Έχω προσπαθήσει όπου κρίνω ότι μπορώ...τώρα αν το κατάφερα δεν είμαι σίγουρη, το ελπίζω...πάντως σίγουρα δεν έχω ζορίσει επίτηδες κανέναν έως σήμερα (εννοώ πρόσφατα) που οι αντοχές μου έχουν εξαντληθεί πια...
Printable View
Το ιδιο ακριβως της εχω καταλογισει κι εγω , αντμ ..........
πολυ ταπαιρνογλου ειναι η κυκνος..αν κ δεν ξερω το ιστορικο σου..νιωθω οτι τα παιρνεις ευκολα κ αυτο σου δυσκολευει την ζωη κ την επικοινωνια σου με τους ανθρωπους..
ανθρωποι ειμαστε κ θα ξεφυγουμε κ καμια μαλακια θα γραψουμε..δεν ειμαστε στρατιωτες να μην ξεφευγουμε..
στην θεραπευτικη ομαδα οπου εκανα 14 χρονια αναλυση οταν καποιος ανεφερε το προσωπικο του προβλημα..καποια στιγμη ξεφευγε η συζητηση..κ ηταν απολυτα λογικο..ετσι μαθαινεις κ εσυ να αντιμετωπιζεις ενα προβλημα σου με χιουμορ το οποιο ειναι διεθνως καταχωρημενο απο την ψυχιατρικη ως ενας ωριμοτατος μηχανισμος αμυνας στα προβληματα μας..
νιωθω οτι θελεις να εισαι το επικεντρο ..κ επειδη τα λεω κ χυμα..δεν δισταζω να σου το πω.
ομως μη το δεις οτι σου τη λεω κ θελω να σε κανω να νιωσεις ασχημα..αλλα προσπαθησε να παρεις κατι απο αυτο που λεω για μαθημα σου..
τελικα η ομαδα μου εμαθε πολλα πραματα σχετικα με τις σχεσεςι κ την επικοινωνια των ανθρωπων..
εγω προσωπικα ολο αυτο θα το επαιρνα ως προκληση να γινω καλυτερη..
εσυ ομως εξακολουθεις να τα παιρνεις κ αυτο δεν θα σε βοηθησει πιστευω στις διαπροσωπικες σου σχεσεις γενικα...
Επειδή το ξαναείπατε αυτό με τους στρατιώτες να σας πω κάτι (και δεν τα έχω πάρει αυτή τη στιγμή κι ας μην έχω πάρει ακόμα τα μεσημεριανά μου χάπια): εγώ πιστεύω ότι θα έπρεπε να είμαστε, προσπαθώ πάρα πολύ να σέβομαι κανόνες και νόμους και να μην ξεφεύγω, προσπαθώ να είμαι τέλεια κι όταν αποτυγχάνω τα βάζω και μ' εμένα...χιούμορ δεν έχω πολύ...όσο για να είμαι το επίκεντρο κάνεις λάθος, νιώθω πως είμαι μόνο μια κουκκίδα στο σύμπαν και σε γενικές γραμμές προσπαθώ να κρύβομαι από τον κόσμο γιατί τον φοβάμαι...
οποτε εφοσον βλεπεις οτι με την τελειομανια..εχεις γινει καπως αυστηρη κλπ κ με τον εαυτο σου..γιατι δεν προσπαθεις εδω που εχεις επαφη με τους ανθρωπους ή με μια ομαδα να το αλλαξεις αυτο..
γιατι να πρεπει να ζεις ετσι?
γιατι ολο αυτο δεν το βλεπεις ως ευκαιρια για αλλαγη?να θυμασαι οτι το μυαλο μπορει να εκπαιδευτει να μαθει να εχιε κ χιουμορ κ σωστες σχεσεις κ ολα..αρκει εμεις πρωτοι να το θελησουμε.
στενοχωριεμαι κυκνε..γιατι απο πισω απο τα ροζ γραμματα...βλεπω ενα φοβισμενο παιδι..επιπλεον να αναφερω κ κατι ψυχαναλυτικου τυπου..
εισαι η μονη που γραφεις με ροζ γραμματα...σαν να λες οτι "εε δειτε με εδω ειμαι"
μπορει να μη το εκανες συνειδητα..την επιλογη του χρωματος..αλλα εγω πισω απο αυτο ασυνειδητα βλεπω οτι αυτο θελεις..προσοχη..
φυσικα δεν σου τη λεω..απλα στενοχωριεμαι ..νομιζω οτι βλεπω πραγματικα ενα φοβισμενο παιδι.
τι λετε.. είναι και πολύ αυστηρη μαλιστα...
Προσπαθώ με την ψυχοθεραπεία αλλά τι να πρωτολύσω δεν ξέρω...είχα και δυο εβδομάδες διακοπή λόγω καλοκαιριού και τα έχω παίξει λίγο, ανυπομονώ να έρθει η αυριανή μέρα που έχω πάλι ραντεβού! :D
Κι ειδικά αυτές τις δυο εβδομάδες έχω χειροτερέψει με την τελειομανία νομίζω κι ίσως να φταίει το ότι κάνω αγώνα για να μην με βλάψω, πέρυσι τέτοια εποχή επειδή δεν άντεξα χωρίς την ψυχολόγο μου πήρα χάπια και με μεγάλη δυσκολία κατάφερα να μην το ξανακάνω φέτος, άντε μια νύχτα δοκιμασίας έμεινε μόνο...γενικά την έχω αυτή την τάση να την κάνω από τον κόσμο και προσπαθώ να την ελέγξω...η περισσότερη μου ενέργεια πάει εκεί...αλλά δεν θέλω πάντα να φύγω όποτε με βλάπτω, θέλω και να με τιμωρήσω για ότι λάθος κάνω οπότε καταφεύγω στα κοψίματα...
κανε λιγη υπομονη..κ θα ξεκινησεις με τον ψυχολογο σου κ σιγα σιγα ολα θα γινουν..ενα ενα που λενε..αγαλι αγαλι γινεται η αγουριδα μελι..
μονο που θελω να επισημανω κ κατι αλλο..ο ψυχολογος σου γνωριζει οτι μπαινεις σε αυτο το φορουμ?
μπορει αυτο να σε παει λιγο πισω στην θεραπεια σου..του το εχεις πει?
αν συγχιζεσαι λοιπον εδω τοσο, μηπως θα επρεπε να ασκεστεις μονο στον ψυχοθεραπευτη σου?
Φοβισμένο παιδί είμαι όντως γιατί έχω φάει αρκετό ξύλο στη ζωή μου από γονείς και συμμαθητές...συν άλλα που δεν θέλω να θυμηθώ τώρα γιατί πρέπει να βγω και λίγο έξω και θα πανικοβληθώ και δεν θα μπορώ...εδώ και τώρα δυσκολεύομαι, σκέφτομαι να βγω όσο είναι ακόμα μέρα αλλά δυσκολεύομαι...
Τώρα για το ροζ, να σου πω τουλάχιστον συνειδητά γιατί το κάνω υποσυνείδητα δεν ξέρω...το κάνω γιατί μου αρέσει πολύ αυτό το χρώμα και νιώθω να με εκφράζει, νιώθω πιο ο εαυτός μου γράφοντας έτσι...και λιγότερη καταπίεση αν με καταλαβαίνεις...
Ναι, το ξέρει...της το έχω πει...
Κανονικά δεν συγχύζομαι πάντα έτσι, τις τελευταίες μέρες κάτι έχω πάθει...ή τον τελευταίο καιρό τέλοσπαντων ίσως να φταίνε και τα οικογενειακά προβλήματα...δεν μπορώ να αρκεστώ μόνο σ' εκείνη γιατί τις υπόλοιπες μέρες νιώθω τρομερή μοναξιά και χρειάζομαι κάπου να μιλάω...
το οτι διαλεξες το ροζ σημαινει οτι θελεις να ξεχωρισεις σε εναν τονο απο ασπρομαυρες γραμμες.
μη θυμασαι μονο βγες εξω..ολα οκ.
προσπαθησε λιγο να εισαι πιο ελαστικη με εσενα κ επειτα με τους αλλους.
γι αυτο θες να ριχνονται ποινες ..γιατι θελεις να ειναι ολα τελεια κ αυστηρα..ομως στην φυση τιποτα δεν ειναι τελειο...κ αυτη ειναι η ομορφια της...εχεις σιγουρα να μαθεις πολλα απο την θεραπεια σου..πιθανον εισαι σε αρχικο ακομα σταδιο..
Κυκνακι μπες στο γραφειο και πες αυτα που εγραψες στο μηνυμα 19. Νομιζω οτι εφτασες πολυ κοντα στον πυρηνα σοιυ και ετσι θα της πας κ ετοιμο υλικο. Δοκιμασε εστω να πεις αυτο για την κουκιδα και τον φοβο. Εγω το βρισκω αλμα στην τοση ταλαιπωρια σου να συγκεκριμενοποιεις αιτια. Ολα θελουν τον χρονο τους, κλισε και ξανα κλισε αλλά επιμονη μπας και ερθει κατι καλυτερο, μπας και εμεις μαθουμε να αγωνιζομαστε καλυτερα για τον εαυτο μας.
Θα βγω, πήρα και τα χάπια μου τώρα οπότε λογικά σε λίγο θα πάψω να φοβάμαι...
Όχι, δεν θέλω να ρίχνονται ποινές αρκεί να υπάρχει μία τάξη...αν μου διαταραχτεί διαταράσσεται και το μυαλό μου...και δεν το λέω μόνο εδώ αλλά και για την καθημερινότητα μου, πρέπει να υπάρχει μια σταθερότητα...
Για το στάδιο που λες ίσως, δεν ξέρω...έχω πολλά να δουλέψω και κυρίως τις αυτοκαταστροφικές μου τάσεις οπότε επικεντρώνομαι σ' αυτές γιατί είναι επικίνδυνες...μερικές φορές νιώθω ότι πρέπει να με βλάψω και τώρα είναι μια απ' αυτές και παλεύω να μην το κάνω...έχω κρύψει ένα ξυραφάκι στο δωμάτιο μου και το ανακάλυψα προχθές ενώ νόμιζα ότι τα είχα πετάξει αλλά τελικά όχι...αυτό κάπου ξέμεινε...θα λείψω για λίγο, μην τρομάξεις, θέλω να πιστεύω πως δεν θα μου συμβεί τίποτα κακό στο δρόμο κι ότι θα γυρίσω πίσω καλά...είναι και μέρα...άρα πιο ασφαλές το να βγω έξω...