συναισθηματικη υπερφαγια....;

πολύ ωραίο cube αυτό που έγραψες για τη θετική δράση!!
έτσι είναι πράγματι.. η θετική σκέψη δεν λέει τίποτα.. είναι ισοδύναμη με την αρνητική όσο δεν υλοποιείται..

και όσο για αυτά που μου προτείνεις, το ξέρω υπάρχουν πράγματι άπειρα πράγματα να κάνω..
αα δεν οδηγώ παρεμπιπτόντως.. ούτε αυτοκίνητο, ούτε μηχανή..
είχα πάει πρόπερσι να κάνω μαθήματα οδήγησης, μου ζητάγανε χαρτιά γιατρού παθολόγου και οφθαλμίατρου.. έκανα τη βλακεία να δείξω στον παθολόγο το βιβλιάριο όπου γράφει το φάρμακο που παίρνω.. και από τότε δεν το ξανακυνήγησα το θέμα με την οδήγηση..
επειδή πρέπει με κάποιο τρόπο να μην καταλάβουν οι γιατροί ή οι δάσκαλοι οδήγησης ότι παίρνω φάρμακα.. αλλιώς, αν θα πρέπει να ανανεώνω το δίπλωμα κάθε τρεις και λίγο..
Και νομίζω ότι οι γιατροί μπορούν να μπαίνουν στο σύστημα συνταγογράφησης και να βλέπουν τα φάρμακα που παίρνω..
δλδ και χωρίς να τους δείξω τώρα το βιβλιάριο, έχω την εντύπωση πως οι γιατροί θα μπορούν να δουν τί παίρνω από φάρμακα..
γι' αυτό έχω αναστείλει προς το παρόν το δίπλωμα οδήγησης.. αν και θέλω πολύ να βγάλω..

Τώρα, ναι, πράγματι αν έχουμε πολύ χρόνο, αρχίζουμε και σκεφτόμαστε αρνητικά, το ρίχνουμε στο φαΐ και κάνουμε ένα σωρό λάθη..
ωραίες οι ιδέες σου για το πώς να γεμίσω τον ελεύθερό μου χρόνο..
το θέμα είναι ότι την ώρα εκείνη που δεν έχω τί να κάνω, το μυαλό μου πάει αυτόματα στο να φάω..
προτιμώ το να φάω απ' το να κάνω οτιδήποτε άλλο..
και αυτό είναι που δεν ξέρω πώς να ελέγξω και πώς να αλλάξω..

αα ούτε το Proficiency έχω πάρει..
και γυμναστήριο είχα ξεκινήσει φέτος.. πήγα το μήνα Οκτώβριο και τώρα το Νοέμβριο..
πληρώνω μήνα- μήνα, επειδή είμαι ικανή αν πληρώσω για έξι μήνες πχ, να το παρατήσω όπως έκανα και πρόπερσι και να μην πατήσω για τρεις μήνες.. και πάνε χαμένα και τα λεφτά έτσι..

Η λύση για μένα είναι να φεύγω απ' το σπίτι τα απογεύματα.. αφού τα πρωινά έτσι κι αλλιώς λείπω, μιας και κάνω την πρακτική.. να λείπω για 5-6 ώρες.. να απασχολούμαι κάπου δλδ και να γυρνάω σπίτι το βράδυ, για να φάω κάτι ελαφρύ και να κοιμηθώ..
ή θα συνεχίσω το γυμναστήριο ή πρέπει να βρω κάτι άλλο που να με απασχολεί περισσότερες ώρες..
δεν ξέρω.. θα δω..
πρέπει με το που γυρνάω σπίτι το μεσημέρι, να τρώω το φαγητό μου, να ξαπλώνω λίγο, και μετά να φεύγω σφαίρα απ' το σπίτι, να λείπω για 5-6 ώρες και να γυρνάω το βράδυ πάλι σπίτι..
τώρα τί θα είναι αυτό δεν το έχω βρει ακόμα.. κάτι που να μην χρειάζεται να πληρώνουμε κάτι..
δεν θέλω να φορτώνω άλλο τους γονείς μου..
λοιπόν.. σας αφήνω.. πρέπει να ετοιμαστώ να φύγω..
σας ευχαριστώ πολύ όλους για τις απαντήσεις σας!! κι εσένα nick.. παρ' ότι δεν σχολίασα την απάντησή σου :-)

φαβελ, το οτι δεν σ αρεσει να τρως εκτος σπιτιου, ειναι ενα σημειο για να πιαστεις και να το αξιοποιησεις.
το πρωινο σου το εχεις καλυμμενο κι εισαι μια χαρα με την μπανανα σου.
βρες μια δραστηριοτητα εκτος σπιτιου για το απογευμα και σιγα σιγα θα τα χασεις τα κιλα.

αφου εχεις προβλημα με την κοινωνικοποιηση, ξεκινα ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ.
αν εχεις να πας γυμναστηριο, θα τρωςμετρημενα το μεσημερι, γιατι που να πας σκασμενος στο φαι για γυμναστικη, ε και εμτα το βραδυ ποσο να προλαβεις να φας πια!

θα βαρυγγομησεις μια βδομαδα, 10 μερες το πολυ.
μετα θα συνηθισεις την ρουτινα, θα σου αρεσει που κινεισαι λιγο παραπανω, θα σου φιαξει και τα κεφια η γυμναστικη, κι οτανα ρχισουν να φευγουν τα κιλα, ισως αλλαξεις και διαθεση για την κοινωνικοποιηση.

απο καπου πρεπει ν αρχισεις ομως και κατα τη γνωμη μου το "καπου" ειναι αθληση το απογευμα.

Quote:

---

Originally Posted by favvel

Καλή η ιδέα σου για το περπάτημα με ακουστικά στους δρόμους της πόλης..
το έκανα κι εγώ αυτό παλιά αλλά όχι σαν βόλτα.. μόνο αν είχα να πάω κάπου συγκεκριμένα..
αντί να πηγαίνω στο γήπεδο δλδ και να κάνω γύρω γύρω, μπορώ να περπατάω στην πόλη, για να έχω και άλλες παραστάσεις..
τώρα που νυχτώνει νωρίς όμως μάλλον δεν θα μπορώ να το κάνω αυτό.. επειδή φοβάμαι και λίγο να περπατάω στην περιοχή μου νύχτα..

Τέλος πάντων.. υπάρχουνε λύσεις πολλές.. το ξέρω..
το θέμα είναι ποιος έχει την όρεξη και τη διάθεση να τις εφαρμόσει..
καλημέρα..

---

εγώ κάνω και γύρω-γύρω στο γήπεδο και γενικά στην πόλη μου και οποιαδήποτε ώρα της ημέρας.Κάποια πράγματα είναι απλά θέμα επιλογών και με ελάχιστη παρεμβολή έξωθεν παραγόντων ως προς το να μην πραγματοποιηθούν
πχ αυτό https://s3.postimg.org/xiiqwofkf/Scr...1_01_18_56.png
ειναι το gps log μου απο το χθεσινοβραδινό μου περπάτημα.2 ώρες που θα μπορούσα άνετα να τις περάσω χαζεύοντας μπροστά στο pc και μασουλώντας βλακείες χωρίς πρακτικά να πεινάω.επέλεξα όμως να βγω έξω,να περπατήσω,να ακούσω μουσική και να πάρω λίγο καθαρό αέρα.Απο 28/9 ξεκίνησα στόχο.Μέχρι τέλος του χρόνου να έχω περπατήσει 1000χλμ.Μέχρι στιγμής είμαι στα 730χλμ με συνολικό χρόνο 140 ώρες.140 ώρες που θα μπορούσα να τις χάσω τρώγοντας και αυτοκαταστρέφοντας το σώμα μου που είναι το μοναδικό που θα έχω σε όλη μου την ζωή.Επέλεξα να τις αξιοποιήσω αλλιώς.Και αυτό το θεωρώ κέρδος μου.Υγεία να υπάρχει πάνω από όλα και κάποια πράγματα έρχονται.Δε θα πω όλα έρχονται αλλά κάποια ναι.Μπορεις να μην έχεις όσα έχεις ονειρευτεί αλλά χαλαρά μπορείς να μην κλαίγεσαι όλη μέρα για την μοίρα σου. Next target αφού φτάσω τα 1000χλμ θα είναι τα 3000χλμ μέχρι τον ιούνιο του 2017 και μετά θα προσπαθήσω να καθιερώσω 5000χλμ το χρόνο για όσο θα μου το επιτρέπει η υγεία μου και φυσικά η διάθεση μου
εν τω μεταξύ από τότε που συνειδητοποίησα πόσο εύκολα παίρνεις περιττές θερμίδες και πόσο δύσκολα χάνονται σταμάτησα να τρώω βλακείες.πχ μια μεσαίου μεγέθους σοκολάτα έχει καμμιά 500αρια θερμίδες τις οποίες για να τις χάσεις πρέπει να περπατάς γρήγορα πάνω απο μια ώρα ή να κάνεις τρέξιμο πάνω απο μισάωρο..Και στην ουσία δεν προσφέρει κάτι και ουσιαστικό στον οργανισμό..επινα καφέ φραπε γλυκο με γάλα και πλέον πίνω μέτριο χωρίς και ενώ στην αρχή μου κακοφάνηκε η γεύση του,τώρα το συνήθισα

Δεν μου ακούγεται καθόλου παράξενο αυτό που σου συμβαίνει. Πάντα η συναισθηματική μου κατάσταση επηρέαζε τη διατροφή μου. Παλιότερα μου κοβόταν τελείως η όρεξη από το άγχος. Τώρα μου ανοίγει. Ούτε το ένα είναι καλό ούτε το άλλο. Τα γλυκά είναι το πρώτο που θέλουμε οι περισσότεροι όταν μας πιάνει αυτό. Αν είμαι στεναχωρημένη δεν με νοιάζουν ούτε δίαιτες ούτε τίποτα. Λέω τώρα είμαι χάλια θα φάω και σκασίλα μου. Μετά νιώθω τύψεις.

Remedy, τελικά αν συνεχίσω το γυμναστήριο, μου φαίνεται θα πρέπει να πηγαίνω κάθε μέρα.. γιατί εγώ μέχρι (τους δύο αυτούς μήνες δλδ) πήγαινα δύο με τρεις φορές τη βδομάδα.. και συνήθως μέχρι δύο φορές να φανταστείς..
εε αισθάνθηκα πως δεν αρκεί αυτό.. γιατί τις μέρες που καθόμουν στο σπίτι, δεν είχα τί να κάνω και το έριχνα στο φαΐ..
οπότε πήγαινα ένα βήμα μπροστά μια μέρα με το γυμναστήριο και την επόμενη μέρα που καθόμουν σπίτι και έτρωγα, πήγαινα 3 βήματα πίσω..
εε δεν είναι δουλειά αυτή.. πρέπει να πηγαίνω κάθε μέρα απ' ότι βλέπω..

βασικά τώρα που το λες, admforall, το έχω σκεφτεί κι εγώ αντί να πηγαίνω γυμναστήριο, να πηγαίνω για περπάτημα στο γήπεδο κάθε μέρα από μία ώρα.. πέρυσι αυτό έκανα..
αλλά το θέμα βρε παιδιά με τη γυμναστική είναι πως για μένα δεν είναι και ότι πιο ευχάριστο στον κόσμο.. οπότε δεν το αποφασίζω εύκολα να το κάνω.. κινδυνεύω να πω στον εαυτό μου " έλα τώρα, ποιος τραβιέται στο γυμναστήριο?" ή "ποιος τραβιέται στο γήπεδο για περπάτημα τώρα?"
χρειάζεται και μια στοιχειώδης αυτοπειθαρχία, αποφασιστικότητα και ικανότητα τήρησης προγράμματος.. και θέληση βέβαια πάνω από όλα..
Πάντως σου εύχομαι να πετύχεις τους στόχους σου και μπράβο σου κιόλας που μπορείς και τηρείς το πρόγραμμά σου..
γιατί για μένα το πιο δύσκολο δεν είναι να πηγαίνω να γυμνάζομαι μια δυο φορές στη χάση και στη φέξη..
το δύσκολο είναι να ακολουθήσω ένα πρόγραμμα καθημερινό..
για μένα αυτή η σταθερότητα στην τήρηση του προγράμματος είναι το ζητούμενο..

Ina_1, έτσι είναι.. δεν είναι και σπάνιο αυτό που λέω.. ο περισσότερος κόσμος το έχει.. και παλεύει με το φαγητό καθημερινά..
απλά από ένα σημείο και μετά σε κουράζει μια κατάσταση, ειδικά αν επαναλαμβάνεται επί χρόνια.. και λες φτάνει πια!
το λες μεν αλλά πόσο εύκολο είναι να το κάνεις πράξη?

μπορεις να δωσεις εναλλακτικες στον εαυτο σου που θα βοηθησουν αλλου.
πχ, μπορεις να βαλεις σαν απαραβατη αρχη οτι πρεπει να βγαινεις μερικες ωρες ΚΑΘΕ απογευμα.
αν θελεις πηγαινε γυμναστηριο η περπατημα, αν βαριεσαι ομως, μπορεις να κανεις ανταλλαγη. να πας για καφε με μια φιλη για παραδειγμα, η σε μια εκδηλωση, σε μια παρασταση, σινεμα κλπ.
να εχεις εναλλακτικες δλδ, αλλα καθε μερα εξω.
οταν θα συνηθισεις να μην τρως το απογευμα, μπορεις να επιτρεπεις και 1 μερα μεσα τη βδομαδα.

favvel μου πήρε πάρα πολύ καιρό να το αποφασίσω.Γνωρίζω πολύ καλά τι σημαίνει "μην κάνεις σήμερα αυτό που μπορείς κάλλιστα να κάνεις αύριο" καθώς απο τότε που με θυμάμαι και λόγω της ΔΕΠ-Υ μου είμαι αναβλητικός στο φουλ.Η ξεκινάω κάτι και σχεδόν πάντα το αφήνω στη μέση.Η τα έχω παρατήσει με 2-3 δυσκολίες και μετά το μετανιώνω αλλά πια είναι αργά.
Δεν σου λέω πως είναι εύκολο.Αλλά πρέπει να το πάρεις απόφαση να το ξεκινήσεις
Στη ζωή μου σε όποιον τομέα έχω αποτύχει ήταν γιατί δε μου χρειαζόταν άμεσα για την επιβίωση μου.πχ Μπορεις να μην έχεις φίλους αλλά αν δεν έχεις δουλειά και απο πίσω κάποιον να σε ταϊζει θα πεθάνεις απο την πείνα..Εκει λοιπόν δεν με έπαιρνε να πω "ελα μωρέ και τι έγινε που δε δουλεύω? αφού έχω να φάω και ένα μέρος να μείνω όλα καλά" και έτσι έκανα τα αδύνατα δυνατά για να μπορέσω να επιβιώσω.Σε αντίθεση με το κομμάτι των προσωπικών μου σχέσεων όπου εκεί τα παράτησα εύκολα κάποιες φορές και έχασα ευκαιρίες γιατί έλεγα ότι και χωρίς αυτά ζω.Και κάνοντας αυτοκριτική αυτή ήταν η μεγαλύτερη μαλακία που έκανα στον ευατό μου και τώρα μου έχει γυρίσει μπουμερανγκ.

Εχω και εγω θεμα με τα γλυκα τρωω ασυνηθιστες ποσοτητες γλυκων βασικα με κακοποιω γιατι κανω κρεπαλη και η φαση ειναι οτι επειδη πολυ της εικονας λεω αφου δεν ειμαι παχυς μπορω να κανω οποια κρεπαλη θελω το θεμα δεν ειναι υγειας ...το δυσκολο ειναι που ολο αυυο σε μενα ειναι καταναγκαστικο και γενικα οτι κανω το κανω καυαναγκαστικα χωρις να υο θελω πραγματικα ειτε να φαω ειτε το σεξ η ο τζογος κλπ....την τελευταια εβδομαδα απλα εκοψα τα γλυκα και υο τζανκ φουντ ετσι απλα φτιαχνω την διατροφη μου για να χω κατι να ασχολουμαι αντι να τρωω ετοιμα να φτιαχνω εγω το φαγητο μου

Και πολύ καλά κάνεις.Και εγώ έτρωγα πολλά γλυκά και έδωσα πραγματικά τεράστιο αγώνα μέσα μου,ώστε να καταφέρνω να περνάω μπροστά απο φούρνο ή ζαχαροπλαστείο και να μην μπαίνω μέσα να πάρω το οτιδήποτε.Και το μαγείρεμα καλή φάση.Είναι αλλιώς να μαγειρεύεις εσύ το φαγητό σου.

Ούτε που μπορώ να φάω γλυκό...

Εσύ whyalwaysme? είσαι πάντα με την γλυκιά κουβέντα.Δεν χρειάζεται να τρως και γλυκά.

Quote:

---

Originally Posted by admforall

Εσύ whyalwaysme? είσαι πάντα με την γλυκιά κουβέντα.Δεν χρειάζεται να τρως και γλυκά.

---

Μπράβο σου πάντως που δεν βουτάς οτιδήποτε από φούρνο ή ζαχαροπλαστείο...

Nαι τα περισσότερα γλυκά μπορεί να προσφέρουν μια σχετική σύντομη ικανοποίηση όταν τα τρως αλλά μετά το κόστος στον οργανισμό που δεν μπορεί να αφομοιώσει και να αποβάλλει σωστά όλα τα υλικά τους είναι σημαντικό.

Σας θαυμάζω εσάς που καταφέρνετε να μην τρώτε γλυκά. Οσο και να προσπαθώ να τα κόψω δεν μπορώ.

Και επίσης μου φαίνεται τόσο μα τόσο περίεργο που σε κάποιους δεν αρέσουν κι όλας. :D