Printable View
Αισθάνεσαι άσχημα γιατι έτσι νιώθουμε οταν χωρίζουμε, χωρις να to θέλουμε. Αν δηλαδη έχεις ξαναχωρίσει απο αλλη σχέση στη ζωή σου παλιότερα, πιστεύω κατι ανάλογο θα χεις νιώσει παλι. Μια σχέση είναι και μάθηση σε μια κατάσταση, μια συνήθεια που αμα ανατραπεί είναι σοκαριστικό για τον ψυχισμό μας. Αυτο το διάστημα λοιπον μιλάτε καθόλου; υπάρχει μια μικρή εστω επαφή ή δε μιλάτε καθόλου εδω και μήνες;
έτσι όπως τα λες είναι, πραγματικά σοκαριστικό. ναι φυσικά και έχω ξαναχωρίσει (επάγγελμα το'χω κάνει πλέον!:)) και ξέρω ακριβώς πώς είναι, απλά θεωρούσα ότι μετά από τόσες φορές και σ' αυτήν την ηλικία θα χα μάθει να το διαχειρίζομαι καλύτερα. δηλαδή θυμώνω με τον εαυτό μου, εάν καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.
δεν έχουμε καμία επικοινωνία (το οποίο επίσης δε μου έχει ξανασυμβεί μετά από χωρισμό), σκέψου τι τρόμο του προκάλεσε το γεγονός να περάσει τη ζωή του μαζί μου που εξαφανίστηκε εντελώς! :p
εδω απαιτηται ενα reset στην ζωη σου.. ασχολεισου με τον εαυτο σου γυμναστηριο, χορός καποιο σπορ, να μεγαλωσεις τον κυκλο σου να βρεις ενα χομπυ.. γενικα βρες ενδιαφεροντα να ασχολειθεις.. σιγα σιγα να ξεκολας. αν δεν εχεις διαθεση για τιποτα απο ολα αυτα..τσεκαρε μηπως εχεις πάθει καμια καταθλιψη.
ειναι λογικο να αισθανεσαι ασχημα ... αλλα ξεπερνιεται τελικα..καλη δυναμη :)
μετά από δυο χρόνια και στην πιο ώριμη και δημιουργική ηλικία είναι η πιο λογική εξέλιξηQuote:
Originally Posted by theory
πήρες την καλύτερη δυνατή απόφαση και σύντομα θα σε δικαιώσει
τ ότι κατάφερες να πάρεις μια τόσο δύσκολη απόφαση είναι υπέρ σου
από εδώ και πέρα κοίτα μπροστά και θα βρεις κάτι πολύ καλύτερο το ιδανικό
ετσι απλα?Quote:
Originally Posted by theory
δεν ειχε να αντιπροτεινει κατι??? ειτε οτι μπορειτε να το δειτε , αλλα αργοτερα, ειτε οτι θελει να μενει μονος αλλα να σε διαβεβαιωσει για τα αισθηματα του και το ποσο θελει να ειστε μαζι? τπτ απο αυτα?
ναι έγινε πολύ άδοξα είναι η αλήθεια, ούτε δράματα, ούτε υστερίες! :) βρε Remedy μου αν ήθελε τόσο να είμαστε μαζί, θα ήμασταν μαζί. η αλήθεια είναι ότι η δική μου στάση ήταν κάπως σαν τελεσίγραφο αλλά ήξερε πολύ καλά ότι εγώ δεν μπορούσα άλλο με αυτή τη στασιμότητα, του το είχα πει ουκ ολίγες φορές απλά δεν είχαμε συζητήσει ποτέ το θέμα της συγκατοίκησης. μου είπε ότι με αγαπάει μεν αλλά. εγώ πάντως δεν ξέρω κάποιον να αγαπάει τον άλλον και να τον αφήνει να φύγει, δεν ξέρω κιόλας αλλά εγώ θα έκανα τα πάντα για να μη χάσω τον άλλον αν ήμουν ερωτευμένη.. πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τα αυτονόητα...
Aυτός ζούσε μόνος του; Εσύ ζεις μόνη σου;Quote:
Originally Posted by theory
εγώ ναι, εκείνος όχι.Quote:
Originally Posted by mindcrime
Μπορεί να μην είχε την οικονομική ευχέρια να ζήσετε μαζί ή μπορεί να φοβόταν ότι με αυτό το βήμα μπορεί να έχανε τον δικό του χώρο και χρόνο, που δεν ήταν δικός του αλλά τέλος πάντων. Επίσης μπορεί να τον βόλευε η κατάσταση όπως ήταν σε στυλ ότι εσύ έχεις το δικό σου σπίτι και εκείνος μπορεί να έρχεται όποτε θέλει. Δηλαδή να σκεφτόταν γιατί να κάνει συγκατοίκηση όταν η κοπέλα έχει δικό της σπίτι και μπορώ να πηγαίνω όποτε θέλω χωρίς να είμαι μια ζωή εκεί...
ναι φυσικά και τον βόλευε, δεν ήταν διατεθειμένος να δώσει κάτι παραπάνω και φάνηκε ξεκάθαρα όταν εγώ το διεκδίκησα.
Έχω την εντύπωση πως όταν δύο άτομα θέλουν να είναι μαζί, μετά το πρώτο εξάμηνο τους βγαίνει μία τάση να θέλουν να βρίσκονται όλο και περισσότερο οπότε κάπου εκεί θα παίξει και η συγκατοίκηση. Τώρα δύο χρόνια μετά να γίνει κάτι τέτοιο, το θεωρώ δύσκολο. Τέλος πάντων προχωράς μπροστά τώρα, κάποιος καλύτερος θα βρεθεί στον δρόμο σου ο οποίος θα θέλει να μοιράζεστε το ίδιο σπίτι και να κάνετε πράγματα διάφορα μαζί. Γιατί και η συγκατοίκηση σου δίνει στοιχεία που δεν μπορείς να τα ζήσεις αν δεν την έχεις δοκιμάσει.
συμφωνώ απόλυτα γι'αυτό και έφυγα, για να βρω κάτι που θα μου ταιριάζει περισσότερο. Δε θέλω να πιέζω κανέναν και ούτε ήταν ποτέ αυτός ο σκοπός μου, εξ ου και δεν είχα κάνει προτύτερα αυτήν την κουβέντα, θεωρώντας -λανθασμένα- ότι το πράγμα θα πήγαινε μόνο του προς αυτήν την κατεύθυνση. όταν πια έφτασα οριακά και το έκανα, δυστυχώς βρήκα τοίχο.
Συγκατοίκηση του πρότεινες? Και πως χωρίσατε? Χαθήκατε ή εσύ του είπες τέλος?
ναι συγκατοίκηση. χωρίσαμε γιατί είδα ότι δεν είχαμε κοινό όραμα οπότε δεν υπήρχε λόγος να είμαστε μαζί και του είπα τέλος, για το οποίο δεν πρόβαλε καμία αντίσταση. επί της ουσίας και δεδομένου ότι δεν ξαναεπικοινώνησε έκτοτε, θεωρώ ότι τον αποδέσμευσα.
Πραγματικά μπράβο σου που είχες το κουράγιο να τον χωρίσεις....σε θαυμάζω :D