Πεθερά με διπολική διαταραχή

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

εγω απλα νιωθω λυπη ρε τιποτ αλλο..δεν εχω βιωσει σχιζοφρενειες ..ουτε γενικα εχω συναναστραφει ιδιαιτερα με ατομα με σχιζο...ο πατερας του δεν εχει σχιζο..εχει παρανοια.ειναι διαφορετικες ασθενειες..
εγω γενικα ναι πιεζομαι καποιες φορες..γιατι φερνω τον εαυτο μου στην θεση του αλλου..
δεν μπορω να βλεπω ανθρωπους αρρωστους πεταμενους κ αβοηθητους..

---

χμ δεν μπορω να ξεχωρισω παρανοια και σχιζοφρενεια, θεωρητικα.
Πρακτικα τα εχω φαει με το κουταλι.
ΔΕΝ παλευονται, ουτε το ενα ουτε το αλλο. Κανεις το σταυρο σου, υπομονη, και περιμενεις να περασει η φουρτουνα... Και οοοοοταν περασει, αντι να ηρεμησεις, ξεσπανε οι ενοχες...

Anxious μου θυμιζεις κατι που διαβαζα χθες απο Μιλλερ οτι μεσα απο την οδυνη σου απεκτησες συμπονια για την οδυνη των αλλων. Ενσυναισθηση ειναι αυτο που λες.
Και εγω το εκανα αυτο πολυ με τη μανα μου. Αλλα δεν αξιζει τον κοπο... οχι γιατι δεν αξιζει ο αλλος, αλλα γιατι φορτωνεσαι μια ευθυνη που δεν σου αναλογει. Και μετα οταν τα πραγματα δεν πανε καλα, φορτωνεσαι και φοβερες ενοχες.
Μπορεις να τους προσφερεις μια ποιοτητα ζωης? μεχρι εκει! Οχι και να τους υπηρετεις ομως ή να ζεις μαζι τους σε ενα μικρο διαμερισματακι.

νταξ..ναι εχω εντονη ενσυναισθηση κ γενικα ειμαι τρομερα αλτρουιστρια...αναλογως βεβαια..αν εγω ειμαι στις κακες μου, δεν μπορω να βοηθησω ευκολα καποιον.
τωρα οσον αφορα την κοπελα δεν θα μεινει κανα μηνα πιστευω η μανα του..αλλα 4-5-6 μερες??δεν θα ζησουν κ μαζι τελος παντων δια βιου..

Quote:

---

Originally Posted by Flower16

Το σκέφτηκα να μιλήσω στην συνυφάδα μου αλλά ξέρω ότι θα με γράψει και θα την βρίσω και μετά θα τσακωθεί ο άντρα μου με τον αδερφό του. Την άλλη φορά ο άντρας μου έλειπε για δουλειά βράδυ και την είχαμε σπίτι. Της είπα καληνύχτα και πήγα να ξαπλώσω άφησα την πόρτα του δωματίου μισάνυχτη μήπως χρειασταί κάτι. Εκεί βίωσα το αίσθημα τρόμου μέσα στο σκοτάδι (είχα ένα φωτάκι αναμένο ) στο διάδρομο έξω από το υπνοδωμάτιο έκοβε βόλτες και κατά καιρούς σταμάταγε και κοίταγε στο δωμάτιο και ξανά και ξανά δεν κοιμήθηκα εκίνο το βράδυ. Σοκαρίστηκα. Μια άλλη φορά νευρίασε και είχε πάει να με ρίξει από κάτι σκαλοπάτια στην αυλή. Δεν ξέρεις πως αντιδράει άμα κάτι δεν της αρέσει.

---

κοιτα σε περιπτωση που κινδυνευει η ζωη σου..εννοειται πως φυσικα κ αρνεισαι φιλοξενια...
κ εισαι κ καθετη! ενα ενα μας τα βγαζεις κ συ..που να καταλαβουμε ρε κοριτσι?

10-15 μέρες βομβαρδισμός από το πρωϊ ώς το βράδυ από το τι φοράω ώς το πως κάθομαι στην καρέκλα.

μπα... με τετοια ατομα, και μια ωρα ειναι σαν μηνας. Μια βδομαδα ειναι σαν χρονος...
Ο χρονος χανει την εννοια του, ειναι σα να διαστελλεται....

Quote:

---

Originally Posted by Flower16

10-15 μέρες βομβαρδισμός από το πρωϊ ώς το βράδυ από το τι φοράω ώς το πως κάθομαι στην καρέκλα.

---

και το ποσο χαλια μαγειρευεις, τι κακη νοικοκυρα εισαι, ποσο τεμπελα εισαι, βλεπεις συνεχως τηλεοραση, δεν φροντιζεις τον κανακαρη της, τι κακο γουστο εχεις, δεν τη σεβεσαι καθολου μεγαλη γυναικα κλπ κλπ κλπ

Παλι καλα που λογω σχιζο δεν λεει οτι πας με αλλους ή βαζεις αντρες στο σπιτι οταν ο αντρας σου λειπει....

Ρε παιδιά να ρωτήσω κάτι τώρα λέω του άντρα μου ότι μετά από 6 χρόνια που λαμβάνει τα ίδια φάρμακα μήπως πρέπει να πάνε να ελένξουν τι γίνεται. Και πάλι αρχίζει να φωνάζει ότι στα 8 χρόνια νοσηλείας σε ιδιωτικά και δημόσια ιδρύματα δεν αλλάζει κάτι απλά μειώθηκε η επιθετικότητα της. Της έχουν πει οι γιατροί να πάει να κάνει κάτι εξετάσεις αιματολογικές για να δούν κάτι στα φάρμακα και αυτή δεν δέχεται να τις κάνει.

Έλεγε τη άλλη φορά ότι ζηλεύω το παιδί της και θέλω να πάθει κακό

Μηπως την πηξη του αιματος για να της δωσουν αντικαταθλιπτικα?
Ειχε νοσηλευθει 8 χρονια??

Εαν δεν της το πει ο άντρας σου, εκεινη απο μόνη της πιστεύεις θα ζητήσει να έρθει Αθήνα για τις γιορτές; Το λέω γιατι συχνά οι μεγαλύτεροι άνθρωποι δεν θέλουν να φύγουν απ το χωριό.

Ναι κάποια χρόνια στην Γαλήνη και μετά το ελληνικό κράτος κατά το διαζύγιο έκρινε ότι αυτή ήταν σε θέση να κρατήσει 2 παιδιά 8 και 7 ετών ώσπου μια μέρα οι γείτονες πήραν τους παππούδες τηλέφωνο ότι πέταγε τα πράγματα από το μπαλκόνι την βάλανε Τρίπολη και τέλος το 2008 άρχισε και έλεγε οτι θα την βιάσουν τα παιδιά ότι ο πατέρας της ήθελε να την σκοτώσει δεν έπερνε φάρμακα βάραγε δάγκωνε και την βάλανε μέσα ξανά.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Εαν δεν της το πει ο άντρας σου, εκεινη απο μόνη της πιστεύεις θα ζητήσει να έρθει Αθήνα για τις γιορτές; Το λέω γιατι συχνά οι μεγαλύτεροι άνθρωποι δεν θέλουν να φύγουν απ το χωριό.

---

Είναι 50-50 κατά πάσα πιθανότητα όχι. Γιατί δεν της αρέσει να βλέπει γιορτινά και κόσμο να περνάει όμορφα. Της αγοράζουμε όμορφα ρούχα και πάει και βάζει κάτι ξεχυλωμένες φανέλες. Γενικά πέρα από την αρρώστια της επιζητά τον οίκτο. πχ δεν θέλει να της λες τι ωραία που είσαι θέλει να της λές καημένη τι έπαθες κρίμα και τέτοια

Καταλαβαίνω οτι οι καταστάσεις που περιγράφεις είναι τραγικές! Δεν σου λέω να κάνεις κάτι με το ζόρι, από υποχρέωση ή από τύψεις. Και γω στη θέση σου θα σιχαινόμουν και δεν υπήρχε περίπτωση να κοιμηθώ σπίτι της με αυτές τις συνθήκες, θα την έβγαζα όπως λες στην καρέκλα. Για αυτό είπα αν μπορείτε να μείνετε κάπου άλλου, σε συγγενείς, ξενοδοχείο κτλ κι απλά να είστε κοντά της κάποιες ώρες.

Σου είπα να μην εστιάζεις στο τι κάνουν οι άλλοι όμως, έτσι ώστε να μην νιώθεις μετά εσύ η αδικημένη όπως συμβαίνει τώρα. Ο άλλος της γιος μπορεί να είναι όπως θέλει, σκέψου το, θες να τον πεις γαιδούρι... μπορεί να είναι. Αυτό δεν έχει να κάνει με σένα όμως!!! Το οτι εκείνη τον χαρτζιλικώνει κτλ πάλι δεν σε αφορά. Δηλαδή εσύ τι περίμενες; Οτι θα την βοηθάς για να χαρτζιλικώνει εσένα; Φαντάζομαι όχι, επειδή το θελες την βοηθούσες, με την καρδιά σου το έκανες και μπράβο σου. Όταν κάνουμε κάτι με την καρδιά μας λοιπόν, δεν μας νοιάζει τι κάνει μετά ο άλλος, δεν το κάνουμε για να πάρουμε εμείς αντάλλαγμα, επειδή θέλουμε το κάνουμε! Όταν πιέζουμε τον εαυτό μας να το κάνει απο υποχρέωση ή από τύψεις καταλήγουμε μετά να νιώθουμε αδικημένοι. Και επειδή νιώθουμε αδικημένοι τελικά γινόμαστε!

Σε βλέπω οτι στέκεσαι πολύ στα λόγια της ή στις πράξεις της, οτι σου είπε το ένα ή το άλλο που σε πλήγωσε κτλ... λογικά είναι όλα αυτά και κατανοητά. Είναι ΑΡΡΩΣΤΗ όμως! Μην τα παίρνεις προσωπικά, αγάπη θέλει!

Αν μπορείς και έχεις τις ψυχικές αντοχές να σταθείς σε έναν άνθρωπο που χρειάζεται αγάπη, καντο, αλλά κάντο με την καρδιά σου. Διαφορετικά, αν είναι να πιεστείς για να το κάνεις...απλά μην ασχολείσαι. Και αυτός ο άνθρωπος δεν θα κερδίσει κάτι γιατί προφανώς νιώθει την απέχθεια, δεν είναι χαζή, και εσύ θα πιεστείς χωρίς λόγο και θα μπεις σε έναν ρόλο θύματος. Και φυσικά εννοείεται οτι δεν είσαι υποχρεωμένη να βοηθήσεις κι ούτε αυτό θα σε κάνει κακό άνθρωπο!

Από αυτά που λες εγώ καταλάβαινω οτι με τον άντρα σου είναι το θέμα που πρέπει να λύσετε.

ΣΥΜΦΩΝΩ με αυτο που λεει η ελισαβετ..δλδ να μην στεκεσαι στα λογια της..πως μπορεις κ συνεριζεσαι μια γυναικα που δεν εχει σωας τας φρενας?(δεν ξερω κ πως γραφεται γμτ)..τι σου λεει οτι εισαι ακαματρα,ανοικοκυρευτη (παραδειγματα φερνω) κλπ κλπ, εσυ δεν πρεπει να τα παιρνεις τοσο τοις μετρητοις..μη σου πω καθολου..
εγω ειμαι γεματη τατουαζ..ο πατερας του δικου μου εχει εμμονη με την εκκλησια κ πολυ απαρχαιωμενες ιδεες..τα χερια μου ειναι γεματα τατουαζ μανικια κ τα δυο σχεδον...οταν με ειδε κουνησε το κεφαλι..του χαμογελασα, μετα μια μερα με ρωτησε "δε μου λες?τι εισαι πρεζακι?τι ειναι αυτα τα πραματα?" κ του απαντω "οχι κε...... Ταδε...μοδα ειναι μοδα, μη μου συγχιζεσαι!" κ χαμογελαγα κ τον χαιδεψα..εκει χαμογελασε κ αυτος...
σιγουρα με εχει για την χειροτερη...αλλα δεν δινω σημασια...δεν θελει κοπο , θελει τροπο που λενε..

Δεν θέλω να με χαρτζιλικώσει εγώ δεν είμαι γαϊδάρα να εκμεταλεύομαι μία γυναίκα που είναι σε αυτή την κατάσταση και να κάθομαι εγώ και να κάνω την κλώσα. Ότι έκανα ως τώρα το έκανα πάντα με καλή θέληση. Αλλά ξέρετε τι μάθαινα η Flower το θύμα που την έχεις και την κάνεις ότι θέλεις και αφού ο άντρας μου έχει δώσει αυτή την εντύπωση γιατί να μην την εκπμεταλευτούν και οι άλλοι.