αγαπητή φίλη ,Quote:
Originally posted by Kleiw
Οπως είναι γνωστό ίσως σε κάποιους είμαι εκπαιδευτικός . Και μάλιστα φέτος είμαι σε γυμνάσιο με αρκετά προβλήματα .
Προβληματίζομαι λοιπον για διάφορα που συμβαίνουν στο σχολείο και προσπαθώ να βρώ τρόπους αντιμετώπισης των καταστάσεων .
Σήμερα είμαι αρκετά στεναχωρημένη μετά απο συζήτηση με γονέα .
Μητέρα μόνη έχει ενα αγοράκι πολύ καλομαθημένο , που του δίνει πάντα δίκιο και τον δικαιολογεί στις αταξίες του , στις σκανδαλιές του και στις σχολικές αποτυχίες του .
Δεν είναι η πρώτη φορά που συζήτησα με την μητέρα , αλλα είναι η πρώτη φορά που ένιωσα να με εκβιάζει καθαρά .
Δεν είναι ενα χαζό παιδάκι που αν προσπαθούσε δεν θα είχε καλή επίδοση . Αντίθετα, είναι εξυπνος . Ομως είναι και τεμπέλης και λέει ψέμματα για να δικαιολογηθεί και σε εμάς και στην μητέρα του . Και αυτήν τον πιστεύει !!!!!!!! Και πιστεύει οτι το παιδί της έχει τις γνώσεις ενός άριστου μαθητή !!! Αν είναι δυνατόν !
Συνολικά το παιδί στο μάθημα μου έχει γράψει 4 τέστ και ενα διαγώνισμα με βαθμούς απο 01-03 και η μαμά ισχυρίζεται οτι το παιδί έχει γνώσεις και προσπαθεί και διαβάζει !!!!
Με απείλησε λοιπόν οτι αν το παιδί της δεν πάρει πάνω απο τη βάση , δεν θα το αφήσει έτσι .
Θεωρώ οτι κάνει κακό στο παιδί της οταν ζητά ειδική μεταχείρηση και θέλει να εκβιάσει βαθμούς . Και δυστυχώς χωρίς την στήριξη του γονέα , δεν μπορώ να βοηθήσω αυτό το παιδάκι να αναλάβει τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις του ρόλου του μαθητή .
Πραγματικά εκνευρίστηκα σήμερα και δεν ξέρω τι να κάνω . Εκείνη τον χαλάει , αλλα δεν ήθελα να την θίξω και δεν της το είπα .
Τι να κάνω ?
αντικείμενο της διατριβής μου το 1978 στην Γαλλία, ήταν
ο ρόλος του \"μεσολαβητή\" της παιδικής ηλικίας...
Επειδή δεν νομίζω ότι έχουν αλλάξει πολλά έκτοτε , αξίζει να σου πω δυο λόγια, για να σου γλυκάνω περισσότερο το αίσθημα του παραγκωνισμού που νοιωθεις , σαν εκπαιδευτικός , μπροστα σε μια φιλόδοξη μητέρα που η αγάπη της ίσως πνίγει τις πραγματικές δυνατότητες του παιδιού της για εξέλιξη στην σχολική κοινότητα, αλλά πολύ περισσότερο αύριο στην κοινωνια.
Η δυνατότητα παρέμβασης που σου δίνει η πολιτεία ειναι όντως σχετικά απεριόριστη...
Γράφω σχετικά γιατί αν εφαρμοζόταν σωστά η εκπαιδευτική διαδικασία στην Ελλάδα , οι καθηγητές και οι δάσκαλοι
θα κρινόντουσαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ,με τους μαθητές !
Δηλαδή με την αξιολόγηση τους απο ανώτερα εκπαιδευτικά και γονεϊκά συμβούλια, στα οποία θα έλεγχαν την ποιότητα των παραγόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιων στους μαθητές...
Γιατί κακά τα ψέματα , ουδείς αναμάρτητος και αλάνθαστος , όταν ένα παιδί, παρουσιάζει μειωμένη απόδοση στο σχολείο.
Σήμερα την χρεώνεται η οικογένεια και ο μαθητής ,
αύριο όμως, ίσως αλλάξουν τα πράγματα και στην Ελλάδα.
Πες μας λοιπόν τι έκανες και τι σκοπεύεις να κάνεις για να δώσεις κίνητρα μάθησης σε ένα τεμπέλη μαθητή?
Πόσες φορές κατά την διάρκεια του σχολικού έτους, κάλεσες την μητέρα για να την ενημέρωσης για το ζήτημα αυτο?
Είμαι ήμουν και πάντα θα είμαι, εναντίον καθε μορφής αξιολόγηση που δεν συνοδεύεται απο την λύση στο πρόβλημα το οποίο καταμετρά...
Μίλησες για τεμπελιά...
Μα και ο Αϊνστάιν ροχάλιζε στο μάθημα των Πολιτιστικών γνώσεων και με το ζόρι πέρασε το σχολείο ....
Τι ακριβώς βαθμολογείς?
Την τεμπελιά?
Την μαθησιακή ικανότητα του παιδιού?
Το σχολικό πρόγραμμα και την πιθανότητα να ειναι όντως βαρετό για πολλούς?
Την δική σου ικανότητα να δίνεις κίνητρα μάθησης στους τεμπέληδες?
Τέλος , ειναι άδικο όλα αυτά να τα θεωρήσεις ότι απευθύνονται αποκλειστικά στο πρόσωπό σου...
Κάθε 10 μαθητές , πιστεύω ακράδαντα ότι το σχολείο, πρέπει να εχει ένα ψυχολόγο...Αυτός θα έκανε όλα αυτά τα παραπάνω και εσύ, απλά θα έκανες το μάθημά σου , γνωρίζοντας μόνο, ότι όλοι κρίνουμε και κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος....
