Ας ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα

Τα ερωτήματά σου σηκώνουν πολύ συζήτηση και με έβαλες σε σκέψεις που με πήγαν σε διάφορα μονοπάτια, μερικά αντιφατικά μεταξύ τους. Επιγραμματικά να απαντήσω:
α) αν θέλουμε να τα συγκρίνουμε τότε εξαρτάται από την ειδικότητα, π.χ. ο οφθαλμίατρος πόση ζημιά να κάνει σε ποσοστά, ενώ ο καρδιοχειρούργος είναι ας πούμε πιο επικίνδυνος. Πιστεύω ότι μπορούν να κάνουν ζημιά σε ποσοστό άξιο λόγου αν και περισσότερο άσχημη γνώμη έχω για τους ψυχιάτρους που μπορούν να συνταγογραφήσουν
β) ναι, εξαρτάται από τη χρήση και αν ταιριάζει στην περίπτωση
γ) ναι, δε πιστεύω ότι χρειάζεται να αναμοχλεύεις ορισμένα θέματα
δ) όχι

Κακό κάνει να τρέχουμε για ψίλου πήδημα σε ψυχολόγους και ψυχιάτρους. Μερικοί άνθρωποι νομίζουν οτι ότι και να τους συμβεί πρέπει να πάνε να τους βοηθήσει κάποιος. Εχει γίνει και λίγο μόδα. Κατα τα άλλα σίγουρα υπάρχουν και πολλοί ψυχολόγοι/ψυχίατροι που λειτουργούν με κίνητρο μόνο το κέρδος ή που είναι άσχετοι με το επάγγελμά τους. Για να πας σε επαγγελματία πρέπει να έχεις σοβαρό πρόβλημα εκτός και αν έχεις χρόνο και λεφτά για πέταμα. Ασε που αν δεν έχεις τίποτα μπορεί από μόνοι τους να σε τρελάνουν!!. Δεν μιλάω φυσικά για όλους τους ειδικούς αλλά για μια κατηγορία. Πολλοί από αυτούς νοιάζονται πραγματικά.

Άν θέλεις να κόψεις το τσιγάρο μπορείς να το κάνεις με τη βοήθεια του ψυχολόγου. Επίσης, αν θες να διαχειρίζεσαι καλύτερα το άγχος σου. Μάλιστα, ένας παράγοντας <<πρόγνωσης>> για το βαθμό δυσκολιας της αντιμετώπισης του προβλήματός σου(ανεξάρτητα από τη φύση του) είναι η διάρκεια της εμφάνισης που προηγείται της επισκέψεως. Αλήθεια, γιατί φοβάστε τους ψυχολόγους???

Sofiabi, κάτι τέτοιο λέγαμε και πριν λίγο, αλλά εγώ συμφωνώ με τη mariakioy. Έχω γνωρίσει ανθρώπους που με το ζόρι ήθελαν να έχουν πρόβλημα και να κάνουν τα μικρά μεγάλα. Είχα μια φίλη που έκλαιγε απ\' το π΄ρωί μέχρι το βράδυ για ένα γκόμενο, περνούσε απίστευτα ζόρια τα τελευταία...δέκα χρόνια. Πήγε σε ψυχολόγο, (μετά από μεγάλη πίεση) για μια φορά και την έβγαλε άχρηστη τη γυναίκα. Μια απίστευτη κλάψα και μια άρνηση και καχυποψία για όλο τον κόσμο. Έφταιγαν οι πάντες γι\' αυτό που περνούσε στη ζωή της, εκτός απ\' την ίδια. Τώρα τρέχει πάλι στους ψυχολόγους, αλλά εγώ νομίζω ότι είναι μόνο μέσα στο κεφάλι της

Λοιπόν, δεν μπορώ να έχω άποψη για κάτι που δεν γνωρίζω προσωπικά. Θα ήταν αφελές εκ μέρους μου. Παρόλα αυτά, διακρίνω μια στάση απέναντι στους ψυχολόγους, κάπως φοβισμένη, δεν ξέρω ακριβώς. Γιατί, ρωτάω, συμβαίνει αυτό?

Πιστεύω, (χωρίς να έχω προσωπική εμπειρία), ότι πρέπει να βασιζόμαστε περισσότερο στον εαυτό μας, όταν βέβαια δεν αντιμετωπίζουμε μια πραγματικά δύσκολη κατάσταση που μας φέρνει σε αδιέξοδο. Απ την αλλη, αν κάποιος νιώθει ασφάλεια βλέποντας κάποιον ειδικό, τότε είναι επιβεβλημένο να το κάνει για να μη χειροτερέψει ενδεχομένως. Επειδή είμαι πολύ καινούργια, (μόλις σήμερα έμπλεξα και δεν βγαίνω με τίποτα), δεν μπορώ να έχω άποψη για το τι περνά ο καθένας εδώ μέσα

Quote:

---

Originally posted by Sofia

---

Η έστω να βάλει μία ταμπελάρα πάνω από το γραφείο του που να λέει \"5 στους 10 ασθενείς που θα επισκεφτούν αυτό το ιατρείο δεν θα έχουν βρούν την γιατρειά τους κατόπιν 150 συνεχόμενων επισκέψεων\" [/quote]

υποθέτω πως προτιμας να γράφει επιτυχια 100% σε μία επίσκεψη? ή έστω κι αν γραφοταν αυτο σε μια ταμπελα πώς θα σε βοηθουσε? θα θεωρουσες πως ξέρεις που πάς? κ πώς θα ήξερες αν εισαι μεσα στους 5?

νομίζω ολοι θα το θελαν.αλλα ποσο αληθινο θα ταν? μαλλον υποτιμητικο..ή οχι?

Οσο για το για το ερώτημα αν σε βοηθαει καποιος ή ο ειδικος και ΑΝ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟ....ειναι μικρο πράγμα η βοήθεια? τί θες να κανει δλδ?? να σου λυσει τα προβλήματα ή τις δυσλειτουργιες μια κ εξω? εσύ τί κανεις? δεν σκεφτεσαι? δεν αισθάνεσαι ? δεν νιωθεις? ή μενεις αμέτοχος στη θεραπεια?

Σε οτι αφορα το ιδιο το προβλημα, θεωρεις οτι ειναι ασχετο της θεραπειας? Δεν εχει να πει κατι ως προβλημα για σενα? [/quote]
Δε ξέρω Sofia, ώρες ώρες είναι μεγάλη η απογοήτευση ......
Και όσο και αν εστιάζω στο μέσα δεν μπορώ παρά να ζητάω μεγαλύτερη βοήθεια από έξω.