Προσπάθησε να πηγαίνεις λίγο περισσότερο στο γυμναστήριο.Quote:
Originally Posted by melina20
Θα σε κάνει να ξεχαστείς κάπως!
Printable View
Προσπάθησε να πηγαίνεις λίγο περισσότερο στο γυμναστήριο.Quote:
Originally Posted by melina20
Θα σε κάνει να ξεχαστείς κάπως!
Καλησπερα παιδια
Mindcrime αυτον τον καιρο δεν εχω θεσει καποιο στοχο περαν απο αυτο που αναφερεις οτι να ζασω καποια κιλα που θελω για να νιωσω καλα αν και δεν ειμαι σε φαση να τον πετυχω διοτι ειμαι σε υπερενταση γενικα εννοω οτι σκεφτομαι διαφορα δεν ειμαι σε θεση να ηρεμησω και να θεσω απλους στοχους.εχω απογοητευτει αυτοακυρωθει.
Ntouvroytza σιγουρα η κριση πανικου ειναι ενα σημα οτι κατι δεν παει καλα απλα εγω μετα αποαυτην αλλαξα σαν ατομο με αποτελεσμα να φτασω σε σημειο σημερα να μην ξερω τι μου γονεται.Ξεκινησε ως φοβος μην τρελαθω(ειναι ο αδερφος μου) στη συνεχεια σε αυτοαναλυση τι κανω πως το κανω πως φαινεται ειναι λογικο με αποτελεσμα να αυτοκαλουπωθω να μην εμπιστευομαι τον εαυτο μου και τις αποψεις μου.ειχα ως λυση την απαθεια να κρυβομαι να μην αντιδραω και γενικα οπως πανε τα πραγματα με αποτελεσμα να φτασω εδω κοινως γαμησε τα
Favvel σ αυτο που περιγραφεις σε καταλαβαινω απολυτα ειναι πολυ ασχημο ρε γαμωτο να μας σβαινει
Πόσα κιλά είσαι?Ύψος?Quote:
Originally Posted by melina20
Πρεπει για να νιωθω εγω καλα να χασω 3-4.αλλα αυτο που κολλαει;
Δεν το ρωτάω για κακό....Quote:
Originally Posted by melina20
Έλα ρε Why... Όχι και στα θέματα που δεν πρέπει...Quote:
Originally Posted by WhyAlwaysMe?
Εντομεταξύ τα ίδια μου λέει και μένα η ψυχολόγος (αυτό με το μαύρο πέπλο). Θέλει χρόνο η ψυχοθεραπεία, ειδικά εφόσον είσαι στην αρχή, λογικό είναι να μην βλέπεις φως.
Το ξερω απλα δεν ειναι αυτο που με προβληματιζει για την ωρα.σορυ αν φανηκα επιθετικη.
Διάβασε την απάντηση μου,πάνω ακριβώς από το post σου!Quote:
Originally Posted by -moonlight-
Ξέρω ότι δεν είσαι κακοπροαίρετος, αλλά ντάξει ρε φίλος, είπαμε :pQuote:
Originally Posted by WhyAlwaysMe?
Moonlight εσυ ποσο εισαι περνας κατι παρπαντως.η ψυχοθεραπεια σε βοηθησε καθολου;
Why always me απλα να σου πω οτι αυτο με το γυμναστηριο το κανω χρονια! Δεν λεω με βοηθησε σε καποιες φασεις στο να ξεχαστω και με αποτελεσματα κλπ απλα τα θεματα τα δικα μου ειναι αλλα.ευχαριστω για το ενδιαφερον παντως.
Είμαι στην 8η συνεδρία. Προς το παρών δεν μπορώ να πω ότι με βοηθήσε γιατί κάθε φορά προκύπτουν κι' άλλα κι' άλλα κι' άλλα θέματα και κάθε φορά αναλύουμε κάτι διαφορετικό. Δεν ξέρω, μάλλον είναι νωρίς ακόμα, ή δεν είμαι εγώ έτοιμη, δεν το πήρα απόφαση, κάτι τέτοιο. Θέλει υπομονή και πολλύ προσπάθεια, κουράγιο. Εσύ πότε ξεκίνησες; Ζεις στο ίδιο σπίτι με τον αδερφό; Αυτός πώς είναι; Ακολουθεί αγωγή προφανώς ε; Ρωτάω γιατί αντιλαμβάνομαι πως σε επηρρεάζει αρνητικά όλο αυτό που φαντάζομαι πως θα περνάτε.
Ευτυχως δεν ειμαστε στο ιδιο σπιτι τωρα.ειναι σε οικοτροφειο διοτι εκανε επικνδυνα πραγματα.απλα ειναι κατι που δεν μπορω να αποδεσμευθω απο αυτο μπαινω σε φαση συγκρισης μην το παθω και ετσι.κ γω ιδιαιτερη βοηθεια απο ψυχολογο δεν βλεπω εχω κανα διμηνο που παω απο τα χριστουγεννα κ μετα με επιασε εντονα και πριν κανα μηνα που παραιτηθηκα απο τη δουλεια περισσοτερο.
Ρε συ λογικό είναι, εδώ το παθαίνουμε εμείς (καλά, όχι όλοι :p) που δεν έχουμε ψυχωτικό άτομο στην οικογένεια, πόσο μάλλον εσύ. Όμως δεν μπορείς να ξέρεις και η ανησυχία σε τρώει. Το καταλαβαίνεις αλλά σίγουρα είναι δύσκολο να το διαχειριστείς. Ίσως δεν έπρεπε να παραιτηθείς, εκτός κι' αν σε έτρωγε το άγχος, το καταλαβαίνω. Όταν είσαι πολύ άσχημα και συμβαίνουν διάφορα, μέσα σε διάστημα 2 μηνών ειδικά λογικό είναι να μην σε βοηθάνε τα λόγια και οι αναλύσεις που γίνονται τις ώρες των συνεδριών. Το μετά είναι το θέμα και πόσο είσαι σε θέση να τα εφαρμόζεις μ' αυτά που συμβαίνουν ή νιώθεις. Δώσε χρόνο αλλά βάλε πείσμα και από μόνη σου! Εγώ αν δεν είχα και λίγο αυτοέλεγχο δεν θα σου έγραφα τώρα. Για να είσαι εδώ ενώ μέσα σου νιώθεις τόσο σκατά, κάτι σημαίνει! :)
Μελινακι εμενα απαντηση δεν μου εχει δωσει ψυχιατρος για το γαιτανακι. Ισως περιμενουν οι ιδιοι οι ασθενεις να φτανουμε στο συμπερασμα, τι ειναι αυτο που μας κανει να επιστρεφουμε εκει οπου πληγωνουμε τους εαυτους μας.
Οτι εγραψες εσυ και η favvel τα ιδια σκεφτομαι εδω και πολλους μηνες. Άλλες μερες νομιζω οτι δεεε ... ετσι θα παει το ολο και αλλες μερες λεω - ωπα ρε παρτο αλλιως, ακομα και να δοκιμασεις να κανεις μια εναλλακτικη διαδρομη ειναι αλλαγη, ακομα και να πεις οχι ρε μυαλο δεν ειναι ολα μαυρα εγω θα κατσω με το ζορι και θα βρω κατι φωτεινο, ετσι να στην σπασω.
Δεν θελω πια να σκεφτομαι του τυπου " αντε, παει, με νικησε αυτο" , "ετσι θα μαι για παντα αλλά και χειροτερη"...
οχι.
Οταν ξεκινανε οι πολλες σκεψεις κανω zoom out και λεω " και ποιος σου εγγυαται καλε οτι δεν σε περιμενει κατι πολυ καλυτερο ή κατι πολυ χειροτερο, απο αυτο που τωρα εσυ νομιζεις για χειροτερο ? " και εκει ηρεμω.
Κατα τα αλλα... βραστα. :(
Το γεγονος ομως πως εχεις συνειδηση του πως ξεκινησε, τι ακολουθησε και μπορεις να αφουγκραστεις τον εαυτο σου ειναι τοσο σημαντικο. Το μονο που μενει ειναι να σου δωσεις χρονο να βιωσεις καποια αισθηματα, καποιες αληθειες, να δεις με ψυχολογο πως θα παει.
Δεν είναι σήμα ότι κάτι δεν πάει καλά.Είναι ότι το πρόβλημα έχει προχωρήσει αρκετά.Εκεί ξεκινάνε οι φοβίες σε όλους,όχι μόνο σε σένα.Αυτό γίνεται γιατί είναι μια πρωτόγνωρη κατάσταση για το άτομο.Γι'αυτό κι όταν δυσκολεύει το θέμα,δεν ξέρεις τι έφερε τι.Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα?Η κρίση πανικού έφερε την κοινωνική φοβία ή το αντίθετο?Την κατάθλιψη ή το αντίθετο.Γενικά όλα αυτά είναι αλληλένδετα.Όχι όλα σε όλα σε όλους κι όχι τα ίδια σε όλους.Quote:
Originally Posted by melina20