Δεν κανεις καμια αμαρτια.Και ο θεος δεν προκειται να σε τιμωρησει. και δεν σου στελνει τιποτα ο θεος.Quote:
Originally Posted by Δημήτρης001
ΣΚεψου καθαρα
Printable View
Δεν κανεις καμια αμαρτια.Και ο θεος δεν προκειται να σε τιμωρησει. και δεν σου στελνει τιποτα ο θεος.Quote:
Originally Posted by Δημήτρης001
ΣΚεψου καθαρα
Δεν κάνω καμιά αμαρτία γιαυτό είμαι σίγουρος απλώς φοβάμαι μην τρελαθώ ρε παιδιά...πριν γίνει το περιστατικό με εκείνη που μας έκανε κήρυγμα,ήμουν μια χαρά,το εκλογικευα τέλεια...το ίδιο και χθες μετά από μια πολύ έντονη μέρα με στρες...σήμερα όμως μετά τον πανικό που σας περιέγραψα ξεκίνησα πάλι τις ίδιες σκέψεις...αισθάνομαι αβοηθητος,την μισή μέρα κάνω προσευχές και την υπόλοιπη εκλογικευω τα πάντα...μαρτύριο και όλο αυτό μέσα στον πανικό
Ποιονκυρηγμα? και ποσο χεονων εισαο εαν επιτρεπετε?
Αυτή η ιδεοληψια με έπιασε μέσα στο Πάσχα αλλά επειδή ήταν κάτι που το είχα ξαναπερασει στο παρελθόν αλλά γενικά το αντιμετωπιζα...πριν από πέντε μέρες μας έπιασε τυχαία μια τύπισσα από την Ευαγγελικη εκκλησία και ξεκίνησε να μας κάνει κήρυγμα για το Θεό,να μας διαβάζει προσευχές κλπ...ενώ στην αρχή μου πέρασε στο ντουκου,υποσυνείδητα αργότερα μου γιγαντωθηκε η φοβια τόσο πολυ που να με πιάνει τρόμος,να μην μπορώ να ηρεμησω κλπ...είμαι 20 χρόνων.Ισως είναι και ηλικιακες υπαρξιακες ανησυχίες αλλά με χτύπησε το ηλιθιο ακριβώς εκεί που δεν μπορώ να το εκλογικευσω καθώς η θρησκεία είναι ένα διφορουμενο πράγμα...
Ενώ γνωρίζω τον εαυτό μου,ξέρω ποιος είμαι,ξέρω τι πιστεύω κλπ στην προκειμένη όντως πιστεύω ότι μπορεί να με δοκιμάζει ο Θεός...ή τουλάχιστον έτσι με κάνει το άγχος γιατί όταν ήμουν γενικά ήρεμος ποτέ δεν με απασχολούσε σημαντικά αυτή η φοβια...πιστεύω όπως πολλοί άνθρωποι,δεν είμαι θρησκοληπτος,γενικά είχα τις κλασσικές συνήθειες ενός ενήλικα της ηλικίας μου και δεν έχω κάνει κακό σε κάποιον...απλώς έκανα αυτό το θρεντ σε περίπτωση που υπάρχει κάποιος άλλος που να αντιμετώπισε τα ίδια σε τέτοιο ή άλλο βαθμό και με ποιον τρόπο το ξεπέρασε!
Δημητρη δεν ξερω αν με αυτα που θελω να σου πω θα σε βοηθησω η θα σε μπερδεψω περισσοτερο...γιατι με το κομματι της ιδεοληψιας και της φοβιας δεν εχω εμπειρια, πρεπει να ειναι οντως πολυ δυσκολο. Μπορω ωστοσο εαν θελεις να συζητησω μαζι σου μερικα πραγματακια σχετικα με το χριστιανικο δογμα απο θεολογικη και προσωπικη μου αποψη που ισως σε ανακουφισουν απο τον φοβο και τις ενοχες. ΑΝ υποθεσουμε πως υπαρχει θεος, χωρις να ξερω κι εγω αν πιστευω. Αλλο να ξερεις μερικα πραγματα για τον κανονα και στη θεωρια και να μπορεις να τα αναλυσεις λογικα και αλλο να τα πιστευεις...Εσυ τι θελεις; Να πειστεις οτι δεν υπαρχει Θεος; Να πειστεις οτι ΑΝ υπαρχει δεν σε δοκιμαζει/τιμωρει; Εχω μερικα επιχειρηματα για το δευτερο αλλα το καλυτερο θα ηταν ισως να μη το σκεφτεσαι γενικα και δισταζω να στα πω μην σου κολησει καινουρια ιδεοληψια εστω και με την ιδεα ενος θεου που δεν τιμωρει...Δε θελω να σε γεμισω με αχρηστες σκεψεις και να σε μπερδεψω...πες μου εσυ τι θα ηθελες...
Ναταλία εγώ θέλω να το σκέφτομαι και να μην με αγχώνει με τέτοιο τρόπο...αυτός ο φιλοσοφικος μηρυκασμος με έχει πετάξει στο πάτωμα τώρα τελευταία...θέλω να πείσω τον ιδεοληπτικο μηχανισμό αυτό που πάντα πίστευα...ότι υπάρχει Θεός,δεν είναι θεός τιμωρος,με έχει βοηθήσει αλλά μέχρι εκεί....δεν είμαι θρησκοληπτος,πάντα είχα όμως μια μικρή φοβια για τον Θεό...δεν με απασχολούσε όμως έτσι...θέλω πολύ να ακούσω την άποψή σου,αφού λένε ότι αυτό αντιμετωπίζεται με γνώση,τότε καλό θα μου κάνεις...
Κοιτα αυτες οι κυριες ειναι παντα λαθος απο οποια θρησκεια και να προεχονται μαλλον δεν ειναι απο την ocd γτ ολες αυτες εχουν στοχο να μας δημηουργησουν τυψεις για καθε θρησκεια εγω ειμαι 18 και με εχουν "πιασει " τετοιες κυριες δυο φορες για δυο αλλες θρησκοες περα του χριστιανισμου το μονο που πρεπει να κανεις για να το ξεπερασεις γτ κι εγω το σκεφτομουν για καμια βδομαδα και τις δυο φορες ειναι να ασχολησε με πραγματα περα αυτο δλδ αστο στην ακρη λυσε ολα τα υπολοιπα και αστο τελευταιο θα δεις πως η απαντηση θα ερθει μονη της μετα αλλωστε οσο το σκεφτομαστε εμεις με ιδψ τοσο μπλεκομαστε στα ιδια μας τα διχτυα οποτε just leave it pass away ;-)Quote:
Originally Posted by Δημήτρης001
Σωστή η άποψη αυτή...απλώς πρέπει να δουλέψω λίγο τη σκέψη μου προς μια άλλη κατεύθυνση...Τι θέλω να πω!Όλο μου το άγχος ξέρω από που προέρχεται...προέρχεται από την σκέψη που κάνω αν τελικά τα καταφέρνω εγώ ή μου το επιτρέπει ο Θεός!Θέλω να ασχοληθώ με όλα τα άλλα,το θέλω αλλά σε αυτή την φάση έχω βυθιστει υπερβολικά πολύ...την μια λέω ο εαυτός μου και νιώθω καλά την άλλη προσευχομαι για δύναμη κλπ και γενικά είμαι μέσα στο άγχος...:/ δεν ξέρω αν είναι αδυναμία χαρακτήρα ή έλλειψη δυνάμεων(δεν κοιμάμαι και πολύ καλά τώρα τελευταία) αλλά θέλω να το παλεψω!Πάντως δεν βλέπω κάποιον άλλο να σχολιάζει για παρόμοιο πρόβλημα...Τι σκατα μόνος είμαι που το ocd με χτύπησε στη Θρησκεία;
Το ocd χτυπαει παντου και το ξερεις εγω πχ σημερα ελενξα 18 φορες εαν εκλεισα την πορτα δλδ πως γινετε να θυμαμαι ποσες φορες κοιταξα την πορτα και οχι εαν την εκλεισα ελεος
:-ρ
Ειμαστε τρελει ανθρωποι εμεις αλλα γιαυτο μας αγαπανε
Πολυ ωραια...αφου αυτο θελεις λοιπον ας υποθεσουμε οτι υπαρχει Θεος και ας τα αναλυσουμε ολα λογικα και με βαση το τι νομιζω εφορμοντας απο τον χριστιανικο κανονα: Ο Θεος-τιμωρος ειναι ο Θεος της παλαιας διαθηκης, ο Θεος των Ιουδαιων...ολα τα παραδειγματα δοκιμασιων και τιμωριων με εναν οργισμενο Θεο ειναι απο την παλαια διαθηκη, σωστα; Εχεις δει πουθενα στη καινη διαθηκη τιποτα για εναν Θεο που δοκιμαζει ταλαιπωρει οργιζεται και τιμωρει; Εγω οχι. Ολες μα ολες οι τιμωριες ειναι στην παλαια. Και ναι, ο ορθοδοξος κανονας αποδεχεται την παλαια διαθηκη γιατι πρεπει να υπαρχει μια συνεχεια στην ιστορια της...αλλα αν οι Ιουδαιοι καναν λαθος ως προς το οτι ηρθε ο Μεσσιας με τη μορφη του Χριστου αποκλειεται να εκαναν λαθος και ως προς την ακριβη φυση του Θεου; Οτι ο Θεος ειναι τιμωρος και οργιζεται κλπ κλπ; Ουτε την τριαδικοτητα αποδεχονται που ειναι πυλωνας του ορθοδοξου δογματος ουτε τιποτα τετοιο. Στο κατω κατω ακομα και αν υποθεσουμε οτι η παλαια διαθηκη γραφτηκε εμπνευσμενη απο τον Θεο δεν μπορουμε να αρνηθουμε οτι γραφτηκε απο ανθρωπους...θνητους, που κανουν λαθη. Στο επικεντρο της ορθοδοξης χριστιανικης πιστης λοιπον και θεμελιο της ειναι ο Χριστος ο οποιος ηρθε να ταραξει τα νερα, να μας συγχωρεθουν οι αμαρτιες και να ανοιξει μια νεα σελιδα, μια νεα συμφωνια (αλλωστε το καινη διαθηκη αυτο σημαινει, καινουρια συμφωνια) Σωστα; Θυμασαι να τιμωρει κανεναν; Εγω θυμαμαι να τρωει με πορνες και απατεωνες και να συγχωρει και να αντιπαθει την τυπολατρια. Δεν τα ειχε παρει στο κρανιο με τους Φαρισσαιους; Λες να θελει να σκοτωνομαστε στις προσευχες και τα Κυριε ελεησον χωρις να καταλαβαινουμε το γιατι; Δεν στεκει λοιπον...ο χριστιανικος Θεος ειναι Θεος της αγαπης, δεν τιμωρει. Ουτε ο Χριστος τους ειχε τιμωρησει τους τυπολατρεις, κι ας τα πηρε στο κρανιο οντας ΘεΑΝΘΡΩΠΟΣ...το να νουθετεις καποιον θυμωμενα δεν σημαινει οτι τον απορριπτεις η τον τιμωρεις...στο τελος τους συγχωρεσε ολους, ειπε Πατερα συγχωρεσε τους δεν ξερουν τι κανουν. Εκτος αυτου γενικα ο χριστιανικος Θεος ειναι ο Θεος της αγαπης και η φυση του ειναι καλη. Θεος=καλος. Αρα δεν υπαρχει περιπτωση να τιμωρει Και στην ορθοδοξη χριστιανικη παραδοση η αληθεια ειναι πως πολλοι εκαναν το λαθος και κολλησαν στη τυπολατρια και την ακαμψια και το μισος...αυτο συμβαινει παντα λογω της ανθρωπινης φυσης μας, οποιαδηποτε καλη θεωρια ο ανθρωπος θα την κανει σκατα λογω της αδυναμιας του. Το βλεπεις μονιμα σε κληρικους και φανατισμενους θρησκοληπτους που εχουν ξεχασει την ουσια της χριστιανικης πιστης που ειναι η αγαπη και η συγχωρεση. Δεν εχω δει περισσοτερο μισος και επικριτικοτητα σε ανθρωπο απο οτι εχω δει σε μερικους τετοιους ανθρωπους...εχω δει ωστοσο και ανθρωπους που πιστευουν ενεργα και δεν εχουν καμια σχεση με αυτο το στερεοτυπο, πραγματικα δεν κρινουν και εφαρμοζουν αγαπη και κατανοηση. Σπανιο αλλα υπαρχει.
Τωρα ως προς την τιμωρια και το κακο.
Ρωτα οποιονδηποτε παπα θες, στο ορθοδοξο χριστιανικο δογμα ο Θεος ΔΕΝ τιμωρει.
Ποτε. Αυτο θα σου πει (εκτος αν πεσεις πια σε κανεναν παλιο τρελο)...ο Θεος δεν σε κρινει για την οποια αμαρτια σου. Δεν περιμενει να παραπατησεις για να πει "ιιιιι αμαρτησες, παρε τη τιμωρια σου".
Απλα μας εχει δωσει ελευθερη βουληση.
Η αμαρτια λοιπον ειναι η απομακρυνση μας απο το καλο και την αληθεια του Θεου (την Αγαπη δηλαδη για να το πω πολυ περιληπτικα και ουσιαστικα) και η τιμωρια μας για αυτο ειναι η καθαυτο απομακρυνση και οι οποιες συνεπειες της. Μονοι μας βασανιζομαστε δηλαδη, δεν λεει ο Θεος να παρε μια τιμωρια. Απλα σε αφηνει να επιλεξεις. Ειναι οπως τα παιδια που τα αφηνουμε να τρεχουν και αμα φανε βουτα η τιμωρια ειναι ο πονος. Δεν λεμε εμεις "δε με ακους και τρεχεις ε; Παρε μια τρικλοποδια" :P Ισα ισα μετα οταν πεσουν μονα τους και κλαινε και καταλαβαινουν οτι το να τρεχω απροσεκτα ποναει θελουμε να τα παρουμε αγκαλια και να τα παρηγορησουμε. Ετσι και ο Θεος.
Δεν εχεις λογο να τον φοβασαι, σε αγαπα δεν θελει να σε τιμωρησει ουτε να σε δοκιμασει ουτε θεωρει οτι πρεπει να υποφερεις η να αυτομαστιγωνεσαι. Κατι τετοια λενε οι καθολικοι και γενικα οι πορωμενοι και μπερδεμενοι απο ολα τα παρακλαδια του χριστιανισμου.
Ενας αλλος τροπος για να το πουμε αυτο ειναι το φως και το σκοταδι...εστω οτι στο παραδειγμα μας το φως ειναι καλο και το σκοταδι κακο. Τι ειναι το σκοταδι; Ελλειψη φωτος φυσικα. Δεν υφισταται απο μονο του σαν κατι το υπαρκτο σε αντιθεση με το φως. Ετσι και το κακο...ειναι η ελλειψη του καλου. Ο Θεος λοιπον αν υπαρχει ειναι εξ ορισμου αγαπη και φως. Και εχουμε την ελευθερια να επιλεξουμε να ζουμε στο φως η να το σβησουμε. Ε αν το σβησουμε και κουτουλαμε στα σκοταδια δεν ειναι επιλογη και τιμωρια του Θεου, ειναι δικη μας.
Οποτε δεν εχεις να τον φοβασαι...Εφοσον θελεις να πιστευεις καντο, αλλα σε καθε στιγμη φοβου η αμφιβολιας εγω θα ελεγα να κανεις το εξης προχειρο τεστακι στο μυαλο σου: Αυτη η σκεψη που κανω, συναδει με την Αγαπη του Θεου; Αν ναι ειναι σωστη. Αν οχι δεν ειναι. Πχ "φοβαμαι οτι θα με τιμωρησει αν δεν κανω τρεις φορες προσευχη". Συναδει αυτη η σκεψη με την Αγαπη; Καποιος που σε αγαπα σε τιμωρει; Καποιος που σε αγαπα νοιαζεται για κατι τοσο ανουσιο οσο ενα καταναγκαστικο τελετουργικο; Εσυ ετσι δειχνεις την αγαπη σου πχ στους φιλους τους γονεις σου η τη κοπελα σου; Με τελετουργικα; Αρα γιατι ο Θεος να θελει κατι τετοιο απο εσενα. Αφου σε αγαπα θελει να αγαπας (σε υγιη βαθμο) τον εαυτο σου η να τον ταλαιπωρεις και να υποφερεις;
Βλεπεις πως παει το σκεπτικο; Εφαρμοζει στα παντα.
Αν καμια τρελαμενη θεουσα σου κανει ξανα κηρυγμα που σε κανει να νιωθεις ασχημα σκεψου "καποιος με αγαπη θα με εκανε να νιωσω τοσο ασχημα; εχουν αγαπη τα λογια της;" και ουτω καθεξης....ισως αυτο το τεστακι σε ελευθερωσει.
Σου ειπα παντως, εγω δεν ξερω αν πιστευω...αλλα τα εχω ψαξει και τα εχω σκεφτει διεξοδικα ολα αυτα και σου θετω καποια επιχειρηματα με βαση τη χριστιανικη θεολογια αν δεχτουμε οτι υπαρχει Θεος, αφου αυτο μου ειπες οτι θελεις...ελπιζω αυτα να σε βοηθουν εστω καο λιγουλακι η τουλαχιστον να μη σε μπερδευουν η δυσκολευουν παραπανω. Ευχομαι ολοψυχα να νιωσεις καλυτερα.
πωπω υπεραναλυση λεμε :p
Οχι παιζουμε :P
Απλα ελπιζω να βοηθαει τον ανθρωπο αντι να του κανει τη ζωη δυσκολοτερη.
Ρωτησα πρωτα. Και θελω να υπογραμμισω ξανα πως δεν εχω ιδεα απο ΙΔΨ, η αποπειρα μου εχει να κανει με το περιεχομενο της στη συγκεκριμενη περιπτωση.
Δεν έχω διαβάσει καλύτερη ανάλυση περί θρησκείας.Αυτο ακριβώς πιστεύω και εγώ και σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου!Όχι απλά δεν με μπέρδεψαν αλλά με βοήθησαν αρκετά!Το κακό με την ιψδ είναι πως σε γεμίζει συνεχώς αμφιβολίες,σε κατατρωει...δηλαδή για να σου δώσω ένα παράδειγμα,ενώ ασπαζομαι πλήρως αυτό που λες και έτσι πιστεύω κανονικά,κάποια φοβικα κατάλοιπα ξυπνανε μέσα μου και μου διχαζουν την γνώμη...κάθε φορά που λέω ότι θα στηριχθω στις δυνάμεις μου,αμέσως κάτι πετάγεται από μέσα μου και με γεμίζει με ενοχές και το παρερμηνευω ως ότι δεν πρέπει να βασιζομαι σε μένα αλλά στον Θεό αποκλειστικά,σαν να καθοδηγεί την ζωή μου αποκλειστικά...όπως είπες όμως έχουμε την ελεύθερη βούληση και εγώ θα προσθέσω την συνείδηση εκ φύσεως ώστε να ακολουθούμε την πορεία μας πάντα προς το καλό πέρα από θρησκοληπτα τεχνασματα και ακραίες ενέργειες...απλώς μου βγαίνει τόσο δυνατά αυτή τη φορά η ιψδ που νομίζω ότι όντως τα αισθάνομαι αυτά,αλλά αν όντως τα αισθανόμουν θα έγραφα τώρα εδώ και θα αγχονομουν τόσο;Είναι πολύ περίεργο το ανθρώπινο μυαλό τελικά...
Χαιρομαι πολυ που σε βοηθησαν τα λογια μου Δημητρη, μακαρι να μπορουσα να βοηθησω παραπανω και στο κομματι του ιδεοψυχαναγκασμου. Ειναι μια προσωπικη μαχη αυτη που πρεπει να δινεις με την καθοδηγηση του ειδικου και με τους μηχανισμους διαχειρησης με τους οποιους θα σε εξοπλισει εκεινος ωστε να σε βοηθησει να ελεγχεις το σκεπτικο σου.