Originally Posted by
Zenon
Οι "κακίες" του δεν υπάρχουν για κανέναν άλλο εκτός από εμένα. Με διορθώνει κάθε φορά που κάνω καποιο λάθος, και πάντοτε αν προκύψει καποιο πρόβλημα και προτείνω μια λύση, ΠΑΝΤΑ προτείνει εκείνος κάτι μετά και αναιρεί την δική μου επειδή η δική του λύση είναι καλύτερη. Είναι σαν να βλέπω αυτό που ήθελα πάντοτε να είμαι, είναι πάντοτε το επίκεντρο της προσοχής, είναι ο πιο τυχερός άνθρωπος που ξέρω. Ίσως να περιμένω να τελειώσει η ιστορία με τις Πανελλήνιες και φύγει απο την Ελλάδα όπως λέει, μπορεί τότε να νιώσω καλύτερα. Αλλά φοβάμαι πως όλα αυτά είναι μέσα στο μυαλό μου και οτι μόλις φύγει θα υπάρχει πάντα καποιος που θα είναι ακριβώς σαν και αυτόν, με τον δικό του τρόπο.