Υπάρχει φως στο τούνελ

Εγώ το θέμα υποτροπών το βλέπω σαν μέρος της πάθησης από την στιγμή που δεν υπάρχει ίαση.Τα φάρμακα σε καλύπτουν ένα 70% στην σχιζοφρένεια και υπάρχουν κάποιες συνθήκες που μπορεί να την πυροδοτήσουν ακόμα και αν τα παίρνεις σωστά. :( Με φοβίζει η αλήθεια είναι.Θα ήθελα να είμαι σταθερός και να μη ξαναπάθω επεισόδιο ξανά αλλά είναι αρκετά δύσκολο.Ενας από τους μεγαλύτερους στόχους αν όχι ο μεγαλύτερος είναι να μη ξαναυποτροπιάσω.

Δεν ξέρω τι να πιστέψω στα περι ψυχιατρικής.Υπάρχουν θεωρίες αλλά όχι αποδείξεις.Υπάρχουν φάρμακα αλλά όχι λύσεις.Δεν ξέρω σε τι ευθυνομαι προσωπικά εγώ και σε τι το περιβάλλον μου ή τα γονίδια μου.

Νομίζω το να κάνουμε ότι μπορούμε για να πάρουμε την ζωή στα χέρια μας , να αναδυθούμε από τις στάχτες μας και να δημιουργήσουμε μια φιλοσοφία ζωής που θα μας πάει μπροστά είναι το βασικότερο.Εγώ το βλέπω σαν ευκαιρία να πλάσω κάτι καινούριο.Από κει και πέρα ακόμα και οι άνθρωποι που δεν έχουν κάποιο πρόβλημα υγείας δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει η ζωή.

Σειριε α ν εχω καταλαβει καλά εγω εχω κλινικης μορφης προδιαθεση και μη ιασιμη καταθλιψη. Δηλαδη στοχος μου να ειμαι παντα στο οριο και να κανω ο,τι καλυτερο μπορω για να μην ξυπνησω κανα πρωι και μου φαινεται παλι η ζωη αγνωστη κ δεν σηκωνομαι απο ενα κρεββατι. Ειχα διαβασει ενα αρθρο που μιλουσε στα αγγλικα για την διαχρονικη καταθλιψη και ποσο πεισμα θελει να το ψιλο αφηνεις στην ακρη και να αντιδρας που λεει και ο ελις να πηγαινεις κοντρα ας πουμε και να λες, οχι ρε παιδι ... εγω επιλεγω ΖΩΗ.

Νομιζω πως οπως αν ενας ανθρωπος εμφανισει καρκινο και τον νικησει και μετα ζει με τον φοβο τυχον επανεμφανισης καπως ετσι ειναι και οι μαχες με τις ψυχικες νοσους. Το σωστο λεει ειναι ζεις χωρις την σκεψη αυτη. Τι θα γινει αν ξανα παθω το ιδιο ; απλα ειμαι σε κομβικο σταδιο μιας μεταμορφωσης που δεν ξερω ποιος εαυτος θα υπερισχυσει. Ο υγιης που με κοπο χτιζω ή ο αρρωστος ;

Θα υπερισχύσει αυτόν που τρέφεις!!! :D

Εγώ άλλαξα όλο το σκεπτικό μου κάνω διατροφή μέχρι ένα βαθμό γυμναστική ένα δίωρο τη μέρα παίρνω τα φάρμακα μου σωστά δεν παίρνω συμπληρώματα προσέχω τον εαυτό μου κι έχω αυτοπεποίθηση ότι δε θα το ξαναπΆθω λόγω γυμναστικής δέκα χρόνια μετά είμαι σε άψογη κατάσταση και σιγά σιγά θα κόψω φάρμακα και θα το ρίξω στη γυμναστική και στη διατροφή όχι υπερβολικά αλλά μέχρι ένα σημείο θα το πάω περιμένω να αρχίσω τη μείωση για να το τερματίσω

δηλαδη ο elis θεωρει παιδικες διαταραχες ας πουμε την αντικοινωνικη και την σχιζοσυναισθηματικη...και πριν προλαβει κανας φωστηρας να πει οτι η αντικοινωνικη ειναι επιλογη τοτε καλο θα ναι να αναρωτηθει γιατι υπαρχει σαν διαταραχη επισης λεμε για το στιγμα των ψυχωσεων αλλα κανςις δεν λεει για το στιγμα της αντικοινωνικης σε περιπτωση εγκληματικης πραξης ο ψυχωτικος υποβαλεται σε θεραπεια ενω ο αντικοινωνικος βγαζει τουφα και ξανακανει τα ιδια κατα την αποψη οι αντικοινωνικοι πρεπει να υποχρεουνται απο τα δικαστηρια να υποβαλονται σε θεραπεια αλλιως να βγαζουν τουφα και οι σχιζοφρενεις τι ειναι αυτοι ειδικη κατηγορια; οπως υπαρχει ανωμαλια στο μυαλο ενος ψυχωτικου ετσι υπαρχει και στου αντικοινωνικοι και για να σας προλαβω ναι ο ψυχωτικος αν κανει κατι το κανει γιατι δεν εχει επαφη ο αντικοινωνικος το κανει γιατι εχει αδυναμια να ελεγξει τον εαυτο του αμα δεν ξερετε πως ειναι αυτο το πραγμα μην μου απαντησετε καν

Θεωρώ παιδική αρρώστια την κατάθλιψη και το άγχος μέχρι ένα βαθμό σοβαρό δηλαδή έχω φτάσει δύο φορές στην κατάθλιψη να μην μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι και τις δυο το ξεπέρασα την ψύχωση δεν μπορώ να την ξεπεράσω με τίποτα άγχος είχα πάντα κοινωνική φοβία την ξεπέρασα αυτά που ξέρω και ξεπέρασα τα θεωρώ παιδικές ασθένειες εσύ μιλάς για κάτι που δεν ξέρω αλλά είναι σοβαρό κατάθλιψη και άγχος φεύγουν όπως σε περιέγραψα σε δύο τρία χρόνια εγγυημένα τα άλλα δεν τα έπαθα δεν τα ξέρω

σαυτα που ειπες τωρα συμφωνω εξαλου οσον αφορα το θεμα της καταθλιψης η δικια μου προσωπικη γνωμη ειναι πως καποιος πρεπει να δοκιμασει πρωτα αλλα πραγματα πρωτου παρει αγωγη π.χ. εγω για την καταθλιψη και το αγχος εχω ας πουμε το τρεξιμο που ειναι αρκετα θεραπευσιμο καθως παραγει ολες τις ουσιες στον εγκεφαλο σεροτονινη ενδορφινες κλπ οσο για την σχιζο νομιζω ειναι δυσκολο να το μαζεψει καποιος επειδη ειναι συνολο διαταραχων αν δεν απατομαι ισως να κανω και λαθος

Όλοι εδώ μέσα η κατάθλιψη έχουν η άγχος η είναι πυροβολημένοι λίγοι έχουμε σοβαρό πρόβλημα

εγω πρωτη διαγνωση εχω εθισμενη προσωπικοτητα και για μενα ειναι το πιο σοβαρο για το οποιο πρεπει συνεχεια να κανω κατι δευτερον εχω μερικα χρονια παραληρημα επερνα και εκοβα τις αγωγες οποτε ηθελα και ξανα υποτροπιασα με σοβαρες παρανοιες αρση αναστολων ευερεθιστοτητα και βια οπως εχουμε ξαναπει περνω παλι αγωγη με αντιψυχωτικα απλα απ οτι καταλαβα η γιατρος μου ψαχνει να βρει αν εχω και κατι αλλο γιατι της ειπα οτι στις βιαιοπραγιες ηξερα τι εκανα αλλα δεν μπορουσα να με κοντρολαρω και δεν ενιωθα τυψεις βασικα ημουν δημοσιος κινδυνος σε 6μηνες υποτροπης βιαιοπραγησα 3 φορες συν τραμπουκισμους και απειλες κυριολεκτικα δεν ειχα αναστολες τι να πω δεν ξερω τωρα εχω μαζευτει καπως

Πρέπει να παίρνεις τα φάρμακα απαραίτητα αυτό είναι σίγουρο τώρα δεν ξέρω με τις ουσίες τι παίζει και τα φάρμακα από εκεί και πέρα δεν τα ξέρω τα δικά σου καθόλου το μόνο που είναι σίγουρο ότι πρέπει να δεις τα πράγματα πιο χαλαρά για το καλό σου όπου και να είσαι συνέχεια θα μπλέκεισ αλλιώς

ειμαι σε αποχη απο ουσιες και αλκοολ 1 χρονο και περνω μονο αντιψυχωτικα στην τελευταια υποτροπη ειχα συνεχεια παραληρημα ασταματητα ημουν σε τρελα επισης ειχα μεγαλη ταχυτητα σκεψης περιεχομενο των παραληρηματων ηταν διαβαζουν τις σκεψεις μου και εγω τις δικες τους ακουγα τις σκεψεις μου δυνατα με παρακολουθουσαν με καταδιωκαν στο δρομο ενιωθα οτι υπηρχε καμερα μεσα στο κεφαλι μου οτι μου κανουν ψυχολογικο πολεμο εβλεπα κρυφα μηνυματα οταν μου μιλαγαν κτλπ επισης απαντησε μου σεμια αποροια το τελευταιο διαστημα πριν ξεκινησω παλι αγωγη εβλεπα προσωπα γνωστον μου σε προσωπα αλλονων πολυ καθαρα μολις πηγαινα να τους χαιρετησω αλλαζε η οψη αυτο ειναι καμια ψευδαισθηση η απλα τιποτα; επισης τωρα εχω σταματησει με επιθετικοτητα και βιαιοτητες ειμαι πιο κουλ απλα εχω πολυ κενο και απαθεια δεν νιωθω τυψεις και ας πουμε δεν συμποναω απλα με την αγωγη εκτος απο τις παρανοιες μπηκαν χαλιναρια επισης στην παρορμηση και στις ανυπαρκτες αναστολες...αυτο

Όλα αυτά που λες είναι ψυχωτικα όλα ένα προς ένα και ένα έφτανε εσύ τα έχεις όλα τα φάρμακα είναι απαραίτητα δεν το συζητώ για μια πενταετία το λιγότερο

Quote:

---

Originally Posted by elis

Όλα αυτά που λες είναι ψυχωτικα όλα ένα προς ένα και ένα έφτανε εσύ τα έχεις όλα τα φάρμακα είναι απαραίτητα δεν το συζητώ για μια πενταετία το λιγότερο

---

Και μετά θεραπεύεσαι elis;

Γιατι την λες "παιδικη" βρε ελακο ; οταν ουτε να βαλεις νερο μπορεις, ουτε να φας, ουτε να δουλεψεις, ουτε να μιλησεις, ουτε να κουνηθεις.. ζωντανος νεκρος. εγω ετσι περασα το βαρυ μ επεισοδιο και απο τοτε δεν θελω ουτε κατα διανοια να επιστρεψω εκει πισω. δε φτανει που ημουν εκτος ειχα και πολλη πιεση απο το περιβαλλον. δεν ξερω αν ειναι καλο κακο - καταλαβαινα οτι εχω πεσει πολυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ υυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ αλλά οταν αρχισα να σκεφτομαι καθε μερα αυτοχειρια ειπα οκ ---- ξανα τρεχουμε για αγωγη---

γιατι ομως παιδικη ; εννοεις οτι ειναι απλη ; οτι ειναι θεμα παιδικων καταλοιπων και απωθημενων ;

Quote:

---

Originally Posted by serios

Εγώ το θέμα υποτροπών το βλέπω σαν μέρος της πάθησης από την στιγμή που δεν υπάρχει ίαση.Τα φάρμακα σε καλύπτουν ένα 70% στην σχιζοφρένεια και υπάρχουν κάποιες συνθήκες που μπορεί να την πυροδοτήσουν ακόμα και αν τα παίρνεις σωστά. :( Με φοβίζει η αλήθεια είναι.Θα ήθελα να είμαι σταθερός και να μη ξαναπάθω επεισόδιο ξανά αλλά είναι αρκετά δύσκολο.Ενας από τους μεγαλύτερους στόχους αν όχι ο μεγαλύτερος είναι να μη ξαναυποτροπιάσω.

Δεν ξέρω τι να πιστέψω στα περι ψυχιατρικής.Υπάρχουν θεωρίες αλλά όχι αποδείξεις.Υπάρχουν φάρμακα αλλά όχι λύσεις.Δεν ξέρω σε τι ευθυνομαι προσωπικά εγώ και σε τι το περιβάλλον μου ή τα γονίδια μου.

Νομίζω το να κάνουμε ότι μπορούμε για να πάρουμε την ζωή στα χέρια μας , να αναδυθούμε από τις στάχτες μας και να δημιουργήσουμε μια φιλοσοφία ζωής που θα μας πάει μπροστά είναι το βασικότερο.Εγώ το βλέπω σαν ευκαιρία να πλάσω κάτι καινούριο.Από κει και πέρα ακόμα και οι άνθρωποι που δεν έχουν κάποιο πρόβλημα υγείας δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει η ζωή.

---

Να προσφέρω ελπίδα - ελπίζω όχι φρούδα - λέγοντας ότι υπάρχουν δύο περιπτώσεις αποθεραπείας από την σχιζοφρένεια σύμφωνα με το ντοκυμαντέρ Take These Broken Wings το οποίο σκηνοθέτησε ο πρώην ψυχοθεραπευτής Daniel Mackler. Η μια αποθεραπευμένη λέγεται Joanne Greenberg και η δεύτερη Catherine Penney. Η πρώτη εκ των δύο προχώρησε στη συγγραφή σχετικών βιβλίων. Οι εκθέσεις και οι μελέτες οι οποίες αναφέρονται μέσα στο ντοκυμαντέρ υπάρχουν και πράγματι αποτυπώνουν τα συμπεράσματα τα οποία αναφέρει ο Robert Whitaker. Υπάρχουν διαθέσιμα στο διαδίκτυο για όποιον γνωρίζει αγγλικά και θέλει να τα διαβάσει ο ίδιος.