Originally Posted by
Constantly curious
Εμενα μου ακουγεσαι συνειδητοποιημενος. Αυτο ειναι το πρωτο δυσκολο σκαλοπατι. Το δευτερο ειναι να μας ριμαδο αποδεχθουμε για αυτες τις τασεις μας ή γενικως για οτιδηποτε λαθος καναμε. Να μαθουμε να λεμε στον εαυτο μας -ΟΚ τα εκανες σκ@@@@@- αλλά προσπαθεις μη σε ισοπεδωνεις. Ειδικα τις στιγμες που σκαει η επιθυμια για προκληση αυτο πονου.
Εγω δεν μπαινω σε προσωπικη ατιπαραθεση οσους μηνες ειμαι εδω. Ο καθενας ξερει τους δικους του δαιμονες, τις δικες του μαυρες στιγμες, αν μη τι αλλο αν αρχισουμε τα ποιος υποφερει πιο πολυ απο ποιον ε- και εδω μεσα θα επαναλαβουμε αυτο που γινεται εκει εξω-
Σημασια εχει, εσυ,εγω και αλλα τοσα μελη εδω και αλλοι τοσοι ανθρωποι που ειναι εκει εξω και δεν εχουν ουτε καν την πολυτελεια του ιντερνετ αν μπουν εδω μεσα να νιωσουν λιγοτερο μονοι, λιγοτερη πικρα, λιγοτερη αποξενωση.
Για αυτο απο εμενα εχεις συν οτι ομολογεις και καταθετεις την ωμη σου αληθεια και υπερασπιζεσαι στη τελικη αυτο που ησουν - ενα κομματι σου - γιατι δεν εχουμε μονο ενα, εχουμε πολλα !!!
Προσπαθω να αποδεχθω πως για οσο θα ζω θα παλευω με τις φωνες μου τις αυτο καταστροφικες, τι να γινει, ετσι ειμαι. Αλλά ενα πολυ πολυ πολυ σημαντικο κλειδι ειναι να εχουμε σωστους συμμαχους. Εγω πχ δεν ειμαι κατανοητη απο το αμεσο περιβαλλον. ΠΟΤΕ δεν ημουν. Ετσι πιστευα οτι ειμαι παρεισακτο ατομακι. Ακομη και οταν πηρα επιβραβευση, πετυχα στοχους μπλα μπλα, βαθια μεσα μου δεν μπορουσα να το νιωσω. Δεν το ενιωθα. Αυτο ειναι κατι που συνειδητοποιω τωρα. Το κενο. Ποσο κενο ειχα μεσα μου.
Προσφερεις εθελοντικη δραση σε καποιο οργανισμο απεξαρτησης ?
Πολλες φορες σκεφτομαι πως οταν ξανα σταθω στα ποδια μου θα ηθελα να βοηθαω αφιλοκερδως ανθρωπους, για να νιωσεις χαρα προσφερεις αλλα πρεπει να ξερεις οτι το κανεις για αυτο και για αυτο τον λογο, να μην εχεις ηλιθιες προσδοκιες. Πιστευω ειναι θεραπευτικο.
Το τραγικο- ειρωνικο της υποθεσης ειναι οταν βλεπω και ακουω ανθρωπους που εχουν πχ καταθλιψη δεν το ομολογουν πινουν το κ@@@@ τους και σχολιαζουν ρατσιστικα πχ εναν παχυσαρκο ή εναν με ψυχικη ασθενεια. Εκει λεω - Μα ποσο παραλογο να χωνεψει ενας ανθρωπος ? Εγω ειμαι η τρελη και η αρρωστη ή εσεις ?
Νομιζω ολοι ψιλο περναμε απο τετοιες φασεις.