Μεγαλο ζορι με φιλικη σχεση

απλα μου την δινει που ειναι καλοκαιρι και δεν το αξιοποιω οπως θα ηθελα-φανταζομουν γιατι ειναι η εποχη που νιωθω πιο ζωντανος...

Καλα και αποψε ηταν το κατι αλλο.

Η Β με χαιρετησε εντελως ψυχρα και με ξυνιλα στο προσωπο...

Μετα μιλουσαν, σημασια 0 σαν να μην υπαρχω(προσπαθουσα να συμμετασχω, εμοιαζαν να μην ακουνε απλα ηταν απορροφημενες). Μετα αρχισαν να καυχιουνται για το παρτι και το ποσο ωραια το διοργανωσανε, πηγα να πω κατι η Β και η Γ με γειωσαν αμεσως (το υποβαθμισαν κατα μια εννοια). Καπακι η μια επαιζε με το κινητο μου το μπλοκαρε και οι αλλες δυο αδιαφορησαν εντελως.
Μιλουσαν εδειχνε η Γ πραγματα στο κινητο της, το εδειξε στις αλλες δυο, εμενα ασυναισθητα οχι... Μπαινουμε στο αμαξι με την εορταζουσα και μεσα σε ενα αστειο που εκανα γιατι μου εδωσε κατι σκουπιδια να πεταξω λεω ααα μα τι ωραιο δωρο και μου λεει ελα μωρε το αξιζεις. Και μου εκατσε καπως...

Η μαμα μου που την ειδε διαφωνει... Της φανηκε καλα απεναντι μου, τι να πω δεν ξερω σημερα παντως ειλικρινα ηθελα απλα να αρχιζω να κλαιω και να φυγω γιατι εμοιαζε εντελως παροδια το ολο πραγμα (εκτος και εαν εγω το πηρα τοσο πολυ κατακαρδα που τι να πω, δεν το πιστευω)..

Βρε παιδακι μου, αφου δεν αισθανεσαι καλα με αυτη τη παρεα τι ασχολεισαι; Εγω δεν θα ειχα βγει καν ξανα μαζι τους...τωρα ειτε ειναι στο μυαλο σου οτι φερονται καπως ειτε δεν ειναι το γεγονος ειναι ενα: εσυ χαλιεσαι παρα πολυ. Και δεν αξιζει να χαλιεσαι, δεν εχουν σημασια οι προθεσεις τους, αν εσυ βγαινεις μαζι τους και θελεις να κλαψεις ποιοε χεστηκε για τις προθεσεις η αν το κανουν καταλαθος η δε ξερω τι αλλο, καλο δεν σου κανει η συναναστροφη μαζι τους παντως.

Δεν ξερω, πες το βλακεια αλλα δεν μπορω να νιωθω οτι εξαφανιζομαι απο ανθρωπους στα καλα καθουμενα χωρις καποια εξηγηση (ειδικα μετα απο τοσα χρονια).
Φοβαμαι να το κανω παρ'ολο που ξερω οτι εχεις δικιο, απλως δεν ξερω τον τροπο...

Και φοβαμαι ισως περισσοτερο γιατι ηταν απο τους λιγους ανθρωπους που ενδιαφεροταν στο παρελθον..
Απλα τωρα δεν ξερω τον λογο που σταματησαν και εαν ειναι απλα επειδη αποφασισα να κανω το βημα να παω στο πραιντ τοτε δεν ξερω μου φαινεται εντελως χαζο...

Σε καταλαβαινω...αλλα μια οποιαδηποτε σχεση, ειτε ερωτικη ειτε φιλικη πρεπει να κρινεται στο παρον...στο παρελθον μπορει να μας ταιριαζε, να ηταν ολα καλα και μελι γαλα, αλλα δεν μπορεις να προχωρας εχοντας στο μυαλο σου μια πλαστη εικονα για τη ποιοτητα της σχεσης που απεχει απο τη πραγματικοτητα επειδη εστιαζεις στα καλα του παρελθοντος. Αν φανταζεσαι οτι μενει ιδια ενω δεν ειναι εισαι σε αρνηση...η κατασταση παραμενει καλη μονο στη φαντασια σου δλδ. Και παλι δυσανασχετεις.
Αν αποφασιζες να κοψεις επαφη δεν θα το εκανες ξαφνικα, εχεις εκφρασει τη δυσαρεσκεια σου. Αν σε ρωτουσαν να πας καπου θα μπορουσες απλα να πεις δε θελω να ερθω γιατι αυτο και αυτο και νιωθω ετσι και δε θα χαλαω τη ζαχαρενια μου. Και τελος. Χανεσαι. Και με μια δυο τρεις φορες δε θα σε ψαξουν και πολυ.
Καταλαβαινω γιατι σου ειναι δυσκολο...αλλα επειδη ηταν απο τους λιγους ανθρωπους που ενδιαφερονταν στο παρελθον δε σημαινει οτι σε θα βρεις καινουριους ανθρωπους που θα ενδιαφερονται και θα ενδιαφερεσαι κι εσυ για αυτους. Ελεος με αυτο το παρτι και το πραιντ, στη τελικη προσπαθησε να βρεις καινουρια παρεα που θα πηγαινε μαζι σου τουλαχιστον. Να δεις πως θα μπει η καθε πυροβολημενη σε δευτερο πλανο αν νιωσεις ωραια και ο εαυτος σου με αλλη παρεα. Βασικα απο το να στενοχωριεμαι ετσι θα προτιμουσα να μην ειχα καθολου παρεα.

Μωρε παρεες οπως λες υπαρχουν, απλα εχουν χαραξει την δικια τους πορεια η/ο καθενας και δεν ειναι αμεσα διαθεσιμοι... Εχεις δικιο... Ισως θα επρεπε να εκτονωσω την ενεργεια μου με το παρον θεμα στο να σηκωσω μια φιλη μου απο την καταθλιψη που εχει πεσει πχ.

Θελω να βρεθουμε και αυριο να δωσω το δωρο μου στην εορταζουσα να ξεμπερδευω και με αυτο και να μην εχω στο μυαλο μου οτι υπαρχουν ανοιχτες εκρεμμοτητες μαζι τους και μετα οτι ειναι να γινει θα γινει...

Οσο σκεφτομαι οτι εχω την υγεια μου και καθομαι και χολοσκαω για αυτο δεν ξερω, εκνευριζομαι και μαζι μου. Αντε απο κει πια, ποτε στην ζωη μου δεν υπηρξα ανθρωπος που παρακαλουσα για αυτα τα πραγματα (ισως γιατι ηταν εκει αυτες καποτε αλλα τεσ πα) και την προηγουμενη φορα που καναμε 1.5 χρονο να μιλησουμε δεν επαθα και κατι... Θα προσπαθησω να το βαλω καλα στο κεφαλι μου αυτο... Απλα σημερα σκαλωσα γιατι πηγα ηρεμος και με διαθεση και με γειωσαν πανηγυρικα. Ειδικα αυτη την ξυνιλα στα μουτρα της αλληνης οταν με χαιρετησε δεν μπορω να την βγαλω απο το μυαλο μου, κυριως γιατι δεν της εκανα τιποτα.

Και ειλικρινα βαρεθηκα να καθομαι εγω να απολογουμαι ασκοπα συνεχεια ενω οταν υπαρχει θεμα απο μεριας τους δεν λενε ποτε τιποτα, βρες το κουραγιο κουκλα μου και πες μου ανοιχτα τι σε πειραζει...Αλλιως ξεχασε το. Καθε φορα τις βγαζω εγω απο την δυσκολη θεση και ανοιγω τις συζητησεις για το παραμικρο.

Σε ευχαριστω παρα πολυ :)

Τιποτα, πολυ καλα τα λες, σε διαβαζα και το φχαριστηθηκα προς το τελος, ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ ρε χαχαχα
Ειναι κριμα βρε συ να χαλιεσαι τοσο, τιποτα αλλο :) Μη σκας. Θα δεις με το καιρο θα νιωσεις πιο απελευθερωμενος και πιο ηρεμος.

Αντε να δουμε... Ειναι τοσο κριμα ομως να μαλωνω με ανθρωπους και να κοβω επαφες απλα και μονο επειδη ειναι ξεροκεφαλοι...

Δεν χρειάζεται να ξεκόψεις και τελείως, αν μιλάμε για φιλίες χρόνων, όλο και κάτι θα σας δένει...αλλά αυτό το καθημερινό και η ξυνίλα μάλλον σε βλάπτουν....αν αραιώσετε μπορεί αυτά να λυθούν και όταν βγαίνετε όλοι μαζί μια στο τόσο να χαίρονται και αυτές και να περνάτε ωραία..........

Δεν παει ετσι με τις συγκεκριμενες, δεν συμβιβαζονται. Η καθε μερα η καθολου...! :( Αλλιως θα το ειχα κανει ηδη.

Ε άντε γεια τότε.......
Δεν ξέρω, άμα είχες δουλειές τι θα έκαναν?

Θα σου φερω ενα παραδειγμα οκ;

Η μια εχει αγορι το οποιο ειναι φανταρος.

Μπορει εμεις μεταξυ μας να κανουμε να βρεθουμε 1 εβδομαδα.
Το παιδι θα ερθει για 1 εβδομαδα πχ ανα 2-3 εβδομαδες.

Μπορει να θελει να περναει μαζι του ΚΑΘΕ μερα και εμας να μας εχει στο φτυσιμο η να θελει υποχρεωτικα να βγουμε ολοι μαζι.
Εαν δεν θελουν οι αλλες να ρθει το παιδι μαζι μας η ιδια μπορει να πει οτι οκ ειτε θα βγω μαζι του μονο και σας στα @@ μου η θα βγουμε δυο ξεχωριστες παρεες (αυτος με την δικη του και εγω μαζι σας) στο ιδιο μαγαζι προκειμενου να πηγαινοερχομαι να τον βλεπω...

Αυτο το σκηνικο εχει γινει και εγω το περασα σε μεγαλο βαθμο στο ντουκου γιατι λεω ενταξει ειναι εξ αποστασεως νταξει ειναι ερωτευμενη νταξει δε βαριεσαι θα βρεθουμε που θα παει.

Οι αλλες δυο πισω απο την πλατη της ουρλιαζαν και εκαναν σκηνη και ηταν ετοιμες να την δειρουν απο τα νευρα...


Αλλο παραδειγμα. Οταν εχασα τον πατερα μου σε καποια φαση ειχα τις κλειστες μου και δεν ηθελα να βρεθω με ανθρωπο πολυ πολυ. Οι ιδιες βρεθηκαν μεταξυ τους νωριτερα μια μερα (ειχαμε παλι να βρεθουμε 5-6 μερες λογω προγραμματος), με προσκαλεσαν και ειπα οτι οκ δεν πειραζει εφοσον βρεθηκατε εσεις θα τα πουμε αλλη φορα δεν εχω διαθεση. Το πηραν στραβα και θεωρησαν πως δεν εχω αναγκη/δεν θελω να τις δω και δεν τις θεωρω φιλες μου.

Τωρα εαν υπαρξει δουλεια-καφες με αλλο ατομο και δωσεις ακυρο πανω απο 3ις φορες, αρχιζουν και νιωθουν οτι τις γραφεις και οτι αα τωρα βρηκες καλυτερα και δεν μας θες εμας (τουλαχιστον ετσι το αντιλαμβανομαι εγω). Παλαιοτερα που ειχαν και αυτες αλλες παρεες δεν το επαιρναν τοσο πατριωτικα αυτο το τελευταιο τωρα ομως νιωθω πως ετσι το παιρνουν...

Και το κακο ειναι οτι μαζευουν και μετα στα πετανε με νευρα ολα στα μουτρα (στα γενεθλια μου πριν χρονια με ειχαν βαλει στην κυριολεξια σε μια γωνια, ειχαν μαζευτει γυρω μου μεσα στον κοσμο και η Α απλα με ελουζε με προσβολες).

Στην ίδια ηλικία είστε?
Εντάξει τι να σχολιάσουμε εδώ, εμένα ανωριμότητες μου φαίνονται αυτά....
Αυτές ταίριαξαν μάλλον μεταξύ τους , επειδή αυτό το θεωρούν αγάπη,και ότι έτσι είναι οι φίλοι , εσύ τι φταις?

Ναι στην ιδια.

Απλως επειδη μεχρι προσφατα μαζι σε αυτο το πακετο συμπεριλαμβανοταν και ενα οντως πραγματικο ενδιαφερον και συμπαρασταση προσπαθουσα να μειωσω τα δικα μου θελω και πρεπει και να ειμαι εκει για αυτες.

Και οντως σε μεγαλο βαθμο ετσι γινεται, οι ιδιες ομως απο οσο βλεπω δεν μπορουν να καταλαβουν
Σημερα πχ πηγα να πω στην μια οτι δεν ημουν καλα με την ολη κατασταση και μετα το βουλωσα γιατι ηρθαν οι αλλες 2 (η μια εχει οντως σημερα γενεθλια) και μου λεει (η εορταζουσα) ε μας λες οτι δεν εισαι καλα και μετα δεν μας λες τι εχεις..

Ηθελα να της πω, εχθες ουτε που σε ενοιαξε, πηρατε την κουβεντα μονοτερμα για κρεμες αποτριχοσεως, γεννες κλπ και δεν υπηρξε παυση να πω οτι να πως περασατε σημερα; εγω εκανα αυτο, ενιωσα αυτο, ειδα αυτο κλπ. Εσεις, καμια εξελιξη κανενα νεο; αφενος, αφετερου η απαντηση μου ηταν σημερα ειναι τα γενεθλια σου δεν πειραζει, υπαρχει χρονος να συζητησουμε οτι θελουμε (τι περιμενε δηλαδη; οτι θα τα κανω ολα λαμπογυαλο και θα αρχισω να ξερναω παραπονο στα καλα καθουμενα μεσα στα γενεθλια της; Οπως δεν μ'αρεσε οταν μου το εκανε, ετσι ΞΕΚΑΘΑΡΑ δεν θα το κανω και γω, γιατι ξερω ποσο ποναει και ποσο απανθρωπο ειναι. Που ενταξει στην προκειμενη περιπτωση και αυτη δεν πρεπει να καταλαβε οτι με ενοχλησε τοσο ολο αυτο με την αλλη κοπελα γιατι δεν το εδειξα, αλλα να σου πω κατι; ποτε δεν το δειχνω και το παιρνουν σαν δεδομενο ενω ειναι ξεκαθαρα πραξη αγαπης για αυτα τα ατομα, γιατι αλλιως να παω να στηριξω και να ευχηθω σε ενα ατομο, μελος μιας παρεας που νιωθω οτι δεν ειμαι ευπροσδεκτος στο 100%); Και στο κατω κατω μερικοι ανθρωποι ειναι εσωστρεφης και αμα δεν τους ρωτησεις δεν θα μιλησουν, αλλα αυτη αντι για αυτο νιωθει πως απλα δεν την εμπιστευομαι... ΓΙΑΤΙ; Βαζω τον εαυτο μου πανω απο τις ιδιες γιατι ξερω οτι εχουν αναγκη να βγουνε, εχουν αναγκη να βρεθουμε κλπ και για να μην χαλασω ζαχαρενιες ακολουθω ενω μπορει να μην θελω να βγω εγω, οχι μαζι τους αλλα γενικα, γιατι αντιλαμβανομαι το οτι θελουν να βγαινουν συχνα για να ξεχνιουνται, για να μην καθονται μονες τους και τις παιρνει απο κατω και το κανω απο ενδιαφερον (να σημειωθει πως να το πω αυτο θα θεωρηθει στο μυαλο τους οτι τους κανω χαρη, ενω εγω μιλαω για απλο αγνο ενδιαφερον, οχι οτι με ξεβολευουν απο τον κωλο μου και οτι αντε μωρε μια ψυχη που ειναι να βγει... Αλλα γιατι ΟΝΤΩΣ θελω να τις ακουσω), αλλα ολα αυτα περνανε σαν δεδομενα η τα παιρνουν με λαθος ματι.



Οπως επισης και το οτι καθε φορα εγω τις κυνηγαω να μαζεψω τα σπασμενα απο την σχεση μας γιατι πραγματικα θεωρω πως ειναι κριμα να μαλωνουν ανθρωποι στα καλα καθουμενα για τοσο μικρα πραγματα... Αλλα απο ενα σημειο και μετα φτανει και ο ρημαδοκομπος στο χτενι...

Τον φεβρουαριο η εορταζουσα αρρωστησε και επρεπε να τις κανω ενεσεις, ηταν η εποχη που δεν ημουν καλα ειχαν ξεκινησει οι κρισεις, πηγα αρχικα την βοηθησα με την πρωτη και εδειξα στην μανα της, οπως συμφωνησαμε πως να τις κανει και θεωρησα πως ολα ηταν κομπλε. Μετα η μανα της ξαφνικα στραβωσε και δεν ηθελε να κανει τετοια ''μακαβρια'' πραγματα οποτε μου ζητησε να τις κανω εγω. Και μεχρι ενα σημειο πηγαινα (11:00 το βραδυ τωρα να ενοχλεις ξενους ανθρωπους), ε απο ενα σημειο και μετα κλαταρα και δεν το εξεφρασα, απλως φαινοταν στο προσωπο μου, γιατι ηθελε περαν της ενεσης να καθομαι και καμια ωρα να πιανουμε κουβεντα καθε μερα, ενω δεν ειχα να πω τιποτα, ηθελα απλα να γυρισω σπιτι και να κλαταρω. Δεν ελεγα ομως τιποτα, δεν ηθελα να δειξω πως και εγω τραβαω τα δικα μου και ηθελα να ειμαι εκει για αυτην αποκλειστικα, γιατι ηξερα πως το εχει αναγκη( τουλαχιστον αυτη ηταν η προθεση) στο μεταξυ εκανα και μια ''παρατηρηση'' οτι οι γονεις της της συμπεριφερονται πολυ ασχημα (απλα ρωτησα γιατι καθονται και δεν την βοηθανε,δηλαδη σε φαση μα καλα ειναι ο μπαμπας σου στο σαλονι διπλα και δεν αντιδραει; Τι φαση)
Ε στραβωσε! Απομακρυνθηκε, εκανε πως δεν συμβαινει τιποτα και μετα απλα μου τα εψαλε μια και εξω και στο καπακι μια βδομαδα μετα ''ολα καλα ενταξει μην το σκεφτεσαι...'' Που ειχα πλανταξει στο κλαμα και ενιωθα την απορριψη στο πετσι μου...Και μαζι της απομακρυνθηκαν και οι αλλες δυο απο μενα χωρις καποιον ΣΟΒΑΡΟ λογο, απλα σταματησαν να μου μιλανε και επρεπε να τις βρω μια μια και να καθησουμε να συζητησουμε...

Και το λαθος μου ηταν οτι ναι πηγα να το παιξω ''ηρωας'' βλακοδως να αναλαβω κατι που δεν μπορουσα να αναλαβω οντως αλλα για να τις ευχαριστησω μεσα απο την καρδια μου και ας μην μπορουσα να ανταποκριθω και ας μην ημουν καλα. Ουτε ευχαριστω ακουσα ουτε τιποτα.. Μονο οτι ειμαι μαλακας και εγωιστης και πως ενα πραγμα μου ζητησε και το εκανα ανορεκτα και πως δεν θα με ξαναεμπιστευτει...

Πραγματικα τα γραφω αυτα με ντροπη γιατι με τον εναν η τον αλλον τροπο νιωθω πως οντως φταιω για αυτο το σκηνικο που περιγραφω και πως ημουν οντως ο κακος της υποθεσης αλλα θα θελα και μια δευτερη αντικειμενικη γνωμη αν γινεται...

Nαι εμείς πόσο αντικειμενικοί μπορούμε να είμαστε, αφού ξέρουμε μόνο τα κακά? Εσύ ξέρεις αν έχουν καλά και τι σου προσφέρουν....
Εμένα γενικά δεν μ΄αρέσουν αυτά ... δεν νομίζω και όλα αυτά που λες εσύ να τα βλέπουν και να τα εκτιμάν, και δεν νομίζω να βλέπουν και κάτι άλλο πέρα από τον εαυτό τους....
Και αν τώρα η σχέση σας έχει φτιαχτεί έτσι δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να αλλάξει αυτό. Μωρά δεν είναι ηλικιακά τουλάχιστον....
Ε εσύ ξέρεις.......