Τι να σου πω, δεν καταλαβαίνω...λυπάμαι που δεν μπορώ να σε βοηθήσω, δεν καταλαβαίνω πως γίνεται να έχεις ακόμα αισθήματα για κάποιον που σου φέρθηκε έτσι ότι κι αν ένιωσες πριν...Quote:
Originally Posted by nikiii
Printable View
Τι να σου πω, δεν καταλαβαίνω...λυπάμαι που δεν μπορώ να σε βοηθήσω, δεν καταλαβαίνω πως γίνεται να έχεις ακόμα αισθήματα για κάποιον που σου φέρθηκε έτσι ότι κι αν ένιωσες πριν...Quote:
Originally Posted by nikiii
Όταν γνωριστηκαμε ήμασταν εγώ 20 κι αυτός 21 μέχρι τα 25 μου κράτησε όλο αυτό μετά έβαλα τέλος στην ιστορία αυτή. Πλέον είμαι 28
Εχει περασει πολυς καιρος απο τοτε και δεν μπορεις ακομα να τον ξεπερασεις? βγαινεις εξω? εχεις δημιουργησει αλλη σχεση απο τοτε?
χρονια πολλα Νικη..και ελπίζω φετος να βρεις κάτι αντάξιο της αγαπης που μπορεις να δωσεις...!!!..
αυτο με τις ξαφνικες συναντησεις ειναι μαχαιρωμα κανονικο... να φευγεις ..να τρεχεις μακρυα απο τετοιο πονο. τελειωσες μαζι του στα 25 σου και συνεχισες μονη σου το αυτομαστιγωμα...που θα σε οδηγησει αυτο?
Πουθενά το ξέρω. Προσπάθησα για σχέσεις έκανα πολλές από τότε αλλά τις σιχαίνομαι. Προτιμώ τους διάφορους φίλους που εχω μόνο για σεξ. Δεν θέλω να δώσω κάτι άλλο. Αυτό μόνο μπορώ. Αυτό ξέρω και σε αυτό περνάνε καλά και οι άλλοι μαζί μου. Στο θέμα επικοινωνίας είμαι το απόλυτο τίποτα. Βγάζω μια ψυχρότητα στα άλλα αν και είμαι εμφανίσιμη και το καταλαβαίνουν. Μόνο αυτό με νοιάζει και τους το λέω ξεκάθαρα. Τα έδωσα όλα στον αλλον. Δεν έμεινε τίποτα για κανέναν ούτε μπόρεσα ούτε και θέλω να νιώσω τίποτα ξανά. Όσοι μου μιλάνε για καφέδες αλλάζω δρόμο κι αν δεν αλλάζω τους κοροϊδεύω.
Θα ήθελα να το αλλάξω αλλα δεν μπορώ. Κλαίω αν είναι να βγω για καφέ με κάποιον και είμαι χάλια όλη μέρα. Δεν θέλω να πηγαίνω μαζί τους για καφέ και τον εαυτό μου βαριέμαι κι αυτοί με βαριούνται. Μ'εκείνον μόνο ήθελα να τα ζήσω όλα. Καλύτερα με φιλη μου όταν είμαι μιλάω συνέχεια.
αυτο το εργο παντως αν το συνεχισεις ετσι δηλαδη ατομα μονο για σεξ θα σε οδηγισει πιθανοτατα στο γραφειο καπιου ψυχολογου κ στη συνεχεια (αν δε μινεις εκει) στο αλλο ακρο..
Έτυχε να παω και στο άλλο άκρο μια φορά. Ο ψυχολόγος θα μπορούσε να με βοηθήσει; δεν ξέρω τελικά αν εμπιστεύομαι αυτή την επιστήμη. Θα ήθελα να εχω μια φυσιολογική ζωή μια φυσιολογική σχέση αλλά μου είναι δύσκολο. Οι περισσότεροι που εχω γνωρίσει ενδιαφέρονται πιο πολύ για την επικοινωνία αν είναι για σχέση. Σιχαίνομαι κι εγώ τον εαυτό μου. Δεν υπάρχει κάποιος που να μου αρέσει πραγματικά τρία χρόνια τώρα. Σε όλους κάτι βρίσκω. Με φοβίζει να ξαναδεθω
Ισως χρειαζεσαι να δεις εναν ψυχολογο η ψυχιατρο να σε βοθησουν λιγακι.Εργαζεσαι? εχεις κανενα χομπυ να ξεχνιεσαι?
οσο διαβαζω αυτο το κειμενο τοσο με ανατριχιαζει το μυαλο σου... πως ειναι δυνατον να εχεις αφεθει σε αυτην την παρανοια και να μην σπευδεις να βοηθηθεις απο καποιον ειδικο..νομιζεις οτι η τιμωρια ειναι το να κανεις σεξ με άλλους ανδρες? .. οχι η τιμωρια ειναι η ξεφτιλα να στεκεται μεσα στο μυαλο σου αυτο το κειμενο...λες και ήταν μια κανονικη σχεση που απλα σε κερατωσε ή τελως πάντων εκανε κατι κακο που κανουν ολοι οι συνηθισμενοι"μ@λακες" που γνωρίζουμε... και δεν μπορω να σε καταλάβω ΓΙΑΤΙ το κανεις αυτο? ..γιατι δεν στεκεσαι ορθια να τον ξεφτυλισεις- να τον κυνηγησεις να επιθυμισεις την τιμωρια του ..γιατι δεν θυμωνεις???Quote:
Originally Posted by nikiii
Δεν ξέρω γιατί γυρνάνε όλα στο μυαλό μου και μένει μια απογοήτευση. Ένα διαρκές γιατί που με έκανε πάντα να προσπαθώ από την αρχή γι'αυτόν. Έτσι συνηθίσα όσο ήμουν μαζί του. Ήταν ο πρώτος που προχώρησα μαζί του. Πίστευα σε ψέματα κι αργότερα είχα ανάγκη να πιστεύω σ'αυτα. Τον μίσησα. Του το έδειχνα κι έκλαιγε. Πάντα με έψαχνε με τον τρόπο του. Δεν μου έφτανε πάντα ήθελα πιο πολλά και πίστευα πως δεν μου τα δίνει γιατί κάνω λάθος κάπου. Τον ρωτούσα και μου έλεγε όχι. Ψύχωση κατέληξε να μου γίνει έπρεπε να τον εχω στην ζωή μου με κάθε τρόπο για να ζήσω. Πηγα σε ψυχίατρο μου έδωσε χάπια. κοιμόμουν όλη μέρα για να μην σκέφτομαι. Τον άφησα νόμιζα ότι τον ξέχασα για μεγάλο διάστημα. Τώρα ξεκίνησα πάλι να πηγαίνω σχολείο και είμαι πολύ καλή
δεν ειμαι ειδικη και δεν ξερω πως και αν πρεπει να στα πω ωμα και τσεκουρατα..αν ησουν φιλη μου μαλλον θα είχα κινησει γη και ουρανο για να πας σε εναν ειδικο και σιγουρα θα τον ξεμπροστιαζα δημοσιως και αυτον και τον κολητό του..τωρα εσενα φοβαμαι να σου μιλησω ανοιχτα και ελευθερα γιατι δεν θελω να σου κανω επιπλεον κακο..οποτε θα το βουλωσω και θα σου ευχηθω ολοψυχα καλη αναρρωση κοριτσι μου!!
Ευχαριστώ πολύ. Ξέρω ότι δεν φύγει πότε από το μυαλό μου όσα χρόνια και να περάσουν. Δεν υπάρχει μέρα που να μην τον σκέφτομαι. Εντάξει ότι και να μου πεις πλέον δεν υπάρχει θέμα να στεναχωρηθώ δεν νιώθω πια το ίδιο βάρος που ένιωθα. Έχει φύγει αυτό κατά πολύ
ηταν σχετικα ευκολο να το φανταστω πριν το πεις τα ακρα ειναι πολυ κοντα κ οταν καπιος πιανει τα ακρα γινεται καπως προβλεψιμος αφου δε γινεται να μεινει για πολυ ουτε στο ενα ακρο ουτε στο αλλο..αν θες πηγενε σε χιλιους ψυχολογους αλλα οσο δε πλησιαζεις ανθρωπο εκτος απο το να κανεις σεξ εγω αμφιβαλω αν υπαρξει βελτιωση...Quote:
Έτυχε να παω και στο άλλο άκρο μια φορά. Ο ψυχολόγος θα μπορούσε να με βοηθήσει; δεν ξέρω τελικά αν εμπιστεύομαι αυτή την επιστήμη. Θα ήθελα να εχω μια φυσιολογική ζωή μια φυσιολογική σχέση αλλά
εμεισ εδω στη γειτονια που εχουμε αλλο θεο οπωσ εχω πει και θα ξαναπω οποιον πειραζει τα κοριτσια τα κανονιζουμε μεταξυ μασQuote:
Originally Posted by nikiii
δηλαδη παιρνει κατι ουσιεσ που παιρνουν στη φυλακη στον καφε κι αμα δε βαλει μυαλο πεφτει και συνεχεια αμα θεσ να σου πω πια ειναι η συνεχεια εκτοσ απο ξυλο αλλα δε θα σε αρεσει οποτε δε στη λεω παντωσ εμεισ ετσι τα κανονιζουμε