Γιατι σε παιρνει απο κατω; Νιωθεις να κανεις αγωνα εναντια στο χρονο ωστε να πετυχεις αυτα που θες η δεν ξερεις τι θες εστω πανω κατω μηπως; Η δεν σου αρεσει που μεγαλωνεις;
Printable View
Με βασανιζουν πολλα ρε ναταλια :p
Me βασανιζει πολυ οτι μεγαλωνω και δεν θα περναω τοσο ωραια,με βασανιζει οτι μου μενουν λιγοτερα χρονια προς τον θανατο.και γενικα δεν ξερω σκεφτομαι συνεχεια τωρα τελευταια οτι περναν οι ημερες και μεγαλωνω ,ειναι περιεργο το συναισθημα δεν μπορω να στο εξηγησω ,μου εχει κολησει εδω και κατι μερες και δεν λεει να φυγει.Σκεφτομαι συνεχεια οτι θα ειμαι παπους και δεν θα εχω αλλο χρονο να ζησω.
Παιδια να το διευκρινισω δεν εχει να κανει με σκεψεις αυτοκτονιας ,με τον θανατο που οσο μεγαλωνεις πλησιαζει ,δεν το εθεσα καλα μου φενεται.
Να μου πειτε τις αποψεις σκετικα με τον θανατο που οσο μεγαλωνει καποιος του λιγοστευουν τα χρονια και αν σας πιανει και εσας αυτο το πραγμα και το σκεφτεσται
Και εμενα μετα τα 30 με επιασε.. ομως δεν μου φαινεται περιεργο με τις οικονομικοκοινωνικες συνθηκες που υπαρχουν να νιωθει καποιος καπως ακομα και στα 24 .. νιωθεις μια αβεβαιοτητα γενικως!
Τα χρονια παντως περνουν νερακι.. ζεις την στιγμη , δεν εχει νοημα να αγχωνεσαι για το παρακατω .
Τι θα πει που μεγαλωνεις και δεν θα περνας τοσο ωραια; Ναι οκ μεγαλωνεις και σε απασχολει η στροφη απο νεο παιδι σε αντρα οπως το εθεσες σε καποιον...οι ευθυνες κλπ...αλλα το οτι καλεισαι να ωριμασεις και να αρχισεις να επωμιζεσαι καποιες ευθυνες παραπανω δεν σημαινει πως δεν μπορεις να περνας καλα/δεν θα περνας καλα η το οτι και αυτο δεν ειναι ενα ωραιο ταξιδι ισως...ειναι ομορφο να ανακαλυπτεις κομματια σου που δεν τα ηξερες, να μαθαινεις να στεκεσαι στα ποδια σου και να αποτελεις και για αλλους στηριγμα...και τα ωπα σου μπορεις να εχεις και τα πιο "σοβαρα"...και βασικα εγω λεω μην κανεις τιποτα πιεζοντας τον εαυτο σου...θες να εισαι γιουπινταιντα αλλα 20 χρονια; Να εισαι. Κανεις δεν σε υποχρεωνει να σοβαρευτεις...γιατι νιωθεις οτι σωνει και καλα θα εισαι παππους που δεν θα μπορει να περναει καλα; Δεν ειναι ετσι...Και οκ θα χρειαστει ομως να κανεις μικρα βηματα εξω απο την "ζωνη ανεσης" σου οπως και να εχει, αναγκαστικα, γιατι και εσυ θα το θελεις...ειμαστε η γενια των "tweens", το ξερεις ε; teens in their twenties...εφηβοι στην δεκαετια των 20...για αυτο παθαινεις και φρικη, πιστευουμε θα επρεπε να ειμαστε αλλου στη ζωη μας τωρα αλλα δεν αισθανομαστε ετοιμοι για κατι αντιστοιχο με τους γονεις μας πχ στην ιδια ηλικια...λαθος κανω;
Εμενα παντως με πιανει αυτη η τσιμπια στο στηθος σε αυτη τη σκεψη...αλλα δεν με πειραζει πολυ κι ας κλανω συγνωμη κι ολας τουβλα, ανυπομονω να πιεστω.
Κατα τ'αλλα τι εικονα ειναι αυτη τελοσπαντων για την ωριμοτητα χαχχαα τι θα πει θα ειμαι παππους και δεν θα μπορω να ζησω; Τι κανουν ολοι απο μια ηλικια και μετα δε ζουν; Υπαρχουν απλα; :P Κοιτα το βλεπουμε συχνα αλλα δεν ειναι κανονας...εχω υποψη γεροντια που περνανε πιο καλα κι απο εμενα. Αν θες ρε νικ να εισαι παντα παρτυ ανιμαλ και πουτανιαρης θα εισαι, τι σκας χαχα...δε θα μεινεις με τα απωθημενα. Στο χερι σου ειναι.
χαχαχα δεν με έχεις δει απαισιόδοξο.τώρα είμαι στις καλές μου.
Δεν ξερω ισως να περναω και καλυτερα,απλα στο μυαλο μου στο ειπα ετσι γτ το εχω συνδυασει πως οπου να ειναι θα ηθελα να κανω οικογενεια.αυτο ενοουσα με τις ευθυνες στο μυαλο σε μερικα χρονια απο τωρα θα ηθελα οικογενεια ας πουμε.Και φοβαμαι οτι αυτο θα μου στερησει την ελευθερια μου ας πουμε.
Στο δευτερο σταδιο σκεφτομαι ειπα φοβαμαι να ειμαι παππους γτ θα μου μενουν λιγα χρονια και θα φτανει στο τελος της η ζωη.
Και ναι ενοειται οτι ποτε δεν θα πιεσω τον εαυτο μ να κανει κατι που δεν θελει.
Ισως να ειναι και αυτο που λες εν μερει το μισο προβλημα η ζωνη ανεσης μ και να μου βγαινει εξω.
Και βεβαια δεν θελω να εχω απωθυμενα.
Αφου να φανταστεις εδω και μια εβδομαδα βλεπω 60-70αρηδες εξω χαρουμενες και σκεφτομαι πως μπορουν και γελανε ενω ξερουν οτι πλησιαζει η ωρα τους........
Αυτα γενικα με εχουν πιασει τωρα τελευταια