Printable View
Ισχύουν αυτά που γράφεις. Η λέξη ευερεθιστότητα ήταν δύσκολη για μένα και γι' αυτό την απλοποίησα! Τις προάλες γυρνάει η μάνα μου και μου λέει "μην καταλήξεις τέρας, όπως οι περισσότεροι καταθλιπτικοί" και οκ, εκεί καταλαβαίνεις την άγνοια! Πού να θύμωνα πραγματικά δηλαδή και να μην έδειχνα απλά ενόχληση :p
Ο υπερβολικός θυμός πρέπει να ελέγχεται...
(Θα σε ρωτήσω κάτι από πμ γιατί δεν θέλω να σπαμάρω άλλο στο θέμα της Αντιγόνης).
αν δεν νιωθεις έτοιμη, μην το κάνεις. δεν αξίζει να υποφέρεις για ένα ταξίδι, θα έρθει η στιγμή που θα νιώσεις έτοιμη Οι γονείς σου θα κατλάβουν και οι υπόλοιποι πες λόγοι υγείας χωρις πολλες πολλες εξηγησεις και θα το σεβαστούν. δεν θα χασεις κανεναν πραγματικό συμμαχο, το αντιθετο μάλιστα, αν δεν συμμαχήσεις με την κατάθλιψη σου θα χάσεις πολλά περισσοτερα. μην κανεις αυτό το ταξιδι απο ψυχαναγκασμο.
ναι το σωστο ειναι να πας , να το παλέψεις κτλκτλ, στην δικη μου καταθλιψη αυτό ηταν αδύνατο να γίνει, βεβαια κάθε ανθρωπος είναι διαφορετικός, άρα και η κάθε καταθλιψη... αλλά υπάρχει ενα όριο, αν ειναι να κάνεις αυτο το ταξίδι πρέπει να το κάνεις ΜΟΝΟ για σενα, για κανεναν αλλον. αστο ανοιχτο, μπορει μεχρι εκεινη την στιγμη να εχεις θεραπευτει απο το αγχος ...αλλα μεχρι τοτε μην πιεζεσαι γιατι χειροτερευεις την κατασταση σου.
moonlight μπορει η μαμα σου να ειδε το Μαλελη που παλεψε με το Τερας :P :P :PQuote:
Originally Posted by -moonlight-
αστειευομαι ε!
Η μαμά μου πραγματικά είναι στον κόσμο της. Νομίζει πως τα ξέρει όλα ενώ δεν ξέρει τίποτα. Σήμερα με έχει φτάσει στα όριά μου, πραγματικά δεν είναι να την ακούς. Τελοσπάντων, έχω πολλά νεύρα, πάω να φτιάξω δικό μου θέμα, μην ξεσπάσω εδώ :ρ
Η κατάθλιψη όντως είναι τέρας αλλά δεν γίνεσαι εσύ τέρας!!!
Σας υπέρ ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας, οφείλω να πω ότι έριξα μια ματιά σε όλες αλλά δεν αφιέρωσα στη κάθε μια τον χρόνο που χρειάζεται. Θα το κάνω όμως και αυτό είναι υπόσχεση, ξέρω ότι παραργώ αλλά στο τέλος φέρνω εις πέρας τις υποσχέσεις μου. Πάνω κάτω, έχω ένα πλάνο στο μυαλό μου, θα δείξει, θα το συζητήσω και με τους δικούς μου. Και πάλι σας ευχαριστώ και σας υπόσχομαι ότι θα απαντήσω στον καθένα ξεχωριστά όταν αισθανθώ καλύτερα.