Originally Posted by
Natalia_sups
Γελασα λίγο είναι η αλήθεια...αν και καταλαβαίνω πως νιώθεις. Επρεπε να μη πεις ζιγκολό όμως. Επρεπε να πεις κάτι χειρότεροΉ αλήθεια είναι πως μπορεί να τα πει με τον αδερφό του ή κάνα φίλο αυτά που λες για εσένα και να το πάρει στη πλάκα. Κατά πάσα πιθανότητα αυτο νομίζω θα γινει ασχετα που δεν θυμάμαι ακριβώς την ιστορία σου. Αλλά δεν σε νοιάζει νταξει, έτσι ενιωσες έτσι εκανες κλαιν. Αν ήταν καθαρτικη κίνηση για εσένα δεν υπάρχει λόγος να σε νοιάζει τίποτα άλλο. Αλλά καλό είναι να αρχίσεις να προσπαθείς να μη σε νοιάζει γενικα...προσωπικά εμένα με πειράζει να με νοιάζει έστω και αρνητικά ο πρώην μου.
Σημερα κατά σύμπτωση πέρασα έξω από το μέρος που δουλεύει κάμποσες φορές κι όλας χωρίς να το καταλάβω επειδή ημουν στη γειτονιά για δουλειες και το κατάλαβα τη τεταρτη-πεμπτη φορά ξαφνικά περνωντας μπροστά από τη τζαμαρια "ωχ μωρη ηλίθια θα νομίζει ότι τον γυροφερνεις ενω εσυ εισαι στη κοσμαρα σου και είχες ξεχάσει ότι υπαρχει" λολ...σοβαρα ειχα ξεχασει για το μαγαζι...μετά αρχισα να σκέφτομαι "είμαι σούπερ γαματη και αερατη σήμερα; Οχι είμαι κρυωμενη και έχω το μαλλί πανω, σκατα, φτου"...μετά αρχισα να τσατιζομαι με τον εαυτό μου που έκανα αυτές τις σκέψεις. Δηλαδή τι με νοιάζει τι θα νομισει το ζώο το όρθιο; Ή τι με νοιάζει τι θα δει/πει/καταλαβει; Και μετά αρχισα να θυμωνω με το ποσο μεγαλος μαλακας είναι. Και μετά αρχισα να θυμωνω μόνο και μόνο που ασχολούμαι με αυτό στη σκέψη μου ενω αυτός είναι γιουπινταιντα και κάνει τη ζωουλα του και επειδή δεν αξιζει μια, ποιος είσαι δηλαδή, σαλτα και γαμησου χαλβά φαρσαλων, γαμηδι πασών των σκουπιδιων
-_-
Και μετά καθόμουν και τα ελεγα σε έναν κάτσε καλα άνθρωπο που μπορούσαμε να λέγαμε χίλια δυο άλλα ευχαριστα πράγματα...και με άκουσε και έδειξε κατανόηση, αλλά του αξίζουν μόνο τα ευχάριστα πράγματα, όχι αυτα. Και νευριασα με τη παρτη μου και για αυτό.
Φάουλ στο τετράγωνο.
Τι θέλω να πω με αυτή τη δική μου μπούρδα σήμερα.. ότι καλα έκανες αλλά και ο θυμός πρέπει καποια στιγμή να ξεθωριασει αν είναι να προχωρησεις με τη ζωή σου αλλιώς θα σου κλέβει από τις ευχάριστες στιγμές δικές σου και με άλλους ανθρώπους...η απέχθεια νομίζω θα είναι πάντα εκει άμα τον δεις...αλλά νομίζω και ελπίζω πως θα φτάσω και θα φτάσεις σε σημείο να σκέφτεσαι "ιου αυτός...όρεξη είχαμε, bye" αλλά ως εκεί...Δε γίνεται να χαλιεσαι κάθε φορά στα καλα καθουμενα...στα λέω για να τα ακούω λολ. Υπάρχουν πράγματα που του συγχωρώ αλλα με τον καιρο ανακαλυπτω οτι υπάρχουν πράγματα που με κάνουν να μη μπορώ πλήρως. Ένα κομμάτι μου πάντα θα του εύχεται ότι χειρότερο λολ...αυτο τις ελάχιστες στιγμές που το θυμάμαι...γενικά όλα είναι καλύτερα...και με τον καιρό θα γίνουν και για εσένα καλύτερα, θα δεις :)
