Προβλήματα με την οικογένεια του συζύγου

Ο συζυγος μεχρι τωρα προσπαθει να τηρει μια θα ελεγα διπλωματικη σταση. Δεν τον πιεζω και εγω γιατι στενοχωριεται με τους δικους να στενοχωριεται και με μενα;! Θα ηθελα να ξερω εσυ που εισαι στην ιδια θεση με τον αντρα μου πως νιωθεις για τους γονεις σου, τον/την συζυγο σου και την οικογενεια του/της. Θα θελα να ξερω περα απο αυτα που λεει πως οραγματικα νιωθει. Μερικες φορες νιωθω ασχημα και ενοχες επειδη απο τη δικη μου πλευρα γονεις και αδερφια εχουν μια φυσιολογικη συμπεριφορα και περναμε καλα οταν βρισκομαστε. Νομιζω οτι τον πληγωνει πολυ αυτο αν και δειχνει οτι δεν τον νοιαζει. Εμενα παντως θα με τσακιζε.

Είναι πολλά τα συναισθήματα και σίγουρα ειδικά εάν είσαι ευαίσθητος, είναι δύσκολες καταστάσεις να διαχειριστείς. Πολλές φορές αισθάνομαι ότι είμαι στη μέση, έχω από την μία πλευρά το σύζυγο, από την άλλη τους δικούς μου και νιώθω εγκλωβισμένη. Παρόλα αυτά, ο σύζυγος μου είναι πολύ υποστηρικτικός, όπως σου είπα πριν κρατάμε σε όλα αυτά τα θέματα ένα κοινό μέτωπο και αυτό πιστεύω είναι το πιο σημαντικό, αλλιώς πιθανόν με όλα αυτά να είχαμε χωρίσει. Τον επέλεξα και πρέπει να το υποστηρίξω αυτό, την οικογένεια μου δεν την επέλεξα, αυτό δε σημαίνει πως μπορώ και με ευκολία να τη διαγράψω από τη ζωή μου, είναι και αυτοί ένα κομμάτι της ζωής μου. Σε όλα τα σκηνικά με τους δικούς μου ακόμη κι αυτός είναι πολύ αντικειμενικός παρόλο που ουκ ολίγες φορές του έχουνε φερθεί με αχαριστία. Οι καταστάσεις που περιέγραψες, ζήλειες, σκηνικά κλπ μου είναι πολύ οικείες. Ακόμη προσπαθώ να καταλάβω ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα τους, νομίζω είναι λίγο πολύ αυτά που ειπώθηκαν παραπάνω. Έλλειψη ορίων και σεβασμού με λίγα λόγια. Ο σύζυγός μου ακόμη και φορές που είπα τελείωσαν για μένα, δεν θέλω να τους ξαναδώ στα μάτια μου ήταν αυτός που με προέτρεψε να κρατήσω ισορροπίες. Μάλιστα το έχω συζητήσει με πολύ κόσμο και με διαφορετικούς ανθρώπους και όλοι τα ίδια μου έχουν πει, δηλ. ότι οι δικοί μου δε φέρονται σωστά, οπότε δεν τίθεται θέμα εμπάθειας δικιάς μου ή του συζύγου απέναντί τους. Άλλες φορές αισθάνομαι τύψεις, λέω γιατί αυτόν τον άνθρωπο που είναι χρυσός να τον ταλαιπωρώ έτσι με τα οικογενειακά μου? Όσες φορές του το έχω πει αυτό λεει πως δεν τον πειράζει και κάνεις δεν εχει την τελεια οικογεένια, δυστυχώς είναι όλα στο πρόγραμμα. Γενικά μέσα από τη συζήτηση με τους δικούς μου όπως σου είπα έκανα κατανοητά κάποια πράγματα αλλά ακόμη έχουμε προβληματάκια και πάντα θα έχουμε γιατί τέτοιοι χαρακτήρες δύσκολα αλλάζουν. Μέσα από τις τεράστιες διαφορές μας βρίσκω ομοιότητες κ κάποια θετικά τα οποία χρησιμοποιώ σαν χρυσή τομή για να συνεννοηθούμε. Και προσπαθώ να τους λέω ψύχραιμα τώρα πια τα παράπονα μου πριν γίνουν βουνό, αλλιώς μαζεύονται και ξεσπάς μια κ καλή κ είναι πολύ πιο δύσκολο μετά από ένα πολύ χοντρό καυγά να φτιάξεις πάλι τη σχέση σου. Με την οικογένεια του συζύγου έχω κι εγώ πολύ καλές σχέσεις, κι ευτυχώς δηλαδή γιατί δε θα άντεχα κι από εκεί τέτοια προβλήματα. Οπότε εμένα δεν με τσακίζει αυτό όπως λες, με ανακουφίζει κιόλας. Με τα αδερφια του περνάμε πολύ ωραία, βγαίνουμε κλπ. Αν ηταν κ οι δικοί του παρά ξένοι πραγματικα σκεψου πόσο δύσκολο θα ηταν.Το μόνο που με πιάνει καμιά φορά είναι ένα παράπονο γιατί να μην είμαι κι εγώ έτσι αλλά ως εκεί. Είναι γενικά δύσκολο κ επίπονο, αλλά από την άλλη όταν ξέρω τόσο ξεκάθαρα πόσο άδικο έχουν και πόσο άσχημα έχουν φερθεί κατά καιρούς μου φεύγουν όλες οι τύψεις. Προτεραιότητα είναι το σπίτι μου, ο άντρας μου και το παιδί μου.

ΥΓ. Το να μιλήσει ο σύζυγος σου σε ηρεμο τόνο με τους δικούς του, δεν καταργεί τη διπλωματική στάση που λες. Αυτό ειναι διπλωματία, όχι η αποφυγή των καταστασεων. Τωρα αν δεν παιρνουν απο λόγια με τιποτα προχωράς στις αλλες μεθοδους!