Εντάξει ρε κυκνε τότε μια χαρά είσαι καλά το πα εγώ σιγά μην ήσουν τόσο ευαίσθητη
Printable View
Εντάξει ρε κυκνε τότε μια χαρά είσαι καλά το πα εγώ σιγά μην ήσουν τόσο ευαίσθητη
Να σου πω την αλήθεια ώρες ώρες ούτε ξέρω κι εγώ τι είμαι, μπερδεύομαι πολύ κάποιες φορές με τόσο έντονα συναισθήματα που έχω θλίψης και πανικού κυρίως...πάντως τώρα νιώθω πολύ άγχος, ελπίζω να με βοηθήσουν τα φάρμακα μου πάλι, κάτσε εδώ να μου κάνεις παρέα για λίγο αν θέλεις...
Θα σου βάλω κι ένα σχετικό (μερικώς) τραγουδάκι:
https://www.youtube.com/watch?v=liCJ74zZOhM
She is Jeckyll and Hyde,
every truth and every lie...
Βασικά για να το καταλάβεις αυτό πρέπει να ξέρεις την προϊστορία μου, θα σου πω...παλιά μου είχε επιτεθεί κάποιος κι από τότε μου έχει μείνει ο φόβος ότι θα μου ξανακάνει κακό, είναι μέσα στο μυαλό μου, το ξέρω, αλλά δεν μπορώ να ηρεμήσω και να μην φοβάμαι κάποιες στιγμές μέσα στη μέρα, γίνεται ανεξέλεγκτο...
Ναι, έχω απομακρυνθεί...
Στις αρχές δεν το ανέφερα γιατί ήμουν μικρή όταν έγινε και δεν ήθελα να το μάθουν οι γονείς μου από την αστυνομία, άσχετα αν το έμαθαν από κάποια φίλη - φίδι που έκανα το λάθος να εμπιστευθώ...
Τώρα όσον αφορά άλλα άτομα εκτός φόρουμ το έχω μοιραστεί με μερικούς ανθρώπους που είναι πολύ κοντά μου αλλά δεν γίνεται να μιλάς συνέχεια γι' αυτό γι' αυτό το λόγο το συζητάω κι εδώ και με την ψυχολόγο μου...αλλά εκτός συνεδριών δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω πραγματικά είναι πολύ δύσκολο...
το ξέρω ...γιατί την αποκαλείς φίδι ? μπορεί να το είπε γιατί σε νοιάστηκε ..εκτός κι αν έχουν συμβεί κι άλλα σκηνικά με το άτομο ..τώρα που είσαι μεγάλο παιδί θα το χειριστείς τιμωρητικά..
Γιατί νιώθω πως με πρόδωσε που πήγε και το είπε...αν με νοιαζόταν ας με στήριζε, όχι να γυρίσει να μου πει "αφού βγήκες έξω μαζί του, τι περίμενες να σκεφτεί;" και να με γεμίσει ενοχές...
Τι εννοείς τιμωρητικά; Οτιδήποτε έχει παραγραφεί μετά από τόσα χρόνια, άσε που δεν θέλω να το σκαλίσω έτσι κι αλλιώς γιατί με πονάει πολύ, θέλω να το ξεχάσω...
εννοώ αν ποτέ έρθεις σε επαφή πάλι μαζί του και εκείνος δεν δείξει καλές διαθέσεις , τώρα όσο για την φίλη υποθέτω ότι ήταν επίσης μικρή και δεν είχε την ωριμότητα να το αντιμετωπίσει όπως περίμενες ..οπότε από φόβο επίσης κατέληξε να γίνει αυστηρή μαζί σου , δεν νομίζω ότι πρόκειται για προδοσία ίσως κατάλαβε ότι δεν είχες το θάρρος να απευθυνθείς σε κάποιο μεγαλύτερο όπου μπορούσε να κάνει τις απαραίτητες κινήσεις για την αδικία που δέχθηκες και το είπε άλλα μάλλον με τέτοιο τρόπο ώστε σε μια τέτοια ηλικία να μετατεθεί η ευθύνη πάνω σου και όχι στον τρελάρα ..
Ελπίζω να μην τον ξαναδώ ποτέ στα μάτια μου γιατί είναι ο μόνος άνθρωπος στον οποίο θέλω να κάνω κακό κι αυτό με τρομάζει γιατί δεν το συνηθίζω αυτό το συναίσθημα αλλά θα ήθελα πολύ να τον κάνω να νιώσει στο πετσί του τι θα πει φόβος, να τα κάνει πάνω του από το φόβο ο μαντράχαλος, να γίνει ρεζίλι...
Πω πω, αυτή είναι μία από τις λίγες φορές που ξεσπάω έτσι κι είναι κάπως λυτρωτική αλλά ταυτόχρονα όσο τα θυμάμαι αυτά τρομάζω, πώς να καταφέρω να πάψω να φοβάμαι πια; Δεν αντέχω άλλο!!!
έχεις αδικηθεί γι αυτό σου βγαίνουν τέτοια συναισθήματα ..συζήτησε το αυτό με τον θεραπευτή σου ..από κει και πέρα μείνε με όσους - ες νοιώθεις καλά ..δυστηχώς κάποιοι άνθρωποι δεν σέβονται και δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο ..
Δηλαδη κυκνε οταν λες σου επιτεθηκε εννοεις σε βιασε.
Εγώ από ότι έχω καταλάβει πήγε να την ξεμοναχιάσει και θα γίνε καμιά μαλακιά δεν κατάλαβα από αυτά που λέει ότι έγινε κάτι τόσο χοντρό