Ψυχοθεραπεία για παιδική κακοποίηση

Χμ, το μυαλο δεν χαλαρωνει αν δεν αποβαλει η ψυχη τις τοξινες που εφαγε νομιζω. Εγω πρωτα περασα το κεφαλαιο ειμαι ασθενης με γενικευμενη αγχωδη, κατοπιν καταθλιψη και μετα με ψυχοθεραπεια αρχισα να ξυπναω και να βλεπω αλλιως την ιστορια.

Μαλιστα, εχεις βιωσει εναν ανθρωπο ας χαρακτηρισω πολυ ιδιαιτερο που βασανιζοταν αλλα δεν θεραπευθηκε και τωρα αρχιζεις και αντιμετωπιζεις οτι συνεβη και αφησε ολοοοο αυτο. Εγω μονο με ψυχοθεραπεια νιωθω οτι βοηθηθηκα. Οσο και να διαβασα, οσο και να το παλεψα με μεθοδους φυσικους τελικα λυγισα.

Πρεπει να ηταν σοκ για εσενα το να μαθεις οτι τελικα ειχε ψυχικη ασθενεια και κατοπιν να συμβει και η απωλεια.
Παρολαυτα ακουγεσαι διαβαζεσαι τρομερα δυνατη, ψυχραιμη, ετοιμη για αγωνα. Νιωθω ψιλο ανιδεη να σου δωσω καποια μορφη συμβουλης. Απλα και εμενα που ειχε διαγνωση ειχε αρνηση οποτε διαιωνιστηκε η αρρωστια. Αυτη που θελω να παψει να υπαρχει. Το αλλο μελος ομως της οικογενειας δεν γλιτωσε. Ασθενησε και μαλιστα εχει εξισου την ιδια αρνηση αρα βλεπω ενα εργο σε επαναληψη και προσπαθω παραλληλα να γιατρεψω οτι με οδηγησε σε πατο.

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

Δεν ξερω πως αντεξες να μεγαλωνεις σε ρολο γονεα εναν ανθρωπο διαγνωσμενο, δεν ξερω πως τα εβγαλες περα, δεν ξερω ειλικρινα γιατι σε καποιες περιπτωσεις ερχονται ετσι οι συγκυριες.

---

Πώς άντεξα? αντεχεις για να επιβιώσεις. Αλλιως δεν επιβιώνεις.
Και το πιστευα οτι θα τη μεγαλώσω, θα την ωριμάσω, εγινα εγω η μαμά και αυτή η κόρη. Να τη συμβουλευω, να της λέω πως να φερθει, πως να μιλήσει, τι να πει. Το κλειδί εδώ ήταν η εμπιστοσυνη, μέχρι να την καταφερω να με εμπιστευτει, μου έβγαλε το λαδι. Και πως το καταφερα? αλλο ολεθριο λαθος μου... μέσω των επιτευγματων που θεωρουσα ότι έκανα, να είμαι άριστη μαθήτρια, να της λένε οι δασκαλοι και οι καθηγητες για μενα τα καλυτερα, να είμαι πάντα η απουσιολόγος, να έχω πάντα άριστους βαθμους. Να πως βγαίνει το αγχος και η τελειομανια...
Ηταν περηφανη για μενα, δεν λεω... Χαιρόταν! αλλά ένιωθα ότι αν χάσω τους βαθμους, χάνω το παιχνιδι. Και οταν περασα πανεπιστημιο, επειδη αλλαξα πολη, έχασα το κινητρο, με επιασε μια άρνηση και δεν μπορούσα να διαβάσω...

Σιγουρα την ερωτηση την εκανα σε ρητορικο επιπεδο, σαν να τα λεγαμε προφορικα και επειδη τ μυαλο αδυνατει να αφομοιωσει ολες τις πληροφοριες μενει σε ενα πως ; εμενα οταν με ρωτανε γα τα δικα μου πως αντεξες ; απαντω πως δεν ειχα αλλη λυση.

οταν λοιπον ελειπες εκει αρχισες να καταλαβαινεις τι σου ειχε δημιουργησει η σχεση σας ; εκει ουσιαστικα περασες τα ζορια με τον εαυτο σου ;

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

οταν λοιπον ελειπες εκει αρχισες να καταλαβαινεις τι σου ειχε δημιουργησει η σχεση σας ; εκει ουσιαστικα περασες τα ζορια με τον εαυτο σου ;

---

Οχι δεν αρχισα να καταλαβαίνω. Αρχισα να βιώνω τις συνέπειες. Συνειδητα δεν το καταλαβαινα...Δεν ξερω αν καταλαβαίνεις τι εννοώ.
Δεν μπορούσα να διαβασω, έλεγα βαριεμαι, δεν καταλαβαινα οτι δεν εχω το κινητρο γιατι τοσα χρονια διαβαζα για να είμαι Η αριστη μαθήτρια.
Πατωσα κοινωνικα σε παρεες, έλεγα φταιει που είμαι ντροπαλή και συνεσταλμενη, δεν εχω χρηματα να βγαινω πολύ, δεν μιλάω πολύ, τα παιδιά εδώ είναι κοινωνικά ξεπεταγμενα και ανετα οικονομικά. Ειχα παρεες με παιδια επισης συνεσταλμενα και διαβαστερα.
Πατωσα εμφανισιακά, πηρα σχεδον 20 κιλά, γιατί, άλλο ολεθριο λαθος, θεωρουσα την υγεια μου δεδομενη, το γυμναστηριο σπαταλη χρηματων και τα αθληματα χασιμο χρονου για τους τεμπεληδες.
Γκομενικα πατωσα γιατι αρεσα σε τυπους που δεν μου αρεσαν και μου αρεσαν τυποι που δεν τους αρεσα τελικά. Και δεν κινητοποιηθηκα να κυνηγησω ευκαιριες γιατι απλα πιστευα ότι αυτα δεν τα επιδιωκεις, αν ειναι θα έρθει.

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

Οχι δεν αρχισα να καταλαβαίνω. Αρχισα να βιώνω τις συνέπειες. Συνειδητα δεν το καταλαβαινα...Δεν ξερω αν καταλαβαίνεις τι εννοώ.

---

Νομιζω πως ναι καταλαβαινω ακριβως τι εννοεις. Στο τωρα λοιπον θελεις να κανεις μια επανεκιννηση ; μια αλλαγη ; εναν απολογισμο και να κλεισεις μεσα σου οτι σε στοιχειωνει τοσα χρονια; κακα τα ψεμματα η σχεση με την μητερα ειναι κομβικης σημασιας ολοι το δηλωνουν ανεξαιρετως.

Την εκανα την επανεκκινηση.
Γυρισα σπιτι λόγω κρίσης, αν ζουσε δεν υπηρχε περιπτωση να ζω μαζί της, δεν θα το αντεχα.
Εχασα τα περιττα κιλά, 20 κιλα δεν τα λες και λιγα.
Κάνω καθημερινά τις δραστηριοτητες μου, περνάω όμορφα. Απλά θελω να αποκτησω τη συγκεντρωση που ειχα για να συνεχισω τη δουλειά μου, μου λείπει η δουλειά, νιώθω οτι έχω μεινει πισω επαγγελματικά.

Μπραβο για τοσες αλλαγες !!!
Προς το παρον θα σε καληνυχτισω αλλά αν ειναι θα μπαινω στο θρεντ σου να τα λεμε.
Λογω κρισης επαγγελματικα ηθελα να ηξερα ποσο ευνοικο ειναι το κλιμα για την ανελιξη.

Θα μιλαμε.

Απολογισμος και να κλεισουν οι λογαριασμοι ειναι πολυ δυσκολο, δεν ξερω αν θα τα καταφερω ποτε.
Γιατί σιγα σιγα συνειδητοποιω τί μου εχει κάνει. Οταν τα ζεις, παιζεται η επιβιωση σου, δεν δινεις σημασία. Ισως και εγω για να με προστατευσω δεν ειχα ερθει ποτε αντιμετωπη με οσα ελεγε και εκανε. Τι συναισθηματα μου προκαλουσε δηλαδη. Τα καταπινα!

Η παιδικη ηλικια ειναι σημαντικη αλλα δεν ειναι καθοριστικη.αφου εχεις εντοπισει οτι εκανες πραγματα και ειχες καθορισμενες συμπεριφορε ς για να ικανοποιεις τις προσδοκιες της μητερας σου που λες και της κοινωνιας σε δευτερευοντα ρολο ειναι το πρωτο βημα για την αυτογνωσια.το μονο που μπορεις να κανεις σε οτι αφορα το μεγαλωμα που ειχες απι τους γονεις σου ειναι να τους αποδεχτεις και να τους συγχωρεσεις.εχω παρει και εγω πολλους δρομους αλλα ειναι μονοδρομος αυτο που αναφερω δοκιμασμενα πραγματα.ψυχοθεραπεια που αναφερετε στο παρελθον και στα παιδικα βιωματα ειναι η φρουδικη.η γιογκα θα σε βοηθησει και οποιοδηποτε μεθοδος που βλεπει ολιστικα τον ανθρωπο σωμα νου πνευμα.

Παιδιά εγώ έχω διάγνωση τέτοια αν και πιστεύω είναι λάθος παρόλαυτα άμα θέλετε να σας πω το οτιδήποτε μπας και τους συγχωρήσετε και σωθείτε εσείς

Σαε ευχαριστώ για τις απαντήσεις!

Η σωματική ψυχοθεραπεία ξέρετε τί ακριβώς είναι πρακτικά? γιατί ορισμό διάβασα γκουγκλαροντας. Ναι κάτι ολιστικό θέλω επειδή έχω ενα αυτοανοσο που στρωνει βεβαια με διατροφή, γυμναστική, φροντίδα κλπ.
Αλλα το να παω σε εναν ψυχοθεραπευτη και να μιλάω-μιλάω-μιλάω δεν το θελω, το έχω κανει. Θέλω κάτι πιο παρεμβατικό.

Και επίσης να σας ρωτησω, αυτό το <<βιώνω το θυμό μου>> τί σημαίνει?

Οκ νιώθω θυμό. Πρέπει να τα σπάσω όλα, να τα κάνω λαμπόγυαλο για να εκφρασω το θυμό μου? και αν δεν εκφραστώ έτσι, σημαίνει ντε και καλά ότι καταπίνω τα νευρα μου άρα μελλοντικά θα τα βρω μπροστα μου χειρότερα??
Πως μπορω να βιωσω το θυμό μου σε όλο το εύρος του και να τον ξεπεράσω με εναν τρόπο θετικό για μενα??

Οταν εισαι θυμωμενη κανε προπονηση αφου λες οτι γυμναζεσαι η αναπνοες.για κατι αμεσο και παρεμβατικο σαν επειγον χειρουργειο δεν ξερω κατι.αυτο που ξερω ειναι οτι θα χρειαστεις χρονο για αυτα που σου προανεφερα για συγχωρεση και γιογκα και τις ολιστικες μεθοδους.σωματικη ψυχοθεραπεια δεν ξερω αν υπαρχει η γκεσταλτ νομιζω σαν προσεγγιση εχει κατι βιωματικα σε συναρτηση με χορο με εχουν πει.

Βιώνω τα συναισθήματα μου σημαίνει τα νιώθω τα επεξεργαζόμαι αλλά δεν τα αφήνω να με επηρεάσουν δηλαδή νιώθω θυμό φόβο κλπ αλλά παραμένω ψύχραιμος δεν με επηρεάζει θέλει πολύ γυμναστική για να το πετύχεις αυτό εγώ το πέτυχα αλλά θέλει να διαχειρίζεσαι τα συναισθήματα σου εσύ σα γυναίκα λογικά μπορείς να το κάνεις να νιώθεις δηλαδή το συναίσθημα αλλά να μη σε επηρεάζει με προπόνηση γίνεται έτσι νομίζω εγώ δεν είμαι σίγουρος ακριβώς τι σημαίνει

Επίσης όταν έχεις θυμό η κάποιο άλλο αρνητικό συναίσθημα και κανείς γυμναστική όσο μπορείς χωρίς να πιέζεσαι κατευθείαν φεύγει όπως επίσης όταν πιάνεις τη φόρμα σου όλα λειτουργούν άψογα μυαλό και σώμα αλλά θέλει κάθε μέρα