νευρα με φιλη που δεν χωριζει

ναι νιωθω ολα αυτα που προειπατε..
+ οτι τα δικα μου προβληματα συνηθως τα λεω κ εγω στις φιλες μου..αλλα γενικα προσπαθω να μη πρηζω..δλδ τα λεω μια φορα κ τελος..
μετα νιωθω μονη μου κ καθομαι κ τα λυνω μονη μου.
δεν πρηζω τον αλλον για μια κατασταση 4 μηνες!!!
αλλα γενικα δεν επιτρεπω κ στον εαυτο μου να μπει σε μια τετοια κατασταση που θα τραβηξει τοσο καιρο..ο.τιδηποτε με βασανιζει το τελειωνω αμεσα!!
διαγραφω ανετα ανρθωπους που μου κανουν κακο.
το κανω απο μικρη αυτο! ακομα κ αν υποφερω βαζω την λογικη μπροστα σαν βοδι κ διαγραφω!
ειμαι τρομερα πειθαρχημενη σε αυτο..κ το ιδιο εχω καταλαβει οτι ειμαι κ τρομερα πειθαρχημενη κ στο φαγητο..
αν πω τελος το εννοω !

Aυτο με τη διαγραφη το κανω κι εγω. Εχουμε ολα τα φοντα να μεινουμε μονοι μας στη ζωη ετσι....Οι ανθρωποι που εχουν "κυκλο", σχεσεις και ανθρωπους στη ζωη τους ειναι συνηθως αυτοι που ανεχονται πραγματα.

εχω κυκλο κοινωνικο κ κανω παρεα...δεν εχω κολλητους φιλους...κ αν εχω..δεν τους πολυθελω..θελω γενικα την ησυχια μου..
εχ φοβερη παρεα με την οποια βγαινω κ περναω σουπερ!ειμαι πολυ κοινωνικη..υπερκοινωνικη θα ελεγα..εχω απειρες παρεες κ επιλογες..
ομως στα προσωπικα μου κ στη ζωη μου θελω την ησυχια μου.

K εγω κοινωνικη ειμαι αλλα αυτο μπορει να συνδιαστει ευκολα και με μοναξια. Οι παρεες σημερα ειναι σχετικα επιφανειακες.Τις εχεις για τις εξοδους.Κ μονο που νιωθεις οτι θα πρηξεις τον αλλον αν του μιλησεις λιγο παραπανω...Επισης λιγοι ειναι εκεινοι που θα τρεξουν οντως αν παθεις κατι. Εχω περασει διαφορα θεματα υγειας συν την απωλεια του πατερα μου.Τοτε επεσε μεγαλο κοσκινο στις φιλιες.... Η εννοια του κολλητου νομιζω δεν αφορα και ατομα μεγαλυτερης ηλικιας ειναι λιγο "παιδικη" εννοια κατα τη γνωμη μου.

δεν υπαρχουν φιλιες ακου με που σου λεω...συμφερον υπαρχει μονο..να πενραμε καλα κ + πρηξιμο οταν δεν νιωθουμε καλα..αυτο..
για μενα η κοινωνικη παρεα ειναι ο.τι καλυτερο..με βολευει απειρα..
το χειροτερο μου ειναι να εχω μια φιλη να με πιεζει, να απαιτει κ να με πρηζει!
ειδικα δε οταν βγω μαζι της κ μου πρηζει τα ουμπαλα με τα προβληματα της εκει θελω να παρω ενα περιστροφο κ να ριξω στο κεφαλι μου να τελειωνω!
ζαλιζομαι, νιωθω σδυσφορια κ θελω να τρεξω γρηγορα σπιτι..ευτυχως κανω αυτα που μου αρεσουν κ εχω τους ανθρωπους γυρω μου που θελω..μεχρι εκει..
οι παρεες μου ειναι ατομα "ξωτικα", τα σπαμε κ γλενταμε..
εχουν ωραιες αποψεις..ατομα με αλλεγκρα συμπεριφορα..ο καθενας ξερει τι θελει!
καλη καρδια κ αγαπη μονο που λεμε.
απλα πραματα..
δεν μπορεσα ποτε να καταλαβω το "βγαινω για καφε να τα πω με μια φιλη" αληθεια ομως..
με βαραινει κ με πιεζει αυτο....κ μαλιστα εχω φιλες απο παλια με τις οποιες πλεον δεν κανω παρεα γιατι πολυ απλα του εδειξα οτι δεν ειμαι απικο..κ πολυ ησυχασα παναγιτσα μου..

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

λοιπον..εχω μια φιλη η οποια εδω κ 4 μηνες εχει καταλαβει οτι ο αντρας της απιστει..
καθε μερα συζηταμε κ ο τυπος της λεει απιστευτα πραγματα...του στυλ ειναι δικαιωμα μου να ερωτευθω..ειναι δικαιωμα μου να ειμαι ελευθερος κ να εχω γκομενα..
η φιλη μου εδω κ 4 μηνες ανεχεται την κατασταση..επειδη ΦΟΒΑΤΑΙ να μεινει μονη της..
εγω προσπαθω να την πεισω οτι της αξιζει κατι καλυτερο..
πλεον καθε μερα μου λεει τον πονο της κ εγω πλεον εχω απειρα νευρα!
γινομαι κοκκινη απο τα νευρα μου κ θελω να τη δειρω! που ανεχεται αυτη την κατασταση..
σε σημειο να μου μιλαει κ κλεινοντας να μην μπορω να συγκεντρωθω απο τα νευρα μου!!!
της τα λεω ωμα κ της τα λεω χυμα οπως παντα! οτι ειναι ηλιθια κ οτι εγω ηδη θα τον ειχα πεταξει εξω με τις κλωτσιες.
ειναι παντρεμενη..με 2 παιδια!
βρηκε μια δικηγορο που της εδωσαν το τηλ, αλλα ουτε καν σηκωσε το κουλο της να παρει ενα τηλ να της δωσει καποιες συμβουλες.
ειναι ζωον κ βοδαρα κ δεν αντεχω αλλο!!
μενει αθηνα κ οχι καμια επαρχια..
σιγουρα εχει τους λογους της που το ανεχρται ολο αυτο (ανασφαλεια, φοβοι κλπ κλπ)..
ομως το προβλημα μου ειναι το εξης : ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΝΕΥΡΙΑΖΩ ΤΟΣΟ Κ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗ ΔΕΙΡΩ??
γιατι νιωθω ετσι με αυτες τις συμπεριφορες?
γενικα οταν καποιος ανεχεται μια κατασταση ασχημη θελω να τον δειρω! δεν το αντεχω! γινομαι τουρμπο!!:mad::mad::mad:
θελω να τα σπασω ολα..μου χαλαει ολη η μερα..γιατι ρε παιδια?το βρισκετε φυσιολογικο ολο αυτο???

---

Σε νιωθω και γω τα χω περασει αυτα.

Προφανως,η φιλη σου βαζει πιο πανω το φαινεσθαι απο το ειναι.Προτιμαει να ειναι για τα ματια του κοσμου η ευτυχισμενη μανα και συζυγος παρα να ειναι οντως ευτυχισμενος.Την γεμιζει αυτο.

Quote:

---

Originally Posted by Αλαφροίσκιωτος

Σε νιωθω και γω τα χω περασει αυτα.

Προφανως,η φιλη σου βαζει πιο πανω το φαινεσθαι απο το ειναι.Προτιμαει να ειναι για τα ματια του κοσμου η ευτυχισμενη μανα και συζυγος παρα να ειναι οντως ευτυχισμενος.Την γεμιζει αυτο.

---

ΤΟΤΕ δεν πρεπει να ειναι φιλη μου..δεν μου ταιριαζει...δεν θα εχω πολυ επαφη απο δω κ περα..την κανω με ελαφρα πηδηματακια, δεν θα με τρελλανουν εμενα οι μουρλες ολες! :mad:

Κοιταξε προσωπικα δε θα κοβα επαφη λογω αυτου μονο (αν γενικα δεν ειχα προβλημα μαζι της),αλλα να της το κοβεις αν συνεχεια σου κλαιγεται και μετα γυρναει στον αντρουλη της.Ισως νομιζει οτι θα του αλλαξει μυαλα.

Quote:

---

Originally Posted by Αλαφροίσκιωτος

Ισως νομιζει οτι θα του αλλαξει μυαλα.

---

Πολλες γυναικες ζουν ετσι....δυστυχως.

ε πιθανον αυτο θα κανω..αν κλαιγεται θα λεω "κομμενη".
να δεςι που στο τελος αυτη θα με κανει περα...κλασσικα εικονογραφημενα...κ ξερεις εγω τωρα......μια στεναχωρια που την πηρα..

την εχεις ακουσει αυτη τη φραση που λεει αν δε μιαζανε δε θα συμπεθεριαζανε?
εισαι σιγουρος-η οτι αυτη δεν απιστησε ποτε? μαλον δε τη ξερεις τοσο καλα οσο νομιζεις..

Εγώ λέω να βρεις έναν δικό σου άντρα να ασχολείσαι και με τον δικό της άσε να ασχοληθεί αυτή. Δεν θα γίνεις κακιά γιατί ήδη έγινες. Δεν ξέρω αν έισαι παντρεμένη ή έχεις παντρευτεί ποτέ αλλά αυτοί είναι οικογένεια με δύο παιδιά και εσύ απλά μια φίλη. Προφανώς καλή για να επαναλαμβάνει τον πόνο της σε εσένα αλλά μέχρι μια συμβουλή μπορείς να δώσεις σχετικά.Επικεντρώσου στο πως θα την κάνεις να νοιώσει καλύτερα και όχι στο να χωρίσει.Εκτός και αν πέρα από καλή φίλη μπορείς να αντικαταστήσεις και το κενό του συζύγου της.

Quote:

---

Originally Posted by white

Εγώ λέω να βρεις έναν δικό σου άντρα να ασχολείσαι και με τον δικό της άσε να ασχοληθεί αυτή. Δεν θα γίνεις κακιά γιατί ήδη έγινες. Δεν ξέρω αν έισαι παντρεμένη ή έχεις παντρευτεί ποτέ αλλά αυτοί είναι οικογένεια με δύο παιδιά και εσύ απλά μια φίλη. Προφανώς καλή για να επαναλαμβάνει τον πόνο της σε εσένα αλλά μέχρι μια συμβουλή μπορείς να δώσεις σχετικά.Επικεντρώσου στο πως θα την κάνεις να νοιώσει καλύτερα και όχι στο να χωρίσει.Εκτός και αν πέρα από καλή φίλη μπορείς να αντικαταστήσεις και το κενό του συζύγου της.

---

Οταν ο αντρας της αλλης εχει γκομενα,και το θεωρει δικαιωμα του κιολας,ειναι ηδη διαλυμενη η οικογενεια.
Δεν ειναι οτι της λεει να χωρισουν επειδη ο αντρας της δε κατεβαζει το καπακι της τουαλετας.

Αλλα οπως προειπα,φιλη της μαλλον προτιμα να το παιζει ευτυχισμενη μανουλα και συζυγος.

Δεν μπορείς να έχεις νεύρα επειδή κάποια άλλη δεν χωρίζει τον άντρα της. Με αυτήν την λογική θα αποφασίσεις επίσης με ποιον να τα φτιάξει μετά το διαζύγιο,τι θα γίνει με τα παιδιά της και αν δεν σε ακούσει... Αλίμονό της! Είναι δικαίωμα της να το παίζει ότι θέλει μιας και πρόκειται για την ζωή της. Έχει τα δικά της έχει και την πίεση από τους άσχετους γύρω. Οι φίλες/οι είναι για να πίνεις έναν καφέ,να σου δίνει κουράγιο και όταν ζητηθεί,μια συμβουλή/άποψη. Δεν ξέρουμε τι γίνεται σε μια οικογένεια. Άλλος γουστάρει να βλέπει την σύζυγο με άλλον ή να πηγαίνει ο ίδιος με άντρες. Κουμάντο θα τον κάνω; Και πόσο μάλιστα θα είμαι τρελαμένος γιατί δεν κάνει την ζωή του όπως θέλω εγώ; Πάντως ασχέτως με την περίπτωση αυτή,αν θες να χάσεις έναν άντρα για πάντα,άκου τις φίλες σου. :rolleyes:

Μαλλον δε διαβασες καλα το αρχικο ποστ.
Η φιλη μονη της κλαιγεται στη νηματοθετρια για το συζυγο της για την κατασταση.

Προφανως εισαι της αντιληψης οτι ο γαμος δεν πρεπει να διαλυεται ο,τι και αν συμβαινει,ή οτι το κερατο δεν ειναι και τιποτα.Εκει ειναι η ουσια για αυτο εχεις αντιρρηση.