Είμαι 29 και δεν είχα ποτέ κοπέλα

Κοίτα δεν είναι κακό να πλησιάζεις μια κοπέλα είτε στο μπαρ είτε στο παγκάκι είτε οπουδήποτε αλλού... έχει τύχει να πάμε 3 κορίτσια να κάτσουμε κάπου και μετά απο λίγο να έχουμε γίνει 6 8 10 και μάλιστα κάποιος απο κεί μου την έπεφτε κ όλας (δεν έγινε κάτι γιατί ήταν φουλ ανώριμος...). Τεςπα... Το θέμα είναι πως θα πλησιάσεις τον άλλον... ένα "κορίτσια στην υγειά μας" (στο κλαμπ) ή κάπου έξω ένα εύστοχο σχόλιο για κάτι που υπάρχει εκεί γύρο είναι πολύ καλή ιδέα... απο κει και πέρα να είσαι άνετος... σκέψου ότι είναι φίλες σου και τις ξέρεις από παλιά...
Σίγουρα μπορεί να φας και άκυρο... αλλά έτσι είναι η ζωή...θα ήταν πολύ βαρετή αν ήταν όλα εύκολα... απλά να μη σε ρίχνει αν κάποια σε κοιτάξει κάπως ή σε πει τίποτα περίεργο... υπάρχουν και οι "γλυκούλες" κοπελίτσες που το παίζουν κάποιες... αλλά δεν πτοούμαστε...
Και ότι και να γίνει θα το θυμάσαι σε λίγα χρόνια και θα γελάς... Δεν είναι εύκολο αν δεν το χεις ξανακάνει αλλά όπως έμαθες να γράφεις το δημοτικό, έτσι θα μάθεις και αυτό... και απ ότι φαίνεται τα πας καλά με τα μαθήματα... ;)
Όσο για το ότι είσαι παρθένος δεν είναι και τόσο κακό... δες καμια τσοντούλα να μάθεις τα βασικά και αυτοσχεδίασε... δεν είναι πυρηνική φυσική...

Quote:

---

Originally Posted by SpongeBob25

Κοίτα δεν είναι κακό να πλησιάζεις μια κοπέλα είτε στο μπαρ είτε στο παγκάκι είτε οπουδήποτε αλλού... έχει τύχει να πάμε 3 κορίτσια να κάτσουμε κάπου και μετά απο λίγο να έχουμε γίνει 6 8 10 και μάλιστα κάποιος απο κεί μου την έπεφτε κ όλας (δεν έγινε κάτι γιατί ήταν φουλ ανώριμος...). Τεςπα... Το θέμα είναι πως θα πλησιάσεις τον άλλον... ένα "κορίτσια στην υγειά μας" (στο κλαμπ) ή κάπου έξω ένα εύστοχο σχόλιο για κάτι που υπάρχει εκεί γύρο είναι πολύ καλή ιδέα... απο κει και πέρα να είσαι άνετος... σκέψου ότι είναι φίλες σου και τις ξέρεις από παλιά...
Σίγουρα μπορεί να φας και άκυρο... αλλά έτσι είναι η ζωή...θα ήταν πολύ βαρετή αν ήταν όλα εύκολα... απλά να μη σε ρίχνει αν κάποια σε κοιτάξει κάπως ή σε πει τίποτα περίεργο... υπάρχουν και οι "γλυκούλες" κοπελίτσες που το παίζουν κάποιες... αλλά δεν πτοούμαστε...
Και ότι και να γίνει θα το θυμάσαι σε λίγα χρόνια και θα γελάς... Δεν είναι εύκολο αν δεν το χεις ξανακάνει αλλά όπως έμαθες να γράφεις το δημοτικό, έτσι θα μάθεις και αυτό... και απ ότι φαίνεται τα πας καλά με τα μαθήματα... ;)
Όσο για το ότι είσαι παρθένος δεν είναι και τόσο κακό... δες καμια τσοντούλα να μάθεις τα βασικά και αυτοσχεδίασε... δεν είναι πυρηνική φυσική...

---

Εσύ δηλαδή θα έκανες κάτι με κάποιον αν ήταν παρθένος?

δεν θα είχα θέμα προσωπικά γουαι... αν ήταν του γούστου μου (και δεν εννοώ μόνο εμφανισιακά αλλά σαν άτομο) δεν θα με πείραζε καθόλου... μη σου πω θα χε και "πλάκα" με τη καλή έννοια και για τους 2... γιατί θα κάναμε και οι 2 κάτι για πρώτη φορά... εγώ να ξεπαρθενιάσω κάποιον και αυτός την όλη πράξη... απ τη στιγμή που το παλικάρι λέει ότι έχει την εμφάνιση που είναι ένα +, το μόνο που πρέπει να κάνει είναι να χαλαρώσει και να το πάρει λίγο στο χαβαλέ...

Quote:

---

Originally Posted by SpongeBob25

δεν θα είχα θέμα προσωπικά γουαι... αν ήταν του γούστου μου (και δεν εννοώ μόνο εμφανισιακά αλλά σαν άτομο) δεν θα με πείραζε καθόλου... μη σου πω θα χε και "πλάκα" με τη καλή έννοια και για τους 2... γιατί θα κάναμε και οι 2 κάτι για πρώτη φορά... εγώ να ξεπαρθενιάσω κάποιον και αυτός την όλη πράξη... απ τη στιγμή που το παλικάρι λέει ότι έχει την εμφάνιση που είναι ένα +, το μόνο που πρέπει να κάνει είναι να χαλαρώσει και να το πάρει λίγο στο χαβαλέ...

---

έχεις πμ!!!

τι έχω?????

Quote:

---

Originally Posted by SpongeBob25

τι έχω?????

---

Προσωπικό μήνυμα.

Η οικογενεια σου πως ηταν? εννοώ ηταν κοινωνικοι άνθρωποι? έβγαιναν?
Εσυ για την κοινωνικοποιηση σου τι ενεργειες εχεις κανει?

Τόσα χρόνια στο πανεπιστημιο με μεταπτυχιακα δεν μπηκες σε κάποιο κύκλο της σχολής σου? γιατί στα μεταπτυχιακά είναι λίγα τα ατομα, κανονιζουν εξοδους, βγαινουν, κλπ. Δεν ειναι όπως τα πρώτα χρόνια του πτυχιου όπου σαν το φυτο παρακολουθείς, δίνεις εξετάσεις και τέλος...Και το λεω αυτό χωρίς καμία πρόθεση να δημιουργησω ενοχές, απλά προσπαθώ να καταλαβω την αιτία... Αφου οπως λες εχεις την εμφανιση, συμπεραινω και την αυτοπεποιθηση λογω των ακαδημαικων επιδοσεων, πως ειναι δυνατο να μπλοκαρεις τοσο πολυ κοινωνικα? Μηπως εισαι κοινωνιοφοβικος? Γιατί μόνο η συστολή και η ντροπαλοσύνη του χαρακτηρα δε δημιουργεί τετοια θεματα σε τετοιο βαθος χρονου θεωρω. Θα μπορούσες ανετα να εισαι με μια κοπελα εξισου ντροπαλη και συνεσταλμενη.

Πιστευω οτι θα σε βοηθουσε να εντοπισεις τι ειναι αυτο που σε μπλοκαρει και απο εκει και περα να προσπαθησεις, να δοκιμασεις, να πειραματιστεις να βρεις τη λυση που σου ταιριάζει.

SpongeBob,το είδες το προσωπικό μήνυμα που σου έστειλα;

Quote:

---

Originally Posted by WhyAlwaysMe?

SpongeBob,το είδες το προσωπικό μήνυμα που σου έστειλα;

---

ναι και απάντησα...

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

Η οικογενεια σου πως ηταν? εννοώ ηταν κοινωνικοι άνθρωποι? έβγαιναν?
Εσυ για την κοινωνικοποιηση σου τι ενεργειες εχεις κανει?

Τόσα χρόνια στο πανεπιστημιο με μεταπτυχιακα δεν μπηκες σε κάποιο κύκλο της σχολής σου? γιατί στα μεταπτυχιακά είναι λίγα τα ατομα, κανονιζουν εξοδους, βγαινουν, κλπ. Δεν ειναι όπως τα πρώτα χρόνια του πτυχιου όπου σαν το φυτο παρακολουθείς, δίνεις εξετάσεις και τέλος...Και το λεω αυτό χωρίς καμία πρόθεση να δημιουργησω ενοχές, απλά προσπαθώ να καταλαβω την αιτία... Αφου οπως λες εχεις την εμφανιση, συμπεραινω και την αυτοπεποιθηση λογω των ακαδημαικων επιδοσεων, πως ειναι δυνατο να μπλοκαρεις τοσο πολυ κοινωνικα? Μηπως εισαι κοινωνιοφοβικος? Γιατί μόνο η συστολή και η ντροπαλοσύνη του χαρακτηρα δε δημιουργεί τετοια θεματα σε τετοιο βαθος χρονου θεωρω. Θα μπορούσες ανετα να εισαι με μια κοπελα εξισου ντροπαλη και συνεσταλμενη.

Πιστευω οτι θα σε βοηθουσε να εντοπισεις τι ειναι αυτο που σε μπλοκαρει και απο εκει και περα να προσπαθησεις, να δοκιμασεις, να πειραματιστεις να βρεις τη λυση που σου ταιριάζει.

---

,

Καλησπέρα Μάρα, η οικογένεία μου είναι μια χαρά είμαι μοναχοπαίδι καταρχήν. Οι γονείς μου είναι πολύ κοινωνικοί άνθρωποι έξω καρδιά. Μου έχουν δώσει τα πάντα. Θα πω το εξής, εμένα το πρόβλημα ξεκίνησε από το σχολείο, και τι εννοώ, πήγαινα σε ιδιωτικό και κάπως αυστηρό σχολείο. Παρότι ιδιωτικό στο σχολείο διαχρονικά ταίριαξα μόνο με 1-2 άτομα είχε μαζευτεί η σάρα και η μάρα σε σε αυτό παρότι ιδιωτικό. Είχε πολλά καλόπαιδα, νταήδες κλπ, βέβαια κανείς δεν με πείραζε ίσα ίσα όλοι με πηγαίνανε αλλά εγώ τους ήθελα μακριά. Αποτέλεσμα στο σχολείο δεν έκανα παρέες δεν έβγαινα, είχα μόνο οικογενειακούς φίλους. Έχω ακόμα ένα κολλητό και μια φίλη είμαστε σαν αδέρφια αλλά επειδή ήταν και οι γονείς μας κολλητοί. Αλλά δεν μου έλλειψε τίποτα έζησα και σε καλές εποχές, κάθε χρόνο 1 μήνα διακοπές το καλοκαίρι, εννοείται με γονείς και ξαδέρφια αλλά πέρναγα καλά, δεν είχα δικές μου παρέες. Δικές μου παρέες απέκτησα στα 18 και μετά στο πανεπιστήμιο που τους έχω ακόμα. Και αυτοί είναι στο δικό μου στυλ καλά παιδιά ταιριάζουμε αλλά και οι ίδιοι δεν έχουν πολλές ερωτικές εμπειρίες, είναι από εδώ και από εκεί. Φίλους έχω αρκετούς τώρα έχω κάνει και άλλους έχω ανοίξει τον κύκλο μου δηλαδή.

Επίσης να προσθέσω στην προηγούμενη απάντηση ότι στο μεταπτυχιακό μου ήμουν το μόνο αγόρι. Οι άλλες ήταν κοπέλες. Οι 2 στις 4 ήταν στην ηλικία μου παντρεμένες ή μία είχε παιδί, και οι άλλες δύο σοβαρή σχέση συζούσαν με αγόρια. Καλές κοπέλες κάναμε παρέα, αλλά μέχρι εκεί. Είχαν άλλο τρόπο ζωής. Μια φορά είχαμε βγει π.χ. για ποτό με τις κοπέλες αυτές, και με τα αγόρια τους είχαν φέρει και κάτι φίλες τους και αυτές παντρεμένες. Γνωρίστηκα, ωραία πέρασα μίλαγα αλλά μέχρι ένα σημείο. Κάποια στιγμή όμως ένοιωσα ξέμπαρκος, ειδικά όταν οι κοπέλες συζητούσαν συνέχεια για πάνες, μωρά, βαφτίσια, νονές είχαν τα δικά τους προβλήματα.:).
Θέλω να καταλήξω τέτοιο είδος κύκλου δεν με βοηθά ώστε να γνωρίσω μια κοπέλα. Μιλάω ακόμα βέβαια με τις κοπέλες έχω επαφή αλλά είναι δύσκολο να κανονίζουμε να βγαίνουμε συνέχεια έξω. Έχουν τελείως διαφορετικό τρόπο ζωής, αυτές δεν θα πάνε στο κλαμπάκι πλέον, όυτε στο Γκάζι για ποτό όπως πάω εγώ συχνά για παράδειγμα.

Ελα!!!

Βρηκα επιτελους εναν συνομήλικό μου που δεν εχει κι αυτος κανει τιποτα σαν κι εμενα..... ουάααου!!!
Νομιζω πως εμεις πρεπει να φτιάξουμε καποιο κομμα και να παμε στην βουλη!!!!!

Quote:

---

Originally Posted by Vas13

Επίσης να προσθέσω στην προηγούμενη απάντηση ότι στο μεταπτυχιακό μου ήμουν το μόνο αγόρι. Οι άλλες ήταν κοπέλες. Οι 2 στις 4 ήταν στην ηλικία μου παντρεμένες ή μία είχε παιδί, και οι άλλες δύο σοβαρή σχέση συζούσαν με αγόρια. Καλές κοπέλες κάναμε παρέα, αλλά μέχρι εκεί. Είχαν άλλο τρόπο ζωής. Μια φορά είχαμε βγει π.χ. για ποτό με τις κοπέλες αυτές, και με τα αγόρια τους είχαν φέρει και κάτι φίλες τους και αυτές παντρεμένες. Γνωρίστηκα, ωραία πέρασα μίλαγα αλλά μέχρι ένα σημείο. Κάποια στιγμή όμως ένοιωσα ξέμπαρκος, ειδικά όταν οι κοπέλες συζητούσαν συνέχεια για πάνες, μωρά, βαφτίσια, νονές είχαν τα δικά τους προβλήματα.:).

---

τί στο καλό? κι αυτές από τα 25 παντρεύτηκαν??
Για τι ηλικιες μιλαμε??

Στο στυλ σου ομολογω οτι αναγνωριζω πολλους, με παρομοια βιώματα! Επομενως μη νιωθεις ιδιορρυθμος ή περιεργος.
Ειναι και οι σπουδες στις οποιες αναλωνουμε τεραστιο κομματι του χρονου μας, περνανε τα χρονια και δεν το αντιλαμβανομαστε. Εγώ προσωπικά δεν κατάλαβα πώς από τα 24 πήγα στα 30, λες και έγινε σε μια μέρα η μεταβαση, επειδή σπουδαζα και δουλευα ταυτοχρονα τοτε.
Θα σου προτεινα να βρεις καποια δραστηριοτητα κοινωνικη να ασχοληθείς, πχ χορο, φωτογραφία, κάποιο αθλημα ίσως. Αφου μένεις Αθηνα, εχεις τεραστια γκαμα επιλογων. Απλά πρέπει να πηγαινεις συχνά, να γνωριστείς, να μιλάς, θα παρει χρόνο δηλαδη, μην περιμενεις αμεσα αποτελεσματα και απογοητευτεις. Δοκιμασε διαφορα και μεινε σε αυτα που σου ταιριαζουν!!

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

τί στο καλό? κι αυτές από τα 25 παντρεύτηκαν??
Για τι ηλικιες μιλαμε??

---

Όχι η μία είναι 31 και η άλλη παντρεμένη 29, οι άλλες δύο 27 -28. Και εγώ πριν ένα χρόνο τελείωσα το μάστερ. Βασικά ήταν δύσκολη η σχολή που σπούδαζα, είχε μέσο όρο 8 χρόνια όριο αποφοίτησης.