Originally Posted by
Nox
Περίφημα! :rolleyes: Τα τελευταία δύο χρόνια, η ζωή μου προσεγγίζει το αρχέτυπο του ερημίτη. Ενώ τα προηγούμενα χρόνια, παρά τα ψυχολογικά μου, πέρασα μια χρυσή εποχή όπου απέκτησα αρκετούς φίλους και φίλες διότι το είχα απωθημένο που στο σχολείο δεν είχα φίλους! Τώρα χαθήκαμε όλοι. Οι περισσότεροι ήταν συμφοιτητές, άλλοι γύρισαν στις πόλεις τους, άλλοι πήγανε εξωτερικό, μια φίλη μου γύρισε στον τόπο της, παντρεύτηκε έκανε και παιδί. Και τέλος διέκοψα πλήρως τις σχέσεις μου με έναν φίλο που κάναμε χρόνια παρέα, διότι δεν ήταν καλός χαρακτήρας, είχε τα προσωπικά του κόμπλεξ και του άρεσε να με μειώνει. Τώρα είμαι ελεύθερος και ωραίος, ούτε σχέση έχω, ούτε φίλους έχω. Είχα ευκαιρίες να βγω έξω για ποτό/καφέ, αλλά δεν με ενδιαφέρει.
Δεν ήταν σίγουρο, αλλά πιθανόν και σε σχέση με κοπέλα θα μπορούσα να βρίσκομαι αυτή την στιγμή, είχα πάρει πρόσφατα το τηλέφωνο μια όμορφης γυναίκας, φαινόταν να την ενδιαφέρω, αλλά μετά δεν ένιωθα καλά, με έπιασαν και τα κόμπλεξ κατωτερότητάς μου, φοβίες κτλ και δεν την πήρα τηλέφωνο. Τώρα μου αρέσει η ηρεμία μου και δεν έχω διάθεση για κάτι άλλο.
Περνάω εβδομάδες ολόκληρες χωρίς να βγω από το σπίτι, πίνω πολλά Energy Drinks και καφέδες για να νιώσω καλά, ώστε να μπορώ να συγκεντρώνομαι (χωρίς την καφεΐνη νιώθω να μην έχω διάθεση για τίποτα), διαβάζω βιβλία, παίζω Videogames, σερφάρω όλη μέρα στο ιντερνέτ σαν εθισμένος και κοιμάμαι περίεργες ώρες, δεν έχω συγκεκριμένο ωράριο. Την άλλη φορά είχα ένα μήνα να βγω από το σπίτι, αλλά δεν έγινε και τίποτα. Φυσικά ψάχνω και αγγελίες εργασίας, μπας και βρω κάτι. Καλά που έχω τους γονείς μου να με συντηρούν αυτήν την περίοδο, αλλιώς δε θα είχα ούτε να φάω, ούτε τίποτα.