Originally Posted by
Försvarsadvokat
Κάθε πρωί βλέπω τους ανθρώπους να βιάζονται να πάνε στις δουλειές τους, βιάζονται να μπούνε στα μέσα μαζικής μεταφοράς, βιάζονται να επιστρέψουν στα σπίτια τους, βιάζονται να βρούνε μια θέση στο πάρκινγκ, βιάζονται να φάνε, βιάζονται να απολαύσουν τον καφέ τους, βιάζονται να σκεφτούν, βιάζονται να μιλήσουν,βιάζονται να πράξουν, βιάζονται να μεγαλώσουν, βιάζονται να γεμίσουν εμπειρίες, βιάζονται να ερωτευτούν, βιάζονται να αγαπήσουν, βιάζονται να χωρίσουν...πάντα ανυπόμονοι και πάντα μα πάντα κάνουν τα ίδια και τα ίδια λάθη. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να είναι αρεστοί στην κοινωνία, να συμβαδίζουν με την εποχή που ζουν, να κάνουν ότι κάνουν και οι περισσότεροι και ας ξέρουν εκ των προτέρων ότι είναι λάθος.
Κάθομαι άπειρες φορές, όπου και αν βρίσκομαι, και παρατηρώ τις συμπεριφορές των ανθρώπων. Σπάνια μιλάω ή κάνω οτιδήποτε άλλο όταν παρατηρώ τις κινήσεις ενός ανθρώπου που έχω βάλει στο οπτικό μου πεδίο. Στο τέλος τις περισσότερες φορές τον πλησιάζω μέσα στην παρέα που βρίσκεται και τον ρωτάω γιατί είσαι μόνος ? Πάντα η ίδια ερώτηση και αφού περάσουν τα πρώτα δευτερόλεπτα αμηχανίας και εφόσον δεν με διαολοστείλει μου λέει που το κατάλαβες ότι νιώθω μόνος ? Δεν χρειάζεται κανείς να είναι τόσο έξυπνος τον απαντώ για να καταλάβει ότι δεν είσαι ευτυχισμένος στην ζωή σου. Νομίζεις ότι αν γεμίσεις την ζωή σου με άπειρες δραστηριότητες, με άπειρες εμπειρίες ότι θα νιώσεις καλύτερα ? Νομίζεις ότι αν πας και μιλήσεις σε 2-3-4-10 κοπέλες σε ένα μπαρ, το ίδιο βράδυ, ότι έχεις περισσότερες πιθανότητες να βρεις τον έρωτα της ζωής σου ? Νομίζεις ότι αν ρίξεις 10 χυλόπιτες, το ίδιο βράδυ, σε 10 διαφορετικούς άντρες χωρίς ούτε καν να τους κοιτάξεις ότι θα σε κάνει περισσότερο ποθητή γυναίκα στον επόμενο που κάθεται και σε παρατηρεί ? Νομίζεις ότι αν πας με 1-2-3-10 από τα 15 σου ότι θα σε κάνει περισσότερο γυναίκα ή περισσότερο άντρα ? Νομίζεις ότι έχει καθόλου αξία η γνώμη όλων αυτών που έχουν κάνει τα ίδια και χειρότερα στον βωμό των εμπειριών και των λαθών ? Νομίζεις ότι είναι ζωή αυτό το πράγμα που ζεις ? Νομίζεις ότι έτσι θα γευτείς τον έρωτα και την αγάπη ? Έτσι είναι...αν έτσι νομίζετε ( Λουίτζι Πιραντέλλο ) !!!
Πολλές από τις ερωτήσεις μου...απάντηση έδωσες εσυ μόνη σου μέσα από το κείμενο σου !!! Ο άνθρωπος που βαδίζει με αυτή την συμπεριφορά έχει περισσότερες πιθανότητες από τον καθένα να βρεθεί στη δύση της ζωής του μόνος. Και να ξέρεις κανένας δεν φταίει για την ζωή που έχουμε επιλέξει να κάνουμε...παρά μονάχα...εμεις οι ίδιοι !!! Κανείς δεν μας επιβάλει να βιαζόμαστε κάθε μέρα για ανούσια πράγματα, κανείς δεν μας υποχρεώνει να μεγαλώσουμε πριν την ώρα μας. Κανείς δεν μας είπε να κάνουμε έρωτα από τα 15 μας...κάπου το είδαμε, κάπου το ακούσαμε, κάποιο ερέθισμα είχαμε, μόνοι μας πάντως δεν θα το κάναμε !!! Ας σταματήσουμε όσο ακόμα προλαβαίνουμε, να αντιγράφουμε συμπεριφορές άλλων, να γινόμαστε κάτι που στο μέλλον θα το μετανιώσουμε, ας κάνουμε πράγματα που ποτέ δεν θα μετανιώσουμε που τα κάναμε.
Καλή τύχη με την ζωή σου...και μην ανησυχείς για το τι λένε οι φίλοι, οι γνωστοί και οι άγνωστοι...εφήμερες είναι οι φιλίες ή οι σχέσεις που βασίζονται σε σαθρά θεμέλια...δυνατές αυτές που είναι χτισμέμες πάνω στην εμπιστοσύνη και στην αληθινή αγάπη !!! Να ανησυχείς για το τι λες εσυ στον εαυτό σου για όσα έκανες ή όσα θα κάνεις. Την επόμενη φορά που θα θελήσεις να κάνεις οτιδήποτε, ρώτησε πρώτα τον εαυτό σου αν θες πραγματικά να το κάνεις και κάντο. Μην μετανιώνεις ποτέ για ότι έχεις κάνει...είμαστε οι επιλογές μας και τις επιλογές μας πρέπει να τις στηρίζουμε μέχρι τέλους !!!