Printable View
Quote:
Originally Posted by pokemongo
Την χρονια που πεθανε ο πατερας μου, ο αδερφός μου εκοψε το χερι του, ειχαμε ενα ατυχημα και ο αλλος αδερφός μου εσπασε το ποδι του, εγω ειχα πεσει απο της σκαλες και μια θεια μου αρρωστησε βαρια. Ο πατερας μου μαλιστα ειχε πει, "ας μπουμε ολοι σε ενα δωματιο να περιμενουμε τον Χαρο" τετοια ατυχια εκεινη την χρονια, και στο τέλος ηρθε και ο Χαρος
Eγω δεν εχω χασει γονεα , και με τρομαζει η ιδεα αυτη , δεν εχω ιδεα πως θα το διαχειριστω ..........Quote:
Originally Posted by archangel
ετσι νιωθεις οταν δεν εχει συμβει...δεν εχεις ιδεα πως θα το διαχειριστεις κ νιωθεις ανημπορος..
κ τρομαγμενος στη σκεψη..απλα οταν συμβει μπαινεις στον χορο κ χορευεις..
εγω προσωπιακ εκανα υποτροπαρα των αγχωδων διαταραχων..τρεμουλα τα πρωινα κ πολλη καταθλιψαρα βαρια..αντι να ασχολουνται ολοι με το πενθος , ασχολιοντουσαν με μενα..σε φαση αν ειναι καλα " η μικρη"..
πηρα λαντοζ μετα απο 1 μηνα αφου εφυγε ο μπαμπας καθως το στρες μου δεν υποχωρουσε με τιποτα κ με εκανε ανημπροη κ δυσλειτουργικη..δεν μπορουσα να ερθω καν στο γραφειο κ ειχα παρει αδεια ανευ αποδοχων.
ασε η αποπραγματοποιηση!! κατσικωθηκε απο την ωρα που πεθανε ο πατερας μου μεχρι που με επιασε το λαντοζ.
οταν επιασε το λαντοζακι..ενιωσα ξανα οκ..νορμαλ κ μπορεσα κ πενθησα ηρεμα κ κανονικα..με το κλαμα μου κ ολα.
ηταν σοκ ολο για εμενα...καθως δεν ειχα προλαβει να πω αυτα που ηθελα στον μπαμπα..δεν ειχαμε κ καλες σχεσεις..ενιωθα τυψεις κ ενοχες κ το πενθος μου δεν μπορουσε να εκδηλωθει.
χρειαστηκα ψυχοθεραπεια..κλπ κλπ..γενικα ενα κουρελι..ομως φιλε μου το ξεπερασα..τα καταφερα..ηθελα μονο να φυγει ο πονος..τιποτα αλλο..να φυγει κ να ηρεμησει η ψυχη μου.
πλεον τον μπαμπα τον θυμαμαι συχνα μεσα στις μερες κ καποιες φορες απλα νιωθω μια γλυκια μελαγχολια.
το πενθος να ξερεις σε αλλαζει κ καπως..γινεσαι κ πιο σκληρος μετα..γινεσαι κ πιο ρεαλιστης..
οι σχεσεις με τους αλλους κλονιζονται για λιγο καιρο γιατι επειδη περνας πενθος γινεσαι παραξενος, νευρικος κ μυστηριος.
εγω ηθελα να γυρναω εξω απο το σπιτι συνεχεια...ο αντρας μου με εψαχνε..θυμωνε κ οταν μου μιλαγε εβριζα..
γενικα...ειναι περιεργο..
κ κατι αλλο...ενιωθα πως ολα ειναι ματαια..μια μαυριλα κ ενα κενο ορισμενες φορες...πηρα πατινια κ εκανα κ δεν ενιωθα τιποτα..ετρεχα στις πιστες κ ολοι χαμογελαγαν κ εγω ενιωθα ενα νεκρο πραμα..σαν κουτσουρο..σαν μια μπανανα(χαχαχααχχα που το βρηκα..) που κανει πατινια..αψυχο πραμα ολοτελα..μπερδεμα κ η αποπραγματοποιηση τα ειχε κανει ολα πισω..εννοω τα συναισθηματα..πιστεψα πως τρελλαθηκα..αλλα ηρθε ο ΑΓΙΟΣ ΛΑΝΤΟΖ κ εσωσε το κοριτσι με τα κοτσιδια που εκανε skate...yeaaaaah!! :p
Μπραβο , ανξιους , μουκανες την καρδια περιβολι ! δεν νομιζω να αντιδρασω τοσο ασχημα , ηδη εχω σκληρυνει απο την πολυετη κτθλψη , οι τυψεις ειναι ενα αγνωστο συναισθημα για μενα , οτι θα το ξεπερασω , ειναι βεβαιον , για τον πατερα μου , δεν θα σκασω κιολας τοσο ........δεν εχουμε καλες σχεσεις , αλλα για την μανα μου , ναι , θα στεναχωρηθω , αν εχω εως τοτε μια συντροφο , θα το περασω πιο λαιτ ................εσο ετοιμος , λεω στον εαυτο μου ......
σορρυ που θ σε απογοητευσω..αλλα ο.τι κνα εχεις..κ την νεραιδα την κουκλα κ την παραμυθενια διπλα σου, την Χιονατη με τους επτα Νανους που ηταν κ ωραιο μ***κι...κ γενικα ο.τι κ οποιον κ να εχεις το πενθος ειναι σαν ενα μαχαιρι που κοβει.
καθενας νιωθει μονος σε αυτο..ακομα κ τα υπολοιπα αδερφια κ η μανα δεν ειναι ικανοι να σου παρουν τον πονο...νιωθεις αμεσως ορφανος κ ξεκιναει ο πονος..στο λεω γιατι οσοι φιλοι μου εχασαν γονιο ετσι ενιωσαν.
ειναι δυσκολο φιλε μου , αλλα φυσιολογικο να συμβει..κ αυτο διευκολυνει καπως την κατασταση..
αλλα γιατι σκαμε??αφυο εχουμε παντα βοηθεια τα αγια μας χαπακια...τα μαγικα ...αυτα τα ωραια...
Quote:
Originally Posted by pokemongo
εχεις στον νου σου καποιον που θελει το κακο σας και τον εχεις ικανο να σας κανει μαγια?? (για ολα υπαρχουν λυσεις) don't worry!
Quote:
Originally Posted by pokemongo
Kαλε μου , ετσι και σε μενα ''Πεθανε ο πατερας μου πριν 6 μηνες ξαφνικα το βραδυ!''
Ειναι φρικτο το συναισθημα που νιωθεις μεσα στην ψυχη σου, ακομη δεν το εχω ξεπερασει...
παιδια προσοχη με την καχυποψια...γιατι μετα απο λιγο καιρο παει σε παρανοια αυτο..ή αγγιζει τα ορια της παρανοιας..
δεν ειναι καλο να σκεφτεστε οτι καποιοι ανθρωποι θελουν το κακο σας...ελεος πια..
εγω παντως, απο τοτε που εχασα τη μανα μου, μου βγηκαν ολα τα προβληματα υγειας. Πριν ημουν τερας αντοχων!
Σε καποια πραγματα μου λειπει, σε καποια αλλα οχι.
Ουτε μπορω να πω οτι πονεσα που εφυγε, γιατι ταλαιπωρηθηκε παρα πολυ απο τα χειρουργεια και τις νοσηλειες, θεραπεια δεν υπηρχε οποτε ο θανατος ηταν μονοδρομος...
Τι ειναι ο ανθρωπος? για αυτο πρεπει να ζουμε ομορφα! να είμαστε καλά και να χαιρομαστε την καθε στιγμη!
Τα συλλυπητήρια μου και από εμένα!!
Ειστε ολοι πολυ καλα παιδια ! Παιρνω 1μιση ξαναξ και 1 λαντοζ , σημερα τα ξεχασα και ετρεμα , μα καλα τοσο γρηγορα εφυγε απο τον οργανισμο μ? Οι ιδεες περι μαγειας υπαρχουν αλλα σε στυλ οτι μετα το ευχελαιο ετυχε αυτο ? Απο το καλοκαιρι ταλαιπωρουμε με ψυχολογικα ! Τα εχετε δει ! Και κρισεις πανικου κ μολις καναμε ευχελαιο μετα απο 2 μηνες εφυγε ο φιλαρακος μου ! Οντως μπορει να οδηγησει στην παρανοια ! Δεν ξερω αν γινομε παρανοικος!
Ρε παιδιά έχω ανοίξει και αλλού αυτό το θέμα , σας έχει πιάσει ποτέ κρίση πανικού σε αμάξι , και πως το διαχειριστήκατε? Να κρατάω επιπλέον ζάναξ?
Αν εξαιρέσετε αυτά , ψυχολογικά πέρα απο την χαμηλή αυτοπεποίθηση , έχω σταθεί δυνατά στην οικογενειά μου , μετά απο τον θάνατο του πατέρα μου
anxious ο άγιος λαντόζ με βοηθάει και εμένα! Αλλά νιώθω ότι σιγά σιγά χάνω την δύναμη και υποτροπιάζω!