Originally Posted by
vika
ιμετά απο καιρο μου εδειχνε καποιος οτι με θελει κι οτι θελει να βρεθουμε και τα πουμε οπως μου ελεγε και φυσικα με ενδιεφερε και εμενα.
Συχνα μου εστελνε μηνυματα και επαιρνε τηλ για να βρεθουμε το οποιο τελικα ειτε ακυρωνοταν ειτε ο ιδιος εξαφανιζοταν υποσχομενος παντα οτι θα βρεθουμε συντομα.
Αν και μου αρεσε πολυ και συνεχιζω να το σκεφτομαι, καποια στιγμη νιωθω οτι με τρελανε ολη αυτη η κατασταση μεχρι που αποφασισα να τον σβησω απο το φβ για να μην βλεπω καμια κινηση του και να προσπαθησω να τον ξεχασω μιας και εβλεπα οτι και ολο αυτο που μου εκανε δεν ειχε νοημα. Απλα με εβαζε σε μια διαδικασια αναμονης, δλδ παντα περιμενα την επομενη φορα που θα με παρει τηλ η θα μου στειλει μηνυμα και θα μου υποσχεθει εναν καφε που δεν θα τον πιναμε ποτε.
απο τοτε που τον εσβησα δεν εχουμε καμια επικοινωνια. επειδη ομως με "τρωει" μεσα μου, τυχαινει αυτο τον καιρο να εχω μια υποθεση που θα μπορουσε να με βοηθησει εκεινος επαγγελματικα κι ετσι σκεφτομαι να τον παρω τηλ να τον ρωτησω απλα για κατι επαγγελματικο. απο τη μια σκεφτομαι οτι δεν θελω να ριξω τα μουτρα μου να τον παρω μετα απο ολα αυτα που εχει κανει αλλα κι απο την αλλη θα ηθελα να μιλησω μαζι του.
Επισης εχω σκεφτει κι οτι ολο αυτο που κανει μπορει να ειναι ενα επικοινωνιακο τρικ για να δειχνει αρεστος και κοινωνικος προς τους αλλους.