Ποτε κινδυνευω με εθισμο απο το xanax?

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

κατι διαβαζα σημερα σχετικα με τη μειζονα καταθλιψη και σκεφτομουν καποια-ες φαση-εις που ειχα περασει παλιοτερα και αναρωτιεμαι μηπως ηταν μειζονα καταθλιπτικα επεισοδια αλλα εγω λογω αγνοιας το απεδιδα σε παραξενια του χαρακτηρα, τεμπελια ή βαρεμαρα...

πχ φαση (2-3 χρονια περίπου +) που ειχα περασει προ πανελληνιων/ προ πτυχιου/μετα απο παραιτηση απο δουλεια
να νιωθω μια φοβερη ματαιοτητα και να πιεζομαι παρα πολυ να αποδωσω
ενθουσιασμος γιοκ
υπνος πολυ νευρικος, γενικα πολλα νευρα, θυμος, υπερενταση
γινομουν αργη και πιεζομουν να γινω πιο γρηγορη
μονιμα κουρασμενη
το κλασικο προβλημα με τη συγκεντρωση που λεω και σε αλλα ποστ αλλα οχι τοοοοοοσο εντονο οσο προσφατα...
στανταρ το κολλημα με την παπαγαλια και οτι μετρουσα φορες
συν καποιες επιμονες επαναλμβανομενες σκεψεις που χτυπουσαν σαν σφυρι το μυαλο μου

μπορει να σκεφτω κι αλλα....αλλα αυτα ειναι τα πιο σημαντικα.

---

TO MEIZON καταθλιπτικο επεισοδιο επειδη το παθαινω εγω θα σου το περιγραψω με μια λεξη..
"ΘΑΝΑΤΟΣ" ψυχικος..
εντελως πεθαμενη η ψυχη...ερημια, πονος απεραντος ψυχικος, κλαμα χωρις τελειωμο, λυπη σαν ταφοπλακα, πεθαμενος εντελως..οχι νευρα..κανενα νευρο..εισαι απλα στο κρεβατι ταβλα κ δεν τρως δεν πινεις νερο, δεν καπνιζεις..νιωθεις θα παντα κ δεν μπορεις να σηκωθεις ουτε στο wc..δεν εισαι εσυ..εισαι κατι αλλο..δεν περιγραφεται..ειναι το τελος! η λιγο πριν το τελος.
δεν μπορεις να σηκωθεις να κανεις τιποτα..ουτε να πλυνεις πιατα, ουτε να πλυθεις, ακομα κ το κατουρημα το αναβαλλεις...βλεπεις τιβι κ δεν νιωθεις τιποτα..σου λενε διαφορα κ συ απλα τα ακους..δεν νιωθεις τιποτα..το χω περασει 6 φορες..
το μονο που σε βγαζει απο αυτο το πραμα ειναι ενα πολυ καλο φαρμακο..δεν γινεται αλλιως..ουτε καν ψυχοθεραπεια δεν μπορεις να κανεις οταν εισαι ετσι γιατι πολυ απλα ουτε καν βγαινεις απο το σπιτι..
παραλληλα εχει κ τρομερο φοβο κ στρες κ νιωθεις τρομο συνεχομενα..
ειναι ο πραγματικος θανατος της ψυχης. σου ευχομαι ποτε να μη το παθεις.....

το μειζον καταθλιπτικο επεισοδιο εχει φερει πολυ κοσμο στην αυτοκτονια...βλεπεις το πραθυρο κ θες να σηκωθεις απλα για να πηδηξεις...αλλα δεν το κανεις..εγω τουλαχιστον οχι, γιατι απλα σκεφτομαι την μανα μου κ την αδερφη μου...
+ λεγεται αλλιως κ κλινικη καταθλιψη...ειναι λογος για νοσηλεια αν δεν περασει με φαρμακο..
ευτυχως παντα βγαινω απο αυτο με το λαντοζ..
θεε μου! δεν θελω ποτε να το ξαναβιωσω..κ τωρα που εχω υποτροπη δεν εκανα μειζων ευτυχως..εκανα ηπια καταθλιψη..παναγια μου! ποτε να μη το ξαναβιωσω.

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

το μειζον καταθλιπτικο επεισοδιο εχει φερει πολυ κοσμο στην αυτοκτονια...βλεπεις το πραθυρο κ θες να σηκωθεις απλα για να πηδηξεις...αλλα δεν το κανεις..εγω τουλαχιστον οχι, γιατι απλα σκεφτομαι την μανα μου κ την αδερφη μου...
.

---

Το μειζον κτθλπκο επεισοδιο , ειναι απλως κτθλψη που χρηζει νοσηλειας ...............αλλιως θα τολεγαν μεγιστο κτθλπτκο επεισοδιο , και η αυτοκτονια ειναι θεμα ιδιοσυγκρασιας , οχι κτθλψης ........μις ανξιους ...μου φαινοσουν πιο κουλ , πολυ βαρια το παιρνεις , δεν το περιμενα ........εχεις και τον δεσμο σου , μια υποστηριξη ......

εγω κουλ????χααχ! ας γελασω..εγω παιδι μου οταν κανω μειζον μετραμορφωνομαι σε τερας!
ευτυχως φιλε μου το χω περασει πολλες φορες 5-6 νομιζω..κ παντα βγαινω απο αυτο.οταν βγω..νιωθω χαρουμενη,επιστρεφω παλι στη ζωη μου κ εκτιμω την καθε στιγμη κ ειμαι χαρουμενος ανθρωπος, ακριβως γι αυτο...γιατι πολυ απλα εχω δει την χειροτερη πλευρα της καταθλιψης.
μεγαλο μαθημα για ολους αυτο.
η διαγνωση μου ειναι ΓΑΔ κ μειζωνα καταθλιπτικα επεισοδια..
εχω νοσηλευτει στο πρωτο επεισοδιο οπως σου εχω ξαναπει αν θυμαμαι καλα...στα 17 μου.
ηταν η πρωτη φορα που το επαθα..μεχρι τοτε ημουν ενα απλως χαρουμενο κ μελαγχολικο παιδι συναμα.
στα 17 βαρεσα κλινικη καταθλιψη κ με πηγαν αιγηνιτειο κ απο κει δρομοκαιτειο.
οποιος δεν εχει περασει απο αυτη τη κολαση ειναι απλα πολυ τυχερος!

θυμηθηκα τωρα την καιμενη την μανα μου που εβραζε μοσχαρι με λαχανικα κ το λιωνε στο μπλεντερ κ μου το χωνε στο στομα.ειχα χασει 15 κιλα σε ενα μηνα.ενα λειψανο πανω στο κρεβατι,μου εβαζε την τροφη στο στομα κ γω την κραταγα στο πλαι..κ εκλαιγε κ μου λεγε "κατεπιε το παιδακι μου σε παρακαλω καντο για κ μενα" κ δεν αντεχα να το καταπιω...δεν αντεχω να καταπινω οταν ειμαι ετσι...ερχοντουσαν φιλοι σπιτι κ μου εδιναν φρουτοκρεμες κ δεν αντεχα ! με πιεζε παρα πολυ το φαγητο..
θεε μου τι εχω περασει! κ γενικα τι εχουμε περασει!!

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Τοπε για να σε καθησυχασει ...................σθενος εχεις τσπαντων ?

---

τι να με καθησυχασει ρε μακ...μεχρι 1 mg παιρνω την μερα κ τις πιο πολλες φορες μεχρι 0,75 ολη μερα...
λες κ ειμαι πρωταρα..οκ ειχα τις αμφιβολλιες μου κ ηθελα να βεβαιωθω..τοσα χρονια κ τοσα επεισοδια δεν εχω κανει ποτε εθισμο στο ζαναξ..απλα καθε φορα εχω τους ιδιους φοβους κ αμφιβολλιες..μηπως το ενα, μηπως το αλλο?...μηπως το παραλλο..
απλα το 0.5 το πρωινο αργοτερα οταν πιασει το λαντοζ, θα το κανω 0.25 για 5 μερες κ μετα κοβω το απογευματινο εντελως κ μετα κοβω το πρωινο κ αυτο..ετσι μου πε..σιγα σιγα..γιατι ειναι χαμηλες δοσεις κ δεν θα εχω θεμα λεει..γενικα τα παιρνω με φειδω εγω..δεν κανω καταχρηση.+ πολλες φορες τρεμω κ εχω ταραχη κ δεν παιρνω...καθομαι κ υπομενω..εχω ψυχικα αποθεματα με τοσα που εχω περασει, εχω εκπαιδευτει καλα....
ο καλος στον εγκεφαλο τωρα δνε ξερω πως θα φυγει γενικα...αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα..

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

το μειζον καταθλιπτικο επεισοδιο εχει φερει πολυ κοσμο στην αυτοκτονια...βλεπεις το πραθυρο κ θες να σηκωθεις απλα για να πηδηξεις...αλλα δεν το κανεις..εγω τουλαχιστον οχι, γιατι απλα σκεφτομαι την μανα μου κ την αδερφη μου...
+ λεγεται αλλιως κ κλινικη καταθλιψη...ειναι λογος για νοσηλεια αν δεν περασει με φαρμακο..
ευτυχως παντα βγαινω απο αυτο με το λαντοζ..
θεε μου! δεν θελω ποτε να το ξαναβιωσω..κ τωρα που εχω υποτροπη δεν εκανα μειζων ευτυχως..εκανα ηπια καταθλιψη..παναγια μου! ποτε να μη το ξαναβιωσω.

---

Αυτό ακριβώς... Έτσι είναι. Μακράν ό,τι χειρότερο έχω ζήσει.

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Το μειζον κτθλπκο επεισοδιο , ειναι απλως κτθλψη που χρηζει νοσηλειας ...............αλλιως θα τολεγαν μεγιστο κτθλπτκο επεισοδιο , και η αυτοκτονια ειναι θεμα ιδιοσυγκρασιας , οχι κτθλψης ........μις ανξιους ...μου φαινοσουν πιο κουλ , πολυ βαρια το παιρνεις , δεν το περιμενα ........εχεις και τον δεσμο σου , μια υποστηριξη ......

---

Μακ κι' αυτό που λες με την ιδιοσυγκρασία είναι σωστό αλλά όχι πάντα. Μέσα στα συμπτώματα είναι και οι τάσεις και πολλοί καταλήγουν σε απόπειρα. Όταν το ξεπερνούν δεν έχουν ξανά αυτές τις τάσεις. Όχι όλοι τουλάχιστον. Απλά ήθελα να τονίσω πως δεν είναι μόνο θέμα ιδιοσυγκρασίας γιατί κάποιος μπορεί να έχει τάσεις λόγω κατάθλιψης και να μην ψάξει για βοήθεια επειδή θεωρεί πως δεν είναι "άρρωστος" και πως απλά έτσι είναι ο χαρακτήρας του. Γενικά να προσέχουμε τι λέμε εδώ μέσα γιατί το έχω σκεφτεί κι' εγώ, τα' χα βάλει με τον εαυτό μου και τώρα που δεν είμαι σε μείζον έχω κάποιες ψιλοτασούλες αλλά σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνω την θέληση που είχα να πεθάνω όταν βίωνα μείζον με αυτά που περνάω τώρα.

Quote:

---

Originally Posted by anxious4ever

...καθομαι κ υπομενω..εχω ψυχικα αποθεματα με τοσα που εχω περασει, εχω εκπαιδευτει καλα....
..

---

Ε , τοτε ενταξει , αυτο ειναι το ζητουμενο ...............

Quote:

---

Originally Posted by deep

Μακ κι' αυτό που λες με την ιδιοσυγκρασία είναι σωστό αλλά όχι πάντα. Μέσα στα συμπτώματα είναι και οι τάσεις και πολλοί καταλήγουν σε απόπειρα. Όταν το ξεπερνούν δεν έχουν ξανά αυτές τις τάσεις. Όχι όλοι τουλάχιστον. . Γενικά να προσέχουμε τι λέμε εδώ μέσα γιατί το έχω σκεφτεί κι' εγώ, τα' χα βάλει με τον εαυτό μου και τώρα που δεν είμαι σε μείζον έχω κάποιες ψιλοτασούλες αλλά σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνω την θέληση που είχα να πεθάνω όταν βίωνα μείζον με αυτά που περνάω τώρα.

---

Αγαπητε ντιπ , αν καποιος εχει περασει μια πολυ σοβαρη κτθλψη , και περναει ακομα , ειμαι γω .........τραβολογιεμαι με αντικαταθλιπτικα απο το 99 , ταχω παρει ΟΛΑ .....εχω να κανω μπανιο στην θαλασσα που λατρευω απο το 04 , εκανα να βγω με ανθρωπο , εστω για ενα καφε , απο το 06 , μεχρι το 2014 , εκανα να παω με γυναικα απο το 02 -2014 , περασα αλκοολισμο απο το 05-2010 , το 11-12-13 μεχρι και στο σμαρκετ δεν μπορουσα να παω ................ακομη και τωρα , δεν εχω καμμια διαθεση για εξω , αλλα ειμαι καλυτερα ψυχολογικα , βγαινω με το ζορι ....................ποτε δεν παραπονεθηκα , .ποτε δεν σκεφτηκα την αυτοκτονια σαν λυση , το θεωρω λιποψυχια , και λιποψυχος δεν ειμαι , ειμαι θετικος ανθρωπος , γι αυτο λεω οτι ειναι θεμα ιδιοσυγκρασιας .......

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Αγαπητε ντιπ , αν καποιος εχει περασει μια πολυ σοβαρη κτθλψη , και περναει ακομα , ειμαι γω .........τραβολογιεμαι με αντικαταθλιπτικα απο το 99 , ταχω παρει ΟΛΑ .....εχω να κανω μπανιο στην θαλασσα που λατρευω απο το 04 , εκανα να βγω με ανθρωπο , εστω για ενα καφε , απο το 06 , μεχρι το 2014 , εκανα να παω με γυναικα απο το 02 -2014 , περασα αλκοολισμο απο το 05-2010 , το 11-12-13 μεχρι και στο σμαρκετ δεν μπορουσα να παω ................ακομη και τωρα , δεν εχω καμμια διαθεση για εξω , αλλα ειμαι καλυτερα ψυχολογικα , βγαινω με το ζορι ....................ποτε δεν παραπονεθηκα , .ποτε δεν σκεφτηκα την αυτοκτονια σαν λυση , το θεωρω λιποψυχια , και λιποψυχος δεν ειμαι , ειμαι θετικος ανθρωπος , γι αυτο λεω οτι ειναι θεμα ιδιοσυγκρασιας .......

---

Κοπέλα είμαι, μάλλον δεν φαίνεται από το νικ και νομίζετε πως είμαι άντρας χαχαχ

Να ξέρεις "το ζηλεύω" αυτό και σου βγάζω το καπέλο... Απλά... αναρωτιέμαι... πώς γίνεται ένας καταθλπτικός να είναι θετικός; Άλλο η δύναμη που έχεις να παλεύεις και άλλο η θετικότητα... γνωρίζω π.χ πως σε βαριές μορφές κατάθλιψης - άρα και σε μείζων - δεν έχεις διάθεση για να ζήσεις και δεν ελπίζεις. Άρα δεν μπορείς να είσαι θετικός. Αν είσαι θετικός σημαίνει πως βγαίνεις πανεύκολα απ' την κατάθλιψη γιατί έχεις θέληση, επικεντρώνεσαι σε όλα τα θετικά και σε βοηθάει και η ιδιοσυγκρασία σου που λες κι' εσύ... Εσύ πώς το ερμηνεύεις; Οι γιατροί τι σου είπαν γι' αυτό...; Μήπως κάτι δεν υπολογίζω, ξέρω κι' εγώ...; Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται, μου φαίνεται περίεργο.

Ανξιους σόρρυ για το οφφ-τόπικ. Αν σε ενοχλεί η ερώτηση το κόβω εδώ.
Και επειδή είμαι απαράδεκτη, τώρα διαβάζω το θέμα σου. Αν έχεις καλό γιατρό μην φοβάσαι τίποτα. Το μόνο που έχω να σου πω για να σε καθησυχάσω είναι πως συγγενικό πρόσωπο έπαιρνε αρκετά mg καθημερινά και το βοήθησε μια παθολόγος να το κόψει σταδιακά και με την βοήθεια μελατονίνης για τον ύπνο, για βράδυ το έπαιρνε. Γενικά μην το φοβάσαι τόσο πολύ γιατί παίζει και ψυχολογικός εθισμός του τύπου "δεν ηρεμώ χωρίς αυτό, δεν μπορώ να κοιμηθώ" κλπ. Ο γιατρός σου θα σε βοηθήσει να το μειώσεις σταδιακά και να το κόψεις τελείως. :)

Α , κοπελα , σορυ ............γινεται και παραγινεται , παντα ημουν θετικος ανθρωπος , ακομη και στο σχολειστους ελεγχους , εγραφαν οι καθηγητες μου ' πολυ θετικο παιδι ' , τοτε δεν καταλαβαινα τι εννοουσαν ........διατηρω ζωντανη την ελπιδα μου , πρεπει ναναφερω οτι ειμαι θρησκευομενος , οχι εκκλησιες και τετοια , αλλα εχω πιστη ισχυρη , δεν αφηνω τον εαυτο μου να παρασυρθει η να εντρυφησει σε αρνητικες σκεψεις , πολυ σημαντικο αυτο , η κτθλψη ομως , ειναι κτιθλψη , απλα δεν την αηνω να με παρει απο κατω , αν και το 11-12-13 με πηρα απο κατω , αλλα επανηλθα ......το κουμπι ειναι να μην αφηνεσαι , να μπλοκαρεις τις αρνητικες σκεψεις , να μην κλαιγεσαι , ολα περαστικα ειναι ........ο γιατρος τι να μου πει ? να ζοριστω για να βγαινω εξω , ευκολο να το λες , δυσκολο να το εφαρμοζεις , αλλα οτι εχω μειζονα κτθλψη , εχω και με πιστοποιητικο !! α , ξεχασα , και αντιμετωπιζω τα παντα , εκτος απο οσο θετικα μπορω , και με χιουμορ ..............εχω 150 θρεντ ανοιξει , σε κανενα δεν υπαρχει ιχνος κλαψας , η αιτηση βοηθειας , οτι εχω καταφερει , με ιδιαις δυναμεις μονο .........

Quote:

---

Originally Posted by Mara.Z

κατι διαβαζα σημερα σχετικα με τη μειζονα καταθλιψη και σκεφτομουν καποια-ες φαση-εις που ειχα περασει παλιοτερα και αναρωτιεμαι μηπως ηταν μειζονα καταθλιπτικα επεισοδια αλλα εγω λογω αγνοιας το απεδιδα σε παραξενια του χαρακτηρα, τεμπελια ή βαρεμαρα...

πχ φαση (2-3 χρονια περίπου +) που ειχα περασει προ πανελληνιων/ προ πτυχιου/μετα απο παραιτηση απο δουλεια
να νιωθω μια φοβερη ματαιοτητα και να πιεζομαι παρα πολυ να αποδωσω
ενθουσιασμος γιοκ
υπνος πολυ νευρικος, γενικα πολλα νευρα, θυμος, υπερενταση
γινομουν αργη και πιεζομουν να γινω πιο γρηγορη
μονιμα κουρασμενη
το κλασικο προβλημα με τη συγκεντρωση που λεω και σε αλλα ποστ αλλα οχι τοοοοοοσο εντονο οσο προσφατα...
στανταρ το κολλημα με την παπαγαλια και οτι μετρουσα φορες
συν καποιες επιμονες επαναλμβανομενες σκεψεις που χτυπουσαν σαν σφυρι το μυαλο μου

μπορει να σκεφτω κι αλλα....αλλα αυτα ειναι τα πιο σημαντικα.

---

Τα φαρμακα τα επιζητουμε ως λύση για να ηρεμήσουμε, να χαλαρώσουμε, να αποφορτιστούμε από συναισθήματα και να μειωθεί η συχνότητα, διάρκεια και ένταση των σκέψεων. Ιδίως αυτό έχει να κάνει μετά από περιστατικά στη ζωη μας που προκαλούν καταστασεις καταθλιψης, έντονου άγχους, αυτά γενικά που ανέφερες. Εκεί τα επιζητα το άτομο όχι σαν οργανική εξάρτηση αλλά σαν διαδικασία της σκέψης, δλδ αδυνατούμε με τη σκέψη να διαχειριστούμε την αρνητική αυτη κατασταση και καταφευγουμε στα φαρμακα για να καλύψουν αυτη την αδυναμία ή έλλειψη θέλησης, ως καταφυγή. Η επίδραση των φαρμακων στις ουσίες/ορμόνες κλπ του οργανισμού που εχουν να κάνουν με την δημιουργια και ένταση των συναισθημάτων είναι η λύση που έχει βρει η σκέψη, η σχετικά εύκολη λύση, για να ηρεμήσει η σκέψη από την επιδραση που τα συναισθηματα εχουν στη δημιουργια και ενταση των σκεψεων. Άρα δεν βρίσκω εξάρτηση, εκτός κι αν η μη λήψη φαρμάκων για αρκετες μέρες προκαλεί νευρικότητα, αδυναμία, ιδρώτες κλπ που αυτα εγω τα θεωρω ως σημεία εξάρτησης.

Τουλάχιστον νιωθω πως η λήψη φαρμάκων για μεγαλα χρονικα διαστηματα μπορει να οδηγησει σε μια παραιτηση ή μειωση της προσπαθειας του ατομου να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του με τις δικές του δυναμεις, δλδ μέσα από τη σκέψη.
Άμα δεν εχει τετοια προβλήματα απλα ειναι σε ανάπαυλα, δεν σημαινει δλδ οτι ο νους δουλευει φυσιολογικα ώστε να αντιμετωπισει τυχον επερχομενα προβληματα, δλδ υπαρχει η ψευδαισθηση οτι δεν εχουμε ψυχολογικα μεχρι να προκυψει το επομενο προβλημα στη ζωη μας. Ουτε καν τις καταστασεις σε περιοδο αναπαυλας τις αντιμετωπιζει σωστα, απλα δεν θελουν ψυχική προσπαθεια και ετσι νιωθει πως είναι πολύ καλά.

δεν με πειραζουν τα οφ τοπικ παιδια..μαρεσει η κουβεντουλα κ με χαλαρωνει..οποτε συνεχιστε.
δεν εχω τετοια κομπλεξ εγω..χεχε..
ναι οντως μπορει με τα φαρμακα να παριατησαι απο την προσπαθεια να το παλευεις μονος, αλλα τι γινεται οταν παυεις να εισαι λειτουργικος?οταν τρεχουν τα εξοδα κ πρεπει να ρθεις στο γραφειο να αποδοσεις..
σημερα περναω κ απο αξιολογηση στην εταιρια κ θα παρω βαθμο..καταβαλλω τεραστια προσπαθεια στο να ειμαι εδω σε αυτο το γραφειο, να ολοκληρωσω τα projects ...κ ειμαι με ζαναξ.!
αν δεν υπηρχε αυτο τωρα θα ημουν σπιτι κ θα ετρεμα κατω απο τα σκεπασματα..θα με ειχαν σιγουρα διωξει απο τη δουλεια κ θα ειχα ΚΑΙ το προβλημα της ανεργειας.
οποτε..πσιτευω το εξης..οτι το φαρμακο σου δινει μια ωθηση να ζησεις κ να επεξεργαστεις τα θεματα σου με ψυχοθεραπεια..
εγω παντως παιδια εχω εντονο φοβο , φοβια πλεον εχει γινει, τρελλας..
το πρωι που ξυπναω νιωθω εντελως αποσυντονισμενη κ εχω νοητικη συγχιση σε σημειο να μην μπορω να συγκεντρωθω σε τιποτα..εχτες διαβαζα για την σχιζο κ πανικοβληθηκα..
κ μια ζωη το ιδιο παθαινω οταν ειμαι σε υποτροπη...κ σκεφτομαι αληθεια, μπορει να φανει καπως, αλλα σκεφτομαι τελικα μηπως εχω σχιζο κ δεν το εχουν καταλαβει?
δλδ τοσος αποσυντονισμος σκεψης κ συγχιση μαζι...σε σημειο να μην μπορεις να ανοιξεις τα ματια κ να σε ενοχλει ο ηλιος κλπ...κ το φως..ή οι ηχοι...τελικα ειναι κατι αναμενομενο στο παραλυτικο στρες??
η ψυχολογος λεει οτι δεν εχω σχιζο...κ οτι ποτε δεν ειχα..οτι το τοσο πολυ στρες με παραλυει κ δεν μπορω να ισορροπησω τις σκεψεις μου, δεν ξερω ρε παιδια..φοβαμαι πολυ ορισμενες φορες.
απο μικρη μια ζωη κανω στρες με αυτα τα συμπτωματα κ μετα κανω μειζων καταθλιψη...αυτη τη φορα τη γλιτωσα δεν εκανα μειζωνα καταθλιψη..παλι καλα.
το λαντοζ τα χει κανει κ καπως χειροτερα.
εχω φτασει σε σημειο να ελεγχω οσα σκεφτομαι κ οσα κανω κ οσα λεω για να διαπιστωσω αν ειναι λογικα.
μου λενε οτι ειναι βαρια ΓΑΔ. αλλα ξερω κ γω......φοβαμαι ρε παιδια...αληθεια..

Εκλογίκευση. Αυτός είναι αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης του φόβου, δλδ η διακριση αναμεσα στο πραγματικό και στο φανταστικό. Το να αντιμετωπίζουμε τα ερεθίσματα αντιλαμβανόμενοι αυτα στο πλαίσιο του πραγματικού. Επίσης η υπέρβαση, το να μην αποφευγω αυτα που με φοβίζουν ώστε να εξοικειωθω μαζι τους έως μου φυγει ο φόβος. Δεν ξερω αν στα πε κι αυατ η ψυχολόγος.

Εμένα με πιανει κατι σαν σύγχυση, δλδ τα απλά τα μετατρέπω σε σύνθετα, η υπερανάλυση, η δυσκολια να βαλω καποια θεματα σε δομή και σειρα. Ακόμα και σε επαγγελματικά θέματα. Τρώω χρόνο περισσότερο από τους αλλους για εξέταση ανούσιων, σχεδόν άσχετων ζητημάτων. Κι όλα αυτα επιδρουν στην επαγγελματική μου αξιοποίηση αρνητικά.
Όμως, γενικά, όταν κατι στη ζωη μου διαισθάνομαι πως δεν πάει καλά, συνηθως δεν πέφτω καθολου εξω!!