κριση πανικου και αυτοτραυματισμος

Quote:

---

Originally Posted by nick190813

se eidiko εχεις παει?να μιλησεις και να παρεις καποια βοηθεια?

---

Ναι πηγα παλαιοτερα και μονο τα καλυτερα εχω να πω για τον συγκεκριμενο ειδικο απλα οπως ειπα και παραπανω ισως δεν ημουν απολυτα ειλικρινης σε οτι ελεγα δηλαδη τα εκανα να φαινονται πως να το πω λιγο πιο ασημαντα απο οτι ηταν...αυτο παντως που μου εδωσε να καταλαβω ο ειδικος ειναι χωρις να με πιεσει φυσικα οτι καλο ειναι να μην εχω σαν δεκανοικι κανενα χαπι παρολο που μου εδωσε αγωγη και να ψαχνω τα αιτια της καθε κρισης μεσα μου κι οτι στην ουσια αυτο θα ειναι το φαρμακο μου..η καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη φυσικα υπαρχουν και ανθρωποι που επιβαλλεται να παρουν αγωγη φαρμακευτικη οπως κι εγω ας πουμε αν καταληξω στο σημειο που ημουν παλια λογικα αυτο θα μου προτεινουν

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Καλυτερα αργη προοδος... απο το καθολου προοδος. Επειδη εχω βιωσει και μειζον οπου ημουν φυτο θεωρω τεραστια προοδο το σημερα και ας υπαρχουν απειρα προβληματα, οχι μονο το τι ειμαι εγω ψυχικα αλλά διπλα μου τι γινεται, παντου !!!
Ειλικρινα το παω μια μερα τη φορα και καθε μερα μου υποσχομαι να μην υποκυψω στην dark side, αν υποκυψω δεν με μηδενιζω οπως και οσο παλια, λεω οκ ενταξει, θα κανεις και λαθη, ειναι ετσι η πορεια. Γιατι ειναι μεγαλος ο κυκλος. Απο σωματικα συμπτωματα μεχρι ( οκ δεν αντιλαμβανομαι τον κοσμο οπως ειναι αλλά καπως αλλιως, πιο αργο ? πιο μωβ λιλα? πιο ψευτικο ? τι γινεται ? ποια ειμαι ? ποια ειναι αυτη που με κοιταζει ? ) ... οποτε σε καθε σημερα λεω ενα --- Υπηρξες και χειροτερα !!!!! ΒΑΣΤΑ !!!!

---

Μπραβο που σκεφτεσαι ετσι εγω ακουω ενα πολυ συνειδητοποιημενο ατομο παντως...και να σκεφτεσαι αισιοδοξα!!Το οτι δεν τα βαζεις με τον εαυτο σου πλεον θεωρω πως ειναι τεραστιο βημα οπως και το καθετι που εχεις καταφερει...οτι εγραψες στην παρενθεση ειναι σαν να ακουω εμενα τοτε...ειχα γινει τοσο ευαισθητη που μπορει επειδη εβλεπα εναν αστεγο να με στοιχειωνε αυτο για ποσες μερες και να ενιωθα ενοχες κτλ...το υπηρξαμε και χειροτερα ας το μεταφρασουμε σε ειμαστε καλυτερα κι εχει ο θεος!

Καλημερα, εισαι εδω, σε χαιρετω, για να ανταπεξελθω βασιζομουν πολυ στη δυναμη της λογικης, εκ λογικευσης, διαβασματος μιας και δεν ειχα ανθρρωπινη συναισθηματικη στηριξη ενοσω νοσουσα, ομως ουτε αυτο με βοηθησε τελικα.

Στο τωρα νιωθω πιο συνειδητοποιημενη. Ειδα εγω τους δικους μου λαθους χειρισμους μεσω ψυχοθ. χωρις ομως να νιωθω οτι με κρινει και αυστηρα σαν τελειωμενη ας πουμε, απλα του στυλ " ε... ετσι ηξερες τοτε, ε ετσι εκανες" ... αυτο οσον αφορα την ασχημη συμπεριφορα εις εαυτον.

Το κεφαλαιο συναισθηματα ακομα μπορω να πω ειμαι στην αρχη και φυσικα επειδη δεν θα ηθελα ποτέ μα ποτέ να ξανα περασω μειζον για αυτο προσπαθω τοσο πολυ να καταλαβω οτι δεν καταλαβαινα μονη μου.

Αυτο που μου κανει εντυπωση σε εσενα ειναι οτι εχεις καποιες βασεις, ξερεις οτι εχεις υποκυψει στην νταρκ πλευρα σου και παραλληλα εμψυχωνεις και μενα πχ.
Πως το κανεις αυτο ???

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Καλημερα, εισαι εδω, σε χαιρετω, για να ανταπεξελθω βασιζομουν πολυ στη δυναμη της λογικης, εκ λογικευσης, διαβασματος μιας και δεν ειχα ανθρρωπινη συναισθηματικη στηριξη ενοσω νοσουσα, ομως ουτε αυτο με βοηθησε τελικα.

Στο τωρα νιωθω πιο συνειδητοποιημενη. Ειδα εγω τους δικους μου λαθους χειρισμους μεσω ψυχοθ. χωρις ομως να νιωθω οτι με κρινει και αυστηρα σαν τελειωμενη ας πουμε, απλα του στυλ " ε... ετσι ηξερες τοτε, ε ετσι εκανες" ... αυτο οσον αφορα την ασχημη συμπεριφορα εις εαυτον.

Το κεφαλαιο συναισθηματα ακομα μπορω να πω ειμαι στην αρχη και φυσικα επειδη δεν θα ηθελα ποτέ μα ποτέ να ξανα περασω μειζον για αυτο προσπαθω τοσο πολυ να καταλαβω οτι δεν καταλαβαινα μονη μου.

Αυτο που μου κανει εντυπωση σε εσενα ειναι οτι εχεις καποιες βασεις, ξερεις οτι εχεις υποκυψει στην νταρκ πλευρα σου και παραλληλα εμψυχωνεις και μενα πχ.
Πως το κανεις αυτο ???

---

Καλημερα κοπελα μου...αρα στηριχτηκες στα ποδια σου κατα μια εννοια κι αυτο ειναι πολυ δυσκολο ενω δεν ειχες καμια ανθρωπινη συναισθηματικη στηριξη ομως το καταφερες!Ενω εγω ειχα στηριξη το περνουσα μονη μου ενιωθα μονη μου κι οτι κανεις δεν μπορει να καταλαβει ομως τωρα καταλαβα οτι ηταν σημαντικη αυτη η στηριξη με τον οποιο τροπο κι αν μου δοθηκε...Τωρα που εισαι σε φαση να δεις πιο καθαρα καλο ειναι που το ψαχνεις με οποιο τροπο εσυ κρινεις πως κανεις καλο στον εαυτο σου φυσικα.Το θεμα με μενα ειναι οτι ποτε δεν με εχω καταλαβει στο σημειο που θα ηθελα δεν ξερω πως αλλα παντα ημουν στηριγμα για τους αλλους και μπορουσα να δω καθαρα το τι τους συμβαινει σαν ανθρωπος φυσικα δεν ειμαι ειδικος ...και να δωσω καποια συμβουλη κι οσο μπορω να τους εμψυχωσω αυτο με κανει να νιωθω καλα...το θεμα ειναι οτι με εμενα δεν μπορω να τα καταφερω συνηθως πχ.μπορει εσυ να εχεις το ιδιο ακριβως προβλημα με εμενα κι εγω να σε καταλαβω οσο μπορω να σε συμβουλεψω σε εμενα ομως ουτε μπορω να δω οσο καθαρα πρεπει ουτε να μου φερθω με καλοσυνη κι ενω ξερω οτι κανω λαθος τωρα ας πουμε που ειμαι ηρεμη το αναγνωριζω αυτο οταν με πιανουν τα σκοταδια μου ομως ισως δεν με νοιαζει και πολυ για εμενα καταλαβες?αλλιως δεν μπορω να το εξηγησω...ειναι σαν να μισω σε ενα βαθμο τον εαυτο μου...αλλη εξηγηση δεν μπορω να δωσω δεν ξερω μιας και σου ειπα πως οτι με αφορα δεν μπορω να το δω αντικειμενικα και καθαρα!Ομως θα μπορουσα να πω και για σενα να σε ρωτησω το ιδιο μιας κι εσυ παλευεις ακομα για εσενα ομως παραλληλα με εμψυχωνεις...ισως ειναι αυτο που λεμε πως οταν βοηθας ακομη και με τον πιο ασημαντο τροπο ταιζεις την ιδια σου την ψυχη!

καλημερα darkfighter

οπως εσυ απο οτι καταλαβα προσπαθουσες να αντιμετωπισεις τις κρισεις πανικου τραυματιζοντας το σωμα σου ετσι κι εγω εκανα το ιδιο λογω καταθλιψης.οταν δεν αντεχουμε το ψυχικο πονο ξεσπαμε στο σωμα μας προσπαθοντας ο σωματικος πονος να μας ανακουφισει για λιγο απο τον ψυχικο πονο.(υπαρχουν κι αλλοι λογοι βεβαια που μπορει καποιος να αυτοτραυματιστει οπως το να προσπαθουμε με αυτον τον τροπο να"φωναξουμε" δεν αντεχω αλλο πονο,να αυτοτιμωρηθουμε κλπ)

προσωπικα αυτοτραυματιζομαι σε φασεις μειζονας καταθλιψης.ειναι εθιστικο να ξερεις γιατι ετσι μαθαινεις να ξεσπας με αυτον τον τροπο στα ζορια.ο μονος τροπος για να το σταματησω ειναι να καταπολεμαω την καταθλιψη.ετσι κι εσυ πρεπει να καταπολεμησεις τη ριζα του κακου δηλαδη την αιτια των κρισεων πανικου σου.

τα φαρμακαμε βοηθησαν να μενω ηρεμη.οταν ομως δεν ειμαι ξαναγυρναω σ αυτην την τακτικη.το μονο που μενει απο την ολη φαση ειναι τα σημαδια και η απογοητευση βλεποντας τα.νομιζω η λυση ειναι ενας καλος ψυχολογος σε συνδυασμο με καποιο αγχολυτικο.

δουλεψε το λιγο δεν αξιζει να πονας τον εαυτο σου.σε καποια κοντινη σου πολη μηπως εχει κανενα κεντρο ψυχικης υγειας να πας να σε βοηθησουν?

Κατα κυριο λογο σε ενα διπολο ζουσα - με μισω ειμαι η χειροτερη - οχι θα επιβιωσω δεν ειμαι-
Οταν ομως καταλαβα οτι ζουσα μεσω των αλλων...μεσω των προβληματων τους, ειχα γινει ενα βοηθητικο μαξιλαρακι να καθεται οποιος γουσταρει μιας και εγω ειχα χασει επαφη με τι νιωθω μεσα μου, εβαλα στοπ. Αυτο το καταλαβα στην ψυχοθ. πριν δεν καταλαβαινα.

Ναι θελω αν μπορω να δινω κατι καλο επειδη εχασα πολλα χρονια με τα ζητηματα της ψυχικης υγειας, μεσα απο εδω νιωθω και εγω μελος μιας κοινοτητας (σημαντικο ) δινω μια συμβουλη ειτε απο προσωπικη λαλακια που πλεον εγινε σοφια ειτε απο τη δουλεια π κανω με ειδικο.

Ειναι απαισιο να καταλαβαινεις στο μαξιμουμ τι νιωθει ο διπλα και να βοηθας και οταν ο εαυτος σου ο ιδιος σου ζητα στοργη, φροντιδα, ενδιαφερον να τον κλωτσας αντι να τον αγκαλιαζεις. Νομιζω αυτο ειχα μαθει να μου κανω. Προσπαθω να ξεμαθω.

Quote:

---

Originally Posted by boo

καλημερα darkfighter

οπως εσυ απο οτι καταλαβα προσπαθουσες να αντιμετωπισεις τις κρισεις πανικου τραυματιζοντας το σωμα σου ετσι κι εγω εκανα το ιδιο λογω καταθλιψης.οταν δεν αντεχουμε το ψυχικο πονο ξεσπαμε στο σωμα μας προσπαθοντας ο σωματικος πονος να μας ανακουφισει για λιγο απο τον ψυχικο πονο.(υπαρχουν κι αλλοι λογοι βεβαια που μπορει καποιος να αυτοτραυματιστει οπως το να προσπαθουμε με αυτον τον τροπο να"φωναξουμε" δεν αντεχω αλλο πονο,να αυτοτιμωρηθουμε κλπ)

προσωπικα αυτοτραυματιζομαι σε φασεις μειζονας καταθλιψης.ειναι εθιστικο να ξερεις γιατι ετσι μαθαινεις να ξεσπας με αυτον τον τροπο στα ζορια.ο μονος τροπος για να το σταματησω ειναι να καταπολεμαω την καταθλιψη.ετσι κι εσυ πρεπει να καταπολεμησεις τη ριζα του κακου δηλαδη την αιτια των κρισεων πανικου σου.

τα φαρμακαμε βοηθησαν να μενω ηρεμη.οταν ομως δεν ειμαι ξαναγυρναω σ αυτην την τακτικη.το μονο που μενει απο την ολη φαση ειναι τα σημαδια και η απογοητευση βλεποντας τα.νομιζω η λυση ειναι ενας καλος ψυχολογος σε συνδυασμο με καποιο αγχολυτικο.

δουλεψε το λιγο δεν αξιζει να πονας τον εαυτο σου.σε καποια κοντινη σου πολη μηπως εχει κανενα κεντρο ψυχικης υγειας να πας να σε βοηθησουν?

---

Ποια να ειναι η αιτια των κρισεων πανικου μου μαλλον ειναι πολλες και μαλλον ειναι τα παντα τι να πω γιατι αλλαξα παρα πολλα στην ζωη μου και αυτο μου εμεινε ευτυχως την βαθια καταθλιψη που ειχα θελω να πιστευω πως την καταπολεμησα ισως πρεπει να το αποδεχτω οριστικα οτι μπορει να τις παθαινω και μια ζωη τις κρισεις και το μονο που με κανει χαρουμενη ειναι οτι πολλες φορες μπορω και τις αντιμετωπιζω οχι παντα αλλα προσπαθω μονη μου ηθελα να δω και χωρις χαπια αν μπορω να τα καταφερω γιατι δεν θελω να εχω εξαρτηση δηλαδη να παει να με πιασει και να τρεχω να πιω το χαναχ που στην ουσια δεν μου κανει τιποτα απλα με ξεγελαει και το ιδιο μου ειχε πει και ο ειδικος στον οποιο δεν ειχα πει ξεκαθαρα οτι αυτοτραυματιζομαι βεβαια...εγω να σου πω την αληθεια δεν αυτοτραυματιζομαι πλεον τοσο συχνα αλλα οταν το κανω, που παει να πει οτι εγινε τοσο εντονη η κριση, και βλεπω τα σημαδια μετα δεν νιωθω απογοητευση δεν νιωθω κατι απλα μια εξοικειωση σαν να ειναι κατι φυσιολογικο οπως μια ελια ας πουμε...ο καθε ανθρωπος ισως εχει την λυση στο προβλημα του ισως μπορεσω κι εγω να την βρω καποτε εσυ την βρηκες εστω προσωρινα??νιωθεις καλυτερα?σταματησες να το κανεις αυτο?

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Κατα κυριο λογο σε ενα διπολο ζουσα - με μισω ειμαι η χειροτερη - οχι θα επιβιωσω δεν ειμαι-
Οταν ομως καταλαβα οτι ζουσα μεσω των αλλων...μεσω των προβληματων τους, ειχα γινει ενα βοηθητικο μαξιλαρακι να καθεται οποιος γουσταρει μιας και εγω ειχα χασει επαφη με τι νιωθω μεσα μου, εβαλα στοπ. Αυτο το καταλαβα στην ψυχοθ. πριν δεν καταλαβαινα.

Ναι θελω αν μπορω να δινω κατι καλο επειδη εχασα πολλα χρονια με τα ζητηματα της ψυχικης υγειας, μεσα απο εδω νιωθω και εγω μελος μιας κοινοτητας (σημαντικο ) δινω μια συμβουλη ειτε απο προσωπικη λαλακια που πλεον εγινε σοφια ειτε απο τη δουλεια π κανω με ειδικο.

Ειναι απαισιο να καταλαβαινεις στο μαξιμουμ τι νιωθει ο διπλα και να βοηθας και οταν ο εαυτος σου ο ιδιος σου ζητα στοργη, φροντιδα, ενδιαφερον να τον κλωτσας αντι να τον αγκαλιαζεις. Νομιζω αυτο ειχα μαθει να μου κανω. Προσπαθω να ξεμαθω.

---

Αυτο το βοηθητικο μαξιλαρακι ημουν κι εγω και το καταλαβα κι εγω στην ψυχοθεραπεια κι οπως ακριβως ειπες εχασα καθε επαφη με το μεσα μου μετα απο τις συνεδριες την ξαναβρηκα αυτη την επαφη αλλα επειδη ποτε δεν εμαθα να με αγαπαω ετσι και παλι σταματησα τα παρατησα και με αφησα παλι ..νιωθω σαν να πρεπει να αγαπησω με το ζορι εναν ξενο καποιες φορες κι αυτος ειναι ο εαυτος μου.Χαιρομαι πολυ που θες να το αλλαξεις αυτο πιστευω οτι αν κατι πραγματικα το θες θα το καταφερεις μην αφηνεις τιποτα να σε πτοησει σκεψου τι προοδο εχεις κανει ηδη ειναι σαν μια σκαλα καθε βημα την φορα κι ολο καλυτερα θα ειναι ολα .Το βασικο ειναι οτι ψαχνεις παλι μεσα σου δεν παραιτεισαι

Quote:

---

Originally Posted by darkfighter

Ποια να ειναι η αιτια των κρισεων πανικου μου μαλλον ειναι πολλες και μαλλον ειναι τα παντα τι να πω γιατι αλλαξα παρα πολλα στην ζωη μου και αυτο μου εμεινε ευτυχως την βαθια καταθλιψη που ειχα θελω να πιστευω πως την καταπολεμησα ισως πρεπει να το αποδεχτω οριστικα οτι μπορει να τις παθαινω και μια ζωη τις κρισεις και το μονο που με κανει χαρουμενη ειναι οτι πολλες φορες μπορω και τις αντιμετωπιζω οχι παντα αλλα προσπαθω μονη μου ηθελα να δω και χωρις χαπια αν μπορω να τα καταφερω γιατι δεν θελω να εχω εξαρτηση δηλαδη να παει να με πιασει και να τρεχω να πιω το χαναχ που στην ουσια δεν μου κανει τιποτα απλα με ξεγελαει και το ιδιο μου ειχε πει και ο ειδικος στον οποιο δεν ειχα πει ξεκαθαρα οτι αυτοτραυματιζομαι βεβαια...εγω να σου πω την αληθεια δεν αυτοτραυματιζομαι πλεον τοσο συχνα αλλα οταν το κανω, που παει να πει οτι εγινε τοσο εντονη η κριση, και βλεπω τα σημαδια μετα δεν νιωθω απογοητευση δεν νιωθω κατι απλα μια εξοικειωση σαν να ειναι κατι φυσιολογικο οπως μια ελια ας πουμε...ο καθε ανθρωπος ισως εχει την λυση στο προβλημα του ισως μπορεσω κι εγω να την βρω καποτε εσυ την βρηκες εστω προσωρινα??νιωθεις καλυτερα?σταματησες να το κανεις αυτο?

---

δε θα εχεις κρισεις πανικου μια ζωη.θα περασουν.ισως αυτο που λες οτι εχεις αλλαξει πολλα στη ζωη σου τον τελευταιο καιρο σε αναστατωνει και σε αγχωνει.μπραβο σου που καποιες φορες τις καταπολεμας.εχεις αντιστασεις.καλο αυτο.περα απο αυτο τωρα για τα φαρμακα δεν ενοουσα να τα κανεις καραμελες για μεγαλο δαστημα.απλα για λιγο καιρο κι οταν τα πραγματα ειναι πολυ σκουρα.κι εγω αρχικα εβλεπα τα σημαδια και δεν ενιωθα κατι.οσο περναγε ο καιρος και καλυτερευα ομως τα εβλεπα με απογοητευση.για μενα η καλυτερη λυση σε κατι τετοιο ειναι η ψυχοθεραπεια και σε εκτακτες περιπτωσεις καποιο αγχολυτικο.σιγουρα ο καθε ανθρωπος εχει το δικο του τροπο λυσης και αντιμετωπισης απλα κατα τη γνωμη μου καλυτερα 1 χαπι μια στο τοσο απο ακομα μια ουλη στο σωμα.
τωρα για μενα..λυση δε βρηκα σ αυτο το προβλημα.επαιρνα αντικαταθλιπτικα αλλα με πιασανε μετα απο καιρο.στο μεσοδιαστημα κοβομουν.αυτο ηταν το Δεκεμβρη-Γεναρη..δεν εκανα ομως ψυχοθεραπεια.πριν απο τοτε ειχα να το επιχειρησω 1 χρονο πανω κατω.νομιζω οτι αν ξαναπερασω καταθλιπτικο επεισοδιο θα μου περασει απο το μυαλο να το ξανακανω.σταματησα να το κανω γιατι την τελευταια φορα οταν κοπηκα δεν ενιωσα καμια ανακουφηση ισα ισα ενιωσα πιο ασχημα..
εσυ τι ακριβως προσπαθεις να εκτονωσεις εκεινη την ωρα που αυτοτραυματιζεσαι?περα απο τον πανικο.δηλαδη ποιο ειναι το σκεπτικο σου οταν το κανεις?

Quote:

---

Originally Posted by darkfighter

Αυτο το βοηθητικο μαξιλαρακι ημουν κι εγω και το καταλαβα κι εγω στην ψυχοθεραπεια κι οπως ακριβως ειπες εχασα καθε επαφη με το μεσα μου μετα απο τις συνεδριες την ξαναβρηκα αυτη την επαφη αλλα επειδη ποτε δεν εμαθα να με αγαπαω ετσι και παλι σταματησα τα παρατησα και με αφησα παλι ..νιωθω σαν να πρεπει να αγαπησω με το ζορι εναν ξενο καποιες φορες κι αυτος ειναι ο εαυτος μου.Χαιρομαι πολυ που θες να το αλλαξεις αυτο πιστευω οτι αν κατι πραγματικα το θες θα το καταφερεις μην αφηνεις τιποτα να σε πτοησει σκεψου τι προοδο εχεις κανει ηδη ειναι σαν μια σκαλα καθε βημα την φορα κι ολο καλυτερα θα ειναι ολα .Το βασικο ειναι οτι ψαχνεις παλι μεσα σου δεν παραιτεισαι

---

Τι να κανω ? Να γυρισω παλι στο μειζον ? Φουλ αποπροσωποιηση κλαμμα πονος αργος θανατος... ? Ειπα οτι για να μην ξανα φτασω εκει μαλλον πρεπει να κοιταω οσο αντεχω μονο μπροστα. Φυσικα και καποιες μερες πεφτω, φυσικα και κανω παλινδρομησεις, φυσικα και με νιωθω παλι ξενη ορισμενες στιγμες αλλά θα ηθελα να μπορεσω να ξανα ειμαι καλα. Εαν για να ειμαι καλα πρεπει να ξεριζωσω οτι "πιστευα πως ειναι καλο" μεσα μου --- ας το κανω.

Απλα αυτο το - κανεις δεν καταλαβαινει το χαος μεσα μου- και πολλες φορες δεν καταλαβαινω ουτε εγω ποια ειμαι... με εκανε να πεσω παρα πολυ... Γιατι δεν θελω να προσδιοριζομαι εξωγενως ... θελω να δω τελικα μεσα μου τι γινεται.

Quote:

---

Originally Posted by boo

δε θα εχεις κρισεις πανικου μια ζωη.θα περασουν.ισως αυτο που λες οτι εχεις αλλαξει πολλα στη ζωη σου τον τελευταιο καιρο σε αναστατωνει και σε αγχωνει.μπραβο σου που καποιες φορες τις καταπολεμας.εχεις αντιστασεις.καλο αυτο.περα απο αυτο τωρα για τα φαρμακα δεν ενοουσα να τα κανεις καραμελες για μεγαλο δαστημα.απλα για λιγο καιρο κι οταν τα πραγματα ειναι πολυ σκουρα.κι εγω αρχικα εβλεπα τα σημαδια και δεν ενιωθα κατι.οσο περναγε ο καιρος και καλυτερευα ομως τα εβλεπα με απογοητευση.για μενα η καλυτερη λυση σε κατι τετοιο ειναι η ψυχοθεραπεια και σε εκτακτες περιπτωσεις καποιο αγχολυτικο.σιγουρα ο καθε ανθρωπος εχει το δικο του τροπο λυσης και αντιμετωπισης απλα κατα τη γνωμη μου καλυτερα 1 χαπι μια στο τοσο απο ακομα μια ουλη στο σωμα.
τωρα για μενα..λυση δε βρηκα σ αυτο το προβλημα.επαιρνα αντικαταθλιπτικα αλλα με πιασανε μετα απο καιρο.στο μεσοδιαστημα κοβομουν.αυτο ηταν το Δεκεμβρη-Γεναρη..δεν εκανα ομως ψυχοθεραπεια.πριν απο τοτε ειχα να το επιχειρησω 1 χρονο πανω κατω.νομιζω οτι αν ξαναπερασω καταθλιπτικο επεισοδιο θα μου περασει απο το μυαλο να το ξανακανω.σταματησα να το κανω γιατι την τελευταια φορα οταν κοπηκα δεν ενιωσα καμια ανακουφηση ισα ισα ενιωσα πιο ασχημα..
εσυ τι ακριβως προσπαθεις να εκτονωσεις εκεινη την ωρα που αυτοτραυματιζεσαι?περα απο τον πανικο.δηλαδη ποιο ειναι το σκεπτικο σου οταν το κανεις?

---

Οσο για την ψυχοθεραπεια συμφωνω απολυτα πως ειναι το καλυτερο.Λοιπον εγω εκεινη την ωρα πρωτον προσπαθω να παρω το μυαλο μου απο την κριση πανικου και να το επικεντρωσω στον πονο που νιωθω πιστευω πως αν ο σωματικος πονος ειναι πιο εντονος απο την κριση τοτε η κριση περναει δευτερον σκεφτομαι πως ετσι με τιμωρω κι αυτο θα βοηθησει να μην το ξαναπαθω και πιο παλια που δεν αντεχα καθολου ημουν ολη μερα με κρισεις κυριολεκτικα εντονες και παρα πολλες το εκανα κι ελεγα οτι μην ανησυχεις.. δες μπορεις να τραυματιστεις μπορεις ακομα και με αυτο τον τροπο να σε σκοτωσεις μπορεις να γλυτωσεις δηλαδη το εβλεπα σαν το κλειδι για τον θανατο που θεωρουσα κι οτι ειναι η σωτηρια μου τοτε αν δεν αντεξω αλλο..αυτο για πιο παλια που ειχα παρα πολυ βαριας μορφης καταθλιψη ομως τωρα οχι..σκεφτομαι μονο τα παραπανω που σου ειπα εκεινη την στιγμη

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Τι να κανω ? Να γυρισω παλι στο μειζον ? Φουλ αποπροσωποιηση κλαμμα πονος αργος θανατος... ? Ειπα οτι για να μην ξανα φτασω εκει μαλλον πρεπει να κοιταω οσο αντεχω μονο μπροστα. Φυσικα και καποιες μερες πεφτω, φυσικα και κανω παλινδρομησεις, φυσικα και με νιωθω παλι ξενη ορισμενες στιγμες αλλά θα ηθελα να μπορεσω να ξανα ειμαι καλα. Εαν για να ειμαι καλα πρεπει να ξεριζωσω οτι "πιστευα πως ειναι καλο" μεσα μου --- ας το κανω.

Απλα αυτο το - κανεις δεν καταλαβαινει το χαος μεσα μου- και πολλες φορες δεν καταλαβαινω ουτε εγω ποια ειμαι... με εκανε να πεσω παρα πολυ... Γιατι δεν θελω να προσδιοριζομαι εξωγενως ... θελω να δω τελικα μεσα μου τι γινεται.

---

Ετσι ειναι τα λες πολυ σωστα και συνειδητοποιημενα ...πολλες φορες με πιανει το παραπονο λεω γιατι ειμαι διαφορετικη γιατι δεν μπορω να βγω να πιω σαν ανθρωπος εναν καφε οπως ολοι να το χαρω χωρις να με πιανει αυτο το κατι ειτε το λες σκοταδι ειτε κριση ειτε το μαυρο μεσα σου...τους βλεπω ολους και λεω πως γινεται κανεις να μην εχει θεμα?κι αν εχει ξερει να το κρυβει τοσο καλα?εγω γιατι δεν μπορω?αλλα γενικα σε κουραζουν πολλα και πιο πολυ το οτι η ποιοτητα ζωης σου εχει υποβαθμιστει σε μεγαλο βαθμο ...εσυ νιωθεις κατι αντιστοιχο στο κομματι της ζωης σου?οτι ας πουμε θες να τρεξεις αλλα κατι σε σταματαει η οτι θες να πεταξεις αλλα εχεις σπασμενα φτερα?ακομα θυμαμαι καποιες μερες απο παλια που δεν ενιωθα τιποτα τετοιο ..ασημαντες μερες που τωρα της εκτιμησα το ενα απλο "βγηκα για καφε" θα ηταν στιγμη ευτυχιας για μενα τωρα να ζουσα εστω και μια μερα χωρις να νιωσω τιποτα ασχημο χωρις φοβους χωρις μεταπτωσεις ψυχολογικες ξεχασα πως ειναι να νιωθεις ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ!!Ας ζουμε λοιπον γι αυτη την μερα!:)

Quote:

---

Originally Posted by darkfighter

Οσο για την ψυχοθεραπεια συμφωνω απολυτα πως ειναι το καλυτερο.Λοιπον εγω εκεινη την ωρα πρωτον προσπαθω να παρω το μυαλο μου απο την κριση πανικου και να το επικεντρωσω στον πονο που νιωθω πιστευω πως αν ο σωματικος πονος ειναι πιο εντονος απο την κριση τοτε η κριση περναει δευτερον σκεφτομαι πως ετσι με τιμωρω κι αυτο θα βοηθησει να μην το ξαναπαθω και πιο παλια που δεν αντεχα καθολου ημουν ολη μερα με κρισεις κυριολεκτικα εντονες και παρα πολλες το εκανα κι ελεγα οτι μην ανησυχεις.. δες μπορεις να τραυματιστεις μπορεις ακομα και με αυτο τον τροπο να σε σκοτωσεις μπορεις να γλυτωσεις δηλαδη το εβλεπα σαν το κλειδι για τον θανατο που θεωρουσα κι οτι ειναι η σωτηρια μου τοτε αν δεν αντεξω αλλο..αυτο για πιο παλια που ειχα παρα πολυ βαριας μορφης καταθλιψη ομως τωρα οχι..σκεφτομαι μονο τα παραπανω που σου ειπα εκεινη την στιγμη

---

ετσι γινεται.ξεπερναμε την ψυχικη ταραχη εκεινη την ωρα γιατι το τραυμα μας αποσπα την προσοχη λογω του σωματικου πονου.ειναι ενας τροπος να διαχειριζεται και να αντιμετωπιζει καποιος τα πολυ εντονα συναισθηματα του.πρεπει να καταλαβεις οτι με αυτην την πραακτικη δεν αλλαζει κατι στο ολο προβλημα.ειναι οπως το xanax.θα σου "κουκουλωσει" εκεινη την ωρα τα ασχημα ψυχικα συναισθηματα που νιωθεις.
να τιμωρηθεις για ποιο λογο?επειδη επαθες κριση πανικου?και η τιμωρια ειναι να κοπεις?γιατι αυτομαστιγωνεσαι?
πρεπει να μαθεις σιγα σιγα να το αντιμετωπιζεις με πιο υγιεις τροπους..υπαρχουν τροποι..οπως ο πιο κλασικος να κρατησεις παγο στο χερι σου μεχρι να πονεσεις..παραδειγμα φερνω..

Quote:

---

Originally Posted by darkfighter

..ασημαντες μερες που τωρα της εκτιμησα το ενα απλο "βγηκα για καφε" θα ηταν στιγμη ευτυχιας για μενα τωρα να ζουσα εστω και μια μερα χωρις να νιωσω τιποτα ασχημο χωρις φοβους χωρις μεταπτωσεις ψυχολογικες ξεχασα πως ειναι να νιωθεις ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ!!Ας ζουμε λοιπον γι αυτη την μερα!:)

---

Ακριβώς !!!

* Και κατι ακομα, επαψα να δινω τοσο μεγαλη αξια στην νοητικη μου επεξεργασια με κοπο και αρχισα να προσπαθω με κοπο να ακουω το μεσα... και αυτο ειναι πιο ομορφο μονοπατι απο το πρωτο... πιο δυσκολο αλλά τελικα μαλλον αυτο απαιτουσε η Ψυχη. Ετσι ως δια μαγειας δεν αλλαζουν πεπατημενες παλιες αλλωστε.

Quote:

---

Originally Posted by boo

ετσι γινεται.ξεπερναμε την ψυχικη ταραχη εκεινη την ωρα γιατι το τραυμα μας αποσπα την προσοχη λογω του σωματικου πονου.ειναι ενας τροπος να διαχειριζεται και να αντιμετωπιζει καποιος τα πολυ εντονα συναισθηματα του.πρεπει να καταλαβεις οτι με αυτην την πραακτικη δεν αλλαζει κατι στο ολο προβλημα.ειναι οπως το xanax.θα σου "κουκουλωσει" εκεινη την ωρα τα ασχημα ψυχικα συναισθηματα που νιωθεις.
να τιμωρηθεις για ποιο λογο?επειδη επαθες κριση πανικου?και η τιμωρια ειναι να κοπεις?γιατι αυτομαστιγωνεσαι?
πρεπει να μαθεις σιγα σιγα να το αντιμετωπιζεις με πιο υγιεις τροπους..υπαρχουν τροποι..οπως ο πιο κλασικος να κρατησεις παγο στο χερι σου μεχρι να πονεσεις..παραδειγμα φερνω..

---

Εχεις δικιο σε αυτο που λες οτι στην ουσια απλα κουκουλωνω εκεινη την στιγμη το προβλημα κι οτι ειναι οπως με το χαναχ...δεν ηξερα και δεν ειχα σκεφτει καν πως υπαρχουν πιο υγιεις τροποι οπως αυτος που ανεφερες την επομενη φορα αν μου τυχει θα δοκιμασω κατι τετοιο υπαρχουν κι αλλοι τροποι?ειναι σε καποιο βαθμο αποτελεσματικοι?