Εγω θα πω το άλλο. Μακάρι να πανε ολα καλα και όπως τα θέλεις με τη σχέση σου και να μη χωρισετε. Ωστόσο όποιο κι αν ειναι το θεμα ανασφάλειας που έχεις και όποιος και να ειναι ο λόγος που θες να απευθυνθείς σε ψυχολόγο να το δουλέψεις για ΕΣΕΝΑ. Να αλλάξεις οτι θέλεις να αλλάξεις για ΕΣΕΝΑ. Το να αλλάξουμε κατι για κάποιον άλλον πάνω στο πανικό μας πρώτον δεν γίνεται (δοκιμασα), πρέπει να πηγάζει απο μέσα μας η ανάγκη. Δεύτερον δεν είναι υγιες για μια σχεση και δεν μπορεί να λειτουργήσει αυτο ακόμα και αν τα καταφέρεις. Γιατί το να μπαίνεις στη διαδικασία να αλλάξεις και να γέρνεις και να πλάθεσαι και να σκιζεσαι και να γίνεσαι χίλια κομμάτια για να βολευει τον αλλον έχει πολλά αρνητικά: 1) Είναι μεγάλη ευθύνη για τον άλλον. Κανείς δεν θέλει να αισθάνεται πως είσαι υποχείριο του και οτι η ευτυχία σου εξαρτάται απο εκείνον. Μπορεί εκ πρωτης όψεως να φαίνεται μια χαρα σε κάποιους αλλα πνίγει και δημιουργεί και δυσαρέσκεια σε αυτόν που "του κανουμε το χατήρι". 2) Στην ουσια βάζεις τον εαυτό σου στη θέση κάποιου που εκβιάζεται. Οτι θα είναι μαζί σου μόνο αν είσαι ετσι κι αλλιως. Δεν θέλεις ο άνθρωπος δίπλα σου να είναι χωρίς προυποθέσεις; Δηλαδη τι; Θα σ'αγαπαει μονο αν είσαι καλό παιδάκι; Αλλιως όχι; Πιστευω δεν το θες αυτό. Υποχωρησεις πρεπει να γινονται αλλα πρεπει να ειναι αμοιβαιες και να υπάρχει σεβασμός. Με τα "θα δεις θα αλλάξω" ρίχνεις τον εαυτό σου και σκοτώνεις τον σεβασμό (που ηδη πρέπει να χωλαίνει). Στο τέλος θα δείς οτι είναι ψυχοφθόρα διαδικασία και για εσένα. Απο τα παραπάνω φαίνεται πως δεν θα υπάρχει ισορροπια αν προσπαθήσεις να αλλάξεις για τον ΑΛΛΟΝ, η σχέση θα καταρρεύσει μονη της.
Αν ωστόσο προσπαθήσεις να δείς πιο ψυχραιμα τα πράγματα -παρ'ότι ξερω πως ειναι δύσκολο- και πάρεις απόφαση πως το σημαντικό είναι να αλλάξεις οτι θέλεις και να λύσεις οτι θεματα έχεις για ΕΣΕΝΑ επειδη πραγματικά το θέλεις ΕΣΥ θα δεις που όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Μπορεί να είστε ξανά μαζί (σε αυτό ακολούθα τις συμβουλες των άλλων στο τι και πώς) και να υπάρχει ξανα μια ισορροπία στη σχέση, τίποτα δεν αποκλείεται. Αλλα ακόμα και αν δεν θα είστε μαζί θα δείς τελικά αφού περάσει λίγος καιρός -όσο κλισέ κι αν ειναι αυτο- πως ότι εγινε εγινε για καλό. Και δεν λεω τωρα βλακείες και γενικούρες τύπου "όταν ενα άστρο πέφτει'. Απλά ετσι ειναι η πραγματικότητα. Μπορεί να δείς πως κάποτε ήταν ο σωστός άνθρωπος για να είναι δίπλα σου στη φάση της ζωης σου που τον γνώρισες, αλλα οτι πλέον είχε επιτελέσει το σκοπό του και ισως σε εμπόδιζε κι όλας να προχωρήσεις και να εξελιχτεις σαν άνθρωπος και σαν γυναίκα και στην αυτοπεποιθηση που ανέφερες και σε όλα. Στο κάτω κάτω είναι κάποιος που σε γνωρισε με συγκεκριμένες αδυναμίες. Αυτό σημαίνει οτι απο τη μια πάντα θα έχεις αυτές τις αδυναμίες στα μάτια του και απο την άλλη θα σου το κάνει πιο δύσκολο να τις αποβάλλεις και να αλλάξεις οπως επιθυμείς.
Σε κάθε περίπτωση μια καλή γραμμή κατ'εμε τώρα είναι να φροντίσεις τον ΕΑΥΤΟ σου και να πας στο ψυχολόγο και να κάνεις ότι χρειάζεσαι για να νιώσεις καλα και να είσαι έτοιμη για όλα. Είναι δύσκολο αλλα μην κρέμεσαι απο ενα κινητό που δεν χτυπάει και να μην επικεντρώνεις όλη σου την ζωή και ενέργεια στην ελπίδα να ειστε μαζι, αλλα αλήθεια, μη το κάνεις. Προσπάθησε να προχωρήσεις κυρία. Σε περίπτωση που υπάρχει όντως ελπίδα βοηθάει και σε περίπτωση που δεν υπάρχει ελπίδα σε βοηθάει να βάλεις γερές βάσεις για να είσαι καλα μετά. Καλή δύναμη.
