Παραλογισμός με ΣΚΠ/ALS

ckar95 σε νιώθω απόλυτα φίλε! Είμαι 18 χρονών και εδώ και περίπου δύο μήνες έχω τον τρομερό φόβο ότι κάτι κακό συμβαίνει με το σώμα μου. Όλο αυτό βασικά ξεκίνησε από μια αντίδραση σε μία αντιβίωση που μου χορηγήθηκε (μου προκαλούσε ταχυκαρδίες). Μετά από αυτό άρχισα να αισθάνομαι αστάθειες, να ξυπνάω το πρωί και να έχω ζαλάδες (σε σημείο να φοβάμαι να κοιμηθώ, επειδή φοβόμουν σε τι κατάσταση θα είμαι το πρωί). Πηγαίνω Γ' Λυκείου και όλα αυτά δεν μπορούσα να τα διαχειριστώ οπότε άρχισα να μένω λίγο πίσω με το διάβασμα (τουλάχιστον έτσι πιστεύω). Πήγα εκδρομή (εκείνη την μέρα έφυγα με μία ΤΡΟΜΕΡΉ ζαλάδα), αλλά όταν γύρισα αντί να είμαι ήρεμος όλα ξαφνικά με πλάκωσαν. Αισθανόμουν το αριστερό μου πόδι και χέρι αδύναμο όπως και εσύ, στο πρόσωπό μου τσιμπήματα και άλλα πολλά συμπτώματα. Έψαξα και εγώ στο Internet και από τότε και μετά δεν μπορώ να ηρεμήσω. Έχω καταλάβει ότι όλα αυτά είναι ένας φαύλος κύκλος που μόνο αν εσύ το επιθυμείς μπορείς να βγεις από αυτόν. Η λύση: πάψε να τα σκέφτεσαι! Έχασα πολλά από την εκδρομή μου επειδή σκεφτόμουν διάφορα. Βέβαια ακόμη δεν έχω ηρεμήσει πλήρως. Προσπαθώ όμως. Ψυχολογική βοήθεια δεν αναζήτησα. Έψαξα άτομα τα οποία με ακούν και με βοηθάνε (σαν ψυχοθεραπεία). Προσπάθησε φίλε! Εγώ πάντως προσπαθώ να απαλλαγώ από όλα αυτά! Καλή δύναμη:)

Αχ αυτό το άγχος, ζημιές προκαλεί. .. Έχεις δίκιο ότι είναι ένας φαύλος κύκλος, αγχώνεσαι, ψάχνεις, αγχώνεσαι περισσότερο, επικεντρωνεσαι στο σύμπτωμα, αυτό δυναμώνει, εσυ αγχώνεσαι περισσότερο και πάει λέγοντας... Δεν είναι τυχαίο ότι και στη δική μου και στη δική σου περίπτωση, η ανησυχία ξεκίνησε μετά από ψάξιμο των συμπτωμάτων... Άσε που δεν είναι τυχαίο ότι αν δεν το σκέφτεσαι αυτό πάει να υποχωρήσει...
Ευτυχώς εδώ και 2 μέρες η αδυναμία στο πόδι έχει σχεδόν εξαφανιστεί, ενώ το χερι το νιώθω ακόμη λίγο αδύναμο, ειδικά στην ηρεμία. Αλλά δεν υπολείπεται σε δύναμη και ικανότητα καθόλου.
Εσύ τα έχεις καταφερει προς το παρόν να το ξεπεράσεις έστω και λίγο?

ενας τροπος για να ξεπεραστει η εμμονη σκεψη οτι κατι συμβαινει ειναι η εκλογικευση..δλδ γραφουμε την σκεψη μας ..την αρνητικη..κ διπλα την ξαναγραφουμε θετικοποιοντας την.
πχ..σκεψη αρνητικη --- φοβαμαι οτι εχω καρκινο, θετικη σκεψη ---- αν ειχα θα ειχα πιο πολλα συμπτωματα..πιο κακα συμπτωματα κλπ..
με αυτον τον τροπο αλλαζουμε τον τροπο που σκεφτομαστε..μετα απο πολλες ασκησεις το μυαλο μαθαινει/ εκπαιδευεται να σκεφτεται πιο λογικα.προσπαθειστε το..μη πεφτετε ερμαια των κακων σκεψεων..

Καλημερα παιδια, εγω ξεκινησα με ΓΑΔ, στα καλα του καθομενου που λεμε, ενιωθα η γη να με ρουφαει, δεν φοβομουν για ιατρικα ζητηματα γιατι ειχα καποιες σχετικες γνωσεις και δεν κολλαγε η βελονα εκει. Η βελονα κολλαγε ομως σε πολυ ασχημα γεγονοτα και δεν ελεγχα ποσες φορες επαναλαμβανονταν μεσα μου, θλιψη.
Ως προς το αγχος, μπορει να παθαινα πανικο, ακομα και μεσα στο σπιτι. Κατοπιν ετων και αν μπορουσα να γυρισω το χρονο πισω πρωτα θα πηγαινα για ψυχοθεραπεια - εαν και η ειδικος μου ελεγε- οτι δε μπορω να συγκεντρωθω για να κανουμε δουλεια θα πηγαινα και στον ιατρο και δεν θα ειχα αργησει τοσο πολυ.
Χθες για παραδειγμα ενιωσα ξαφνικα λιγο αβολα αναμεσα σε πολυ κοσμο, το εκλογικευσα και σκεφτηκα μονον οτι ειμαι ανασφαλης, εχω εναν στοχο και δεν με επηρεαζει τιποτα. Τσουπ. Περασε. ουφ :)

Επισης εχω επισημανει ποσο ρολο παιζει το μετατραυματικο στρες δλδ οσες φορες αντιμετωπισα κατι με την υγεια μου και ενιωσα μονη σα το λεμονι και απροστατευτη η ψυχολογια μου επεφτε - 20 πιο κατω αλλα το μυαλο δεν το αποδεχοταν.

Συνηθως ολα αυτα τα ψυχοσωματικα ειναι ενας δεικτης που μας λεει η ψυχη - κοιτα μεσα σου καπου εχεις ξεπερασει τα ορια σου, σε εχεις αμελησει- .

Αυτα.

[QUOTE=ckar95;607028]Αχ αυτό το άγχος, ζημιές προκαλεί. .. Έχεις δίκιο ότι είναι ένας φαύλος κύκλος, αγχώνεσαι, ψάχνεις, αγχώνεσαι περισσότερο, επικεντρωνεσαι στο σύμπτωμα, αυτό δυναμώνει, εσυ αγχώνεσαι περισσότερο και πάει λέγοντας... Δεν είναι τυχαίο ότι και στη δική μου και στη δική σου περίπτωση, η ανησυχία ξεκίνησε μετά από ψάξιμο των συμπτωμάτων... Άσε που δεν είναι τυχαίο ότι αν δεν το σκέφτεσαι αυτό πάει να υποχωρήσει...
Ευτυχώς εδώ και 2 μέρες η αδυναμία στο πόδι έχει σχεδόν εξαφανιστεί, ενώ το χερι το νιώθω ακόμη λίγο αδύναμο, ειδικά στην ηρεμία. Αλλά δεν υπολείπεται σε δύναμη και ικανότητα καθόλου.
Εσύ τα έχεις καταφερει προς το παρόν να το ξεπεράσεις έστω και λίγο? exw moudiasmata, murmhgkiasmata sxedon se oloto swma kapoies stigmes,alla pio polu sto kefaki kai sth gnatho,monimo sxedon pono ton teleutaio mhna sto miso kefali,otan vgainw ston hlio xeirotereuei,alla kai otan den ponaw niwthw mia adunamia sto podi, kai to xeri.auta edw kai 17 xronia peripou me pianoun kata kairous.prin ta 17 xronia eixa tis idies enoxlhseis sthn deksia pleura tou swmatos mou....mou eixan dhmiourghthei fovies,otan sthn deutera lukeiou kai enw vriskomoun stis diakopes tou pasxa,vadiza kai ksafnika arxise na me pona to podi mou apo panw pshla sthn esvterikh pleura,mexri katw ta daktula,me megalh duskolia phga spiti mou kai ferame to giatro(pathologo,vriskomai se eparxiakh polh)o opoios mas eipe oti htan thlash??egwomws dent o eixa kourasei den eixa kanei kati oute gumnastikh oute xoro pou phgaina mias kai hmoun se diakopes emeina sto krevati me dunatous ponous,(oute na koimhthw den me afhnan oute na kounhsw to podi,ponousa mexri to megalo daktulo tou podiou) peripou mia evdomada,alla apo ekei kai meta me epiane suxna ponos sto mhro kai sto gonato kai eixa arxisei na fovamai xwris na kserw an htan sumptwma kapoias asthenias,akoulothhse xeri,kefali,ola apo thn deksia pleura,gia 15 xronia peripou pou oi enoxlhseis phgan aristera,deksia den exw pia kamia enoxlhsh,rwtousa panta tous giatrous ti mporei na einai auta ta sumptwmata kai an mas phgainoun se kapoia arrwstia kai mou elegan oxi den mporei na einai kati einai to agxos sou. prin merikous mhnes,omws akousa mia ekpomph sthn tv,gia thn sklhrunsh,auto htan ...apo ekeinh thn hmera ola einai maura,exoun ola xeirotereusei,pote pithomai oti den einai auto kai pernane pote epidonontai...phga se mia neurologo ,me eksetase prosektika akouse ola auta ,kai mou eipe pws den einai neurologikhs fusews kai den mou grafei magnhtikh egkefalou giati den xreiazetai.mou eipe ksekathara oti einai agxos,katathlipsh,kai na apeuthunthw se eidiko gi auto.egrapsa polla e? den kserw an auta tha se vohthhsou file mou,alla einai h dikh pragmatikothta.

η εκλογικευση ειναι ενας ωριμος μηχανισμος αμυνας..βοηθαει παρα πολυ..ειναι μια σκεψη που την κανουμε σε τετοιες περιστασεις κ μας κανει να νιωσουμε ασφαλεις..
αν δλδ εκλογικευσεις την ασχημη σκεψη..θα περασει η αρνητικη σκεψη αμεσα κ εννοειται το αγχος.
δεν ειναι τα πραγματα ασχημα ποτε..ο τροπος που σκεφοτμαστε εμεις τα ιδια τα πραγματα ειναι ασχημος..αυτο ειναι κανονας.

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

η εκλογικευση ειναι ενας ωριμος μηχανισμος αμυνας..βοηθαει παρα πολυ..ειναι μια σκεψη που την κανουμε σε τετοιες περιστασεις κ μας κανει να νιωσουμε ασφαλεις..
αν δλδ εκλογικευσεις την ασχημη σκεψη..θα περασει η αρνητικη σκεψη αμεσα κ εννοειται το αγχος.
δεν ειναι τα πραγματα ασχημα ποτε..ο τροπος που σκεφοτμαστε εμεις τα ιδια τα πραγματα ειναι ασχημος..αυτο ειναι κανονας.

---

gia na ginei auto,prepei ta stoixeia pou exeis na einai peistika....otan omws akous astheneis, me ta idia sumptwmata ta dika sou, na tous lene giatroi den einai tipota kai meta apo epimonh twn idiwn twn asthenwn na vrisketai to provlhma?pws hsuxazeis?

Αν μπορεις γραψε σε παρακαλω με ελληνικους χαρακτηρες.
Αν καποιος πχ εχει ταχυκαρδια και του λενε - εχετε αγχος-
προβαινει σε εξετασεις και ισως ανακαλυψει οτι εχει χαμηλα επιπεδα σιδηρου και για αυτο νιωθει ταχυκαρδιες. Αναπληρωνει σιδηρο μειωνεται το συμπτωμα.

Δηλαδη ο στοχος ειναι να αποκλεισεις το παθολογικο, κατοπιν να μην ψαχνεις με μανια τι καινουργιο κυκλοφορει απο νοσο, διαταραχη, μικροβιο κτλ και πανω απο ολα αν βλεπεις οτι η ζωη σου εχει γινει μαρτυριο να ξεκινησεις κουβεντα με ειναν ψυχοθεραπευτη.

Εγω τουλ αυτα γνωριζω.

Επισης σε απειρες αρθρογραφιες αναφερει, πριν ξεκινησετε τα σκευασματα αποκλειστε θυρεοειδη, ηπατιτιδα, και καποια αλλα που δεν θυμαμαι.

Υπαρχει ενας μπουσουλας διαχειρισης.

Ο Σταυρος γνωριζει περισσοτερα πανω στο ζητημα. :cool:

Έχω σημειώσει κάποια πρόοδο. Δεν έχω ηρεμήσει τελείως όμως. Ακομά φοβάμαι. Με βοηθάει αρκετά ότι κάθε βράδυ πηγαίνω για περπάτημα με φίλους. Δεν ξέρω αλλά όταν μένω μόνος κάτι με πιάνει. Φοβάμαι ακόμη περισσότερο. Ανασφάλεια ίσως.

Ε μα Νικος04 οταν βιωνεις μια ταραχη που δεν μπορεις να εξηγησεις δυστυχως μετα εχεις τον φοβο του πότε θα ξανα παρουσιαστει...
πακετο ντελόρ...

Quote:

---

Originally Posted by faihkaps

gia na ginei auto,prepei ta stoixeia pou exeis na einai peistika....otan omws akous astheneis, me ta idia sumptwmata ta dika sou, na tous lene giatroi den einai tipota kai meta apo epimonh twn idiwn twn asthenwn na vrisketai to provlhma?pws hsuxazeis?

---

Κι αυτό είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να κάνει κάποιος... Δυστυχώς, τελικά η πολλή και συγκεχυμένη γνώση είναι εξίσου κακή με την έλλειψη γνώσης... Μας πιάνει φοβία χωρίς πραγματικό λογο ρε γαμώτο... Κι αυτό αν δεν το αντιμετωπίσουμε θα μας τρώει για πάντα. Αλλά πάνω απ όλα θα πρέπει να εμπιστευόμαστε τη γνώμη των γιατρών (εύκολο να το λες βέβαια, δύσκολο να το κάνεις :P )

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Αν μπορεις γραψε σε παρακαλω με ελληνικους χαρακτηρες.
Αν καποιος πχ εχει ταχυκαρδια και του λενε - εχετε αγχος-
προβαινει σε εξετασεις και ισως ανακαλυψει οτι εχει χαμηλα επιπεδα σιδηρου και για αυτο νιωθει ταχυκαρδιες. Αναπληρωνει σιδηρο μειωνεται το συμπτωμα.

Δηλαδη ο στοχος ειναι να αποκλεισεις το παθολογικο, κατοπιν να μην ψαχνεις με μανια τι καινουργιο κυκλοφορει απο νοσο, διαταραχη, μικροβιο κτλ και πανω απο ολα αν βλεπεις οτι η ζωη σου εχει γινει μαρτυριο να ξεκινησεις κουβεντα με ειναν ψυχοθεραπευτη.

Εγω τουλ αυτα γνωριζω.

Επισης σε απειρες αρθρογραφιες αναφερει, πριν ξεκινησετε τα σκευασματα αποκλειστε θυρεοειδη, ηπατιτιδα, και καποια αλλα που δεν θυμαμαι.

Υπαρχει ενας μπουσουλας διαχειρισης.

Ο Σταυρος γνωριζει περισσοτερα πανω στο ζητημα. :cool:

---

Ποιος ειναι ο Σταυρος?για ποιο θεμα λες?για την σκληρυνση?ας μου πει τη γνωμη του.Χθες μιλησα παλι με τον γιατρο μου(παθολογο που γνωριζει το ιστορικο μου),με διαβεβαιωσε οτι δεν μπορει να ειναι ΣΚΠ,(32 χρονια υποφερω)...και να ανεβαινω σε 1.000μετρα υψομετρο,ακολουθοντας εναν ορειβατικο.(το εκανα αυτο στισ αρχες του μηνα)στο γυρισμο τα ποδια μου ετρεμαν και ειχα τρομερο πονοκεφαλο,παρολο που ειχα παρει και παυσιπονο πριν ξεκινησουμε την καταβαση...μπορει να εχω ΣΚΠκαι να το καταφερω αυτο ρε παιδια?χθες εβγαλα χαλια και εκανα γενικη στο σπιτι και σημερα ειμαι πιασμενη απο τον αυχενα μεχρι τη μεση..και παντα νιωθω την αδυναμια αριστερα...

Quote:

---

Originally Posted by faihkaps

Ποιος ειναι ο Σταυρος?για ποιο θεμα λες?για την σκληρυνση?ας μου πει τη γνωμη του.Χθες μιλησα παλι με τον γιατρο μου(παθολογο που γνωριζει το ιστορικο μου),με διαβεβαιωσε οτι δεν μπορει να ειναι ΣΚΠ,(32 χρονια υποφερω)...και να ανεβαινω σε 1.000μετρα υψομετρο,ακολουθοντας εναν ορειβατικο.(το εκανα αυτο στισ αρχες του μηνα)στο γυρισμο τα ποδια μου ετρεμαν και ειχα τρομερο πονοκεφαλο,παρολο που ειχα παρει και παυσιπονο πριν ξεκινησουμε την καταβαση...μπορει να εχω ΣΚΠκαι να το καταφερω αυτο ρε παιδια?χθες εβγαλα χαλια και εκανα γενικη στο σπιτι και σημερα ειμαι πιασμενη απο τον αυχενα μεχρι τη μεση..και παντα νιωθω την αδυναμια αριστερα...

---

Ένιωθα αδυναμία, όπως είχα πει αρχικά στο δεξί χέρι και στο δεξί πόδι. Όμως, επειδή κινούμαι συνέχεια, και είδα ότι το πόδι δεν έχει κανένα θέμα (μπορώ να ισορροπησω σ αυτό το πόδι για όση ώρα θες :P ) μου έφυγε από το μυαλό και τσουπ, ως διά μαγείας δε νιωθω τίποτα στο ποδι... Κι απο τοτε έχω επικεντρωθεί στο χέρι, κι όποτε το σκέφτομαι, γίνεται πιο έντονο. Είναι καθαρά η δύναμη του μυαλού μας, που θα μπορούσαμε να την αξιοποιήσουμε αλλού (εγώ να τ'ακούω !!)
Όσον αφορά τη ΣΚΠ, τόσα χρόνια ή θα είχε επιδεινωθεί, ή θα είχες παρατηρήσει εξάρσεις και υφέσεις. (Τα γνωρίζω ως φοιτητής Βιολογίας ). Κάποιος με ΣΚΠ φυσικά και δεν μπορεί να κάνει ορειβασία σε περίοδο έξαρσης... Κι επιπλέον μετά από 32 χρόνια, αν είχες ΣΚΠ θα είχες κάποιου είδους αναπηρία!!!
Και δες κι αυτό, πώς είναι ένας ασθενής με ΣΚΠ σε περίοδο έξαρσης: https://www.youtube.com/watch?v=00_q4VL8Bfo Κάααπως έτσι θα ήσουν, αλλά δεν είσαι!!

Σου τα λέω τώρα, κάνοντας προσπάθεια κι εγώ να ξεκολλλησω από την ιδέα μιας νόσου που χτυπά 1/10.000.000 στην ηλικία μου (τι διάολο, τόσο μοναδικός είμαι που θα είμαι Ο ΕΝΑΣ στη χώρα μας (με πληθυσμό 10.000.000) που θα χτυπήσει? - γελοίο, έτσι? :P ) και πιστεύω ότι σιγά σιγά κάνω πρόοδο :) Αυτααα

Quote:

---

Originally Posted by ckar95

Ένιωθα αδυναμία, όπως είχα πει αρχικά στο δεξί χέρι και στο δεξί πόδι. Όμως, επειδή κινούμαι συνέχεια, και είδα ότι το πόδι δεν έχει κανένα θέμα (μπορώ να ισορροπησω σ αυτό το πόδι για όση ώρα θες :P ) μου έφυγε από το μυαλό και τσουπ, ως διά μαγείας δε νιωθω τίποτα στο ποδι... Κι απο τοτε έχω επικεντρωθεί στο χέρι, κι όποτε το σκέφτομαι, γίνεται πιο έντονο. Είναι καθαρά η δύναμη του μυαλού μας, που θα μπορούσαμε να την αξιοποιήσουμε αλλού (εγώ να τ'ακούω !!)
Όσον αφορά τη ΣΚΠ, τόσα χρόνια ή θα είχε επιδεινωθεί, ή θα είχες παρατηρήσει εξάρσεις και υφέσεις. (Τα γνωρίζω ως φοιτητής Βιολογίας ). Κάποιος με ΣΚΠ φυσικά και δεν μπορεί να κάνει ορειβασία σε περίοδο έξαρσης... Κι επιπλέον μετά από 32 χρόνια, αν είχες ΣΚΠ θα είχες κάποιου είδους αναπηρία!!!
Και δες κι αυτό, πώς είναι ένας ασθενής με ΣΚΠ σε περίοδο έξαρσης: https://www.youtube.com/watch?v=00_q4VL8Bfo Κάααπως έτσι θα ήσουν, αλλά δεν είσαι!!

Σου τα λέω τώρα, κάνοντας προσπάθεια κι εγώ να ξεκολλλησω από την ιδέα μιας νόσου που χτυπά 1/10.000.000 στην ηλικία μου (τι διάολο, τόσο μοναδικός είμαι που θα είμαι Ο ΕΝΑΣ στη χώρα μας (με πληθυσμό 10.000.000) που θα χτυπήσει? - γελοίο, έτσι? :P ) και πιστεύω ότι σιγά σιγά κάνω πρόοδο :) Αυτααα

---

Σ'ευχαριστω πολυ για την απάντηση!Αυτό ποθ με ανησυχει ειναι οτι αυτο το μηνα εκτος απο τις συνιθισμένες ενοχλησεις εχω και μουδιασματα,μυρμηγκιάσματ� � σε ολο το σωμα.Προχθεςπου ολα ήταν έντονα δοκιμασα να σταθω στο αριστερο ποδι που νιώθω την αδυναμία,μετρησα μεχρι το 50,σταθηκα αλλα δυσκολευομουν να ισσοροπησω,κουνιοταν το πελμα μου δεξια αριστερα,χωρις ομως να χασω την ισσοροπια μου,με το δεξι ποδι δεν ηταν ετσι,σκεκομουν ανετα....μ'επιασε πανικος,αρχισε και τρεμουλο και στα δυο ποδια..και πηρα 2 depon μαζι με ενα lexotanil των 1,5οπως με ειχε συμβουλευσει ο γιατρος μου,υποχωρησαν και τα μυρμηγκιασματα και η τρεμουλα,η αδυναμια οχι τελειως...τι να πω,δεν ξερω,χθες ημουν καλυτερα,σημερα παλι τα ιδια,χιλιαδες μυρμιγκιασματα,και πιασμενη μεση,αδυναμια αριστερα κτλ... Εσυ εχεις κανει καποια εξεταση?μαγνητικη?εχεισ παει σε νευρολογο?

Quote:

---

Originally Posted by faihkaps

Σ'ευχαριστω πολυ για την απάντηση!Αυτό ποθ με ανησυχει ειναι οτι αυτο το μηνα εκτος απο τις συνιθισμένες ενοχλησεις εχω και μουδιασματα,μυρμηγκιάσμ σε ολο το σωμα.Προχθεςπου ολα ήταν έντονα δοκιμασα να σταθω στο αριστερο ποδι που νιώθω την αδυναμία,μετρησα μεχρι το 50,σταθηκα αλλα δυσκολευομουν να ισσοροπησω,κουνιοταν το πελμα μου δεξια αριστερα,χωρις ομως να χασω την ισσοροπια μου,με το δεξι ποδι δεν ηταν ετσι,σκεκομουν ανετα....μ'επιασε πανικος,αρχισε και τρεμουλο και στα δυο ποδια..και πηρα 2 depon μαζι με ενα lexotanil των 1,5οπως με ειχε συμβουλευσει ο γιατρος μου,υποχωρησαν και τα μυρμηγκιασματα και η τρεμουλα,η αδυναμια οχι τελειως...τι να πω,δεν ξερω,χθες ημουν καλυτερα,σημερα παλι τα ιδια,χιλιαδες μυρμιγκιασματα,και πιασμενη μεση,αδυναμια αριστερα κτλ... Εσυ εχεις κανει καποια εξεταση?μαγνητικη?εχεισ παει σε νευρολογο?

---

Φαίη, κανείς δεν μπορεί να σταθεί μετρώντας ως το 50 στο ένα πόδι, όλοι θα χάσουμε έστω και στιγμιαία την ισορροπία μας! Πάντως, το γεγονός οτι υποχώρησαν όλα τα συμπτώματα όταν ηρέμησες, μάλλον σημαίνει ότι όλα είναι από το άγχος...
Και το self-testing είναι ό,τι χειρότερο... Κι εγώ το έκανα τις τελευταίες μέρες στο χέρι που νιώθω την αδυναμία και... πρέπει να σου πω ότι απέκτησα έναν πόνο και μια ενόχληση που οφείλεται σε κούραση λόγω του self-testing... Παίζει να είναι και τενοντίτιδα (καθώς έχω πάθει στο παρελθόν και μοιάζει με την τότε ενόχληση!)
Σε νευρολόγο είχα πάει (αν είχες διαβάσει το αρχικό μου ποστ) όταν με επιασε εκείνη η κρίση πανικού. Όλα μου τα βρήκε φυσιολογικά. Αλλά και εγώ νιώθω ότι η δύναμη και η αντοχή στο δεξί χέρι είναι φυσιολογική, άσχετα με το αίσθημα αδυναμίας που νιώθω... Γιατί όπως είχα δει και σε ένα φόρουμ που γκούγκλαρα (πφφφ αυτή η μάστιγα :p ) "ALS is about failing, not feeling". (Μααααα πού πήγα και το βρήκα το ALS??? Σοβαρα τώρα?! :confused::p ) Μαγνητικές κλπ δεν έχω κάνει.
Και σου υπενθυμίζω, αν είχες ΣΚΠ, 32 χρόνια μετά θα είχες ήδη κάποια μορφή αναπηρίας... Επιπλέον, η ΣΚΠ αρχίζει με συμπτώματα πιο τρομακτικά, όπως διπλωπία ή προσωρινή απώλεια όρασης, διαταραχή λόγου, δυνατούς νευρόπονους με μουδιάσματα, κλπ... Επιπλέον, ένας νευρολόγος θα είχε καταλάβει αν έχεις κάποια διαταραχή τόσα χρόνια και θα σε παρέπεμπε για μαγνητική.