Printable View
Χίλιες φορές στο είπα είχα ένα φίλο που έπαιρνε ουσίες ποτέ δεν έδωσε δικαίωμα σε μένα γι αυτά βγαίναμε διασκεδάζαμε αλλά τελικά δεν άντεξε πήγε από καρδιά χίλιες φορές θα στο πω δεν είμαι αρνητικά προκατειλημμένος ούτε ακούω τι λένε κρίνω με βάση όσα έχω ζήσει
Σωστές οι συμβουλές αλλά δεν καταλαβαίνω τον διαχωρισμό σε εύκολες και δύσκολες ψυχικές ασθένειες.Και δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να συγκρίνουμε τον βαθμό της δυστυχίας μας και των βασάνων μας.
Νομίζω καταφεύγουμε σε γενικεύσεις και απλουστεύσεις.Καμιά ψυχική πάθηση δεν είναι εύκολη γιατί πολύ απλά έχει σαν αφετηρία το μυαλό και άντε να κατανοήσεις κάτι τόσο πολύπλοκο.
Όλοι είμαστε διαφορετικοί και αντιδρούμε με διαφορετικούς μηχανισμούς.Δεν μπορεί να ξέρει κάποιος το ιστορικό και τι σταυρό κουβαλάει ο άλλος και πόσο τον επηρεάζει η πάθηση.
Το ζητούμενο είναι αν κατάφερε κάποιος να βρει τον δρόμο του μετά τον αγώνα που έκανε στην ζωή.Όλοι λίγο ή πολύ θα κάνουμε τα λάθη μας και θα βρούμε εμπόδια.Το ζητούμενο είναι να μη βρίσκουμε δικαιολογίες στο πρόβλημα μας και να καταλάβουμε πως οι επιλογές που κάνουμε κάθε μέρα επηρεάζουν το μέλλον μας και την πορεία μας.
serios διαβασα αυτα που εγραψες εγω προσωπικα θα σου πω την γνωμη μου ο μονος τροπος συγκρισης που θα κανω ειναι ο εξης..γιατι εγω που ειμ πρωην ναρκομανης ψυχωτικος με αντικοινωνικα στοιχεια να μαινοκ με ενα ρισπερνταλ και να μαι λειτουργικος και να εργαζομαι ενω αλλα παιδακια στην ηλικια μου με καταθλιψη η κανα αγχος πλακωνονται σε 2-3 αγωγες μαζι με ηρεμιστικα.ηρεμιστικα επρεπε να περνω εγω που βαραγα κοσμο οχι αυτος που ναι ολη μερα σπιτι και μολις νιωσει λιγο δυσφορια κουμπωνει ζαναξ εγω δεν θελω νανπαρω τπτ αλλο και ρισπερνταλ που πηρα το πηρα γτ ημουν δυσλειτουργικος..τα αλλα τα παιδακια καταφευγουν στις ευκολες λυσεις αντι να κουνηθουν και να μπουν σε δρασεις σφαλονται ομως γτ τα φαρμακα σε κρατανε απλα σε αδρανεια
Σείριε κόβω τα χέρια μου αν με αυτές τις δραστηριότητες που κάνεις αν σε τρία χρόνια δεν πετάς έλα τρύπα μου τι μύτη τα κάνα εγώ πριν από σένα και είναι εγγυημένα σε τρία χρόνια θα πετάς και δυο ακόμα για σιγουριά σε μια πενταετία θα είναι σαν να μην το πάθεσ ποτέ σου λέω λοιπόν επειδή εγώ έκανα και γυμναστική είμαι ακόμα καλύτερος από ότι όταν ήμουν είκοσι χρονών στο εγγυώμαι με δέκα αστέρια μισέλεν από κάτω και πάρε καμία βιταμίνη αν κάνεις γυμναστική και κανένα ωμέγα τρία θα πετάς κι εσύ και έλα βριστους που κάθονται σε δέκα χρόνια θα ψάχνονται και θα λένε ότι έχουν πρόβλημα
Τα φάρμακα τα παίρνεις για να συνεχίσεις τη ζωή σου κανονικά δεν τα παίρνεις για να κάθεσαι
@kavkaz σίγουρα υπάρχει επανάπαυση και πολλές φορές είναι βόλεμα.Λέμε δεν μπορώ να κάνω αυτό γιατί αγχώνομαι,έχω κατάθλιψη,σχιζοφρένεια και πάει λέγοντας.Όποιος δεν βρίσκει δικαιολογίες έχει λύσει το πρόβλημα κατα έναν μεγάλο βαθμό.
Πάντως το βλέπω κ σε μένα πως ενώ προσπαθώ με ασχολίες πολλές φορές δικαιολογούμαι ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι λόγω της πάθησης.Αυτό είναι μερικές φορές ρεαλιστικό και άλλες φορές επειδή κ γω δεν θέλω να ζοριστώ.Το θετικό σε μένα είναι ότι αναγνωρίζω τι κάνω λάθος.Πχ προσπαθώ 50% σύμφωνα κ με τον γιατρό.Οι δυνατότητες μου είναι ίσως πολύ μεγαλύτερες.Δυστυχώς δεν έμαθα να ζορίζω τον εαυτό μου ίσως κ λόγω χαμηλής αυτοεκτίμησης που είναι φαύλος κύκλος.Αλλά όλα αυτά είναι ταμπέλες που αν δεν τις καταλάβεις και τις αντιμετωπίσεις θα μείνεις στάσιμος.
Τέλος σίγουρα τα φάρμακα εκτός του ότι δεν λύνουν το πρόβλημα στη ρίζα του απλά μειώνουν τα συμπτώματα.Όλα τα υπόλοιπα είναι δικής μας σκέψη-δράση-προσπάθεια
Πάντως είναι μεγάλη κουβέντα και ο τρόπος και η ευκολία με την οποία δίνονται φάρμακα σε νέους και ποιος ορίζει το τι είναι φυσιολογικό.Δεν μιλάω για καραμπινάτες περιπτώσεις όπου γίνεσαι δυσλειτουργικός από τα συμπτώματα μιας πάθησης αλλά έχω διαβάσει πως μπορεί να δίνουν σε παιδιά που είναι ντροπαλά ή δεν μιλάνε πολύ ή είναι υπερκινητικά.Λες κ τα φάρμακα είναι καραμέλες ή χαπάκια ευτυχίας.
18αρης και να χει καταθλιψη πολυ δυσκολο.Οσο σε ταιζουν οι γονεις σου ολα καλα ειναι.Μετα μπορει να αρχισουν τα θεματα.
Τι λετε; Συμφωνω πως καμια φορα ιατρικοποιουνται ολα παραπανω ισως απο οσο θα επρεπε χωρις λογο αλλα τα θεματα ψυχικης υγειας δεν ειναι αποκλειστικα κατι που επηρεαζει μονο ενηλικες.
Υπαρχουν μικρα παιδια με κλινικη καταθλιψη και οχι μονο αυτο αλλα και με ψυχωσεις και με οτι θελετε...βαρια τρομακτικα πραγματα οχι αστεια. Συμβαινει αλαφροισκιωτε.
Επισης αν καποιος εχει ψυχωση δε θα του φυγει με γυμναστικη και διατροφη, η καταθλιψη πιθανον ναι. Αλλα και παλι πρεπει να ειναι σε θεση καποιος που εχει καταθλιψη να τα ΚΑΝΕΙ αυτα...εχετε δει ανθρωπους σε βαρια καταθλιψη να κανουν πολλα; Καποιοι χρειαζονται αυτο το εξτρα "σπρωξιμο" με μια φαρμακευτικη αγωγη για να αρχισουν μετα να φροντιζουν τον εαυτο τους και να κανουν και διατροφες και γυμναστικες κλπ...Κατα τα αλλα συμφωνω οτι τα φαρμακα δεν πρεπει να θεωρουνται η μοναδικη "μαγικη" λυση ουτε να βασιζεται καποιος μονο σε αυτα ουτε να λαμβανονται με το παραμικρο.
Λαμβανοντας τα αυτα λοιπον υποψη ναι ειναι καλες οι συμβουλες σου elis οχι μονο για οποιον εχει καταθλιψη αλλα και γενικα.
Ναταλια εγώ έχω κατάθλιψη δεκαπέντε χρόνια χωρίς φάρμακα βγάζω μια σκατιλα όταν μιλάω πως οι γκόμενες βγάζουν ξινίλα κάτι τέτοιο μη μου λες δε γίνεται γίνεται
Σεβομαι την προσωπικη σου εμπειρια και συμφωνω οτι γινεται, εγω δεν ειπα οτι δεν γινεται, αλλο λεω αν εβλεπες πιο προσεκτικα. Επισης το να βγαζει πικρια καποιος δεν ειναι οτι πιο υγιες, αυτο ποια διατροφη και ποια γυμναστικη το λυνει; Τελοσπαντων δικιο εχεις :)
Έχω βαριά ιστορία δεν τη λέω άμα με δεις ποτέ από κοντά θα σου πω
Μα να σας πω αν η νέα γενιά είναι χάλια φταίει και η προηγούμενη τότε......δεν γίνεται ένα παιδί από μόνο του κακομαθημένο..............
Αυτα τα παιδια ειναι εξαιρεσεις,τα περισσοτερα παιδια μελι την περνανε,εκτος και αν τους κακοποιουν οι γονεις τους ή τρωνε bullying στο σχολεια.Ειδικα προ κρισης που υπηρχε και χρημα,οι πιτσιρικαδες περνουσαν ζωη χαρισαμενη.Quote:
Originally Posted by Natalia_sups
Και σήμερα θα είναι ευτυχισμένα αρκεί να μην ονειρεύονται ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ κλπ. Εκτός και αν κανένα κερδίσει το λόττο, όλα τα υπόλοιπα θα πρέπει να κάνουν κάποιους μικρούς συμβιβασμούς τους οποίους δεν θα τους δεις σε επίσημες ανακοινώσεις μέχρι να είναι πολύ αργά.
Π.χ. δημογραφικό και τεκνοποίηση, εργασία σε έναν μόνο εργοδότη, οχτάωρο, 5νθήμερη εργασία, ασφάλιση, συνταξιοδότηση.
Μικροπράγματα δηλαδή.