Βοήθεια παιδιά

κ εγω παλιοτερα ειχα αυτη την αρρωστοφοβια ας πουμε νομιζα συνεχεια πως ειμαι αρρωστη ετρεχα συνεχεια σε γιατρους και ηταν πολυ βασανιστικο ολο αυτο.Τωρα λοιπον αυτο που γινεται ειναι οτι το σωμα σου σου λεει οπα φτανει! Δεν αντεχω αλλο. Γι αυτο παθαινεις αποπροσωποιηση απο την συνεχη ανησυχια και το σκαναρισμα του εαυτου σου.Θα τα καταφερεις με τις δικες σου δυναμεις κ μονο.κ εμενα ο γιατρος μου προτεινς αγχολυτικα αλλα δεν θελω να παρω..Ας βασανιστω λιγο παραπανω ξερω οτι 8α το ξεπερασω,γιατι γνωριζω ατομα που τα καταφεραν μονοι τους.Αρα μπορουμε κ εμεις..Θελει λιγο παραπανω υπομονη αλλα θα τα καταφερουμε..Κοιτα μονο μπροστα και προσπαθησε να μην ασχολησε με αυτα..Οσα τα σκεφτεσαι αυτα μεγαλωνουν.Κανε οτι εκανες πριν βγαλτο απ το μυαλο σου..Μην δινεις σημασια σε τιποτα. :)

Αφού αυτά εντάθηκαν κατόπιν εορτής, ξεκίνημα θεραπείας, τότε μάλλον είσαι σε καλό δρόμο. έτσι δεν είναι; γιατί τώρα ασχολείσαι με ο,τι σε απασχολεί πραγματικά. Βέβαια ,αν χάνεις και επαφή με την πραγματικότητα, ίσως να χρειαζόταν ψυχίατρος. Τα έχεις πει αυτά στον ψυχολόγο;

Εγώ άλλο θέλω να ρωτήσω, 1) με το ζολόφτ είχες τελείως χάλια εμπειρία; και εγώ ήταν να το πάρω ,αλλά δεν, τώρα όμως , μάλλον με βλέπω προς τα εκεί και 2)στρατό Ι1 όπλο κανονικά πώς την πάλεψες; εγώ και μόνο που σκέφτομαι την ιδέα, το αποφεύγω, αλλά ως πότε;

Γάτε στα χω ξαναπεί.. Δεν τρελαίνεσαι.. όπως δεν πέθανες με τις κρίσεις πανικού έτσι κι τώρα δεν θα τρελαθείς απ τις ιδεοληψίες.. είναι Φοβίες.. πες ΣΤΟΠ κι σταμάτα την σκέψη σου πριν γίνει σενάριο.. μην καταστρέφεις τον εαυτό σου.. Δεν είσαι τρελός.. Είσαι αγχώδης και φοβικός.. Μην κλείνεσαι στο σπίτι.. όλοι έχουν προβλήματα.. βγες έξω στον ήλιο στη ζωή κι μην κάθεσαι να κοιτάς το ταβάνι όπως έκανα εγώ.. πήγαινε κάπου μόνος σου σε ένα πάρκο κι κάτσε σε ένα παγκάκι.. σπίτι βάλε μουσική.. πήγαινε σε φαρμακείο και πάρε βαλεριάνες φυτικές που θα σε ηρεμήσουν.. μίλα με φίλους σου.. επίσης ελπίζω να κάνεις γνωστική συμπεριφορική θεραπεία κι όχι απλή ψυχοθεραπεία.. οι γονείς σου σε βοηθούν? Αυτό που λες για το σώμα σου είναι αποπροσωποίηση.. κι εγώ έβλεπα τα χέρια κι τα πόδια μου σαν να μην είναι δικά μου και δεν ήθελα να κοιτάζομαι στον καθρέφτη.. ψάξε στο ιντερνρτ και θα δεις οτι αυτο έχεις.. σε παρακαλώ μην τα παρατάς.. το μυαλό σου σου επιτίθεται αλλά κατάλαβε ότι εσύ έχεις τον έλεγχο.. υπομονή κι ελπίζω όταν μου απαντήσεις να είσαι καλύτερα..!

Quote:

---

Originally Posted by Black_and_White

Γάτε στα χω ξαναπεί.. Δεν τρελαίνεσαι.. όπως δεν πέθανες με τις κρίσεις πανικού έτσι κι τώρα δεν θα τρελαθείς απ τις ιδεοληψίες.. είναι Φοβίες.. πες ΣΤΟΠ κι σταμάτα την σκέψη σου πριν γίνει σενάριο.. μην καταστρέφεις τον εαυτό σου.. Δεν είσαι τρελός.. Είσαι αγχώδης και φοβικός.. Μην κλείνεσαι στο σπίτι.. όλοι έχουν προβλήματα.. βγες έξω στον ήλιο στη ζωή κι μην κάθεσαι να κοιτάς το ταβάνι όπως έκανα εγώ.. πήγαινε κάπου μόνος σου σε ένα πάρκο κι κάτσε σε ένα παγκάκι.. σπίτι βάλε μουσική.. πήγαινε σε φαρμακείο και πάρε βαλεριάνες φυτικές που θα σε ηρεμήσουν.. μίλα με φίλους σου.. επίσης ελπίζω να κάνεις γνωστική συμπεριφορική θεραπεία κι όχι απλή ψυχοθεραπεία.. οι γονείς σου σε βοηθούν? Αυτό που λες για το σώμα σου είναι αποπροσωποίηση.. κι εγώ έβλεπα τα χέρια κι τα πόδια μου σαν να μην είναι δικά μου και δεν ήθελα να κοιτάζομαι στον καθρέφτη.. ψάξε στο ιντερνρτ και θα δεις οτι αυτο έχεις.. σε παρακαλώ μην τα παρατάς.. το μυαλό σου σου επιτίθεται αλλά κατάλαβε ότι εσύ έχεις τον έλεγχο.. υπομονή κι ελπίζω όταν μου απαντήσεις να είσαι καλύτερα..!

---

Black_and_white πραγματικά σε ευχαριστώ. Κάθε φορά μου δίνεις πολύ κουράγιο.. Ναι γνωστική συμπεριφορική κάνω. Και όσο μπορώ το παλεύω με το να βγαίνω.. Οι γονείς μου είναι χωρισμενοι. Εγώ τώρα γύρισα και μένω με τον πατέρα μου ο οποίος έχει πολλά στο κεφάλι του και δεν θέλω να τον επιβαρυνω κι άλλο. Ξέρει την κατάσταση χαλιεται κι αυτός αλλά δεν θέλω να τον πριζω. Ρε συ σίγουρα έχω αποπροσωποποιηση και αποπραγματοποιηση. Απλά πέρα απ αυτό. Με έχει πιάσει μια έντονη ιδεοληψια ότι δεν θα μπορώ να κουνηθω. Ότι το μυαλό μου δεν θα δίνει εντολή στο σωμα μου να κουνηθει.. Και φοβάμαι μην με αυθυποβαλω σε αυτό και το πάθω. Υπάρχει τέτοια περίπτωση ???Θα μου πεις μην το σκέφτεσαι αλλά ξέρεις ότι δεν είναι εύκολο..το αντίθετο μάλιστα.

Quote:

---

Originally Posted by psy me

Αφού αυτά εντάθηκαν κατόπιν εορτής, ξεκίνημα θεραπείας, τότε μάλλον είσαι σε καλό δρόμο. έτσι δεν είναι; γιατί τώρα ασχολείσαι με ο,τι σε απασχολεί πραγματικά. Βέβαια ,αν χάνεις και επαφή με την πραγματικότητα, ίσως να χρειαζόταν ψυχίατρος. Τα έχεις πει αυτά στον ψυχολόγο;

Εγώ άλλο θέλω να ρωτήσω, 1) με το ζολόφτ είχες τελείως χάλια εμπειρία; και εγώ ήταν να το πάρω ,αλλά δεν, τώρα όμως , μάλλον με βλέπω προς τα εκεί και 2)στρατό Ι1 όπλο κανονικά πώς την πάλεψες; εγώ και μόνο που σκέφτομαι την ιδέα, το αποφεύγω, αλλά ως πότε;

---

Αδερφέ δεν ξέρω αν είμαι σε καλό η κακό δρόμο πάντως νιώθω κομμάτια. Το ζολοφτ δεν ξέρω αν κάνει καλό η κακό κλπ απλά εγώ δεν γούσταρα καθόλου που το έπαιρνα κι έτσι δεν είδα αποτέλεσμα.επαιρνα και την μικρότερη δόση. Για τον στρατό μην φοβάσαι. Εγώ μπήκα και είπα στον εαυτό μου μπήκες. Πισωγυρισματα δεν έχει. Δεν δηλωσα καν ότι είχα κρισεις πανικου. Και μια φορά που θέλανε να με αλλάξουν σε ι3 λόγω ενός προβλήματος στον αυχένα έκανα ολόκληρο θέμα και δεν μου το άλλαξαν... Και σε πληροφορώ ότι πέρασα πολύ ωραία στο στρατό. Γνώρισα και κάτι παλικάρια πολύ γα...τα που κολλησαμε και έκανα ζωαρα..

Gate στα λέω γιατί τα έχω περάσει και σε καταλαβαίνω.. Ιδεοληψία ότι δεν θα μπορώ να κουνηθώ δεν είχα.. ωστόσο εννοείται πως δεν είχα ενέργεια και περπατούσα αργά, "πεσμένα" κλπ.. Αλλά αυτό είναι σύμπτωμα και της κατάθλιψης.. Να νιώθεις αυτή την κούραση λες και δούλευες όλη μέρα και να επιβραδύνονται οι κινήσεις σου.. Στην ψυχολόγο σου το έχεις πει αυτό για την κίνηση; Τι σε συμβουλεύει; Ότι απορίες έχεις (εκτός από εδώ) να ρωτάς την ψυχολόγο σου για να στις λύνει ως ειδικός.. Ξεκίνησα κι εγώ ΓΣΘ και με βοηθάει να μου λύνονται οι απορίες μου.. Αθήνα μένεις;

Quote:

---

Originally Posted by Black_and_White

Gate στα λέω γιατί τα έχω περάσει και σε καταλαβαίνω.. Ιδεοληψία ότι δεν θα μπορώ να κουνηθώ δεν είχα.. ωστόσο εννοείται πως δεν είχα ενέργεια και περπατούσα αργά, "πεσμένα" κλπ.. Αλλά αυτό είναι σύμπτωμα και της κατάθλιψης.. Να νιώθεις αυτή την κούραση λες και δούλευες όλη μέρα και να επιβραδύνονται οι κινήσεις σου.. Στην ψυχολόγο σου το έχεις πει αυτό για την κίνηση; Τι σε συμβουλεύει; Ότι απορίες έχεις (εκτός από εδώ) να ρωτάς την ψυχολόγο σου για να στις λύνει ως ειδικός.. Ξεκίνησα κι εγώ ΓΣΘ και με βοηθάει να μου λύνονται οι απορίες μου.. Αθήνα μένεις;

---

Όχι έχω γυρίσει επαρχία... Του τα λέω όλα όπως ακριβώς τα σκέφτομαι. Ρε συ πριν που είπες για την σκέψη πριν γίνει σενάριο τι εννοείς ?

Εννοώ ότι όταν σου ρχεται μια αγχογόνα ή δυσάρεστη σκέψη σταμάτα την και μην κάθεσαι να σκέφτεσαι το χειρότερο σενάριο.. ή να λες γιατί το σκέφτηκα και να αναρωτιέσαι.. όταν σκέφτεσαι ότι δεν μπορείς να κουνηθείς σήκω πάνω και κουνήσου.. για να σταματήσουν όλα αυτά, εκτός από ψυχοθεραπεία πρέπει να κάνεις δραστηριότητες.. επίσης υπάρχουν βιβλία αυτοθεραπείας, όπως το "Φοβίες, μανίες και έμμονες ιδέες" και το "κατανοώντας την ιψδ".

Κατά την γνώμη μου, η αποπραγματοποίηση θα φύγει όταν ηρεμήσει το μυαλό σου.. επίσης προσπάθησε να ξεκινήσεις να κάνεις τα πράγματα που έκανες πριν.. βήμα βήμα αλλά ξεκίνα.. έτσι θα "ξανασυνδεθείς" με το περιβάλλον σου κι η αποπροσωποποίηση θα φύγει όταν συνειδητοποιήσεις κι αποδεχτείς την κατάσταση κι νιώσεις όπως παλιά.. όπως ήσουν παλιά με θετικές σκέψεις..

καλησπερα black and white,το βιβλιο που λες φοβιες μανιες κ εμμονες ιδεες ειναι καλο?? το εχεις διαβασει?

Γεια! Ναι, το χω διαβάσει..προσωπικά με βοήθησε, έχει και παραδείγματα θεραπευόμενων μέσα.. εκδόσεις Πατάκη είναι νομίζω.. Ωστόσο, έχω ακούσει ότι το "κατανοώντας την ιψδ" είναι καλύτερο, αλλά δεν το έχω διαβάσει, οπότε δεν έχω προσωπική άποψη..

Quote:

---

Originally Posted by Black_and_White

Κατά την γνώμη μου, η αποπραγματοποίηση θα φύγει όταν ηρεμήσει το μυαλό σου.. επίσης προσπάθησε να ξεκινήσεις να κάνεις τα πράγματα που έκανες πριν.. βήμα βήμα αλλά ξεκίνα.. έτσι θα "ξανασυνδεθείς" με το περιβάλλον σου κι η αποπροσωποποίηση θα φύγει όταν συνειδητοποιήσεις κι αποδεχτείς την κατάσταση κι νιώσεις όπως παλιά.. όπως ήσουν παλιά με θετικές σκέψεις..

---

Σε ευχαριστώ πολύ.. Θα τα βρω τα βιβλία... Επειδή όμως μόνο εγώ κλαιγομαι εδώ... Εσύ πως είσαι ?? Την παλεύεις; Έχεις γυρίσει στην καθημερινοτητα σου ???

γεια σας! Εγω δεν εχω ιδψ,εχω αποπροσωποποιηση και γενικοτερα πολλες μα πολλες φοβιες.Εψαχνα λιγο για το βιβλιο φαινετε καλο και ειναι κ οικονομικο.Σε ευχαριστω πολυ..
Γατουλη,μια συμβουλη οσο προσπαθεις να ξεφυγεις και να κλαιγεσαι οπως λες θα βρισκεσαι συνεχεια στον ιδιο κυκλο του αγχους.Προσπαθησε να το αγνοεις,ξερω οτι ειναι δυσκολο κ ειδικα το κομματι της αποπροσωποποιησης πουε χω εγω.Τα βλεπω ολα σαν να ειμαι σε ταινια..Τιποτα δε μοιαζει πραγματικο,ειναι τρομερο μαρτυριο.απλα προσπαθω να συνεχιζω την ζωη μου κανονικα κ ας νιωθω ετσι παραξενα.Σκεψου οτι δεν ειναι αρρωστια αλλα παλευουν με σοβαρες αρρωστιες και συνεχιζουν κανονικα!

Gate : Χμ... Έλα να κλαυτούμε όλοι μαζί λοιπόν.. χαχα! Γενικώς, είμαι καλά, ωστόσο υπάρχουν και μέρες που πέφτω ψυχολογικά και λογικό μετά από όλα αυτά.. Το να μην την παλεύω καθόλου δεν υπάρχει πλέον.. Και δεν αφήνω εγώ τον εαυτό μου να συμβεί.. Κοίτα, το καλοκαίρι που πέρασε (και να μην ξανάρθει) ήμουν στη δική σου φάση.. πλήρης αδράνεια, απελπισία κι απογοήτευση...Απ'τον Σεπτέμβρη και μετά προσπάθησα βήμα βήμα να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα :p . Και μπορώ να πω πως τους τελευταίους 4 μήνες έχω γυρίσει στην καθημερινότητά μου.. Με πολύ κόπο κάθε μέρα, αλλά έχω καταφέρει αρκετά πράγματα μόνη μου. Προκαλώ τον εαυτό μου συνεχώς να κάνω πράγματα, τα οποία πιστεύω ότι δεν μπορώ, και καταφέρνοντάς τα νίωθω μετά αυτή τη χαρά της ικανοποίησης και παίρνω θάρρος.. Δεν είναι όλες οι μέρες καλές προφανώς, μπορεί να σκεφτώ κάτι μια μέρα και να με χαλάσει πολύ, αλλά πλέον έχω ΠΕΙΣΜΑ και ΘΕΛΗΣΗ, και δεν αφήνω στις ιδεοληψίες ή στα ψυχοσωματικά να μου καταστρέψουν κι άλλο τη ζωή μου.. Αυτό πρέπει να κάνεις κι εσύ, να πεισμώσεις.. Ενώ το καλοκαίρι είχα ένα είδος "αυτοτιμωρίας", τύπου δεν μου αξίζει να είμαι καλά κλπ. Πρέπει να αλλάξεις τρόπο σκέψης κι αντίληψης για τα πράγματα.. Και να μην κοιτάς πίσω παρά μόνο μπροστά.. Στα λέω για να τα ακούω κι εγώ, μην νομίζεις...χαχα! Και το κυριότερο είναι να απασχολείς το μυαλό σου με άλλα πράγματα.. Εγώ δεν μπορούσα να διαβάσω ένα βιβλίο, δεν μπορούσα να παρακολουθήσω τηλεόραση, να βγω έξω ήρεμη κλπ.. Τρένο, μετρό, λεωφορεία--> μεγάλη φρίκη.. Πλέον, παίρνω τα μέσα μεταφοράς σε καθημερινή βάση και έδωσα εξεταστική και πέρασα και μαθήματα.. Θέλει προσπάθεια.. Όσο και να σε βοηθήσει μια ψυχολόγος, εκέινη σε βοηθάει λεκτικά, τις πράξεις πρέπει να τις κάνεις εσύ..! Οι ιδεοληψίες πάντα υπάρχουν, απλά εξασθενημένες γιατί δεν με αγχώνουν πλέον, με τόσα που έχω διαβάσει κι έχω καταλάβει για αυτήν την διαταραχή.. Δεν ξέρω, να σου πω την αλήθεια, αν φεύγουν τελείως ποτέ.. Ελπίζω πως ναι! Αλλά πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό.. Όπως είπε κι η arabella άλλοι αντιμετωπίζουν χειρότερα προβλήματα, είτε παθολογικά είτε ψυχολογικά.. Φρόντιζε τον εαυτό σου και κάνε υπομονή.. Κι από τη στιγμή που δεν αντιμετωπίζεις απ' όσο θυμάμαι κρίσεις πανικού, είναι πιο εύκολο κατά τη γνώμη μου να αντιμετωπίσεις τις σκέψεις σου..Πριν πάθεις όλα αυτά με τί ασχολιόσουν? Σπουδές, δουλειά?
arabella : Από τη στιγμή που δεν έχεις ιψδ μήπως δεν σε βοηθήσουν τα παραπάνω βιβλία.. Δεν ξέρω τι φοβίες έχεις, αλλά πιστεύω ότι είσαι τυχερή που δεν είσαι ιδεοψυχαναγκαστική.. Όσο για αποπροσωποποίηση - αποπραγματοποίηση, είναι μαρτύριο όντως, ευτυχώς μου έχει φύγει..προς το παρόν τουλάχιστον.. Καλή δύναμη κι σε σένα! :)

καλησπερα,black and white,..Κοιτα τυχερη δε με λες βασικαα :P γιατι ειναι πολυ ασχημο να μην νιωθεις τον εαυτο σου,να μην ξερεις ποια εισαι και να μην νιωθεις ανετα ουτε κ στο σπιτι σου.Φοβαμαι πολυ μην αρρωστησω,φοβαμαι πολυ τον θανατο τον δικο μου και των οικειων μου.Αλλα σκεψου πως αυτες οι σκεψεις ειναι στο μυαλο μου συνεχεια με αποτελεσμα να εχω συνεχεια κρισεις πανικου.Στις αρχεσ δεν εβγαινα εξω μαλιστα γτ φοβομουν μην λυποθημισω βεβαια με την βοηθεια του ψυχολογου το ξεπερναω αλλα ομως ακομα ζαλιζομαι οταν βγω εξω.Εμενα αυτο που με τρομαζει ειναι η αποπροσωποποιηση-αποπραγματοποιηση.Εσυ πως την ξεπερασες??