Printable View
Αμα τον δεις εξω πάντως χαιρέτα τον κανονικά, μην του λες τίποτε για το θέμα αυτό. Και αυτα που του έστειλες τύπου σ' αγαπώ, να το δουμε το θέμα κλπ ηταν λανθασμένη κίνηση, αναμενόμενο βέβαια γιατι θα ησουν σε ένταση φαντάζομαι. Τελευταία επαφή λοιπον ποτε ηταν;
Οντως ηταν λαθος, αλλα οταν εισαι πληγωμενος αντιδρας σπασμωδικα και στελνεις οτι νιωθεις, ουτε ειμαι ανθρωπος που δεν θα μιλησει και κανεις οτι δεν τον ξερεις τον αλλον, ειναι αστειο κ ανωριμο εκτος αν εχεις χωρισει πολυ ασχημα. Πριν μια βδομαδα εκτοτε δεν εκανα καμια κινηση ουτε φυσικα και αυτος κ θεωρω οτι δεν προκειται να κανει, οπως μου ειπε οταν χωριζει παγωνει.... Φυσικα μου ειπε να τον παρω οποτε εχω αναγκη να τον ακουσω αλλα οσο το σκεφτομαι εκ των υστερων το θεωρω πολυ ασχημο, οποτε εχω την αναγκη;; Τι να πω απο τοτε που χωρισαμε βλεπω αλλο ανθρωπο, εντελως αλλο και δεν ξερω τι να υποθεσω, τετοια αδιαφορια για εναν ανθρωπο που μεχρι πριν λιγο καιρο ηταν μερος της ζωης σου κ ελεγε ποσο αυτυχισμενος ειναι..Quote:
Originally Posted by kerasi
Αδιαμφισβήτητα έχεις δίκιο να σοκάρεσαι και καταλαβαίνω οτι είναι εξαιρετικά δύσκολη η θέση σου και φαντάζομαι θα έχεις και συναισθηματικές διακυμάνσεις. Μήπως μένατε μαζί;
Αυτο ειναι το χειροτερο, οτι υπαρχουν μερες που ειμαι πολυ ασχημα και αλλες που ειμαι πολυ θυμωμενη, αυτα τα συναισθηματα εχω, μια απεραντη λυπη και αλλες ωρες θυμο, κυριως γιατι ο τροπος που τελειωσε εδειξε οτι εντελει μαλλον τα συναισθηματα του δεν ηταν αυτα που πιστευα. Δεν μεναμε μαζι πιστευω θα ηταν χειροτερα τωρα και αυτο που μου εκανε εντυπωση ειναι οτι ενω δεν ειχαμε συζητησει ποτε για επισημοποιηση της σχεσης μας οταν χωρισαμε μου ειπε οτι δεν θα μπορουσαμε να μεινουμε χρονια μαζι...ειλικρινα πολλα πραγματα δεν βγαζουν νοημα, οταν σου λεει οτι δεν ταιριαζουμε αλλα οταν τον ρωτας σε τι, δεν σου απανταει, οταν σου λεει σαγαπω σαν ανθρωπο, αλλα οχι σαν σχεση, αλλα σε θελω σαν γυναικα, και ειναι αποτομος ο τροπος που εγινε αλλα κανενας χωρισμος δεν ειναι ευκολος... Δεν ξερω εμενα δεν μου βγαζει νοημα. Και ολο αυτο μετα, βγαινω, ξενυχταω δεν ξερω... Οταν πια εισαι 27 χρονων δεν νομιζω οτι φερεσαι ετσι..Quote:
Originally Posted by kerasi
Με τους φίλους του τι έχει συμβεί ακριβώς; Εγώ εικάζω οτι θα χεις πέσει στην παγίδα να πεις αρνητικούς χαρακτηρισμούς, που μπορεί και να ισχύουν αντικειμενικά, αλλα ο αλλος δεν το βλέπει ετσι γιατι είναι φίλοι του, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια ένταση.
Το θέμα σου μου θύμισε πολύ την ιστορία μου. Κάπως έτσι έγιναν και σε μενα τα πράγματα, πάνω κάτω τα ίδια μου είπε και τελικά χωρίσαμε, αλλά έφταιξε κάτι άλλο που χωρίσαμε στην τελική.. Εγώ λέω να μου του μιλησεις για λίγο και βλέπεις αργότερα..
Αυτο δυστυχως ειναι μεγαλο θεμα... Το προβλημα δεν ηταν με τους δικους του φιλους αλλα με την παρεα του αδερφου του η οποια ηταν 4-5 ζευγαρια, καναμε ολοι μαζι παρεα αλλα εγω δεν ταιριαζα, περα απο θεμα χαρακτηρα αλλα πες αυτο το βρισκεις, κυριως γιατι ηταν απιστευτα κουτσομποληδες και μιλουσαν ο ενας πισω απ την πλατη του αλλου. Δηλ ελειπε ο νας τον εθαβαν αλλα μετα ηταν καθε μερα μαζι. Εκαναν τα παντα μαζι, εκδρομες, διακοπες, σκ. Απο ενα σημειο και μετα εγω δεν το μπορουσα ηθελα να κανουμε δυο πραγματα οι δυο μας, οσο δεν ελεγα τιποτα ημασταν ενταξει. Οταν αρχισα να το δειχνω αρχισε θεωρω και το προβλημα. Κ μου το ειπε κ οταν χωρισαμε οτι κανω καποια πραγματα αναγκαστικα, ωστοσο ακομη κ αυτο δεν ηθελε να το συζητησει, να μου πει γιατι δεν θες κατι...τιποτα και σε αυτο. Τα μαζεψε ολα και απλα μια μερα με χωρισε. Πριν λιγες μερες εμαθα απο φιλη του οτι δεν ηταν καιρο καλα... Και ρωταω, το ηξεραν ολοι εκτος απο μενα;στον ανθρωπο του δεν ειπε τιποτα.... Ειλικρινα νιωθω τοσο ηλιθιαQuote:
Originally Posted by kerasi
Αρα ειναι συνηθες, τι να πω, δεν εχω σκοπο να κανω κατι γιατι θα απαντησει αναγκαστικα. Ειναι τοσο δυσκολο να θες να μιλησεις στον αλλο, να τον δεις και αυτος να μην νιωθει το ιδιο. Κ οταν μιλας να σε αντιμετωπιζει σαν ξενη, σαν χωρισατε χρονια και ξαφνικα ξαναμιλατεQuote:
Originally Posted by annachtz
υπαρχει κατι που σας χωριζει, κοινωνικα? πχ να εχει λεφτα, ενω εσυ οχι, η κατι αναλογο?
ειχε για παραδειγμα προβληματα και με τους γονεις του, για σενα?
Με τους γονεις του δεν ειχα κανενα θεμα, ισα ισα ειχαμε μια ωραια σχεση αλλα παντα σε πλαισια πιο τυπικα γιατι και εγω σαν ανθρωπος κραταω τους τυπους και τις αποστασεις οταν ειμαι σε πλαισιο σχεσης κ οχι κατι πιο επιαημο, πχ αρρβωνας. Τωρα κοινωνικα επισης θεωρω ειμαστε στο ιδιο επιπεδο, απλα η δικη μου δουλεια ειναι απ τα υποθετικα καλα επαγγελματα με κυρος, πιστευω καταλαβαινεις, απ τις περιζητητες σχολες ας το πω.. Αλλα αυτο δεν επαιξε ποτε ρολο ισα ισα χαιροταν και ηταν περηφανος για οτι κανωQuote:
Originally Posted by Remedy
Γεια σου Law! Η ιστορία σου είναι πάρα πολύ παρόμοια με τη δική μου! Βρέθηκα μάλιστα σε αυτό το forum ψάχνοντας για συμβουλές και πιθανές εξηγήσεις για έναν ξαφνικό και ανεξήγητο χωρισμό. Ήμασταν κι εμείς μαζί για 1 1/2 χρόνο, ο ίδιος μου είχε πει να μείνουμε μαζί και να παντρευτούμε, όλα ήταν τέλεια, δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα, συνεχώς μου έλεγε πόσο με αγαπάει, ότι είμαι ο άνθρωπός του, ότι ήρθα στην κατάλληλη στιγμή στη ζωή του. Είχαν γνωριστεί μάλιστα και οι γονείς μας, αφού αποφασίσαμε να παντρευτούμε, και ακόμα και αυτοί τα πήγαιναν πάρα πολύ καλά μεταξύ τους. Και ξαφνικά μου είπε ότι θέλει να μείνει μόνος του. Χωρίς να έχει συμβεί τίποτα. Ούτε τσακωμός, ούτε τίποτα. Ξαφνικά είδα έναν άλλο άνθρωπο. Εντελώς ψυχρό, όπως το περιγράφεις κι εσύ. Καταλάβαινα τον τελευταίο μήνα ότι κάπως λίγο είχε αποστασιοποιηθεί, αλλά δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι ήταν τόσο σοβαρό. Δεν ξέρω αν θα σε κάνει να αισθανθείς καλύτερα, αλλά στη δική μου περίπτωση όλα αυτά δεν έγιναν καν από κοντά. Μου τα είπε από το τηλέφωνο και από μηνύματα στο facebook!!!! Και μιλάμε για άνθρωπο 35 χρονών, για τον οποίο ήμουν απόλυτα σίγουρη ότι είναι αξιόπιστος και ότι έχει βρει τον εαυτό του και τα "θέλω" του βάσει αυτών που μου έλεγε και αυτών που έκανε! Μία φορά "τόλμησα" να του στείλω ένα μήνυμα ζητώντας του απλά να μιλήσουμε πιο ψύχραιμα και πήρα μια πολύ σκληρή απάντηση, στην οποία ουσιαστικά με μάλωνε που τον ενόχλησα. Δεν δέχτηκε καν να μου ξαναμιλήσει από το τηλέφωνο. Εν ολίγοις η δική του εξήγηση είναι ότι δεν έχει συμβεί κάτι, αλλά αφήσαμε να μπει ρουτίνα στη σχέση. Σαφώς και έχω μείνει με άπειρα ερωτηματικά κι έχουν περάσει σχεδόν 3 μήνες από τότε. Καταλαβαίνω πολύ καλά αυτό που λες: Το χειρότερο είναι ο τρόπος και το γεγονός ότι ο άλλος από μόνος του βγάζει τα συμπεράσματά του και τις αποφάσεις του χωρίς να τα συζητήσει μαζί σου και ξαφνικά τα ανακοινώνει ως τελεσίδικα. Το ίδιο πράγμα επίσης που λες για παιδική συμπεριφορά, εντοπίζω επίσης κι εγώ. Όλη αυτή η συμπεριφορά μου θυμίζει μικρό παιδί, μέχρι 5 ετών το πολύ, που από τη μία κάνει μια βλακεία και από την άλλη θυμώνει κιόλας. Τα μικρά παιδιά αυτής της ηλικίας είναι κυνικά, γίνονται κακά και σκληρά μερικές φορές. Αυτό ακριβώς εισέπραξα κι εγώ. Δυστυχώς δεν μπορώ να βοηθήσω στο τι μπορεί να έχει συμβεί στον δικό σου, γιατί κι εγώ παρόμοιες απορίες εχω. Θα σου πρότεινα μόνο να δεις ένα blog που ανακάλυψα κι εγώ πρόσφατα, και ειδικά αυτό εδώ το άρθρο του που το βρίσκω καταπληκτικό και πολύ βοηθητικό για την περίπτωση http://smalllifeslowlife.com/2015/06...-your-ex-back/ Εύχομαι όλα να πάνε καλά και σύντομα να είσαι καλύτερα. :)
Twinkle στο μήνυμα που έστειλες τοτε τι έλεγες στο φίλο σου;
Γεια σου kerasi. Του είπα ότι ελπίζω να είναι καλά και ότι θα ήθελα να μιλήσουμε πιο ψύχραιμα. Αυτό ήταν 3 εβδομάδες αφού χωρίσαμε.
Law μήπως υπάρχουν κοινοί φίλοι ή και γενικότερα άτομα που μπορεί να μιλήσουν με τον ένα και να μεταφερθεί κατι στον αλλο; Για παράδειγμα να μιλήσεις με κάποια φίλη σου να σου πει πώς είσαι και να μιλήσει και με εκεινον κάποια στιγμη, ή δεν υπάρχει κανένας τέτοιος φίλος;
Υπήρχε μια κοινή φίλη, η οποία μας γνώρισε κιόλας, ωστόσο έστω και αργά έδειξε τι άνθρωπος είναι...ήμασταν μάλιστα και φίλες πριν τον γνωρίσω και στην ίδια δουλειά. Λίγο καιρό πριν χωρίσουμε εξαφανίστηκε, της έστελνα και απαντούσε τυπικά, εντωμεταξύ είχε ήδη αλλάξει το ίδιο διάστημα δουλειά, συνεπώς δεν της ήμουν άλλο χρήσιμη...εκ των υστέρων έμαθα όσα είχε πει τόσο καιρό πίσω απ την πλάτη μου και έπαθα σοκ, δεν λέγονται απλά! Και μπροστά μου το έπαιζε φίλη, είχε δε το θράσος να μου στείλει και μήνυμα λέγοντας μου ότι στεναχωρήθηκε αλλά ίσως ήταν το καλύτερο και για τους δυο... είμαι δε σίγουρη ότι έχει συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό και στην απόφαση του, οπότε ειλικρινά μέσα σε ένα μήνα έμαθα τόσα πράγματα και είδα συμπεριφορές που δεν της φανταζόμουν, τόσο διπρόσωποι άνθρωποι, με τέτοιο θράσος, νόμιζα ότι δεν μου έκανε εντύπωση τίποτα πια αλλά δυστυχώς με διέψευσαν με τον χειρότερο τρόπο.