Κάθε μέρα..

Quote:

---

Originally Posted by katerinakilg

απ ο,τι καταλαβατε ξεκινησα να απανταω για να νιωθω λειτουργικη.φοβομουν να γραψω την αποψη μου μη τυχον και θεωρηθει ακυρη και χαζη..
αγωνιζομαι παντως..κι ο,τι γινει..

---

Θελει κουραγιο και δυναμη να πολεμας χωρις εφοδια και συμμαχους. Δεν λες κατι χαζο, ουτε κατι ακυρο. Οποιος ξερει απο σκοταδια μπορει να καταλαβει.
Ευχομαι συντομα να σου συμβει κατι καλο, μια δουλεια ? ενας καλος ανθρωπος ? κατι...
Τουλαχιστον να ξερεις πως εισαι ηδη πιο πανω απο τη παγιδα. Αγωνιζεσαι δεν παραιτηθηκες !

Στις κρισεις πανικου απο ενα σημειο και μετα θυμαμαι πως εκανα πολυ περπατημα, χαπια δεν επαιρνα, συνηθισα την αυπνια, τη φτωχεια, την κατασταση και καποια στιγμη μειωθηκαν τα συμπτωματα.
Εκ πειρας δηλαδη αιντε αυτο παλευεται χωρις ψυχιατρο ενα διαστημα.

Το μονο που με κραταγε ορθια ηταν μια φωνη που ελεγε, οχι ΡΕ, προχωρα !!! Αργοτερα την εχασα βεβαια, αλλά δεν πτοουμαι ... οι μαχες ειναι πολλες.
Δεν εισαι μονη σε αυτο το κομφουζιο, πιστευω παρα πολλες ψυχες παλευουν. Για αυτο ευχομαι να βρεθει και ενας καλος ανθρωπος κοντα σου. Εστω με μια καλημερα βρε αδερφε... με ενα χαμογελο, με ενα αυθεντικο " τι κανεις " ? Να μειωνει λιγουλακι την μοναξια σου.

με βοηθατε παρα πολυ..παρα πολυ ομως..ολοι περναμε δυσκολα αλλα ειναι πολυ σημαντικο να μπορεις να μοιραστεις με ανθρωπους που σε καταλαβαινουν τα σκοταδια σου ,τις ανησυχιες σου,τους πανικους σου και τις προσπαθειες σου να βαλεις τα χερια κατω και να σηκωθεις.εστω κι αν ξαναπεσεις μετα.εστω οτι εγω σημερα εβαλα το ενα χερι κατω για να σηκωθω..κι ο,τι καταφερω..αν πεσω εδω θα ειμαστε παλι..

δεν ανοιγω καινουργιο θεμα γραφω εδω.λοιπον αδιαθετησα γυρω στις 7 μερες νωριτερα.αυτο μου εχει ξανασυμβει μονο μια φορα μετα απο μεγαλη στενοχωρια.εγιναν δυο γεγονοτα.ενας πολυ ασχημος τσακωμος με τον συντροφο μου -οκ εχει ξαναγινει-και με την οικογενεια μου.δεν τσακωθηκα πολυ με την οικογενεια μου απλα τυχαια βρηκα ενα χαρτι που ειναι πολυ ασχημο για μενα .για το εξοχικο μου που το συντηρουσα και το συντηρω εγω με ο,τι εχω και δεν εχω και πηγαν και μου εκοψαν το ρευμα.εχω στενοχωρηθει παρα πολυ γιατι τωρα πλεον δεν μπορω να κανω επανασυνδεση.δεν με ρωτησαν.εγω το συντηρουσα.ειμαι πολυ στενοχωρημενη.αυτοι δεν πηγαιναν ποτε.ολα εγω τα εφτιαξα εκει.δεν με υπολογιζουν.απο τοτε δηλαδη πριν 3 μερες το βραδυ που κοιμαμαι ιδρωνω παρα πολυ σε καποια φαση.δεν ξερω τι ειναι.και το πατησα στο google και μου εβγαλε καρκινο ή πρωιμη εμμηνοπαυση.δεν θελω να πεθανω.ισως εχω ονειρα.δν με υπολογιζουν πουθενα με πολεμανε.κι εγω ειμαι πολυ αδυναμη.ειμαι ανεργη-δεν εχω λεφτα ουτε να κρατησω αυτα που ειχα απ τον μπαμπα μου.μονο εκει ηρεμουσα.γραφω ασυναρτητα.συγγνωμη αλλα εχω πιει λιγο.οταν πινω νιωθω λιγο καλυτερα για λιγο.παλευω παρα πολυ για να βρω μια δουλεια να μην τους ενοχλω.που δεν τους ενοχλω περα απο ενα πιατο φαγητο κι αν.μου λειπουν πραγματα που ντρεπομαι να τα γραψω αλλα βρισκω λυσεις.δεν τους ενοχλω.τι να κανω πια;δεν αντεχεται αυτο που μου κανουν.ειναι ωραιο δηλαδη να πολεμας τον αλλο οταν δεν εχει οπλα να σε αντιμετωπισει;δεν θα το εκανα ποτε.και τωρα που γραφω δν φτανουν ολα αυτα που περναω σκεφτομαι κιολας οτι θα ειμαι αρρωστη και γονατιζω.δεν αντεχω αλλο.

Quote:

---

Originally Posted by katerinakilg

δεν ανοιγω καινουργιο θεμα γραφω εδω.λοιπον αδιαθετησα γυρω στις 7 μερες νωριτερα.αυτο μου εχει ξανασυμβει μονο μια φορα μετα απο μεγαλη στενοχωρια.εγιναν δυο γεγονοτα.ενας πολυ ασχημος τσακωμος με τον συντροφο μου -οκ εχει ξαναγινει-και με την οικογενεια μου.δεν τσακωθηκα πολυ με την οικογενεια μου απλα τυχαια βρηκα ενα χαρτι που ειναι πολυ ασχημο για μενα .για το εξοχικο μου που το συντηρουσα και το συντηρω εγω με ο,τι εχω και δεν εχω και πηγαν και μου εκοψαν το ρευμα.εχω στενοχωρηθει παρα πολυ γιατι τωρα πλεον δεν μπορω να κανω επανασυνδεση.δεν με ρωτησαν.εγω το συντηρουσα.ειμαι πολυ στενοχωρημενη.αυτοι δεν πηγαιναν ποτε.ολα εγω τα εφτιαξα εκει.δεν με υπολογιζουν.απο τοτε δηλαδη πριν 3 μερες το βραδυ που κοιμαμαι ιδρωνω παρα πολυ σε καποια φαση.δεν ξερω τι ειναι.και το πατησα στο google και μου εβγαλε καρκινο ή πρωιμη εμμηνοπαυση.δεν θελω να πεθανω.ισως εχω ονειρα.δν με υπολογιζουν πουθενα με πολεμανε.κι εγω ειμαι πολυ αδυναμη.ειμαι ανεργη-δεν εχω λεφτα ουτε να κρατησω αυτα που ειχα απ τον μπαμπα μου.μονο εκει ηρεμουσα.γραφω ασυναρτητα.συγγνωμη αλλα εχω πιει λιγο.οταν πινω νιωθω λιγο καλυτερα για λιγο.παλευω παρα πολυ για να βρω μια δουλεια να μην τους ενοχλω.που δεν τους ενοχλω περα απο ενα πιατο φαγητο κι αν.μου λειπουν πραγματα που ντρεπομαι να τα γραψω αλλα βρισκω λυσεις.δεν τους ενοχλω.τι να κανω πια;δεν αντεχεται αυτο που μου κανουν.ειναι ωραιο δηλαδη να πολεμας τον αλλο οταν δεν εχει οπλα να σε αντιμετωπισει;δεν θα το εκανα ποτε.και τωρα που γραφω δν φτανουν ολα αυτα που περναω σκεφτομαι κιολας οτι θα ειμαι αρρωστη και γονατιζω.δεν αντεχω αλλο.

---

νιωθω σπο αυτα που γραφεις οτι αυτομαστιγωνεσαι....οταν τα βλεπουμε τοσο τεραστια..τελικα δεν εχουμε δει οτι υπαρχουν λυσεις...γραφεςι πολυ υποτιμητικα για σενα ..κ ντρεπεσαι αρα μεσα σου υπαρχουν στιβαγμενες ενοχες..που καποιος σου τις εβαλε..δεν ξερω την ιστορια σου..απλα θα σε συμβουλευα να ξεκινησεις αμεσα ψυχθεραπεια σε ενα κεντρο ψυχικης υγειας κοντα σου οπου ειναι δωρεαν..δεν γινεται να αφησεις ολο αυτο το πραμα μεσα σου να φουντωνει κ να γιγαντωνεται! ειμαι σιγουρη οτι δεν θελεις να ζεις μιση ζωη...ετσι δεν ειναι?
δρασε..κανε κατι για ολο αυτο..! υπαρχουν επιλογες.αποκλειεται να μην υπαρχουν..κ πρωτα απο ολα πρεπει να πας κ σε ψυχιατρο να ξεκινησεις κ καποια αγωγη για να ανεβεις λιγο..να νιωσεις παλι εσυ, δυνατη για να επεξεργαστεις ολα αυτα..ειλικρινα! καντο! σε παρακαλω!

σκεφτομαι οτι δεν γινεται ρε παιδια ενας ανθρωπος να υποφερει τοσο κ να μην του χτυπαει την πορτα καποιος να βοηθησει ή να μην χτυπαει ο ιδιος μια πορτα!! δνε γινεται!! κατι πρεπει να γινει με αυτο το πραμα..ψυχες που χανονται καθημερινα σε μαυρο σκοταδι..(τι ποιητικο..τεσπα)..ολο κ καποια λυση θα υπαρχει..ετσι δεν ειναι?

οταν δεν εχεις χρηματα κι οταν το κψυ ειναι χλμ μακρια απο σενα κι εσυ εχεις φοβιες και δεν μπορεις να πας τοσο μακρια μονος τοτε ναι..μαλλον γινεται..κι οποιος σου χτυπησει την πορτα απλα θα σου πει παρε τη ζωη σου στα χερια σου.μονο που αυτος που στην χτυπαει ειναι πιο υγιης απο σενα στεκει καλα δεν ειναι ανεργος κλπ..σορυ αν κουρασα.

δεν κουρασες!!! ειναι δυνατον να κουρασες??τι λες παιδι μου! καλα κανεις κ τα λες!ρε συ μια φιλη δεν εχεις?εναν φιλο που να σε μεταφερει σε ενα κεντρο ψυχ υγειας?που μενεις?αληθεια..που?

ναι εχω φιλες που με συμβουλευουν αυτα που εγραψα πριν.εχω φιλες αλλα καμια δεν περναει ο,τι εγω.εχω φιλες που εχουν καταφερει πραγματα.εγω τιποτα.δεν μπορουν ολοι να σε καταλαβουν.εχω κουραστει να προσπαθω να βρω λυση.και να μη μπορω.κουραστηκα.δεν γραφω που μενω για ευνοητους λογους.οχι αθηνα οχι σε καποιο αστικο κεντρο.

καλε αυτες οι φιλες δεν εχουν ενα αυτοκινητο να σε πανε σε ενα κεντρο ψυχικης υγειας??
μονο κ μονο σαν εξυπηρετηση..κ τι εννοεις οτι εχουν καταφερει πολλα?
αυτα τυχαινουν..δεν υπαρχει συγκριση.ο καθενας τραβαει το δρομο του.. μπορει αυτες να εχουν κατι καταφερει το οποιο εσυ δεν το καταφερες..κ εσυ να εχεις καταφερει κατι το οποιο αυτες δεν εχουν καταφερει..
κοιτα κοπελα μου θα σου πω το εξης...αν δεν κοιταξεις να κινητοποιηθεις να βρεις θεραπεια δεν προκειται αυτο που εχεις να περασει..προσπαθησε να πας σε ενα κεντρο ψυχικης υγειας με καποιον.να σε παει εννοω.
ειναι μεγαλο κριμα να υποφερεις τοσο ενω πραγματικα υπαρχει λυση!

επιπλεον κ γω πασχω απο αγχωδεις διαταραχες 20 χρονια τωρα.. καμια φιλη δεν καταλαβαινει τι παιρναω...κανεις ποτε δνε θα καταλαβει τι περναμε..αν δεν το περασει κ ο ιδιος.
ομως εγω φωναζω βοηθεια κ ας μην καταλαβαινουν..χεστηκα δεν θελω να με καταλαβουν..να με βοηθησουν θελω!
οποτε κανε το ιδιο..σιγα μη καταλαβει κανεις τι περναμε..γινονται αυτα??ειλικρινα αν μεναμε κοντα θα σε πηγαινα εγω εναν γιατρο..ειλικρινα ομως! μενω αθηνα..

γεια σε ολους..γραφω την εξελιξη μου..καλη δεν τη λες..επειτα απο ενα τριημερο απιστευτου ψυχολογικου πολεμου και ενω εγω εκανα την υπερβαση ξεπερασα τον εαυτο μου για να κρατησω τη σχεση μου( ....)ειμαι ενα ερειπιο.και τιποτα δεν εχει ξεκαθαρισει.δεν μπορω να σηκωθω απ το κρεβατι,νυσταζω συνεχεια..το στομαχι μου ειναι συνεχεια ανακατεμενο..νιωθω οτι σβηνω..μου βαζει πολυ δυσκολα.ολα απ την αρχη..με λεει υστερικη,νευρικη οτι εχω αλλαξει οτι δεν ειμαι ο ανθρωπος που ερωτευτηκε.και λεει οτι εγω πρεπει να τον κανω να με ερωτευτει ξανα.εγω ομως δεν εχω αλλη ενεργεια.ουτε να σκεφτω ουτε να κανω πραγματα..του εχω πει οτι ειμαι σε αθλια κατασταση κι οτι θελω τη βοηθεια του.κι αντι να βοηθησει λεει οτι εγω πρεπει να τον βοηθησω.του τα εχω δωσει ολα.κι αν κατι με εχει φερει σ αυτο το αθλιο σημειο τωρα στη ζωη μου ειναι αυτος.με τις απαιτησεις του.αλλα μ εχει κανει κι εχω προσκολληθει τοσο πολυ πανω του που νιωθω οτι δε μπορω χωρις αυτον.τι μου συμβαινει επιτελους;δεν θελω να ειμαι ετσι..θελω να εχω ενεργεια..να ζω φυσιολογικα οσο γινεται..αλλα οι σκεψεις μου και το σωμα μου με καθηλωνουν..

Quote:

---

Originally Posted by katerinakilg

γεια σε ολους..γραφω την εξελιξη μου..καλη δεν τη λες..επειτα απο ενα τριημερο απιστευτου ψυχολογικου πολεμου και ενω εγω εκανα την υπερβαση ξεπερασα τον εαυτο μου για να κρατησω τη σχεση μου( ....)ειμαι ενα ερειπιο.και τιποτα δεν εχει ξεκαθαρισει.δεν μπορω να σηκωθω απ το κρεβατι,νυσταζω συνεχεια..το στομαχι μου ειναι συνεχεια ανακατεμενο..νιωθω οτι σβηνω..μου βαζει πολυ δυσκολα.ολα απ την αρχη..με λεει υστερικη,νευρικη οτι εχω αλλαξει οτι δεν ειμαι ο ανθρωπος που ερωτευτηκε.και λεει οτι εγω πρεπει να τον κανω να με ερωτευτει ξανα.εγω ομως δεν εχω αλλη ενεργεια.ουτε να σκεφτω ουτε να κανω πραγματα..του εχω πει οτι ειμαι σε αθλια κατασταση κι οτι θελω τη βοηθεια του.κι αντι να βοηθησει λεει οτι εγω πρεπει να τον βοηθησω.του τα εχω δωσει ολα.κι αν κατι με εχει φερει σ αυτο το αθλιο σημειο τωρα στη ζωη μου ειναι αυτος.με τις απαιτησεις του.αλλα μ εχει κανει κι εχω προσκολληθει τοσο πολυ πανω του που νιωθω οτι δε μπορω χωρις αυτον.τι μου συμβαινει επιτελους;δεν θελω να ειμαι ετσι..θελω να εχω ενεργεια..να ζω φυσιολογικα οσο γινεται..αλλα οι σκεψεις μου και το σωμα μου με καθηλωνουν..

---

κατερινα καλησπερα.
Κανε κουραγιο κοριτσι μου.Σταματα να παρακαλας να δεχτουν το προβλημα σου,ατομα που βλεπεις οτι δεν προκειται να το δουν ως προβλημα.πηγαινε σε ειδικο που θα δωσει βοηθεια στο προβλημα σου.Βρες τη θεληση και τον τροπο να φτασεις εκει,για να βοηθησεις εσυ τον εαυτο σου,αφου δεν μπορουν οι δικοι σου.
Ξερω οτι ειναι πολυ δυσκολο αλλα σε ρωτω,συγγενεις,φιλη,ενα ατομο επιστο δεν εχεις να ζητησεις να φιλοξενηθεις και να κανεις εκει μια προσπαθεια νεας αρχης;να ζητησεις να σε μεταφερουν;
ειδα οτι οδηγας κι εσυ.το παθαινω κι εγω αυτο να τρεμουν τα ποδια μου στην οδηγηση,ταχυπαλμιες κλπ.σταματαω παιρνω βαθιες ανασες,κανω ενα τσιγαρο,βαζω μουσικη ή παιρνω τηλ την φιλη μου να μιλησω λιγο,μεχρι να ηρεμησω.μετα συνεχιζω παλι κι οταν με ξαναπιασει ξανασταματω.
μηπως να δοκιμασεις να πας σε κψυ με στασεις κι εσυ?

κι εγω αυτη την τακτικη ακολουθω..
καποτε βοηθησα ανθρωπους ,ημουν παντα εκει και ισως τελειως εσφαλμενα εχω τη πεποιθηση οτι θα επρεπε τωρα να με βοηθησουν κι αυτοι .και για να ειμαι ειλικρινης μονο απ αυτον(το συντροφο)εχω την απαιτηση.γιατι εγω εγινα η δικη του "ψυχολογος"για να συζητησει για να μοιραστει για να λυσει τα δικα του θεματα.ξερω ειναι χαζη η απαιτηση μου.εγωιστικη.εγω ομως αρρωστησα για να τον κανω καλα.θα μου πεις προβλημα μου.μαλλον θα επρεπε να ειχα καταλαβει αυτο που λενε " ο εαυτος σου πανω απ ολα". τελοσπαντων,σκατα ειμαι.και ειμαι και ηλιθια γιατι μπαινω στο τρυπακι οτι ολοι θα με κατηγορησουν που θα πρεπει να παρω επιστημονικη βοηθεια για να λυσω τα θεματα μου.οτι θα ειμαι η κακομοιρα η ανωριμη που δεν μπορεσα να αντιμετωπισω τα προβληματα μου.οτι ενας ερωτας με εστειλε σε ψυχιατρο.ειμαι αυτοτιμωρητικη μαλλον.γιατι εγω σε ψυχιατρο και οχι αυτος ας πουμε.γιατι να τον εχω αναγκη κι αυτος εμενα πλεον οχι;δεν συγχωρω στον εαυτο μου τα λαθη μου.ποτε δεν το εκανα.πιο πολυ απ ολους κρινω εγω εμενα.ισως ειναι ασυναρτητο αυτο που γραφω αλλα ηπια ενα ποτηρακι κρασι να χαλαρωσω.ελεεινη ε;

ηρεμησε...μην τα βαζεις με τον εαυτο σου.(το κανω κι εγω αυτο κι οταν ειμαι ηρεμη βλεπω το κακο που μου κανω)
χαζη δεν ειναι η απαιτηση.ετσι θα επρεπε να κανει.να σου σταθει κι ας μην μπορει να σε καταλαβει.
ετσι πρεπει να γινεται στους δικους μας ανθρωπους κι απο μερους μας.οταν υπαρχει ασθενεια ΟΛΑ πρεπει να πανε στην ακρη και να βοηθαμε οσο μπορουμε.την ψυχικη ασθενεια δυστυχως λιγοι την καταλαβαινουν γιατι δεν ειναι ορατα ολα τα συμπτωματα.
πολλες φορες κι εμεις οι ιδιοι μπερδευομαστε και δεν καταλαβαινουμε τον εαυτο μας.
οταν ομως βλεπεις οτι η βοηθεια και η κατανοηση δεν ερχεται απο τους δικους σου παρτο αποφαση και ζητα βοηθεια απο αλλου!
Σκληρο....το ξερω,το εχω νιωσει πολυ καλα...οταν υπεφερα μονη στα νοσοκομεια,τωρα που τραβαω το λουκι μου...νοιαστηκαν ξενοι κι οχι οι δικοι μου...
ομως αυτο ηταν!επρεπε να το αντιμετωπισω ετσι οπως ηταν,οσο κι αν με πονουσε.
ζηταω βοηθεια απο οπου νομιζω οτι θα μου δοθει κι αν δεν μπορουν κανω οτι μπορω μονη μου.
πεφτω σηκωνομαι και συνεχιζω,λαθη σωστα και συνεχιζω...παραιτουμαι παλευω....συνεχιζω.

ναι στην συγκεκριμενη περιοδο που εισαι τοσο χαλια "ο εαυτος ΣΟΥ πανω απο ολα" ...
ισως να πρεπει να το δουλεψουμε αυτο και για παντα μη σου πω.....να βαλουμε επιτελους τον εαυτο μας,την ψυχικη ηρεμια μας,πανω απο ΟΛΑ

................................