Αυτό κοινωνικά πώς χτυπάει? Εγώ δεν θέλω πχ να παντρευτώ. Γιατί οι θείες μου μου λένε "πάντα έτσι θα είσαι?"..... κι άλλα τόσα που με κάνουν να παθαίνω απανωτές κρίσεις πανικού και απελπισίας....

---

Εγω σε βλεπω σαν μικροτερο , οχι σαν παιδι . Αν θες να μου μιλας στον πληθυντικο , ΟΚ , παντως σε συνεργεια που πηγαινω τις μοτο μου , οι κατω των 30 μου μιλανε στον πληθυντικο , οι ανω των 30 , στον ενικο . Ελλειψη εμπειριας ειναι φυσικο να εχεις , δεν χτυπαει ασχημα , ανεργια εχει το 30 % των Ελληνων , δεν ειναι περιεργο . Για να παντρευτεις , ειναι καλη ηλικια , αλλα ο γαμος δεν εχει ιδανικη ηλικια , οποτε προκυψει . Εγω δεν εχω παντρευτει ποτε , δεν μενοχλει ομως , αμα βρω την καταλληλη θα το κανω , αλλα δεν εχω καμμια βια . Κρισεις πανικου και απελπισιας , δεν εχουν σχεση με την ηλικια , αλλα με το πως αντιμετωπιζεις την ζωη .

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Εγω σε βλεπω σαν μικροτερο , οχι σαν παιδι . Αν θες να μου μιλας στον πληθυντικο , ΟΚ , παντως σε συνεργεια που πηγαινω τις μοτο μου , οι κατω των 30 μου μιλανε στον πληθυντικο , οι ανω των 30 , στον ενικο . Ελλειψη εμπειριας ειναι φυσικο να εχεις , δεν χτυπαει ασχημα , ανεργια εχει το 30 % των Ελληνων , δεν ειναι περιεργο . Για να παντρευτεις , ειναι καλη ηλικια , αλλα ο γαμος δεν εχει ιδανικη ηλικια , οποτε προκυψει . Εγω δεν εχω παντρευτει ποτε , δεν μενοχλει ομως , αμα βρω την καταλληλη θα το κανω , αλλα δεν εχω καμμια βια . Κρισεις πανικου και απελπισιας , δεν εχουν σχεση με την ηλικια , αλλα με το πως αντιμετωπιζεις την ζωη .

---

ΟΚ τότε θα στο εξηγήσω για να το καταλάβεις. Εγώ κατ'αρχήν είμαι 31....που σημαίνει τώρα αρχίζω και καταλαβαίνω τι θα πει να είσαι 30αρης. Μέχρι τώρα πίστευα ότι είμαι 25. Βασικά ακόμα έτσι νιώθω και μετά νιώθω ενοχές που νιώθω έτσι. Δεύτερον έχω πολλή όρεξη για κλαμπάκια, καλοπέραση, γκομενίσματα κάτι που παλιότερα δεν έκανα για διάφορους λόγους. Παθαίνω καταθλίψεις όταν σκέφτομαι πως πιθανότατα δεν θα μπορώ να τα κάνω αυτά λόγω υποχρεώσεων ή κοινωνικής κατακραυγής. Επίσης λόγω ανεργίας κάθομαι πολλές ώρες σπίτι, οι φίλοι μου άλλαξαν γιατί άλλαξαν οι συνήθειές τους αποξενωθήκαμε.... Γενικώς θέλω αλλαγή στη ζωή μου. Φυσικά θέλω και εργασία. Απλά το θεωρώ λίγο άδικο για μένα που τις εποχές που όντος θα μπορούσα να είμαι ανέμελος δεν ήμουν και μου βγαίνουν τώρα απωθημένα. Παρ' όλα αυτά δείχνω το πολύ 27 από ότι μου λένε και νιώθω κιόλας να σου πω.... Είμαι fit και στην καλύτερη φόρμα της ζωής μου... Οπότε όλα αυτά μου προκαλούν ένα μεγάλο μπέρδεμα. Η πλάκα είναι ότι παλιότερα έβλεπα και 40άρηδες που έδειχναν και συμπεριφερόντουσαν σαν νέοι που είναι... Πώς σκατά εγώ στο πρώτο σκαλοπάτι των 30 έχω ψαρώσει τόσο??? Επίσης έτρωγα φρίκες τελευταία λόγω απωθημένων και κάποιων λάθος επιλογών που έκανα παλιότερα. Και φοβάμαι πως συνεχίζω και τα κάνω... Θέλω να είμαι νέος....Δεν θέλω να παραιτηθώ από τη ζωή πρωτού είμαι χορτασμένος....Είναι πολυ περίεργο δεν μπορώ να το εξηγήσω. Δεν με λες το κλασσικό άτομο της ηλικίας μου....Είμαι λίγο περίπτωση...Από την άλλη ξέρω πολύ μεγαλύερους μου με 3πλασια τρέλα από μένα χαχα Αλλά εγώ δεν θέλω να είμαι γραφικός ούτε τρελός. Ούτε παράταιρος μέσα σε ένα κλαμπ. Δεν ξέρω τι να πω...μπέρδεμα.... μάλλον άδικα χολοσκάω...

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

Προβληματίζομαι γιατί δεν ξέρω πώς προσδιορίζομαι κοινωνικά ως άτομο πλέον. Μέχρι τώρα ήμουν νέος. Τώρα στα 31 τι είμαι ακριβώς? Ας πούμε κοιτούσα και κατά πολύ μικρότερές μου χωρίς να θεωρώ ότι φαίνεται κάπως. Τώρα πια ενώ με κοιτάνε καμιά φορά όταν κοιτάω φοβάμαι μήπως φαίνομαι σαν ανώμαλος.... κάτι τέτοιο.... καταλάβατε? Έχω πάθει κρίση ταυτότητας

---

Να κοιτάνε 20 χρονες 30 αρη σαν ανώμαλο λίγο χλωμό το βρίσκω είναι γεγονός πάντως πως αλλοιώς βλέπει κανείς τη ζωή στα 30 και αλλοιώς τα 20 , ανώμαλος ήταν να σου πω πρόσφατα που απάντησα σε μια αγγελεία ένας αλλοπαρμένος επιφανής κ καλά ζωγράφος που χρησιμοποιεί την αγγελία για να προσελκύσει κοπέλες στο χώρο του με το πρόσχημα εργοδοσίας ! Εκείνος 80 φεύγα -εγώ παρά τρίχα τη γλίτωσα -κάποια από τις προηγούμενες κοπέλες που πέρασαν από κει 25 ετών έμεινε σ αυτή την υποτιθέμενη δουλειά δυο εβδομάδες την δεύτερη εβδομάδα τη ζήτησε σε γάμο! η άλλη 30 κάτι και άρχισε να την ρωτάει για τις σεξ εμπειρίες της ... αυτός ναι είναι ανώμαλος ! Ανώμαλος ήταν και ο 55 ντάρης που μου έστελνε ανθοδέσμες στα 14 μου ! Κι όσο αφορά την ανωμαλία δεν είναι μόνο θέμα ηλικίας είναι και μυαλού ! Εγώ κάποτε είχα ερωτευθεί κάποιον 12-3 χρόνια μεγαλύτερο μου ακόμα δεν έχω καταλήξει για να σου πω συμπεράσματα σε ότι αφορά τη διαφορά ηλικίας το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορούσε να καταλάβει τις δικές μου ανυσηχίες και εγώ τη δική του τη φάση .. γενικώς γιατί ήταν και περίεργο άτομο επιπλέον.. Αλλά και συ βάζεις κλισέ κοιτάς τις συνομίλικες σου σαν γριές .. ε τι να σου πω .. πάρε το ρίσκο τότε να κοιτάξεις μικρότερες .. άλλωστε ντάξει και εγώ έκλεισα τα 31 φέτος το 35 το τρέμω το 38 το σκιάζομαι το 40 με καταπλακώνει και εδώ που είμαι ντεμί και αναποφάσιστη με παρόμοιες ανησυχίες με τις δικές σου .. απλώς θέλω να ξημερώσει και να έχω καλούς λόγους για να συνεχίσω να ζω κ τίποτε άλλο .. γιατί ώς εδώ κουράστηκα ψυχολογικά..για μαλακίες συν την κρίση των 30 ..που μας έχει έρθει κατακέφαλα ... κανονικά !!! Και χρειάζονται καλοί λόγοι για να περάσει ...

Τι από αυτά που θες να κάνεις δεν μπορείς να κάνεις τώρα (στα 31) και θα έκανες στα 25;Νομίζω είναι μικρή διαφορά.Απωθημένες επιθυμίες στους περισσότερους υπάρχουν,απλά λίγοι το παραδέχονται.Μην αισθάνεσαι άσχημα για πράγματα που δεν έκανες ενώ μπορούσες,τότε έτσι σκέφτηκες,καλώς ή κακώς.Εγώ θέλω να ρωτήσω,όμως,και κάτι άλλο, τι θα κάνατε,δηλαδή,αν γυρνούσατε το χρόνο πίσω στις ηλικίες που αναφερθήκατε όλοι οι προλαλήσαντες,ποιές θα ήταν οι διαφορετικές επιλογές σας;

Quote:

---

Originally Posted by psy me

Τι από αυτά που θες να κάνεις δεν μπορείς να κάνεις τώρα (στα 31) και θα έκανες στα 25;Νομίζω είναι μικρή διαφορά.Απωθημένες επιθυμίες στους περισσότερους υπάρχουν,απλά λίγοι το παραδέχονται.Μην αισθάνεσαι άσχημα για πράγματα που δεν έκανες ενώ μπορούσες,τότε έτσι σκέφτηκες,καλώς ή κακώς.Εγώ θέλω να ρωτήσω,όμως,και κάτι άλλο, τι θα κάνατε,δηλαδή,αν γυρνούσατε το χρόνο πίσω στις ηλικίες που αναφερθήκατε όλοι οι προλαλήσαντες,ποιές θα ήταν οι διαφορετικές επιλογές σας;

---

πτυχείο πανεπιστημείου κι όχι μαλακό ιεκ με τα τσαρουχια ! και όχι χαζοδουλειές για την αίσθηση της αυτονομίας κ μόνο .. nothing else ..

Quote:

---

Originally Posted by psy me

Τι από αυτά που θες να κάνεις δεν μπορείς να κάνεις τώρα (στα 31) και θα έκανες στα 25;Νομίζω είναι μικρή διαφορά.Απωθημένες επιθυμίες στους περισσότερους υπάρχουν,απλά λίγοι το παραδέχονται.Μην αισθάνεσαι άσχημα για πράγματα που δεν έκανες ενώ μπορούσες,τότε έτσι σκέφτηκες,καλώς ή κακώς.Εγώ θέλω να ρωτήσω,όμως,και κάτι άλλο, τι θα κάνατε,δηλαδή,αν γυρνούσατε το χρόνο πίσω στις ηλικίες που αναφερθήκατε όλοι οι προλαλήσαντες,ποιές θα ήταν οι διαφορετικές επιλογές σας;

---

Δεν υπάρχει και μεγάλη λες ε? Είναι αυτό το 3 μπροστά που με χαλάει.... Κατά τα άλλα εμφανισιακά είμαι καλύτερα από τότε. Και θέλω να περάσω καλά απλά όποτε μπαίνουν αυτες οι σκέψεις στο μυαλό ξενερώνω τραγικά....

εμενα αν δηλωναν τι δουλεια οπυ εκανα στα δεκαπεντε με ενσημα τωρα θα χα συνταξη και θα δουλευα
για τα επιπλεον μαλακια κανανε οι δικοι μου τιποτα αλλο δε θα αλλαζα

ρε

Quote:

---

Originally Posted by tzimani

ΟΚ τότε θα στο εξηγήσω για να το καταλάβεις. Εγώ κατ'αρχήν είμαι 31....που σημαίνει τώρα αρχίζω και καταλαβαίνω τι θα πει να είσαι 30αρης. Μέχρι τώρα πίστευα ότι είμαι 25. Βασικά ακόμα έτσι νιώθω και μετά νιώθω ενοχές που νιώθω έτσι. Δεύτερον έχω πολλή όρεξη για κλαμπάκια, καλοπέραση, γκομενίσματα κάτι που παλιότερα δεν έκανα για διάφορους λόγους. Παθαίνω καταθλίψεις όταν σκέφτομαι πως πιθανότατα δεν θα μπορώ να τα κάνω αυτά λόγω υποχρεώσεων ή κοινωνικής κατακραυγής. Επίσης λόγω ανεργίας κάθομαι πολλές ώρες σπίτι, οι φίλοι μου άλλαξαν γιατί άλλαξαν οι συνήθειές τους αποξενωθήκαμε.... Γενικώς θέλω αλλαγή στη ζωή μου. Φυσικά θέλω και εργασία. Απλά το θεωρώ λίγο άδικο για μένα που τις εποχές που όντος θα μπορούσα να είμαι ανέμελος δεν ήμουν και μου βγαίνουν τώρα απωθημένα. Παρ' όλα αυτά δείχνω το πολύ 27 από ότι μου λένε και νιώθω κιόλας να σου πω.... Είμαι fit και στην καλύτερη φόρμα της ζωής μου... Οπότε όλα αυτά μου προκαλούν ένα μεγάλο μπέρδεμα. Η πλάκα είναι ότι παλιότερα έβλεπα και 40άρηδες που έδειχναν και συμπεριφερόντουσαν σαν νέοι που είναι... Πώς σκατά εγώ στο πρώτο σκαλοπάτι των 30 έχω ψαρώσει τόσο??? Επίσης έτρωγα φρίκες τελευταία λόγω απωθημένων και κάποιων λάθος επιλογών που έκανα παλιότερα. Και φοβάμαι πως συνεχίζω και τα κάνω... Θέλω να είμαι νέος....Δεν θέλω να παραιτηθώ από τη ζωή πρωτού είμαι χορτασμένος....Είναι πολυ περίεργο δεν μπορώ να το εξηγήσω. Δεν με λες το κλασσικό άτομο της ηλικίας μου....Είμαι λίγο περίπτωση...Από την άλλη ξέρω πολύ μεγαλύερους μου με 3πλασια τρέλα από μένα χαχα Αλλά εγώ δεν θέλω να είμαι γραφικός ούτε τρελός. Ούτε παράταιρος μέσα σε ένα κλαμπ. Δεν ξέρω τι να πω...μπέρδεμα.... μάλλον άδικα χολοσκάω...

---

Καταλαβαινω , 30αρης σημαινει νεωτατος . Φυσικο ειναι ναχεις ορεξη για κλαμπς , γυναικες , καλοπεραση θελουμε ολοι . Να μην μπορεις να κανεις αυτα λογω κοινωνικης κατακραυγης , ειναι ιδεα σου , δενισχυει . Δυστυχως μεγαλωσες σε εποχες , που η ζωη εχει δυσκολεψει , για ολους , απωθημενα θα ειχες αν ειχες μονο αν συγκρινεις την τωρα εποχη , που δεν υπαρχει ουσιαστικη διασκεδαση , με την δικη μου , που απο τα 20 , μεχρι και τα 35 , διασκεδαζαμε ανεμελοι , αλλα η δεκαετια του 80 δεν επανερχεται , κατι δεν παει καλα τωρα με την διασκεδαση και τις διαπροσωπικες σχεσεις , αλλα αυτο επηρρεαζει ολη την γενια σου . Δεν εισαι ο μονος . Δεν βλεπω ειλικρινως τον λογο , γιατι να μην κανεις τωρα , αυτα που δεν εκανες τοσα χρονια , αλλα παιδια δεν εχουν ουσιαστικα διασκεδασει ποτε στην ζωη τους , λογω οικονομικης ενδειας , εισαι και υγιης , πολυ σημαντικο , ξεκινα να διασκεδαζεις , αντι να χολοσκας , τζαμπα στεναχωριεσαι . Εμενα δεν μαρεσαν ποτε τα κλαμπς , προτιμουσα ντισκο , δεν θαχα κανενα προβλημα να παω οπου ναναι , αρκει να μην ειναι εκκωφαντικη η μουσικη , και να μην ειναι ολοι πιωμενοι . Εν κατακλειδι , αρχισε τωρα να διασκεδαζεις , νεωτατος εισαι , σουχει κολλησει μια ιδεα , που δεν εχει ουσια . Οσο προβληματιζεσαι , χανεις χρονο !!!

Και εγώ έχω κρίση μέσης ηλικίας στα - γκουχ γκουχ - 25.5 μου χρόνια...
Όχι ακριβώς μέσης ηλικίας αλλά επειδή λόγω κατάθλιψης δεν έζησα καθόλου ως τα 24, πέρασα και δεν άγγιξα που λένε και όσο και αν φαίνεται απίστευτο ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΑ εφηβεία παρά μόνο στα 23,5 που βγήκα πρώτη φορά από κατάθλιψη (είχα εκ γεννετής και πήρα χάπια πρώτη φορά στα 23,5) τότε άρχισα να περνάω την προεφηβεία με αποτέλεσμα να συμπεριφέρομαι αλλά και ενίοτε να κάνω παρέα με μικρότερα παιδιά 17+...

Ένιωθα λες και ξαφνικά με πέταξαν σε έναν άλλο κόσμο. Άρχισα τότε να νοιάζομαι για σώμα - εμφάνιση κτλ...
Και όλα ήταν νέα...

Με αποτέλεσμα και εγώ να είμαι 25 και να νιώθω λες και είμαι 14 αφού η κοινωνική μου νουμοσύνη εκεί είναι ακόμα..

Έτσι έχω πλέον ένα χοντροκόλλημα με την ηλικία και το αν δείχνω την ηλικία μου στους άλλους με αποτέλεσμα να προσπαθώ να δείχνω 19 και να προσπαθώ να μην μεγαλώσω για την ώρα (βιταμίνες, ανιοξειδωτικά, κρέμες κτλ) μπας και κερδίσω τον χρόνο που έχασα...

Νιώθω πως δεν πήγα ακόμα γυμνάσιο καθώς δεν πέρασα όλα αυτά που έπρεπε τα της εφηβείας με κατάθλιψη σε μια γωνία μόνος...

Quote:

---

Originally Posted by panagiwtis23

Και εγώ έχω κρίση μέσης ηλικίας στα - γκουχ γκουχ - 25.5 μου χρόνια...
Όχι ακριβώς μέσης ηλικίας αλλά επειδή λόγω κατάθλιψης δεν έζησα καθόλου ως τα 24, πέρασα και δεν άγγιξα που λένε και όσο και αν φαίνεται απίστευτο ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΑ εφηβεία παρά μόνο στα 23,5 που βγήκα πρώτη φορά από κατάθλιψη (είχα εκ γεννετής και πήρα χάπια πρώτη φορά στα 23,5) τότε άρχισα να περνάω την προεφηβεία με αποτέλεσμα να συμπεριφέρομαι αλλά και ενίοτε να κάνω παρέα με μικρότερα παιδιά 17+...

Ένιωθα λες και ξαφνικά με πέταξαν σε έναν άλλο κόσμο. Άρχισα τότε να νοιάζομαι για σώμα - εμφάνιση κτλ...
Και όλα ήταν νέα...

Με αποτέλεσμα και εγώ να είμαι 25 και να νιώθω λες και είμαι 14 αφού η κοινωνική μου νουμοσύνη εκεί είναι ακόμα..

Έτσι έχω πλέον ένα χοντροκόλλημα με την ηλικία και το αν δείχνω την ηλικία μου στους άλλους με αποτέλεσμα να προσπαθώ να δείχνω 19 και να προσπαθώ να μην μεγαλώσω για την ώρα (βιταμίνες, ανιοξειδωτικά, κρέμες κτλ) μπας και κερδίσω τον χρόνο που έχασα...

Νιώθω πως δεν πήγα ακόμα γυμνάσιο καθώς δεν πέρασα όλα αυτά που έπρεπε τα της εφηβείας με κατάθλιψη σε μια γωνία μόνος...

---

Παναγιώτη εγώ στα 25 μου δεν γνώριζα τι είναι τα αντιοξειδωτικά ! έλεος ! άμα 30 αρίσεις θα μας λες για λιφτιγκ και botox !

Παναγιώτη είμαι παρόμοια περίπτωση.Δεν πήρα τα φάρμακα ακριβώς για αυτό,λέω όταν δράσουν πώς θα είμαι,αφού δεν ξέρω τίποτα.Σκέφτηκα ότι θα πέσω σε χειρότερη κατάθλιψη.Εσένα η επάνοδός σου πώς ήταν; Εγώ να φανταστείς τρόμαξα σχεδόν μιά φορά όταν μετά από γυμναστική υποχώρησε το άγχος μου και αισθάνθηκα,θυμάμαι,κάπως περίεργα.Λέω,τι κάνω; Και για να το απογειώσω,θα σας πω τι σκέφτηκα, ότι "αν γίνω καλά,θα γίνω χειρότερα"

Καλησπέρα.
Είσαι άλλη μία περίπτωση του ''Αν τότε ...''.Δυστυχώς υπάρχει αρκετός κόσμος που σκέφτεται έτσι,για διάφορους λόγους,και αφήνει αυτές τις σκέψεις να ''τρώνε'' όλα τα άλλα.Ποια είναι αυτά?Πολλά.Σώμα,μυαλό,ψυχή, παρόν,χαρές και διάφορα άλλα.
Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι μεγάλωσες?Είσαι 31 και μιλάς για τα 25 λες και πέρασαν δεκαετίες,ενώ μιλάμε για 6 χρόνια πριν.Αλήθεια δεν ξέρω τι να πρωτογράψω.Δεν θα γράψω πολλά παρά μόνο ότι αν δεν αλλάξεις τρόπο σκέψης όσο περνάνε τα χρόνια θα σκέφτεσαι με τον ίδιο τρόπο μέχρι που μια μέρα θα ανοίξεις τα μάτια στα 60 και θα σκέφτεσαι αυτές τις ώρες στα 31 σου που έγραφες αυτά.Θα σκέφτεσαι ''Τι βλακείες έγραφα?'' και ''Μακάρι να ήμουν ξανά 31''.

Καποιος το είπε (δεν ξέρω ποιος) ''Τα νιάτα σπαταλιούνται στους νέους''....
Για μένα έχει απόλυτο δίκιο.

Και κλείνοντας να πω,ότι τον Μάρτιο γίνομαι 30 και τον φεβρουάριο κάνω νέο ξεκίνημα,σε νέα σχολή και με όρεξη ΠΛΕΟΝ για τη ζωή.Το περιμένω πως και πως.
Αυτά :)

@turtle όλα αυτά τα έμαθα όταν έψαχνα μη φαρμακευτική λύση στην κατάθλιψη άγχος και τότε είχα βρει και τα αντιοξειδωτικά που δεν είναι και τίποτα στην τελική.
Ακόμα και η βιταμίνη C antioξιδοτικό είναι...

@psy me όταν βγήκα από την κατάθλιψη αναλογιζόμενος τι έχασα μη ζητώντας βοήθεια νωρίτερα και πόσα χρόνια πέρασαν έτσι έπεσε εκ νεου σε μελαγχολία αλλά για πολύ λίγο. Μετά ξεκίνησα να αναπληρώνω τον χαμένο χρόνο