Printable View
Αγαπητε giako , μην ' βαφτιζουμε ' τις αντιξοοτητες της ζωης , που ειναι μες στο προγραμμα , ως ασθενεια , aka καταθλιψη .............η κτθλψη εχει συγεκριμενη συμπτωματολογια , και επειδη ειναι της μοδός , μην τρεχεις σε ψυχιατρους , και σε πλακωσουν στα φαρμακα , τσαμπα και βερεσε , πηγαινε σεναν ψυχολογο το πολυ , αν δεν το αντεχεις ................
Για αυτο και ο τίτλος που έβαλα στο θεμα. Δεν έκανα διάγνωση αλλα νιώθω χειροτερα απο καθε άλλη φορα στην ζωή μου. Δεν έκρυψα οτι μου περασαν άσχημες και επικίνδυνες σκέψεις και αυτο με ανησύχησε. Παρακολούθησα καποιες ομιλίες περί στρες και αυτοκτονικοτητας και βοήθησαν ελάχιστα. Θέλω λιγο να ξεκουράσω το μυαλό μου και να δω τι θα κάνω. Να αντιμετωπίσω το στρεσογόνο ερέθισμα (οσο μπορώ τουλάχιστον).
Μα το οτι θα απευθυνθει καποιος σε ψυχολογο δεν σημαινει απαραιτητα πως θα του μπει καποια διαγνωση. Ξερω για ατομα που απευθυνθηκαν για μερικες συνεδριες σε ειδικο για να αντιμετωπισουν καποια θεματα και δυσκολιες που ειχαν στη ζωη τους χωρις να τους μπει ποτε διαγνωση και ενω ηταν γενικα καλα...πχ σε περιπτωση χωρισμου, η πενθους, σε αυτες τις περιπτωσεις δεν σημαινει πως το ατομο που απευθυνεται θα "βαφτιστει" με καποια διαγνωση. Το ιδιο φανταζομαι μπορει να ισχυει και για ατομα που διανυουν μια περιοδο στρες η θλιψης στη ζωη τους...οποτε για εμενα σωστα σκεφτεσαι giako. Ισως σε βοηθησει να ξεκουρασεις λιγο το μυαλο σου οπως λες...απο το να ψαχνεις φαρμακευτικες λυσεις μονος σου εστω και απο αυτες που δεν συνταγογραφουνται η να καταφυγεις σε αλκοολ η δε ξερω τι αλλο καλυτερα απλα να μιλησεις σε καποιον αν εχεις την ανεση.
Δυστυχώς ειναι θέματα που δεν μπορώ να τα μοιραστώ με κανέναν. Πραγματικα με κανέναν. Για αυτο και κατέρρευσα. Το αλκοόλ το πέρασα στην ζωή μου πριν καμια 10 χρόνια. Μόνο ζημιές κανει. Έκτοτε το γύρισα στον αθλητισμό και την υγιεινή ζωή. Όπως είπα χρειάζομαι λίγη ηρεμία γιατι κοντεύω να τρελαθώ...και να μην κάνω καμια τρέλα. Αυτο που με προβληματίζει ειναι η έλλειψη ύπνου. Ειμαι με 3-4 ώρες καθε μέρα και αυτές με διαλείμματα.
Ε αν ειναι να ωφεληθεις θα πρεπει να μοιραστεις καποια απο αυτα τα θεματα με τον ψυχολογο...πως θα σε βοηθησει; Τα νυχια του θα μυρισει;Quote:
Originally Posted by giako
Το οτι παρατηρεις και ελεγχεις τις σκεψεις σου ως προς το "μη κανω καμια τρελλα" που λες ειναι καλο, δειχνει πως εχεις διαθεση για ζωη και βελτιωση...
Αυτο με τον υπνο παλι...δεν ξερω κατα ποσο μπορει να το λυσει ενας ψυχολογος...ισως και να μπορει δεν ξερω αλλα χλωμο μου φαινεται. Αν κανω λαθος ας με διορθωσει καποιος. Στο κατω κατω της γραφης πανε σε ψυχολογο, πες τα αυτα και αν δει οτι χρειαζεσαι εξτρα βοηθεια ειναι υποχρεωμενος να σε παραπεμψει σε καποιον που μπορει να στη προσφερει (υπο τη μορφη σκευασματος η οτιδηποτε αλλο)...
Οντως αυτο με τον υπνο καλο θα σου κανει να το λυσεις, κομματι της θλιψης σου μπορει να προερχεται και απο εκει, ενα μυαλο κουρασμενο οσο να ναι θολωνει και αυπνοι δεν μπορουμε ουτε να δουμε πολυ καθαρα ουτε η διαθεση μπορει να ειναι καλη...λογικο η αυπνια και η κακοκεφια να πηγαινουν πακετο...
Εμ , λογικο ειναι ναχεις χασει τον υπνο σου , αμα εχεις ενα τετοιο προβλημα ........... συμφωνω με την Ναταλια παντως , αν και οι ψυχοτετοιοι , τετοιες εποχες καραδοκουν για ' δηθεν ' ασθενεις , οχι ολοι ομως...........
Εγω επιβιωσα 10 μηνες με τετοια συμπτωματολογια, αν μπορουσα να γυρισω τον χρονο πισω πανω στις 20 μερες θα απευθυνομουν σε εναν ψυχοθεραπευτη, αλλά δεν καταλαβαινα οτι επειγει η συμβουλευτικη υποστηριξη τοτε. Εαν δεις οτι επιμενουν και φουντωνουν δεν εχεις να χασεις κατι, υποθετω μιλωντας με εναν ψυχοθεραπευτη. Δεν σου λεω ντε και καλα ψυχιατρο, μπορει να το επιλυσεις συντομα.Quote:
Originally Posted by giako
Καλη δυναμη και υπομονη.
Ο ψυχολόγος διέπεται απο αυτο που λένε επαγγελματικό απόρρητο. Όπως και άλλοι ιατροί και ιερείς. Αυτο για μένα ειναι εξαιρετικά σημαντικό. Δεν μπορω να λέω δεξιά και αριστερά τι έχω και τι περνάω. Ο ψυχολόγος θα με ακούσει, θα μου πει κάποια πράγματα για να αντιμετωπίσω άμεσα το πρόβλημα αλλα μακροπρόθεσμα γνωρίζω οτι μονο απο εμένα εξαρτάται. Υπάρχει όμως μεγάλη πίεση αυτήν την στιγμή και δεν μπορω να την διαχειριστώ. Φυσικά και έχω θέληση για ζωή. Αλλα για μια ήρεμη, φυσιολογική και χαρούμενη ζωή.Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Σε ευχαριστω για την συμβουλή σου. Αν δεν βελτιωθούν τα πράγματα σύντομα θα ξεκινήσω με έναν ψυχολόγο.Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Φυσικα και ειναι σημαντικο το επαγγελματικο απορρητο, μεταξυ αλλων και για τον λογο που αναφερεις, για να αισθανεσαι πιο ανετα να μιλησεις για πραγματα που αλλιως θα δισταζες να μιλησεις.Quote:
Originally Posted by giako
Και πας με την σωστη λογικη οταν λες οτι μακροπροθεσμα εξαρταται απο εσενα κυριως το πως θα το διαχειριστεις αφου πρωτα ο ψυχολογος-ψυχοθεραπευτης σε βοηθησει με καποια εφοδια. Ειναι και αυτο καλο. Και φυσικα και θα πετυχεις μια καλυτερη, ηρεμη φυσιολογικη ζωη αν βαλεις τωρα τα δυνατα σου να προχωρησεις σε θετικες αλλαγες και δεν το αφησεις να σε παρει απο κατω...θα ειναι δυσκολο για ενα διαστημα, ηδη ειναι, αλλα ολα περνουν, και τα καλα και τα ασχημα. Οτι ασχημο αισθανεσαι τωρα δεν θα σε ταλαιπωρει για παντα, αυτο να θυμασαι οταν κανεις ασχημες σκεψεις, αντικειμενικα δεν γινεται. Καλο κουραγιο λοιπον!