και γενικα βαρεθηκα να ελπιζω.. κουραστηκα
Printable View
και γενικα βαρεθηκα να ελπιζω.. κουραστηκα
"Γινόμαστε η γενιά των καταθλιπτικών που αναγκαστικά δεν μπορεί να βάλει στόχους."
φιλε μου δεν χρειάζεται να κανεις κάτι που σε ρίχνει ψυχολογικά...γνώμη μου? παράτησε τα όλα...! πιάσε μια δουλειά και κανε αυτό που πραγματικά σε ευχάριστη... μην αφήνεις την θλίψη να σε νικήσει... νίκησε την εσύ...!
και εγώ καταθλιπτικός είμαι σε χαλια κατάσταση που δεν έχω όρεξη ούτε να σηκωθώ από την καρεκλα... αλλα δεν το αφήνω να με ρίξει... πιεζω τον ευατό μου και τα αφήνω όλα στην άκρη όσο δύσκολο και αν είναι.. έχουμε την δύναμη όλοι μας να ξεπεράσουμε τα όρια μας... να σπάσουμε αυτό που μας κρατάει κλεισμένους... να αλλάξουμε τα πάντα...! το μονο που χρειαζόμαστε είναι η σκέψη μας...!
Καλησπερα! Τα λες πολυ ωραια. Στην πραξη ειναι το θεμα.. Δεν ξερω δυσκολευομαι να παρω την αποφαση να πω ξερεις κατι; Φευγω! Συνεχως αμφιταλαντευομαι και η σχολη αυτη δεν εχει μονο μαθηματα να πεις οτι δινεις. Ειναι παραϊατρικος κλαδος με μπολικα υποχρεωτικα εργαστηρια, κλινικα πλαισια, αλυσιδες (εξαιτιας αλυσιδας εχασα εξαμηνο), και επειτα υποχρεωτικη 6μηνη πρακτικη ασκηση. Κλασσικα η γιαγια μου μου λεει διαβασε να τελειωσεις να εχεις ενα πτυχιο και ολοι δηλαδη ομως το να τελειωσω ειναι ενα τεραστιο βουνο μπροστα μου. Και μολις τελειωσω; Τι θα γινει μετα; Που ξερω εγω τι θα γινει σε 2μιση χρονια απο τωρα; Και αν βγω πιο κενος απο ολο αυτο; Και αν για τον α, β λογο δεν εχω τοτε την ευκαιρια να σπουδασω κατι που θελω; Δεν ξερω ειναι πολυ δυσκολη αποφαση κ απο την αλλη να βλεπω τους αλλους να γουσταρουν αυτο που κανουν και ας ειναι ζορικο κ εγω δεν βρισκομαι σε αυτη την κατηγορια. Οι αλλοι το βλεπουν ορθολογιστικα οτι οκ τελειωσε και μετα βλεπεις αλλα εγω ειμαι αυτος που βασανιζω την ψυχη μου οχι αυτοι. Οσο για δουλεια μη σχολιασω.. Στην καλυτερη να πολαω χαρτομαντηλα.. :P Το ξερω οτι φαινομαι αρνητικος και απαισιοδοξος ετσι οπως μιλαω (ειμαι λιγο) αλλα ολα αυτα που λεω εχουν ενα μεγαλο κομματι αληθεις..
Αρχικά βρες ανθρώπους που γουστάρεις και σε γεμίζουν! Έπειτα ψάξε για ομάδες υπάρχουν παντού με διάφορες δράσεις καλλιτεχνικές, πολιτικές κοινωνικές και κυρίως τζάμπα. Γέμισε από γνήσια και ανθρώπινη επαφή. Δεν χρειάζεσαι λεφτά για την καλοπέραση πίστεψε με. Και τα κλαμπ και τα μπαρ δεν είναι ο αυτοσκοπός. Έπειτα ασχολήσου με πράγματα πoυ σαρέσουν, εγώ μέσα από το youtube έμαθα ολοκληρη τέχνη. Τέλος για την σχολή αν δεν σαρέσει καθόλου μπορείς να κάνεις δύο πράγματα.
1) να το πάρεις με φόρα ώστε να τελειώσεις όσο πιο γρήγορα μπορείς και να δώσεις κατατακτήριες κάπου που σε ενδιαφέρει ή να ξαναδώσεις πανελληνίες. Μην σκέφτεσαι δαρκώς τα λεφτά. Τόλμα και άσε τι σου λένε. Ζήσε όπως θες απλά πάλεψε. Μην περιμένεις στάσιμος. Αν δεν νοιαστείς εσύ και δεν δώσεις εσύ αξία στο θέλω σου κανεις δεν θα ενδιαφερθεί!
Καλή τύχη! και βάλε λίγη φαντασία.
Τόση καταστροφολογία ούτε οι άνθρωποι που έχουν χρεοκοπήσει μέχρι το λαιμό. Χαλάρωσε!
Καλησπερα. Ευχαριστω για την απαντηση σου.. Απλα το νωριτερο που μπορω να παρω πτυχιο ειναι σε δυομιση χρονια μαζι με την πρακτικη μεσα σε αυτο το διαστημα.. Και δεν ξερω αν εχω κουραγιο και υπομονη να περιμενω τοσο κ να το φαω στη μαπα. Δεν ειναι απαραιτητα καταστροφολογια. Τοσο καιρο μια χαρα ημουν. Αλλα οπως βλεπεις με επηρεαζει αρνητικα σε πολλα κομματια της ζωης μου κ ολο κατι τριβελιζει μεσα μου για το θεμα της σχολης. Σε συνδυασμο με ολα τα αλλα με φθειρει ψυχικα. Και δεν το θεωρω τωρα ωραιο να ειμαι φοιτητης κ να καθομαι να κλαιω γιατι αυτο κανω.