Originally Posted by
Constantly curious
Δηλαδη κιουμπ, ειναι ευκολο σε ενα αγνωστο να κοτσαρει μια ταμπελα "περιθωριακου" στον απεναντι και να μην ασχοληθει με το τι τον εφτασε εκει. Αν με ρωτας εγω πως το ονομαζω - ε τι να πω - ετσι του κοβει ετσι του κανει - αλλά μην με προκαλέσει. Ετσι του κοβει = η ευκολη λυση ειναι η ταμπελα στη προκειμενη, η δυσκολη λυση ειναι το ενδιαφερον, η αποκτηση γνωσεων, ο φιλανθρωπισμος, να μην αναζητας εξιλαστηρια θυματα.
Για παραδειγμα εγω ειμαι προστατευτικη "ευαλωτων" θεωρητικα ομαδων, λιγες φορες εχω κρατηθει να μην παρεμβω οταν βλεπω εκμεταλευση, κακοπροαιρετο λογο, κτλ. Ετσι ειμαι εγω ομως. Ετσι αντιδρα ο εγκεφαλος μου. Αυτο σημαινει οτι ειμαι καλη ? Για καποιον ειμαι βλακας που καθεται και ασχολειται.
Σε σοβαρο επιπεδο, εαν καποιος ειναι κινδυνος για τον εαυτο του ή τον απεναντι εκει υποτιθεται στενο περιβαλλον προσπαθει να βρει μια λυση να βοηθησει τον ασθενη. Για παραδειγμα, ειμαι καταθλιπτικη, θελω να βαλω τελος ? εαν ενας ανθρωπος δεν με πλησιασει με γνωσεις απο ειδικο και πανω απο ολα υπομονη θα βγει κατι ? αν ενας ανθρωπος εχει παρανοικη ψυχωση ας πουμε κ σε βλεπει ετσι κι αλλιως εχθρο του και εσυ του φωναζεις και απο πανω - αρα τον ταραζεις- θα βγει κατι ? οχι.
Οταν προκειται για ανθρωπους κοντινους μας η αληθεια ειναι πως ειμαι πιο σκληρη. Προτιμω να μου πει ο απεναντι - βαριεμαι να ασχοληθω με εσενα- παρα ψεμματα και δικαιολογιες οτι δηθεν ενδιαφερεται αλλά δεν εχει χρόνο πχ ή εγω ειμαι ο πιο δυσκολος ανθρωπος πανω στον πλανητη.
Σε καθημερινο επιπεδο εχει τυχει απειρες φορες να δω να χλευαζουν ανθρωπους που βιωνουν κατι δυσκολο αλλά επειδη τους θεωρουν αγνωστους ξεσπανε πανω τους. Εκει τι να κανω ? να παιζω ξυλο καθε μερα ? απλα διαπιστωνω χροοοοοοοονιαααααααααα οτι ισως πχ στο ταδε το ατομο δεν του διδαξαν οτι μπορει να εκτονωνει το θυμο του ή το κομπλεξ του ( ισως δεν το χει με την ενσυναισθηση ή ισως δεν εχει φαει ακομη καμια σφαλιαρα της ζωης νακαταλαβει οτι δεν παει ετσι η φαση ) με αλλους τροπους και οχι να κατηγορει, βριζει, πεταει αντικειμενα σε "ευαλωτες περιπτωσεις ανθρωπων και ζωων".
Πιο πολυ ευγενεια κουβαλαει ενας σκυλος καμια φορα παρα ο / η δηθεν χαμογελαστος περιπτερας σου π.χ.
Θεωρω πως ο ανθρωπος εχει μεσα του ενα συνολο απο καλα/ κακα στοιχεια αν θες να το πουμε και ετσι, καλοσυνη = συναισθηση του συνανθρωπου, κακια = ενστικτο επιβολης πανω στον αλλον ανταγωνιστικα, με μέσα απειρα για να βγει απο πανω.
Το γραψα μπακαλιστικα.
Ναι ολοι εχουμε απο ολα τα καλουδια αλλά ναι μπορουμε να ψαχτουμε, ναι μπορουμε αντι να δειρουμε καποιον να φυγουμε, αντι να κανουμε λαμογια να μην την κανουμε, κτλ.
Στο τελος παντα ερχεται το τι θα επιλεξει το υποκειμενο να κανει. Εγω οταν βλεπω ανθρωπο να επιλεγει πχ τον ευκολο δρομο " α αυτη ειναι ειναι χοντρη ρε ουγκ" , α αυτος ειναι "ζακι" ουγκ, α εκεινος την απατησε τον μπιιιιπ αυτος ειναι ο κακος, παντα ειμαι σκεπτικη για την υποθεση.
Δεν ταμπελοποιω ετσι απλα ... σκεφτομαι !!! Αυτο δεν νομιζω οτι λεγεται - ειμαι καλος ανθρωπος - αλλά λεγεται δεν στεκομαι στην επιφανεια και δεν ασπαζομαι μια γνωμη - γνωση που ελαφρα την καρδιαν πεφτει στο τραπεζι.
Εγινα κατανοητη ?