Οποιος εχει περασει το ιδια η παρομοια εμπειρια,σας παρακαλω ας βοηθησει!!!!

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Ο ψυχολογος δεν προτρεπει σε αγωγη ουτε μπορει να συνταγογραφησει. Εαν πας σε ψυχιατρο και ζητησεις την πιο μικρη δοση που υπαρχει λογω του οτι μεγαλωνεις μονη το παιδακι σου δεν θα γινεις ζομπι.
Εσυ θα κρινεις κατοπιν συνεννοησης με ψυχιατρο τι μπορειτε να κανετε. Μπορει να μην σου συστησει καν αγωγη και να διακρινει πως μονο με την ψυχοθεραπεια εισαι ακρως λειτουργικη. Δεν μπορω να ξερω.
Γνωριζω ομως οτι δεν ειναι ολες οι αγωγες ιδιες οπως γνωρισα κοσμο που εκανε ληψη μονο για 3 ή 6 μηνες και πραγματι δεν ξανα ελαβε.

Σωστος ειδικος με εμπειρια και καλη διαθεση για τον ανθρωπο. Νομιζω ειναι το Ν.1

---

Σε ψυχιατρο πηγαινω και εως τωρα κανω ψυχοθεραπεια.Εχω παει 5 φορες και του ειπα οταν πρωτοπηγα αν κρινει οτι χρειαζεται φαρμακευτικη αγωγη να μου το πει.Μου ειπε δεν θεωρω οτι χρειαζεσαι.Μου ειπε ειναι φυσιολογικα αυτα που βιωνω,μου ειπε να δωσω χρονο στον εαυτο μου να ξεπερασει το σοκ που υπεστη το καλοκαιρι,μου ειπε θα εχω σκαμπανεβασματα στη διαθεση,τι αλλο?Μου ειπε να κανω υπομονη,μου ειπε να βαθμολογω τα επεισοδια.Αν συμβαινουν συχνα,την ενταση τους κτλ.
Οντως δεν ειμαι οπως ημουν πριν παω.Πλεον λειτουργω στη δουλεια μου,στο σπιτι, σε ολα σχεδον οπως πριν.
Απλα υπαρχουν στιγμες που νιωθω εντονη ανησυχια,δυσφορια,καμια ευχαριστηση για τιποτα.Ευσυγκινητη και ευερεθιστη.Οταν νιωθω ολα αυτα περνανε ασυναισθητα κ οι σκεψεις οι κακες.Δεν ξερω τι να πω....Αυριο που θα παω θα τα ξανα πιασω απ την αρχη.Μηπως δεν του τα εχω δωσει να τα καταλαβει καλα.

Σε ευχαριστω που μου διευκρινισες κλαδο. Νομιζω πως ηδη ξερεις παρα πολυ καλα να το χειριζεσαι. Πραγματι εαν τα επεισοδια ανεβαινουν και επιμενουν για καιρο ισως ξεκινησεις κατι.
Αλλα αυτο δειχνει ποσο υγεια εχεις μεσα σου. Να ξερεις και κανεις οτι καλυτερο μπορεις για το παιδι σου.
Δεν ξερω τι αλλο να σου πω !!!
Το μπραβο ειναι μηδαμινο.

Ευχαριστω για ολα.Κανω υπομονη και σκεφτομαι θετικα,κανω θετικες δηλωσεις στον εαυτο μου,γραφω το τι αισθανομαι κ τι σκεφτομαι.
Ξερω πως ο εαυτος μου χρειαζεται θαλπωρη,αγαπη κ αγκαλιασμα γτ τοοοοοσο καιρο δεν ακουγα τις αναγκες του.
Ειναι πλ ασχημο να μην νιωθεις χαρα κ να μη σε συγκινει τιποτα.Απ την αλλη ομως υπαρχουν κ αρκετες στιγμες που νιωθω ομορφα και αισιοδοξα.
Χρειαζομαι χρονο και υπομονη.Το καλο ειναι οτι οι κακες σκεψεις μου ερχονται μονο οταν ειμαι πεσμενη.Το πρωτο καιρο συνεχεια το μυαλο μου πηγαινε στο κακο.

Quote:

---

Originally Posted by jule

Ευχαριστω για ολα.Κανω υπομονη και σκεφτομαι θετικα,κανω θετικες δηλωσεις στον εαυτο μου,γραφω το τι αισθανομαι κ τι σκεφτομαι.
Ξερω πως ο εαυτος μου χρειαζεται θαλπωρη,αγαπη κ αγκαλιασμα γτ τοοοοοσο καιρο δεν ακουγα τις αναγκες του.
Ειναι πλ ασχημο να μην νιωθεις χαρα κ να μη σε συγκινει τιποτα.Απ την αλλη ομως υπαρχουν κ αρκετες στιγμες που νιωθω ομορφα και αισιοδοξα.
Χρειαζομαι χρονο και υπομονη.Το καλο ειναι οτι οι κακες σκεψεις μου ερχονται μονο οταν ειμαι πεσμενη.Το πρωτο καιρο συνεχεια το μυαλο μου πηγαινε στο κακο.

---

Ξερεις και με ποιο τροπο να σου δωσεις τα παραπανω ? εγω ρε γμτ δεν ηξερα και ακομα το ψαχνω.

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Ξερεις και με ποιο τροπο να σου δωσεις τα παραπανω ? εγω ρε γμτ δεν ηξερα και ακομα το ψαχνω.

---

Καλησπερα και ελπιζω να εισαι καλα.Κι εγω το ψαχνω ακομη δεν ειμαι σιγουρη για το τροπο.Απλα υποθετω πως οταν εχεις ενα μικρο παιδακι κ χρειαζεται τι?Φροντιδα σε ολες του τις αναγκες,σωστη διατροφη και αθληση για ενα δυνατο κ υγιη οργανισμο,αμα του βαζεις-βαζουμε σαβουρα μεσα τι περιμενεις??Ξεκινας απο τα απλα.αυτα που προανεφερα ειναι τα απλα και μποορυμε ευκολα να τα κανουμε,να αφουγκραζομαστε το τι νιωθει κ το πως αισθανεται.Το Μεσα μας δε κανει ποτε λαθος για το τι ειναι σωστο για το καθεναν μας.
Θετικη σκεψη,χαλαρωση,μπορουμε καλλιστα να ξεκινησουμε διαλογισμο σε ενα Κεντρο,υπαρχουν πολλα πλεον.
Να μην καταπιεζουμε συναισθηματα-αναγκες για να ειναι καλα οι αλλοι,πρωτα και κυρια εμεις!

Καλησπερα σας...Χτες ειχα επισκεψη στο Σταθη.Ηταν μια πολυ δυσκολη συνεδρια καθως εγω ημουν αρκετα down τη βδομαδα που μας περασε.Του ζητησα μια υποστηριξη με φαρμακο. Μου ειπε εγω δεν θα σου εδινα αλλα επειδη εχεις υπο την ευθυνη μου το μεγαλωμα ενος παιδιου και μονο γι αυτομου προτεινε την ελαχιστη ημερησια δοση που μπορει να παρει ενηλικας.μου εδωσε το Cipralex 10 mg.Ενα την ημερα καθε πρωι και να το ξεκινησω σταδιακα.Θελω γνωμες αν ξερει καποιος για το συγκεκριμενο σκευασμα.Σημερα ειμαι ηδη αρκετα καλα.
Δε μπορω να πω οτι εχω ανησυχια η αγχος η πεσιμο.Ειμαι σχετικα καλα.Ισως με βοηθησε η χθεσινη συνεδρια,ισως δε ξερω τι..

Jule, δεν το ξερω απο προσωπικη εμπειρια για το συγκεκριμενο med αλλά σου ευχομαι μονον να δεις θετικες εξελιξεις. Πολλα μελη εχουν λαβει σιπραλεξ και εχουν γραψει καλα σχολια νομιζω.
Καλη δυναμη, θετικη σκεψη οσο ειναι δυνατον, εστιαση σε λιγα θεματα και σημαντικα και απλα ομορφες στιγμες με το αγγελουδι σου. Οσο ειναι εφικτο.
Ευχομαι σε 8 μερες απο τωρα να νιωθεις πολυ πολυ πολυ καλα !!!

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Jule, δεν το ξερω απο προσωπικη εμπειρια για το συγκεκριμενο med αλλά σου ευχομαι μονον να δεις θετικες εξελιξεις. Πολλα μελη εχουν λαβει σιπραλεξ και εχουν γραψει καλα σχολια νομιζω.
Καλη δυναμη, θετικη σκεψη οσο ειναι δυνατον, εστιαση σε λιγα θεματα και σημαντικα και απλα ομορφες στιγμες με το αγγελουδι σου. Οσο ειναι εφικτο.
Ευχομαι σε 8 μερες απο τωρα να νιωθεις πολυ πολυ πολυ καλα !!!

---

Δευτερη μερα που περνω το med 1/4 για 2 μερες.Ολα καλα εως τωρα πηγαν.Μου ειπε αν με πιανει ανησυχια απο το σιπραλεξ να περνω ζαναξ των 0,25.Παντως νιωθω αρκετα καλυτερα δε ξερω αν συντελει το med αλλα νιωθω λιγο καλυτερα.Ισως κανει δραση αφου ειμαι παρθενος οργανισμος κ δεν ξανα εχω παρει τιποτα......Ολα θα πανε καλα το ξερω.Ειμαι αισιοδοξη....Ευχαριστω για τις απαντησεις σας!

Αυτα ειναι - εισαι μαχιμη :) :) :)

Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.

Γεια σου Τζουλι..η αληθεια ειναι πως αυτο που σου συνεβη με την μαμα σου ειναι κατι ασχημο και σιγουρα θα χρειαστεις χρονο να το ξεπερασεις. Εσυ ομως αυτο που οφειλεις στον εαυτο σου αν σκεφτεσαι ειναι πως εχεις οπως ειπες ενα παιδακι το οποιο ειναι καλο να βλεπει τη μαμα του δυνατη, να ειναι δηλαδη σε θεση να το στηριξει οσο μπορει. Εκτος ομως απο το παιδι, εισαι πανω απο ολα εσυ .Η μαμα σου οπως και πολλοι ανθρωποι δυστυχως καποια στιγμη λογω καποιων προσωπικων τους θεματων μπορει να οδηγηθουν σε τετοιες πραξεις. Μην μπερδευεις ομως τη δικη της ψυχολογια με τη δικη σου. Τον πρωτο καιρο δηλαδη το κατανοω να μην θες να πιασεις ξυραφακι που ειπες διοτι ειχες συνδυασει στο μυαλο σου το αντικειμενο με τον ανθρωπο και οτι εαν εσυ το χρησιμοποιησεις θα οδηγηθεις κι εσυ σε αυτο ομως εφοσον εχεις παει σε ψυχολογο θα δεις οτι με τον καιρο θα το ξεπερασεις..ειναι λογικο να υπαρχει στρες και κανεις δεν μπορει να σου πει οτι θα το ξεπερασεις ευκολα. Ομως να θυμασαι παντα οτι η ζωη προχωραει και εσυ εχεις τη δικη σου ζωη την οποια εισαι δυνατη και μπορεις να την διαμορφωσεις οπως εσυ επιθυμεις..!στηριξε τη μαμα σου οσο μπορεις αλλα προσπαθησε να σκεφτεσαι οτι αφου καταφερες να βρεις τη δυναμη να πας σε ψυχολογο και να μιλησεις για αυτο εισαι ικανη για ολα..Προσπαθησε επισης να κανεις θετικες σκεψεις οπως ποσο ευτυχισμενη εισαι που εχεις ενα παιδι το οποιο το βλεπεις καθε μερα να μεγαλωνει ,δηλαδη η ζωη συνεχιζεται.Η αυτοκτονια μπορει να οδηγησει σε θανατο ομως εσυ δεν εχεις χασει κανεναν ανθρωπο. Τους εχεις ολους εκει και καθε μερα παλευεις για να κανεις καλυτερη τη ζωη σου.