Κοινωνικοι λογοι ψυχωσης

Eγώ όταν πήγα στον ψυχίατρο πρώτη φορά δεν ήμουν τελείως εκτός πραγματικότητας αλλά ήμουν χάλια.Είχα έντονο άγχος που με έκανε να είμαι μουδιασμένος τελείως και ο γιατρός εντόπισε κάποιες παράλογες σκέψεις.Ήμουν καλύτερα μέσα σε 2 μήνες κ επέστρεψα στην σχολή μου.Ακολούθησα την αγωγή για 6 μήνες κ έπειτα την σταμάτησα από μόνος μου και μετά από ένα εξάμηνο είχα την 1η μου υποτροπή όπου και γω ο ίδιος εντόπιζα παράλογες σκέψεις όπως για παράδειγμα ότι οι καθηγητές είναι εναντίον μου.
Μετά πέρασαν 4 χρόνια και πήγα σε έναν ψυχίατρο του ΟΑΕΕ για να μου γράφει τα φάρμακα και επέμενε να μου τα κόψει επειδή θεωρούσε πως δεν έχω τίποτα.Άλλο που δεν ήθελα κ γω και σε λίγους μήνες είχα οξύ ψυχωσικό επεισόδιο με όλα τα συμπτώματα.
Τώρα η διάγνωση είναι σχιζοφρένεια αποδιοργανωμένου τύπου.

Quote:

---

Originally Posted by Ntoubroutza

Είναι αυτό που λένε ότι δεν το καταλαβαίνεις γιατί για κάποιον με ψύχωση το θεωρεί πραγματικότητα?

Όχι προσωπικά δεν έφαγα κόλλημα.Απλά σε μια φάση της ζωής μου ήταν να πάρω μία απόφαση και το σκέφτηκα.
Η ψύχωση ξεκίνησε μετά από κάποια αγωγή ή νοσηλεία?Ή έτσι ξαφνικά?
Αν θέλεις απαντάς δεν σε πιέζω...

---

Ο ψυχωσικος δεν εχει συναισθηση του τι εχει.επειδη τα εχω πει πολλες φορες πως εκδηλωθηκε σε εμενα η ψυχωση δεν ειμαι σε φαση τωρα να τα ξαναγραφω.ειδα τοποθεσια θεσσαλονικη εχεις στα κοντα θα κανω ποστ τον χριστουγενιατικο καφε των ψυχωσικων και φυσικα εισαι καλεσμενος-η να γνωριστουμε και να ακουσεις ιστοριες με ερωτα ιντριγκες περιπετειες χρημα και ριμα.

δεν με λες και κοινωνικη.. βεβαια σε κατι φασεις μανιας δεν εκλεινα το στομα μου... τωρα ειμαι σκατα σε αυτον τον τομεα

Quote:

---

Originally Posted by mihalis

Κατα ποσο πιστευετε οτι παιζουν ρολο στην εκδηλωση ψυχωσης οι κοινωνικοι λογοι?Τι εννοω,πχ αν καποιος δεν εχει παρεα,δεν βγαινει,δεν εχει συντροφο,δεν εχει δουλεια αρα ουτε λεφτα.Ολοι αυτοι οι παραγοντες παιζουν νομιζω σημαντικο ρολο στην εκδηλωση ψυχωσης.Ναι μεν προκειται για ασθενεια του μυαλου αλλα αν δεν υπαρχει και το καταλληλο υποστηρικτικο περιβαλλον θα εκδηλωσεις ψυχωση μια ωρα αρχητερα.
Εγω προσωπικα ειμαι αρκετα κλειστος χαρακτηρας.Δεν εχω παρεες,ουτε δουλεια και το σκεφτομαι πολυ για να βγω.Ξερω πως αυτο ειναι μεγα λαθος γιατι πρεπει να κανουμε πραγματα και να εξασκουμε το μυαλο μας, να δεχομαστε ερεθισματα αλλα ειναι κατι για το οποιο δεν ευθυνομαι και δεν μπορω πολλες φορες να το ελεγξω.Εννοω το κομματι του εαυτου μου που μου λεει να μην βγαινω και να ειμαι αδρανης.

---

το γεγονος οτι εχουμε μια προσωπικοτητα που προτιμα την ησυχια- μοναξια ειναι αντικοινωνικη και το να περνας περισσοτερο χρονο σπιτι δεν ειναι απαραιτητο οτι θα καταληξει σε καποιου ειδους ψυχωση . βεβαια η ελλειψη διαθεσης θεωρειται ενα ειδος συναισθηματικης διαταραχης αλλα το αν αυτη η διαθεση ειναι φυσιολογικη η παθολογικη θα πρεπει να μπορεσεις να το ξεχωρισεις στο μυαλο σου κατι που δεν ειναι ομως απολυτο μπορεις να κοιταξεις τα συμπτωματα και απο κει και περα να κρινεις....εσυ η καποιος ειδικος αν θελεις να το ψαξεις σε βαθος. το οτι επιλεγεις να μη συναναστρεφεσαι με φιλους και να μην κινητοποιησαι στη καθημερινοτητα σου σε βαζει σε ενα ειδος ¨καταστολης ¨. κατι που καλλιστα θα μπορουσε με αργους ρυθμους να σε οδηγησει στην καταθλιψη και ετσι μεσα απο εξαρσεις να καταληξει σε ψυχωση ! μπορεις να προλαβεις το κακο αρκει να βρεις διαθεση !! πιεσε το μη βαριεσαι να ζησεις οι μερες και τα χρονια περνανε αερας ..

Εμενα η κοινωνικη μου επιθυμια οσο παει χειροτερευει...

Ο ψυχιατρος μου χε πει πριν 3 χρονια να μην ειμαι ψυχαναγκαστικη και να δινω το δικαιωμα στον εαυτο μου να επιλεγει/ μπαρμ******λα :cool:

Ειλικρινα τωρα, να βγω για καφε και να αρχισω τα φιλοσοφικα-υπαρξιακα- συμπλεγματικα μου ? Συνηθως η φαση ειναι -τι κανεις? καλα?α μπραβο μπραβο...

Σε επιπεδο ανθρωπιας το στομα λεει καλα τα ματια λενε οχι. Θυμαστε την ατακα του πολιτικου "σε καθε οικογενεια ο ενας τουλ θα δουλευει" ?
Εγω συμπερανα πως στην Ελλαδα της τελευταιας 5 ετιας ο ενας στους 4 ή τρεις πασχει απο διαταραχη.

Οταν ομως ομολογεις, οτι οχι δεν ειναι καλα τα πραγματα και δεν μ αρεσει και ο εαυτος μου, σαστιζει ο απεναντι. Δεν του πουλας βιτρινα και κομπλαρει.

Ευχαριστω.

*** Δεν εχω λαβει διαγνωση Ψυχωσης, αλλά ως ανθρωπος με συνοσηροτητα και διαγνωσμενη διαταραχη εχω αρχισει να ανησυχω ως προς αυτο που ονομαζουν disassociative behaviour :(

Πιστευω οτι οι εξωτερικοι παραγοντες παιζουν σημαντικοτατο ρολο στις ψυχωσεις μπορει να δημιουργησουν επισης ασχημες υποτροπες

Εχετε παραδεχτει ποτε σε φιλους σας οτι εχετε ψυχωση; εγω το εκανα μια φορα και νομιζω μου φερθηκαν ασχημα σαν να με κανουν περα. Αλλα πλεον δε κολωνω. Θα το λεω στη ψυχρα και σε οποιον αρεσουμε για τους αλλους δε θα μπορεσουμε. Ειναι κουραστικο να υποκρινεσε

Quote:

---

Originally Posted by davidh

Εχετε παραδεχτει ποτε σε φιλους σας οτι εχετε ψυχωση; εγω το εκανα μια φορα και νομιζω μου φερθηκαν ασχημα σαν να με κανουν περα. Αλλα πλεον δε κολωνω. Θα το λεω στη ψυχρα και σε οποιον αρεσουμε για τους αλλους δε θα μπορεσουμε. Ειναι κουραστικο να υποκρινεσε

---

μην το κανεις φιλε δεν υπαρχει λογος να διατυμπανιζεις οτι εχεις ψυχωση.και να ξερεις αλλο καταθλιψη και κρισεις πανικου που ειναι ο βηχας της ψυχης και αλλο ψυχωση που ειναι ο καρκινος.το εχω κανει και εγω και το μετανιωσα.εχω κανει και αποπειρα και το εμαθαν εκτος απο τους φιλους μου και πολλοι αλλοι.keep your mouth close and keep low profile.

Διαβσα αρκετες ιστοριες εδω και σε μερικες δακρυσα κιολλας. Πολυ συγκηνιτηκο. Εμεις τι ρολο παιζουμε στη ζωη; γιατι να τα τραβαμε ολα αυτα;

Ποτε θα κανουμε παρεα εμεις; πρεπει να δημιουργησουμε τη δικια μας κοινωνια

Διάβασα όλες τις απαντήσεις. Στην αρχή θέλησα να γράψω άλλα,όμως θα μείνω αρχικά στην αντιμετώπιση των άλλων. Εγώ, παιδιά, αρνούμαι να μοιραστώ τέτοια θέματα ως προσωπικά. Βέβαια, εδώ που τα λέμε, σε φίλους τα προσωπικά θα πεις. Εγώ ποτέ δεν είχα φίλους. Αλλά, νομίζω πρέπει να διακρίνουμε πώς το βλέπουμε εμείς το θέμα και πώς οι απ έξω.Είμαστε αρκετά πίσω γενικά σαν κοινωνία σε τέτοια θέματα. Εγώ πχ δεν αισθάνθηκα άσχημα που πήγαινα σε ψυχίατρο (τώρα δεν πάω,όχι επειδή θεραπεύτηκα ,μη γίνει παρεξήγηση χα χα), όμως είχα επίγνωση του τι θα πουν αν μάθουν. Αλλά, δεν πειράζει, καταλάβατε και τους "φίλους" σας.

Σε ο,τι αφορά τη ψύχωση, ρε παιδιά,και εμένα μου είχε δώσει 5 μγ. Όμως δεν τα πήρα ακριβώς επειδή πίστευα ότι αυτά που έλεγα ήταν αληθινα, ακόμα το πιστεύω. Αποδεικνύονται.και δυστυχώς το γεγονός αυτό επηρέασε αρνητικά και τη στάση μου για τα φάρμακα, αφού λέω "κόιτα, να δεις,αυτός μου έδωσε αυτό ,επειδή αυτός πίστεψε ότι του έλεγα ανυπόστατα πράγματα, σε 50 λεπτά το κατάλαβε;

και τέλος,θέλω να εκφράσω και την ανησυχία μου και εγώ για το τι εξέλιξη θα έχει η κατάστασή μου ,αν βρεθώ σε πολύ στρεσογόνες καταστάσεις. Ήδη δεν είμαι καλά,όμως τώρα μπορώ και να μη σηκωθώ από το κρεβάτι. Αργότερα; Στον στρατό; Σε πιθανή δουλειά;